Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Το Ιράν στόχος «δημιουργικής καταστροφής»

Κάπου 48 εκατομμύρια Iρανοί ψηφοφόροι προσήλθαν στις κάλπες την Παρασκευή για να αναδείξουν τη νέα Bουλή της χώρας, μεταξύ 3.500 υποψηφίων, στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση μετά την επανεκλογή του Αχμαντινετζάντ στις προεδρικές εκλογές του 2009. Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν έκρυβε μεγάλες εκπλήξεις, καθώς ανήμπορη η αντιπολίτευση, ζήτησε από τους υποστηρικτές της απλώς να παραμείνουν στα ...σπίτια τους την ημέρα των εκλογών.
Οι Iρανοί ψηφοφόροι δεν έκρυβαν πάντως την ανησυχία τους, καθώς οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν σίγουρη την εκδήλωση κάποιας στρατιωτικής επίθεσης από το Ισραήλ, με αφορμή το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης.

του Μιχάλη Ψύλου

ΠΕΡΙσκόπιο

Αναβρασμός στην Πράγα

«Η μεταρρύθμιση βρωμάει» φώναξαν χιλιάδες Τσέχοι φοιτητές που διαδήλωσαν στο κέντρο της Πράγας και σε άλλες πόλεις της χώρας την Τρίτη, διαμαρτυρόμενοι κατά του κυβερνητικού σχεδίου για την ανώτατη εκπαίδευση. Η διαδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της εβδομάδας κινητοποιήσεων που οργάνωσαν οι φοιτητές στη χώρα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την προωθούμενη μεταρρύθμιση.


Επίδειξη δύναμης του Κάμερον στο κίνημα των καταλήψεων


 «Ο Άγιος Παύλος διώχνει τους αγανακτισμένους του Λονδίνου», ήταν ο τίτλος αρκετών βρετανικών εφημερίδων ύστερα από την επιχείρηση εκκένωσης του βρετανικού κινήματος Καταλάβετε το Λονδίνο που παρέμεναν έξω από τον καθεδρικό του Αγίου Παύλου στην καρδιά του Λονδίνου. Με τη σύμφωνη γνώμη της Eκκλησίας, η αστυνομία απομάκρυνε τις πρόχειρες εγκαταστάσεις και συνέλαβε 20 άτομα που επιχείρησαν να αντισταθούν ειρηνικά. Τα φώτα της δημοσιότητας πάντως έπεσαν τελικά πάνω στην Eκκλησία της Αγγλίας, η οποία ενώ έδωσε το «πράσινο φως» (αν όχι την εντολή) για την επιχείρηση της αστυνομίας, στη συνέχεια επιχείρησε να κρατήσει αποστάσεις, δείχνοντας ένα πιο φιλικό πρόσωπο προς τους διαδηλωτές.



του Άρη Χατζηστεφάνου

Σκηνές Κερατέας έξω από το Μιλάνο

«Όχι» κατοίκων στην κατασκευή τρένου υψηλής ταχύτητας

To αρκτικόλεξο TAV (Treno ad Alta Velocita) σημαίνει τρένο υψηλής ταχύτητας, που θα ένωνε το Τορίνο με τη Λυών. Νo ΤΑV σημαίνει το κίνημα των κατοίκων της περιοχής Βαλ ντι Σούσα κοντά στο Τορίνο που εδώ και είκοσι χρόνια αντιστέκεται ακόμη στην κατασκευή του.
Ενώ γράφεται αυτό το κείμενο, οι εξελίξεις τρέχουν και η καταστολή που δέχεται η κοιλάδα της Βάλε είναι απερίγραπτη. Ένας στρατός κατοχής έχει εγκατασταθεί εδώ και καιρό στην περιοχή, ο οποίος όμως εδώ και μία εβδομάδα μπαίνει σε μαγαζιά σπάζοντας τζαμαρίες, καταστρέφει αυτοκίνητα, δέρνει κατοίκους, ενώ στη φυλακή βρίσκονται σύντροφοι από όλη την Ιταλία για τις κινητοποιήσεις του περασμένου Ιουλίου και ο Λουκά Αμπά, μορφή του κινήματος, βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο.



