Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Ενωτικό και ελπιδοφόρο το 3ο Συνέδριο της νΚΑ



Πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στην ΑΣΟΕΕ το 3ο Συνέδριο της νεολαίας Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης, ολοκληρώνοντας τον πλούσιο και ενδιαφέροντα προσυνεδριακό διάλογο. Το συνέδριο έστρεψε πολλά μάτια στις διαδικασίες του, ιδιαίτερα του αντικαπιταλιστικού δυναμικού, που βρέθηκαν μαζί με τους αγωνιστές της νΚΑ στην πρώτη γραμμή των πολιτικών αναμετρήσεων στα μέτωπα και το κίνημα.



του Παντελή Προμπονά







Πράγματι, το αμφιθέατρο της ΑΣΟΕΕ ήταν ασφυκτικά γεμάτο από αγωνιστές της πολιτικοποίησης του φοιτητικού κινήματος 2006-2007, από μέλη που έδωσαν σκληρές μάχες στο στρατό και το αντιπολεμικό κίνημα, από εργαζόμενους που μπορούν –πλέον– να αποτιμούν τα πρώτα δειλά βήματα στο δύσβατο χώρο των νέων εργαζόμενων. Στο ίδιο αμφιθέατρο βρέθηκαν νεότεροι αγωνιστές που ξεπήδησαν από τους μαθητικούς αγώνες και φυσικά όλοι όσοι έδωσαν τη μάχη ενάντια στην κυβέρνηση των δολοφόνων τον περυσινό Δεκέμβρη. Γενιές αγωνιστών που απέδειξαν στην πράξη τη σημασία που είχαν τα συνεδριακά ζητήματα.
Ο πλούτος των πολιτικών διεργασιών δεν έγκειται μόνο στις παραστάσεις των πολιτικοκοινωνικών αγώνων των περασμένων χρόνων. Αναδεικνύεται και από την πανελλαδικότητα της εκπροσώπησης (εκλέχθηκαν αντιπρόσωποι από 18 πόλεις), τις κλαδικές εμπειρίες που μεταφέρθηκαν, την αποτίμηση συγκεκριμένων πλευρών της δράσης από την πρωτοπόρα δράση στα μέτωπα. Αρκετά χρόνια μετά την προηγούμενη διαδικασία, αυτό το συνέδριο βρήκε τη νΚΑ πιο μαζικοποιημένη όσο ποτέ. Oι 232 αντιπρόσωποι από τις οργανώσεις της νΚΑ, παλιότεροι και νεότεροι σύντροφοι, πολιτικοποιημένοι και στρατευμένοι στη νΚΑ σε διαφορετικές φάσεις του κινήματος είχαν σίγουρα να συνθέσουν πλούτο συμπερασμάτων. Το 3ο Συνέδριο χαιρετήθηκε από νεολαίους όλων σχεδόν των οργανώσεων της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Συγκεκριμένα χαιρέτισαν εκπρόσωποι των ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, ΕΚΚΕ, ΚΚΕ (μ-λ), ΚΟ Ανασύνταξη, ΟΚΔΕ - Σπάρτακος, Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας, ΣΕΚ. Χαιρετισμό απεύθυνε ο Π. Μαυροειδής εκ μέρους του γραφείου της ΠΕ του ΝΑΡ. Γραπτά μηνύματα έστειλαν το Κόμμα Εργασίας (EMEP) από την Τουρκία και το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα (NPA) της Γαλλίας. Τέλος, το συνέδριο ήταν αποφασιστικό βήμα υπέρβασης, μιας ιδιότυπης κατάστασης του προηγούμενου διαστήματος. Στην πορεία προς αυτό κατατέθηκαν δυο πλατφόρμες ισότιμα, και συζητήθηκαν εξαντλητικά στις οργανώσεις βάσης και σε εκδηλώσεις στις μεγάλες πόλεις. Ήταν στοίχημα για την νΚΑ να καταφέρει να συζητήσει εποικοδομητικά, δημοκρατικά, ανοιχτά για τα κρίσιμα ζητήματα που έθεταν οι δυο πλατφόρμες. Ένα στοίχημα που αναμφίβολα κερδήθηκε. Φυσικά οι δυο πλατφόρμες δεν προκύψαν εν κενώ, αποκρυσταλλώνουν ευρύτερες πολιτικοθεωρητικές επεξεργασίες που υπήρχαν στη συζήτηση τα προηγούμενα χρόνια.





