Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Πόλεμος ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ κατά Λιβύης

Καμία σχέση δεν έχει πλέον ο πόλεμος που διεξάγεται στη Λιβύη με τις υπόλοιπες εξεγέρσεις των αραβικών λαών για την ανατροπή των τυραννικών καθεστώτων των χωρών τους. Η φάση κατά την οποία η οργανωμένη ένοπλη εξέγερση λίβυων αντικανταφικών προχωρούσε με τις δικές της δυνάμεις, συναντώντας απήχηση σε τμήματα του λαού ιδίως στην ανατολική επαρχία της Κυρηναϊκής, ανήκει οριστικά και αμετάκλητα στο παρελθόν μετά τη στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ και χωρών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.



ΓIΩPΓOΣ ΔEΛAΣTIK


Αυτό που διεξάγεται τώρα είναι αεροπορικός πόλεμος της Δύσης εναντίον της Λιβύης με στόχο την ανατροπή του αιμοσταγούς τυράννου Καντάφι με στρατιωτικά μέσα. Αυτό που γίνεται δεν έχει φυσικά καμιά σχέση με υποτιθέμενη «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων», η οποία θεωρητικά θα αποσκοπούσε στο να μην επιτρέπει στο κανταφικό καθεστώς να χρησιμοποιεί την πολεμική αεροπορία του για να καταφέρει πλήγματα εναντίον αμάχων αντιπάλων του. Εδώ έχουμε κανονικό αεροπορικό πόλεμο. Κάθε φορά που οι επίγειες δυνάμεις του Καντάφι προελαύνουν, τα αεροπλάνα και οι πύραυλοι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ καταφέρουν ισχυρότατα πλήγματα κατά των στρατευμάτων του καθεστώτος μέχρι να τα υποχρεώσουν σε οπισθοχώρηση, οπότε τους επιτίθενται οι αντικανταφικές δυνάμεις. Ο ρόλος των δυνάμεων αυτών πλέον έχει εκφυλιστεί σε ρόλο επίγειων μισθοφορικών στρατευμάτων των αμερικανονατοϊκών επιδρομέων. Παίζουν δηλαδή ρόλο ανάλογο με εκείνον της τότε αποκαλούμενης Βόρειας Συμμαχίας στο Αφγανιστάν, η οποία ήταν υπαρκτή πολιτικοστρατιωτική δύναμη σοβαρής ισχύος αλλά ανίκανη να ανατρέψει το καθεστώς των ταλιμπάν και η οποία μεταβλήθηκε σε μαριονέτα της Ουάσινγκτον όταν άρχισε η αμερικανική επίθεση, χωρίς καμιά αυτοτελή πολιτική επιρροή στο καθεστώς των δοσίλογων συνεργατών των αμερικανών κατακτητών του Αφγανιστάν, στο οποίο συμμετείχε ενθουσιωδώς.

Τυφλά όργανα των Αμερικανών και των Αγγλογάλλων είναι πλέον οι αντικανταφικές δυνάμεις. Τίποτα περισσότερο από ένα εξωνημένο καθεστώς ανδρεικέλων των ΗΠΑ δεν θα είναι η κυβέρνηση που θα σχηματίσουν μετά την ανατροπή του Καντάφι — μια εκδοχή του δοσιλογικού καθεστώτος του Καρζαΐ στο Αφγανιστάν. Τα όσα σταδιακά μαθεύονται από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης για τα ηγετικά πρόσωπα του συμβουλίου που έχουν σχηματίσει στη Βεγγάζη, αποκαλύπτουν ότι πολλά από αυτά τα άτομα είχαν μακρόχρονες επαφές και σχέσεις με τους Αμερικανούς, όντας στελέχη του κανταφικού καθεστώτος. Το γεγονός άλλωστε ότι τις τελευταίες ημέρες κυβερνητικά στελέχη, που και μετά την κήρυξη του πολέμου από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είχαν παραμείνει στο πλευρό του Καντάφι, αυτομολούν και πηγαίνουν να συνεργαστούν με τους Αγγλοαμερικανούς, προδίδοντας στους επιδρομείς όσα μυστικά ξέρουν προκειμένου να «αξιοποιηθούν» και αυτοί στο μετακανταφικό πολιτικό τοπίο, κάθε άλλο παρά βοηθάει όποια ηγετικά στοιχεία του αντικανταφικού στρατοπέδου δεν θα ήθελαν να ξαναδούν τη Λιβύη άθλια αποικία των Αγγλοαμερικανών. Αν φυσικά υποτεθεί ότι υπάρχουν ακόμη τέτοια στοιχεία, έστω και ελάχιστα, πράγμα άκρως αμφίβολο.

Ούτως ή άλλως οι λιποταξίες υπουργών προς τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αποδεικνύουν πόσο διεφθαρμένο και εκφυλισμένο ήταν πλέον ολόκληρο το καθεστώς, ανεξαρτήτως του αν το κάθε συγκεκριμένο στέλεχος τάχθηκε με τις κανταφικές ή με τις αντικανταφικές δυνάμεις στην αρχική φάση της ένοπλης οργανωμένης εξέγερσης κατά του καθεστώτος. Ακόμη και σήμερα, στη φάση του εθνικού αμυντικού πολέμου κατά της αμερικανονατοϊκής επίθεσης, η ευκολία με την οποία κορυφαίοι υπουργοί, όπως ο επί των Εξωτερικών Μούσα Κούσα, προδίδουν το καθεστώς και περνούν με τους επίδοξους κατακτητές της πατρίδας τους, αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το καθεστώς του Καντάφι είναι αδύνατον να δώσει στον πόλεμο που διεξάγει κατά των ΗΠΑ και της ΕΕ αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα ή έστω κάποια αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά. Ένας ακόμη λόγος για τον οποίον η ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι είναι αναπόφευκτη, αν και για να είμαστε ειλικρινείς η καθολική ήττα του Καντάφι έγινε αναπότρεπτη από τη στιγμή που του κήρυξαν τον πόλεμο οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση ο Καντάφι να νικήσει στρατιωτικά τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους σε πολεμική αναμέτρηση. Αν χρειαστεί, παρά τα όσα δηλώνουν οι Αμερικανονατοϊκοί, δεν θα διστάσουν ούτε στιγμή να διεξαγάγουν και χερσαίες στρατιωτικές επιχειρήσεις για να ρίξουν τον Καντάφι, από τη στιγμή που διέβησαν τον Ρουβίκωνα και κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Λιβύης. Το τέλος του καθεστώτος Καντάφι είναι βέβαιο.

Δεν θα μας προξενήσει λύπη η ανατροπή αυτού του εκφυλισμένου καθεστώτος αναφορικά με τον τύραννο και το καθεστώς αυτό καθαυτό. Έχουμε πλήρη συναίσθηση όμως του ότι η ανατροπή του με πόλεμο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων κατά της Λιβύης σηματοδοτεί μια νέα κλιμάκωση της επιθετικότητας του καπιταλισμού της εποχής μας που προοιωνίζεται μαύρα, ζοφερά και ίσως αιματοβαμμένα χρόνια και για τους λαούς της Ευρώπης στο άμεσο μέλλον.