της Νιόβης Ζαραμπούκα Χατζημάνου

Το δέντρο της ζωής και της αντίστασης

Τα διηγήματα του Γιάννη Οικονομίδη που συγκεντρώνονται στον τόμο με τίτλο Πράσινο πάντοτε το δέντρο της ζωής (εκδ. Νόβολι) είναι αβίαστος καρπός μιας ζωής πλούσιας σε βιώματα, της κοινωνικής, πνευματικής και προσωπικής του οδοιπορίας στον κακοτράχαλο καιρό μας. Διαφωνώντας με την ακροτελεύτια πρόβλεψη και αφιέρωσή του, ο συγγραφέας μπορεί και πρέπει να μας χαρίσει και άλλα αναβρύσματα του ταλέντου και της ανθρωπιάς του.



του Δημήτρη Γρηγορόπουλου

Μνήμη Αργύρη Εμμανουήλ: 10 Χρόνια από το Θάνατο, 100 Χρόνια από τη Γέννηση και 50 Χρόνια από την Άνιση Ανταλλαγή

H  άνιση ανταλλαγή ως θεωρητική πρόκληση


Αντικονφορμιστής, εικονοκλάστης και μαχητικός, ο Αργύρης Εμμανουήλ άφησε πίσω του μια πλούσια θεωρητική παράδοση γύρω από τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις που εξακολουθεί να χρήζει μελέτης και κριτικής αντιμετώπισης.


του Θεόδωρου Μαριόλη, Αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ: Εργοδοτική ρελάνς κατά απεργών


Αναγκαίος για τη νίκη ο ταξικός μετωπικός συντονισμός

Σε φάση κλιμάκωσης της αντεργατικής της επίθεσης περνά η εργοδοσία του Μάνεση στη Χαλυβουργία Eλλάδος, καθώς οι εργάτες έχουν υπερβεί τους τέσσερις μήνες απεργίας και δείχνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν μέχρι τη δικαίωσή τους και σε αυτό το στόχο σημαντικό ρόλο θα παίξει η επιτυχία της σημερινής συναυλίας στις 12 μ., στην πύλη του εργοστασίου στον Ασπρόπυργο.



του Δημήτρη Σταμούλη

ΘEMA: Χρονικό μιας λεηλασίας α λα ελληνικά


Η πικρή ιστορία του Δημόσιου Χρέους

Από τη σύστασή του ακόμη, το ελληνικό κράτος κατέβαλλε ένα βαρύ «φόρο αίματος» στους διεθνείς πιστωτές, που μέσω των δανείων παρενέβαιναν διαρκώς στην ελληνική πολιτική ζωή και περισσότερο στην οικονομία, καταδικάζοντας τους εργαζόμενους στη φτώχεια και την κοινωνία στο μαρασμό και την ταπείνωση.
Συγκλονιστικές οι περιγραφές του Νίκου Μπελογιάννη και του Τάσου Μηνά Ηλιαδάκη.



                                                           (ενθρόνιση του Όθων)
                                                      

του Πέτρου Κοσμά

Ειδικές Οικονομικές Ζώνες: Ανάπτυξη με εργασιακά κάτεργα


Το στρατηγικό μας σχέδιο στη Βόρεια Αμερική είναι να εστιάσουμε την προσοχή μας όσο το δυνατόν περισσότερο στη διαχείριση του επωνυμίου μας, την εμπορική μας εκμετάλλευση και το σχεδιασμό των προϊόντων, ως έναν τρόπο να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις και τις ανάγκες των καταναλωτών. Η μετακίνηση ενός σημαντικού τμήματος της βιομηχανικής μας παραγωγής από την αγορά των ΗΠΑ και του Καναδά σε εργολήπτες σε ολόκληρο τον κόσμο θα προσδώσει στην εταιρεία μας μεγαλύτερη ευελιξία, προκειμένου να κατανείμουμε καλύτερα τους πόρους και το κεφάλαιό μας. Αυτά είναι κρίσιμα βήματα, αν θέλουμε να παραμείνουμε ανταγωνιστικοί».


