Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Απευθείας ξεπούλημα του Παλαιστινιακού

Τι μέλλον μπορεί να έχουν οι συνομιλίες για το κλείσιμο μιας ανοιχτής πληγής που ρέει αίμα επί δεκαετίες, όταν καταδικάζονται εκ των προτέρων σε αποτυχία, ακόμα και από τα καθεστωτικά Μέσα των κυβερνήσεων που τις προωθούν; «Σκεπτικισμός για το αποτέλεσμα» ήταν η φράση που συνόδευε όλα ανεξαιρέτως τα ρεπορτάζ για τις απευθείας συνομιλίες Ισραηλινών και Παλαιστινιακής Αρχής, οι οποίες θα ξεκινήσουν στην Ουάσινγκτον στις 2 Σεπτεμβρίου.

                                           (Φωτογραφία από παλιότερη συνάντηση)

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΙΤΙΔΗ



Μια χειραψία σε φωτογραφία για το κομοδινάκι του Μαχμούντ Αμπάς – αυτό είναι το μόνο θετικό που αναμένεται να προκύψει. Ή, επιτέλους, η αμετάκλητη απαξίωσή του στα μάτια όσων Παλαιστίνιων μπορούν ακόμα να πιστεύουν σε αυτόν. Ο Αμπάς κάθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπακούοντας άμεσα στα νεύματα των ΗΠΑ, προκειμένου να συζητήσει «χωρίς προϋποθέσεις» με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου την επίλυση του Παλαιστινιακού. Συνδαιτυμόνες τους, ο αιγύπτιος πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ, ο βασιλιάς Αμπντάλα της Ιορδανίας και ο εκπρόσωπος του Κουαρτέτου, Τόνι Μπλερ. Στην κεφαλή του τραπεζιού, η γνωστή και μη εξαιρετέα υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, η οποία ανακοίνωσε πως οι συνομιλίες θα έχουν χρονικό ορίζοντα ενός έτους. Δεν συμμετέχει, η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση των Παλαιστινίων, η Χαμάς.  

Η μνήμη του Αμπάς πρέπει να του παίζει περίεργα παιχνίδια. Τα τελευταία χρόνια ακόμη και ο ίδιος υποστήριζε πως απευθείας διαπραγματεύσεις μπορούν να ξεκινήσουν μόνον όταν το Ισραήλ δεχτεί την καθιέρωση ενός παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 και όταν σταματήσουν οι εποικισμοί στην κατεχόμενη ανατολική Ιερουσαλήμ και τη Δυτική Όχθη. Τώρα φαίνεται να «ξέχασε» αυτούς τους όρους – γιατί τίποτα τέτοιο δεν έχει γίνει από την πλευρά του Ισραήλ. Στις 26 Σεπτεμβρίου ολοκληρώνεται η προθεσμία παγώματος των εποικισμών στη Δυτική Όχθη που μονομερώς κήρυξαν οι Ισραηλινοί και ανερυθρίαστα παραβίασαν 492 φορές (σύμφωνα με την ισραηλινή οργάνωση Peace Now). Ο Νετανιάχου έχει δηλώσει πως δεν πρόκειται να παρατείνει το πάγωμα των εποικισμών ούτε καν στα χαρτιά, επειδή «κάτι τέτοιο θα προκαλούσε την κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού του». Πώς λοιπόν θα συζητήσει για άλλα πιο ευαίσθητα ζητήματα, όπως π.χ. η επιστροφή των προσφύγων; Για πρώτη ίσως φορά, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης έχουν δίκιο. Και για πολλοστή φορά, το μέλλον του Παλαιστινιακού προβλέπεται δυσοίωνο.