Με κουβέντα ουσίας, επαναστατικής ενότητας και εργατικού πολιτισμού ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες του συνεδρίου. Προς το συνέδριο τόσο εισηγητικά όσο και στη διαδικασία της απόφασης τέθηκαν για συζήτηση δυο σχέδια εισήγησης και απόφασης. Το 70% των αντιπροσώπων υπερψήφισε το σχέδιο «Για ένα αντικαπιταλιστικό επαναστατικό πολιτικό ρεύμα και μέτωπο στη νεολαία». Η πολιτική απόφαση καταθέτει συγκεκριμένη λογική για τα ανοιχτά ζητήματα της περιόδου, τις πολιτικές πρωτοβουλίες και τα μέτωπα που συμμετέχουμε ως νΚΑ, αλλά και για το περιεχόμενο που θα παλέψουμε ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της κρίσης και των νέων δυνατοτήτων για την αντικαπιταλιστική Aριστερά.
Βασική εκτίμηση του συνεδρίου είναι πως μέσα από τις αναμετρήσεις της τελευταίας εξαετίας, με όλα όσα πέτυχαν αλλά και τις ανεπάρκειες που σημειώθηκαν βγαίνει στο προσκήνιο μια μαζική νεολαιίστικη πρωτοπορία, ένα ρεύμα αγωνιστών που αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά, το νεύρο και τη δύναμη κρούσης αυτών των κινημάτων. Διαφέρει ανάλογα με το χώρο στον οποίο βρίσκεται, τις κινηματικές παραστάσεις του, τη σχέση του ή όχι με πολιτικές συλλογικότητες, τη δυνατότητα συνδικαλιστικής έκφρασης, το επίπεδο μόρφωσης κ.ά. Αυτό που απαιτείται στην εποχή είναι μια πλατιά, σε κάθε χώρο, κάθε πόλη και γειτονιά, κάθε μέρος που ζει η νέα γενιά, παρέμβαση βάσει μιας πολιτικής λογικής που συνδέει τους αναγκαίους αγώνες που πρέπει να ξεσπούν ενάντια στην αστική πολιτική με τη συνολική υπόθεση της ανατροπής της εκμεταλλευτικής κοινωνίας, σαν μια συνολική διαδικασία που ξεκινά από σήμερα. Αυτό το δυναμικό αφορά η πολιτική πρόταση του αντικαπιταλιστικού μετώπου στη νεολαία.
Η νεολαία και οι αγώνες της χρειάζονται μια συνολική πολιτική πρόταση για την ανάπτυξη ενός ισχυρού, κοινωνικού και πολιτικού κινήματος, συνολικής αναμέτρησης και ανατροπής της διαρκούς και κλιμακούμενης αντεργατικής εκστρατείας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ -ΣΕΒ - ΕΕ. Ζητούμενο είναι λοιπόν, η οικοδόμηση ενός μαζικού, αντικαπιταλιστικού, επαναστατικού πολιτικού ρεύματος στη νεολαία, που στοχεύει στην ανατροπή της νέας επίθεσης του κεφαλαίου για να μην πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι και η νεολαία, μέσα από τον κλονισμό της αστικής κυριαρχίας με προοπτική την αντικαπιταλιστική επανάσταση και το άνοιγμα του δρόμου για την κομμουνιστική απελευθέρωση – αυτή αποτελεί την καρδιά της πολιτικής πρότασης της νΚΑ.