Σπύρος Κότσιας, πρώην πρόεδρος Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών

Στο πλευρό της Ελευθερίας!


Ένα από τα γεγονότα που σημάδεψαν το 2011 ήταν ο πολύμηνος, σκληρός κι αποφασιστικός αγώνας που έδωσαν οι κάτοικοι της Κερατέας και των γύρω δήμων ενάντια στην κατασκευή ΧΥΤΑ στην περιοχή τους. Οι κάτοικοι της Λαυρεωτικής ξεπερνώντας τις διαθέσεις της τοπικής εξουσίας και οργανωμένοι σε συνελεύσεις απ’ όπου αποφάσιζαν οι ίδιοι δημοκρατικά για το μέλλον των κινητοποιήσεών τους, τελικά κατάφεραν να βάλουν φρένο στα σχέδια της κυβέρνησης.

του Γιώργου Μιχαηλίδη

Μια τυπική, σχεδόν, ιστορία


Στον αργολικό κάμπο τα χωριά έχουν σχεδόν χάσει τη διάκρισή τους. Σε ένα επίπεδο τοπίο η άσφαλτος και οι ταχύτητες φέρνουν κοντά το ένα με το άλλο κι η ζωή τους αφομοιώνεται στην ομοιομορφία, μαζί και οι άνθρωποι, ενώ τα παιδιά διαχέονται στις γύρω πόλεις, ακόμα και για τα παιχνίδια τους. Αλλά αυτή η ομοιομορφία διαλύεται από κάποιες εκρήξεις. Αίφνης, ένα χωριό που δεν το ξέρουν καλά-καλά οι νεώτεροι κάτοικοι της περιοχής, μπήκε στο επίκεντρο. Η ιστορία μπορεί να μην είναι τυπική στην έναρξή της, γίνεται όμως τυπική στην κατάληξη. Μια νέα κοπέλα, ξένη, στα χρόνια του ’50 βρίσκεται στο χωριό με ένα μωρό στην αγκαλιά κι έναν άντρα που χάνεται γρήγορα.

του Θανάση Σκαμνάκη

AΠO σπόντα


••• Ναι, τώρα θα γίνουν οι εκλογές, στις 29 Απριλίου • Τώρα που τα έχουν πάρει όλα προτού καν στηθούν οι κάλπες, τώρα όλοι θέλουν τις εκλογές • Και πολύ περισσότερο οι ...δανειστές μας, για να τσεκάρουν με νωπές τις υπογραφές το εκλογικό σώμα, και έχοντας αφήσει για το μετά ακόμη ένα σκληρό υπόλοιπο μέτρων • Φυσικά, έχει σoφρωνιστεί και ο Σαμαράς, προτού προκηρυχθούν οι εκλογές...

Άρης Καζάκος: Επιστροφή στο δίκαιο του 19ου αιώνα!

Δύο αιώνες πίσω, στα σπάργανα του εργατικού δικαίου όπου βασίλευε η ατομική διαπραγμάτευση εκτιμά ότι μας πάει το δεύτερο Μνημόνιο ο καθηγητής εργατολόγος, Άρης Καζάκος. Υποστηρίζει ότι ο αντιδημοκρατικός και αντισυνταγματικός χαρακτήρας των μέτρων θα καταδειχθεί στα αρμόδια δικαστήρια και καταρρίπτει τα “ιδεολογικά σκουπίδια” του νεοφολελευθερισμού περί ανταγωνιστικότητας.

Συνέντευξη στο Γιώργο Λαουτάρη

Για τα επεισόδια στις 12 Φεβρουαρίου

Το ήθος της πραγματικής εξέγερσης

Η ψύχραιμη πολιτική αξιολόγηση των πρόσφατων βανδαλισμών και των εμπρησμών παραδοσιακών κτιρίων στο κέντρο της πόλης μας, οδηγεί, κατά τη γνώμη μου, στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για αντικειμενικά προβοκατόρικες ενέργειες, άκρως εχθρικές προς το λαϊκό εργατικό κίνημα. Είναι αυτονόητο ότι αυτές εξυπηρετούν την κυβέρνηση, τον αστικό συνασπισμό εξουσίας και το αστικό σύστημα. Ας ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα τα πράγματα. Είμαστε κατά της κρατικής βίας αλλά και κατά της ατομικής βίας ή ένοπλης δράσης. Η βία αυτή οδηγεί σε αδιέξοδο. Σπουδαίος επαναστάτης που τον αναγνώρισε η Ιστορία έλεγε: «Δέκα εκτελέσεις τσάρων δεν αξίζουν όσο μια καλά οργανωμένη, μαζική, γενική απεργία».

Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου, στέλεχος των Οικολόγων-Εναλλακτικών

Ευκίνητα αυγά εκεί, ευαίσθητοι ραγιάδες εδώ...


Εδώ και μερικές ημέρες η Γαλλία βιώνει ένα δράμα. Ακόμη και τα αξιοθέατά της πενθούν, έχοντας αποκτήσει ανθρώπινες ιδιότητες – περίπου όπως το αυτοκίνητο Κριστίν στην ομώνυμη ταινία του Κάρπεντερ. Δακρύζουν τα αγάλματα στο Λούβρο. Η Αψίδα σκύβει από ντροπή, θυμίζοντας Πύργο της Πίζας. Ο Σηκουάνας φουσκώνει σαν τον πορθμό του Ευρίπου, είτε από θυμό είτε από τους τόνους δακρύων που του διοχετεύουν οι ταπεινωμένοι Γάλλοι. Άρον - άρον οι τουρίστες εγκαταλείπουν τη χώρα.


του Διονύση Ελευθεράτου 

Δυο φορές δούλοι στο στρατό

Η σκληρή αντιλαϊκή πολιτική βλάπτει σοβαρά την υγεία, θα μπορούσε να είναι ο τίτλος αυτού του άρθρου. Μετά την επιβολή του εισιτηρίου στα εξωτερικά ιατρεία, τη διάλυση της ασφάλισης και την άγρια στροφή προς την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας, τη μετατατροπή επί της ουσίας των βασικών ιατροφαρμακευτικών αναγκών σε είδος πολυτελείας για ένα μεγάλο κομμάτι κόσμου, αυτό άρχισε να γίνεται οφθαλμοφανές για το σύνολο της πληττόμενης πλειοψηφίας. Αυτό που πιθανόν δεν είναι γνωστό είναι πως η επέκταση αυτής της πολιτικής στο στρατό καταλήγει να είναι θανατηφόρα με όλη τη σημασία της λέξης. Τρία χαρακτηριστικά περιστατικά του τελευταίου διαστήματος αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά, πως στις πλάτες τις στρατευμένης νεολαίας στήνεται ένα επικίνδυνο σκηνικό άγριας άμισθης εργασιακής εκμετάλλευσης, που θα αντιμετωπίζει τους φαντάρους σαν αναλώσιμους δούλους για τις πολυποίκιλες ανάγκες του σύγχρονου αστικού κράτους και των μηχανισμών του.



Δίκτυο Σπάρτακος

Υγεία: «Κλέβουν χιλιετίες ζωής από το λαό»


Ενώ ο χώρος της υγείας βρίσκεται σε διαρκή αναβρασμό λόγω των συνεχών περικοπών που επιβάλει η πολιτική και του δεύτερου Mνημονίου, κατεδαφίζοντας το όποιο κοινωνικό κράτος υπήρχε, την εβδομάδα που πέρασε εγκρίθηκε με 213 ψήφους υπέρ, 58 κατά και 12 «παρών» ο εφαρμοστικός νόμος αρμοδιότητας υπουργείων Εργασίας και Υγείας.