Με την πρόταση μας για τη διαμόρφωση στις σημερινές συνθήκες ενός αντικαπιταλιστικού, επαναστατικού πολιτικού ρεύματος στη νεολαία, επιδιώκουμε την προσέγγιση της αντικαπιταλιστικής επανάστασης από τους ίδιους τους νέους ανθρώπους, μέσω της δικής τους πείρας από τη σύγκρουση για την προώθηση ή οπισθοχώρηση των σημερινών διεκδικήσεων και των αυριανών κατακτήσεών τους. Το αντικαπιταλιστικό πολιτικό ρεύμα συγκροτείται και ενώνεται γύρω από κάθε μέτωπο πάλης, «παρεμβαίνει» και αντλεί «δυνάμεις» από όλα τα κρίσιμα ζητήματα και αντιθέσεις της περιόδου, τα μεγάλα προβλήματα της νεολαίας, διαμορφώνοντας αριστερά προγράμματα πάλης σε κάθε χώρο και νεολαιίστικη μάχη. Βρίσκει έδαφος στις μετωπικές πρωτοβουλίες, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τις πτέρυγες στην εκπαίδευση μέσω της ΕΑΑΚ και των παρεμβάσεών μας στους μαθητές, στην εργασία μέσω των συσπειρώσεων της εργατικής νεολαίας, προσπαθεί να επικοινωνήσει με θεματικές πρωτοβουλίες γύρω από τη θεωρία, τον πολιτισμό και τη ζωή συνολικά, τις κινήσεις για τον πόλεμο, το περιβάλλον και κάθε πεδίο επίθεσης. Η πρόταση του Αντικαπιταλιστικού Επαναστατικού Ρεύματος στην νεολαία προβάλλει την ανάγκη της αυτοτελούς κοινωνικής και πολιτικής συγκρότησης του αντικαπιταλιστικού δυναμικού, οργανωμένου κι ανένταχτου, με τη συνολική πολιτική λογική του πόλου της επαναστατικής Aριστεράς.
Πιο συγκεκριμένα αποτιμούνται σημαντικές πλευρές της δράσης μας και αναλύονται με βάση την απόφαση και οι στόχοι που η οργάνωση θέτει το επόμενο διάστημα. Για την παρέμβαση της νεολαίας στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκτιμήθηκε πως η απόφαση του Πανελλαδικού Σώματος του ΝΑΡ και της νΚΑ, τον Νοέμβρη του 2008, έβαλε τις δυνάμεις μας μπροστά σ’ ένα δύσκολο εγχείρημα: Ν’ αναμετρηθούμε στην πράξη με την προώθηση της υπόθεσης του πόλου της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Η διαδικασία αυτή είχε ως αποτέλεσμα την συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έδωσε με επιτυχημένο τρόπο δύο εκλογικές μάχες. Εξέπεμψε ένα σχετικά διακριτό αντικαπιταλιστικό στίγμα ανατροπής της επίθεσης με στοιχεία μιας σύγχρονης επαναστατικής και κομμουνιστικής προοπτικής. Σε καμία περίπτωση βέβαια η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι χωρίς αδυναμίες και ταλαντεύσεις, δεν είναι «το ιδεατό μέτωπο». Γι αυτό ως νΚΑ οφείλουμε να σχεδιάσουμε συγκεκριμένα τις πρωτοβουλίες μας για την αναβάθμιση της πολιτικής συμφωνίας σε αυτή, τόσο με ενιαίο τρόπο με το ΝΑΡ όσο και αυτοτελώς. Η ιδιαίτερη ανάδειξη των ζητημάτων της νέας εργατικής βάρδιας και η προσπάθεια μετάγγισης της μεγάλης κινηματικής εμπειρίας μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια.
Ένα από τα ζητήματα στα οποία δοκιμάστηκε η πολιτική μας αντίληψη στο εργατικό κίνημα ήταν η προσπάθεια συγκρότησης κινήσεων νέων εργαζομένων με πολιτικά χαρακτηριστικά και μαζική δουλειά γύρω από τα προβλήματα και τα δικαιώματα της εργασίας και ιδιαίτερα της νεολαίας. Η πραγματικότητα των συνθηκών εργασίας πλατιών νεολαιίστικων κομματιών, οι ελαστικές σχέσεις, η μεταβατικότητα - κινητικότητα διαμορφώνουν από μόνες τους ένα ασφυκτικό πλαίσιο για τη δυνατότητα ανεξάρτητης εργατικής - συνδικαλιστικής δράσης, που είναι προϋπόθεση για τη συλλογική πάλη. Επομένως μια «καμπανιακή» δουλειά στους νέους εργαζόμενους, είναι απαραίτητη για να συγκροτηθούν δεσμοί με κομμάτια της νέας εργατικής βάρδιας που να αντανακλάται στο επίπεδο ευρύτερων κινηματικών διεργασιών στο χώρο αυτό. Ωστόσο, η υποτίμηση της παρέμβασης στους χώρους δουλειάς, της συγκρότησης σημείων αναφοράς και η αποτυχία συσπείρωσης ευρύτερων αντικαπιταλιστικών δυνάμεων, δεν μας επέτρεψε μια τέτοιου τύπου παρέμβαση με αποτελεσματικό τρόπο.