της Κατερίνας Σταυρούλα

Η προπαγάνδα της πεντάρας στα άκρα


Την περασμένη Κυριακή το Βήμα δημοσίευσε άρθρο του συντάκτη του Ν. Χασαπόπουλου με τίτλο «Η συνάντηση των άκρων». Η φωτογραφία των χαμογελαστών χρυσαυγιτών στις πύλες της Χαλυβουργίας, συνοδευόταν από ένα ανεκδιήγητης έμπνευσης κείμενο που επιχειρούσε να ταυτίσει κομμουνιστές και φασίστες και όσους επιθυμούν ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ με το κερδοσκοπικό κεφάλαιο.

Οι δύο αυτές παράλογες συγκρίσεις εύκολα καταρρέουν με τη στοιχειώδη κριτική, καθώς αναπαράγουν με άγαρμπο τρόπο πεπαλαιωμένες προπαγανδιστικές μεθόδους, που έχουν στο παρελθόν χρησιμοποιηθεί, πιο αποτελεσματικά είναι αλήθεια, από ντόπιους μετρ του τέως εκσυγχρονιστικού, νυν μνημονιακού, γκεμπελισμού.  
                                                                         Του Στάθη από το enikos

της Αφροδίτης Πολίτη


Δεν άφησαν τίποτα όρθιο


Τα λέει όλα για την κατάσταση της Ελλάδας και τη σχέση υποτέλειας προς την ΕΕ μια καταπληκτική γελοιογραφία που δημοσιεύθηκε στους Άιρις Τάιμς του Δουβλίνου. Δείχνει έναν ρακένδυτο Έλληνα που κοντεύει να κοπεί στη μέση από μια πολύ σφιγμένη ζώνη. «Δεν βλέπω πώς μπορούμε να σφίξουμε ακόμη περισσότερο τη ζώνη μας» διαμαρτύρεται. «Άσε με να σου δείξω» του λέει ένας ευτραφής τροϊκανός. Και στην επόμενη σκηνή, με χαμόγελο υπέρτατης ικανοποίησης, έχει περάσει τη ζώνη στο ...λαιμό του εμβρόντητου Έλληνα και την έχει μετατρέψει σε λουρί σκύλου!




του Γιώργου Δελαστίκ

Κόμμα για την εργατική τάξη ή «όλα για το Κόμμα»;


Το κόμμα, έγραφε στις 31 Mαΐου 1921 στο περιοδικό Rassegna Comunista, το ηγετικό στέλεχος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος Αμαντέο Μπορντίγκα, «είναι ένα σύνολο ανθρώπων που έχουν την ίδια γενική αντίληψη για την εξέλιξη της ιστορίας. Που έχουν μια σαφή αντίληψη του τελικού σκοπού της τάξης που εκπροσωπούν και που έχουν ετοιμάσει εκ των προτέρων ένα σύστημα λύσεων στα ποικίλα προβλήματα τα οποία το προλεταριάτο θα αντιμετωπίσει όταν αυτό γίνει η άρχουσα τάξη. Γι’ αυτό τον λόγο», καταλήγει χωρίς περιστροφές, «η εξουσία της τάξης μπορεί να είναι μονάχα η εξουσία του κόμματος». Οι αντιληψεις αυτές, για το κόμμα αποκλειστική πρωτοπορία, το κόμμα υπερβατική έννοια που δρα στο όνομα της εργατικής τάξης και τελικά επ’ αυτής, αποτέλεσαν και αποτελούν ρεύμα στο κομμουνιστικό κίνημα. Στη διαπάλη που έγινε, ο Αντόνιο Γκράμσι και το ρεύμα που εκπροσωπούσε, χρειάστηκε να πράξουν και να πουν ενάντια σε αυτή τη λογική.