Σημαντική έμφαση δόθηκε στις εμπειρίες στα μέτωπα της σπουδάζουσας νεολαίας και στην παρέμβασή μας στο μαθητικό κίνημα. Μια σύγχρονη πρωτοπόρα παρέμβαση στο φοιτητικό κίνημα της χώρας μας έχει ως καθήκον τη δημιουργική υπέρβαση των νικηφόρων πολιτικών κεκτημένων του παρελθόντος αλλά και την αναίρεση των αγκυλώσεων του παρελθόντος. Τη συγκρότηση στο σήμερα ενός προγράμματος πάλης που θα διαπνέεται από δυο βασικές πτυχές, εν πρώτοις την απάντηση από αντικαπιταλιστική νεολαιίστικη (και όχι στενά «φοιτητική») σκοπιά στην κρίση του κεφαλαίου και του συστήματος του, και εν δευτέροις τη συνολική αντικαπιταλιστική κριτική στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο και την εκπαίδευση και τη στρατηγική της αστικής τάξης για αυτή. Η ΕΑΑΚ έχει χρέος να προβάλει ένα τέτοιο συνολικό σχέδιο. Ενώ αυτό που πρέπει να αποτελέσει πρώτιστο μέλημά για μας στους μαθητές είναι πώς θα καταφέρουμε να εντάξουμε μέλη στην οργάνωση ώστε να οργανώσουμε μια αξιοπρεπή παρέμβαση που δεν θα στηρίζεται μόνο στη φιλότιμη διάθεση κάποιων συντρόφων να βοηθήσουν.
Οι αποφάσεις σε σχέση με την οργάνωση, έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς απασχόλησαν μεγάλο κομμάτι της κουβέντας του συνεδρίου και είναι θέμα που απασχολεί την νΚΑ αρκετό καιρό. Οι οργανωτικές αρχές που περιγράφονται τόσο στη διακήρυξη όσο και στα προηγούμενα ντοκουμέντα, σίγουρα δεν αποτελούν θέσφατα. Οι υποχρεώσεις των μελών, ο κεντρικός ρόλος των οργανώσεων βάσης στη λειτουργία πρέπει να κατακτούνται συνεχώς από όλους ως κριτήρια για την επαναστατική ενότητα. Η νΚΑ προωθεί την ανάπτυξη ενός τέτοιου πολιτισμού ανάμεσα στα μέλη της, ώστε αυτά πρωτίστως να επιδιώκουν τη σύνθεση των απόψεών τους κατά τη διάρκεια της δημοκρατικής συζήτησης στην οργάνωση. Ωστόσο, στις ανάγκες της δράσης και της παρέμβασης της οργάνωσης, η ύπαρξη διαφορετικών απόψεων δεν μπορεί να γίνεται αιτία ακινησίας μέχρι να βγει ομόφωνη απόφαση. Στόχος πρέπει να είναι η προώθηση ενότητας αντίληψης και η ενιαία δράση των μελών της νΚΑ στο μαζικό κίνημα και την πολιτική παρέμβαση. Μόνο άλλωστε αν η οργάνωση ενιαία εφαρμόζει τις αποφάσεις της θα μπορεί και ενιαία να τις αποτιμήσει, ενιαία να τις διορθώσει ή ακόμη και να τις αλλάξει ριζικά. Υπό αυτό το πρίσμα αντιμετωπίζονται οι τακτικές πανελλαδικές διαδικασίες, η αναφαίρετη δυνατότητα της μειοψηφίας να εκθέτει τις αντιλήψεις της στην οργάνωση αλλά και η ανάγκη για πολιτική - θεωρητική ενοποίηση.

Σε θέση μάχης για ανατροπή της επίθεσης


Hυπερψήφιση της απόφασης και του σχεδίου δράσης για τη νΚΑ συμπίπτει με τα πολύ αναβαθμισμένα καθήκοντα που καλείται να παίξει όλη η ριζοσπαστική Aριστερά στους εργατικούς αγώνες που ήδη διεξάγονται. Βασικό στοιχείο η ανασυγκρότηση των εργατικών οργανώσεων τόσο σε πολιτικό όσο και σε οργανωτικό επίπεδο. Διαμορφώνουμε εργατικές οργανώσεις με κλαδικό χαρακτήρα είτε σε μια συγκεκριμένη περιοχή - αντικείμενο (π.χ. υγεία, επισιτισμός) είτε σε πιο γενικές (π.χ. εμπόριο). Και οργανώσεις που αντικειμενικά θα συνενώνουν εργαζόμενους από διαφορετικούς κλάδους (π.χ. οργανώσεις στην επαρχία σε μικρές πόλεις). Οι οργανώσεις στις γειτονιές θα πρέπει αντίστοιχα να προσανατολίζονται σε μια εργατικού τύπου και περιεχομένου παρέμβαση στο τοπικό επίπεδο, που θα συνδέεται και με ευρύτερα ζητήματα πάνω στα οποία συγκροτείται η συνείδηση της νέας γενιάς. Οι συνδιασκέψεις των νέων εργαζομένων πιο συγκεκριμένα είναι αναγκαιότητα να προχωρήσουν στην ανασυγκρότηση της παρέμβασής μας στους νέους εργαζομένους με επεξεργασμένο σχέδιο και σαφείς στοχεύσεις. Στόχος η συμβολή, από κοινού με το ΝΑΡ, στην υπόθεση του νέου εργατικού κινήματος με βάση συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, έντυπα κ.λπ. Στο πλαίσιο αυτό προετοιμάζουμε πανελλαδική διαδικασία της οργάνωσης μας για την εργατική νεολαία και την παρέμβασή μας σε αυτή.
Σε ό,τι αφορά στις οργανώσεις σπουδάζουσας στόχοι είναι: η ενίσχυση συνολικά της παρέμβασης μας στο μαζικό κίνημα και την αριστερή πτέρυγα, με έμφαση στις πιο στρατηγικές πλευρές της αντίληψης μας. Αποφασιστική συμβολή των Οργανώσεων Σπουδάζουσας στην ενωτική πολιτική πρόταση για την αντικαπιταλιστική Aριστερά στην κατεύθυνση του πόλου. Η συστηματική δουλειά για την εμφάνιση και δημιουργία Οργανώσεων Βάσης στα ΤΕΙ. Η λήψη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών για τους εργαζόμενους φοιτητές. Η ανάπτυξη ιδιαίτερων σχέσεων με διεθνή κομμάτια του κινήματος, αλλά και η συλλογική θεωρητική εμβάθυνση. Ιδιαίτερα επιδιώκουμε να προχωρήσουν σε εξειδίκευση, επεξεργασίες και πρωτοβουλίες που θα συγκροτούν ένα σχέδιο κλιμάκωσης για το φοιτητικό κίνημα και τη σύνδεσή του με τους εργατικούς αγώνες, ενοποιημένα γύρω από τα συνολικά πολιτικά ζητήματα. Η κρίση και η ανάδειξη του κοινωνικού ζητήματος οφείλει να είναι στην προμετωπίδα της παρέμβασής μας σε κάθε μέτωπο. Η σύνδεση με τα υπόλοιπα κομμάτια της νεολαίας, αποτελεί βασική μας επιδίωξη στο πλαίσιο ενός πανεολαιίστικου κινήματος εργατικής κατεύθυνσης. Ειδικότερα χρειάζεται η ανάδειξη συγκεκριμένων κόμβων για το φοιτητικό κίνημα, με βάση το άσυλο, τη δίκη Κορκονέα και τα δημοκρατικά δικαιώματα, με βάση το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων, και συνολικά τη συνέχεια και την εμπέδωση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, την επιχειρηματικοποίηση της παιδείας. Επίσης σημαντικό θέμα είναι η αναβάθμιση της παρέμβασης στο μαθητικό κίνημα δίνοντας έμφαση στην τοπική παρέμβαση και στη δημιουργία τοπικών συντονιστικών.
Αναβαθμισμένο ρόλο θέλουμε να έχει η νΚΑ στο μέτωπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Με την υποστήριξη της καμπάνιαςγια την πάλη ενάντια στο Πρόγραμμα Σταθερότητας, την ΕΕ και την κρίση. Πρώτος κόμβος σε αυτή την εξόρμηση θα είναι οι κινητοποιήσεις στα μέσα Μάρτη όπου αναμένονται οι πρώτοι «έλεγχοι» της ΕΕ. Επίσης θα επιδιώξουμε να ανοίξει ευρύτερη συζήτηση σε σχέση με την οργάνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις αντικαπιταλιστικές συνελεύσεις μπροστά και στην επερχόμενη συνδιάσκεψη.