του Αλέκου Αναγνωστάκη

Ξεκίνησαν οι συναντήσεις με αριστερές δυνάμεις

Πραγματοποιήθηκαν την εβδομάδα που πέρασε με πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συναντήσεις με ηγεσίες άλλων αριστερών δυνάμεων, στο πλαίσιο της προώθησης του Αγωνιστικού Μετώπου Ρήξης και Ανατροπής, καθώς και του διαλόγου για τη συγκρότηση μιας μαζικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.



Εργατικά δικαιώματα και ανεξαρτησία σε «κλειστό λογαριασμό»

 
Τέλος καλό, όλα καλά! Αυτό είναι το συμπέρασμα της μαφίας του ευρώ από την περιπέτεια του δεύτερου δανείου των 130 δισ. ευρώ μετά την σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έληξε το βράδυ της Παρασκευής. Οι δηλώσεις του δοτού πρωθυπουργού «η Ελλάδα αλλάζει» και «γυρίζω στην Αθήνα περισσότερο αισιόδοξος» από κοινού με τις κενολογίες περί ανάπτυξης που συζητήθηκαν στις Βρυξέλλες, έδωσαν την αφορμή ώστε η φιλο-μνημονιακή δημοσιογραφία να επιχειρήσει τη δική της ρελάνς. 



του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ανάπτυξη μόνο για το κεφάλαιο και τα κέρδη του!

Όσο πονέσαμε, πονέσαμε. Επιτέλους, ήρθε η ώρα της σοδειάς. Σιγά - σιγά, θα αρχίσουμε να δρέπουμε τους καρπούς των θυσιών μας. Όσο για τους γύπες του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και της τρόικας, αρχίζουν ήδη να αποσύρονται, χορτασμένοι από τις σάρκες των εργαζομένων, για να δώσουν τη θέση τους στα περιστέρια της κοινωνικής συναίνεσης και τα αηδόνια της ανάπτυξης. Θα ήταν, πράγματι, πολύ ωραίο το μαύρο χιούμορ, εάν οι αξιωματούχοι και τα παπαγαλάκια της εξουσίας δεν προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι όλα αυτά είναι (σχεδόν) αληθινά!

Το εκατομμύριο του Ι. Κούβελου


Εντυπωσιακή κορύφωση είχε το πολυσυζητημένο σίριαλ με το βουλευτή που έβγαλε στο εξωτερικό ένα εκατομμύριο ευρώ. Όπως αποδείχτηκε, το πρόσωπο που κατονόμασε ο εισαγγελέας ήταν τελικά ο Ισίδωρος Κούβελος, σύζυγος της Ντόρας Μπακογιάννη, ο οποίος μετέφερε από τις ΗΠΑ στο Λονδίνο μέσω Ελλάδας αυτό το μεγάλο ποσό, στο πλαίσιο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος. Την προσοχή των αρμοδίων αρχών επέσυρε το γεγονός ότι ο λογαριασμός μέσω του οποίου έγινε η διακίνηση του ενός εκατομμυρίου δεν είχε συμπεριληφθεί στη δήλωση «πόθεν έσχες» του ζεύγους.

της Ντίνας Χαριτάτου

Μονομαχία στον πράσινο βάλτο



Στην τελική ευθεία εισέρχονται οι επίδοξοι μονομάχοι για την προεδρία στο ΠΑΣΟΚ. Μέχρι στιγμής έχουν επίσημα δηλώσει την υποψηφιότητά τους ο Χ. Παπουτσής και ο Β. Βενιζέλος. Προσπάθεια με αμφίβολη κατάληξη κάνει και ο Στ. Τζουμάκας, καθώς στα δημοκρατικά κόμματα τύπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ κ.λπ. δεν μπορεί να βάλει υποψηφιότητα όποιος θέλει, αλλά μόνο εκείνος που θα συγκεντρώσει επαρκή αριθμό υπογραφών από τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου. Όσο για τον Μ. Χρυσοχοΐδη, αυτός έχει μεν εκδηλώσει την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος, μιας και κατά δήλωσή του ίδιου το δικαιούται, αλλά η υποψηφιότητα αυτή μάλλον έχει ναυαγήσει έπειτα και από τις ανεκδιήγητες αναφορές του για το Mνημόνιο που δεν διάβασε αλλά ψήφισε.