Σημαντική πλευρά της δράσης μας θα αποτελέσει το αντιπολεμικό κίνημα, καθώς αποφασίστηκε να προχωρήσουμε σε καμπάνια ενάντια στους πολεμικούς εξοπλισμούς, σε συνδιοργάνωση διεθνούς συνάντησης αντιπολεμικών κινημάτων, ενώ στοχεύουμε στη δημιουργία σωματείου που θα ενώνει τη δράση μέσα και έξω από το στρατό και στην οργάνωση αντιπολεμικών κινήσεων ανά πόλη στα πρότυπα της αντιπολεμικής διεθνιστικής κίνησης.
Τέλος ιδιαίτερο βάρος θα δοθεί στην αυτοτελή παρέμβαση και τη θεωρητική δουλειά της οργάνωσης.


Ματιά στα στατιστικά του 3ου Συνεδρίου
Εκλεγμένοι αντιπρόσωποι από OB: 218
Αντιπρόσωποι από εργατικές οργανώσεις: 73
Αντιπρόσωποι από οργανώσεις πόλης: 22
Αντιπρόσωποι από οργανώσεις σπουδάζουσας: 123
Άνδρες: 64%
Γυναίκες: 36%
Μέσος όρος ηλικίας αντιπροσώπων: 24
Μέσος όρος οργανωμένης ζωής: 6
Αντιπρόσωποι προερχόμενοι από άλλες οργανώσεις: 13
Τοποθετήθηκαν: 69 αντιπρόσωποι







Από το σώμα του συνεδρίου, αναδείχθηκε την περασμένη Κυριακή, το νέο 33μελες κεντρικό συμβούλιο της οργάνωσης το οποίο αποτελείται από τους: Αλμυρούδη Μαριώττα, εργαζόμενη στη Ναύπακτο, Ανδρίτσο Θάνο, εργαζόμενο στην Αθήνα, Γούση Κώστα, εργαζόμενο στη Θεσσαλονίκη, Γράψα Δημήτρη, φοιτητή στην Αθήνα, Ζησιμόπουλο Γιάννη, εργαζόμενο στην Πάτρα, Θάνο Φώτη, φοιτητή στην Αθήνα, Καλαμπαλίκη Κώστα, σπουδαστή στην Πάτρα, Κεφαλληνού Νατάσα, εργαζόμενη στην Αθήνα, Κοζανιτά Τάσο, εργαζόμενο στην Αθήνα, Λούβρο Παναγιώτη, φοιτητή στην Αθήνα, Λούκρη Ντόρη, φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη, Μαριά Γιώργο, εργαζόμενο στη Θεσσαλονίκη, Μαστοράκη Λάμπρο, φοιτητή στα Χανιά, Ματίκα Στάυρος, εργαζόμενο στην Αθήνα, Μπακόλα Δημήτρη, εργαζόμενο στα Γιάννενα, Μπαλάση Γιάννη, εργαζόμενο στην Αθήνα, Μπαρδάκο Ανδρέα, φοιτητή στην Αθήνα, Μολόχα Στέφανο, φοιτητή στον Βόλο, Μονοτράκη Γιώργο, φοιτητή στο Ηράκλειο, Μουγιάκο Θοδωρή, εργαζόμενο στην Αθήνα, Ν. Στάθης, στρατευμένο - φοιτητή στην Αθήνα, Προμπονά Παντελή, εργαζόμενο στην Αθήνα, Ράφτη Ελένη, σπουδάστρια στην Αθήνα, Σιδέρη Δημήτρης, φοιτητή στα Χανιά, Σκινδήλια Γιάννη, εργαζόμενο στην Αθήνα, Σουνάπογλου Θωμά, εργαζόμενο στη Θεσσαλονίκη, Τ. Δημήτρη, στρατευμένο - φοιτητή στην Αθήνα, Τριανταφυλλοπούλου Ελένη, φοιτήτρια στην Αθήνα, Τσάδαρη Σοφία, εργαζόμενη στην Αθήνα, Φ. Δημήτρη, στρατευμένο - εργαζόμενο στην Αθήνα, Φουρίκο Κώστα, εργαζόμενο στην Θεσσαλονίκη, Χαϊκάλη Σπύρο, φοιτητή στην Πάτρα, Χριστοδουλόπουλο Ζάχο, φοιτητή στην Αθήνα.




ΠΡΙΝ 07/03/2010