του Μάκη Βάσιλα

Κατοχή; Χούντα; Κάτι χειρότερο…


Αν ακραία κόμματα ενισχυθούν σε τέτοιο βαθμό που το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να μην μπορούν να σχηματίσουν πλειοψηφικό κυβερνητικό συνασπισμό», το «πρόγραμμα βοήθειας» είναι στον αέρα, απείλησε ο πρόεδρος της ευρωζώνης, ο «γίγαντας» του μικροσκοπικού Λουξεμβούργου, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ. Κοινώς, εάν δεν ψηφίσετε ό,τι μας αρέσει, τότε δεν έχει δάνειο!



του Γιάννη Ελαφρού

Νόμος είναι το δίκιο του εργοδότη!

Βίαιη αλλαγή των συνθηκών της οικονομικής ταξικής πάλης σε βάρος της εργασίας

Mέσα σε 48 ώρες, την Τρίτη και Τετάρτη 28 και 29 Φεβρουαρίου, η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ του δοτού πρωθυπουργού Λ. Παπαδήμου, κατάργησε το εργατικό δίκαιο και τις κατακτήσεις ενός αιώνα.
Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, την περασμένη Τρίτη, χωρίς ούτε καν την τυπική έγκριση της Βουλής, η κυβέρνηση κατάργησε τις συλλογικές συμβάσεις και μαζί με αυτές μια ουσιαστική και συνταγματικά κατοχυρωμένη πλευρά της τυπικής αστικής δημοκρατίας, τις νομικά «ελεύθερες» διαπραγματεύσεις των «κοινωνικών εταίρων».
Η πράξη, αυτή ανοίγει μια ειδική περίοδο στην οικονομική και πολιτική ταξική πάλη, που πρέπει και θα σφραγιστεί αντικειμενικά από το διπλό αγώνα για επιβολή συλλογικών συμβάσεων σε κάθε επίπεδο με ταυτόχρονη διεκδίκηση αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις. 

του Κώστα Μάρκου

‘Εγκλημα (εργατικού) πάθους και τιμής


Σε ορισμένες περιοχές της χώρας, ο χώρος εργασίας έχει σχεδόν μετατραπεί σε πολεμικό μέτωπο, με απολυμένους υπαλλήλους να πυροβολούν όλο και πιο συχνά συναδέλφους τους ή εργοδότες. Η ανθρωποκτονία σήμερα είναι το τρίτο στη σειρά αίτιο θανάτου μέσα στο χώρο εργασίας», έγραφε ο Τζέρεμι Ρίφκιν το 1995 (Το τέλος της εργασίας). Και αν αυτά συνέβαιναν προ κρίσης, στην ευημερούσα Αμερική, κατανοεί κανείς σήμερα τι ανέμους έχουν σπείρει οι μνημονιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα, τι θύελλες θα θερίσει η ελληνική κοινωνία. Τα εγκλήματα ερωτικού «πάθους και τιμής» παραχωρούν τη θέση τους στις αυτοκτονίες και στα εγκλήματα για τη χαμένη τιμή της εργασίας, για τη χαμένη τιμή και αξιοπρέπεια του ανθρώπου.


της Μαριάννας Τζιαντζή




Υπόδειγμα ...ανάπτυξης η Ελλάδα των 500 ευρώ!








Μέσα σε μερικές ώρες, με μια ακραία αντιδραστική και αντεργατική απόφαση της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του υπουργικού συμβουλίου ΠΑΣΟΚ - ΝΔ (έτσι ώστε να μη χρειαστεί να περάσει καν από τη Bουλή) καταργήθηκαν εργατικά δικαιώματα δεκαετιών. Τσεκούρι 22% στον κατώτερο μισθό, 32% η μείωση για τους νέους, με στόχο να συμπαρασύρει όλες τις εργατικές αμοιβές μέχρι και 40%-50% κάτω! Ο κατώτερος μισθός γίνεται 580 ευρώ μεικτά (περίπου 500 ευρώ καθαρά), ενώ στα 400 ευρώ πάει ο μισθός των νέων! Η Ελλάδα του 500άρικου, πεδίο πάμφθηνης εργατικής δύναμης και άγριας εκμετάλλευσης για τις πολυεθνικές, το ξένο και το ντόπιο κεφάλαιο, πάει να γίνει γεγονός. Ήρθε η ώρα να φωνάξουν οι εργαζόμενοι και οι νέοι ότι δεν θα ζήσουν με 400 ευρώ, ότι δεν θα γίνουν οι δούλοι του 21ου αιώνα!


Για το ηθικό κύρος των κομμουνιστών*


Ο συντάκτης κάνει μια μεγαλοπρεπή είσοδο στη φαντασιακή σκηνή του, προαναγγέλοντας ότι: «Το ΚΚΕ σε έξι χρόνια συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής και δράσης. Ακριβώς έναν αιώνα. Θα τιμηθεί ο μεγάλος αυτός σταθμός αντάξια». Θα μπορούσε να πει ότι σε εκατόν έξι χρόνια συμπληρώνει 200 χρόνια ζωής και δράσης, που είναι μεγαλοπρεπέστερη και αριθμητικά εξ ίσου ακριβής πρόβλεψη. Τι, να μένουμε στα μίζερα νούμερα των 94 χρόνων;

Στο άρθρο κυριαρχεί ένας λόγος παραληρηματικός, σεχταριστικός με την κυριολεκτική, θρησκευτική έννοια του όρου. Όπως γι’ αυτούς «που δεν έχασαν τον προσανατολισμό τους, όταν γύρω τους κυριαρχούσε σκοτάδι» ή για τον αποστάτη που «έχει κόψει κάθε δεσμό με το Κόμμα και αργά ή γρήγορα θα βρεθεί στο περιθώριο και σε δρόμους σκοτεινούς», γι’ αυτούς που «διδάχτηκαν ... να βάζουν, πάντα και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, πάνω από όλα το Κόμμα». Το κόμμα λοιπόν είναι κάτι ιερό, κάτι σαν θεός με το ανάλογο θέλημά του.


                                             


του Χρήστου Σελιανίτη

Μεθοδεύσεις ασφαλιτών


Καινούργια «φάμπρικα» έχουν ανοίξει οι ασφαλίτες της ΓΑΔΑ εδώ και καιρό, όπως πληροφορούμαστε. Κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στην Αθήνα αναγράφουν κατ’ επιλογήν στα βιβλία τους κάποιες από τις οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς που συμμετέχουν – μεταξύ αυτών και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, βεβαίως. Στη συνέχεια περιγράφουν περιστατικά βίας και κατόπιν παραθέτουν όσες περιπτώσεις ατόμων προσέρχονται στην Ασφάλεια για να καταγγείλουν φθορές που υπέστησαν περιουσιακά τους στοιχεία – σπασίματα, εμπρησμούς, κλοπή χρημάτων κ.λπ.
Τεχνηέντως έτσι επιτυγχάνουν δύο πράγματα. Πρώτον, με έμμεσο τρόπο υποδεικνύουν στα θύματα βανδαλισμών να στραφούν, αν θέλουν, εναντίον πολιτικών οργανώσεων της επαναστατικής Αριστεράς.