Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Η ΓΣΕΕ ψήφισε υπέρ του μνημονίου

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΥ

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ υπέγραψε την υπαγορευμένη από την τρόικα κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), η οποία προβλέπει πραγματική μείωση των μισθών της τάξης του 5-6% για τα επόμενα χρόνια, με τη μορφή «παγώματος» για το 2010 και «αυξήσεων», με βάση το μέσο όρο του... ευρωπαϊκού πληθωρισμού, για το 2011 και 2012, τη στιγμή που ο ελληνικός πληθωρισμός τρέχει κοντά στο 6%, σύμφωνα ακόμη και με τα χαλκευμένα επίσημα στοιχεία. Με ακέραια την ευθύνη των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ (που τη χαρακτήρισε «αναγκαστική σύμβαση λιτότητας»!), η ΓΣΕΕ ψήφισε υπέρ του μνημονίου.


Την αίσχιστη αυτή πράξη προσπαθούν να αντιστρέψουν με κραυγές νίκης κατά του... μνημονίου! Στο δελτίο Τύπου που εξέδωσαν πανηγυρίζουν για την «τεράστια πολιτική σημασία» που έχει η υπογραφή σύμβασης, «ακυρώνοντας την απαγόρευση της τρόικας και των δανειστών»! Φυσικά και έχει τεράστια πολιτική σημασία αυτή η Σύμβαση, αλλά για τελείως αντίθετους λόγους: Η ηγεσία της ΓΣΕΕ μετατράπηκε σε παράρτημα του ΔΝΤ. Για να μην υπάρχουν αμφιβολίες, ορίστε τι συμφώνησε και υπέγραψε στο Προοίμιο της Σύμβασης: «Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις για τη νέα ΕΓΣΣΕ διεξήχθησαν σε περιβάλλον έκτακτων συνθηκών λόγω του δημοσιονομικού εκτροχιασμού, που οδήγησε τη χώρα στην ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης ΔΝΤ -ΕΕ - ΕΚΤ και την υιοθέτηση των μέτρων που προβλέπονται στο σχετικό μνημόνιο και στο Νόμο 3845/2010». Καμία κουβέντα κατά του μνημονίου, αντίθετα έγινε «προοίμιο» της Συλλογικής Σύμβασης.

Ταυτόχρονα, πάλι στο Προοίμιο, αποδέχονται πλήρως ολόκληρη τη φιλοσοφία του νεοφιλελευθερισμού για «μείωση της παρεμβατικότητας του κράτους», την οποία υποτίθεται πως καταπολεμούν. Γράφουν: «Οι συνέπειες της κρίσης καθιστούν όσο ποτέ αναγκαίο τον απεγκλωβισμό των εργοδοτικών και των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων από τον παραδοσιακό παρεμβατικό ρόλο του κράτους και την ενίσχυση του ρόλου τους στη διαμόρφωση των κοινωνικών και οικονομικών αποφάσεων και πολιτικών». Την ίδια στιγμή, υποτίθεται ότι ζητούν, με τη διατήρηση της Διαιτησίας, την παρέμβαση του κράτους υπέρ των εργαζόμενων. Φυσικά, οι ταξικές δυνάμεις δεν έχουν αυταπάτες για το ρόλο του αστικού κράτους, αλλά οι διατυπώσεις αυτές δείχνουν το μέγεθος του ιδεολογικού, πολιτικού και ηθικού εκφυλισμού της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.
Η Σύμβαση ανοίγει το δρόμο για νέα επίθεση στους μισθούς και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Δεν κατοχυρώνει τον 13ο και 14ο μισθό, όσο κι αν πανηγυρίζει η ηγεσία της ΓΣΕΕ. Πέρα από το ότι με την πραγματική μείωση μισθών που υπέγραψαν έχουν ήδη εξανεμιστεί, η κυβέρνηση, με βάση το μνημόνιο, διατηρεί κάθε δικαίωμα να τους καταργήσει με νομοθετικές πολιτικές πράξεις.
Η ΓΣΕΕ υποστηρίζει ότι με τη συμφωνία αυτή έσωσε τις συλλογικές συμβάσεις από την κατάργησή τους. Στην ουσία, αυτό που έκανε είναι να σώσει την κυβέρνηση από το τεράστιο πολιτικό κόστος μιας πραξικοπηματικής Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που θα πάγωνε τους μισθούς. Πήρε μέρος του κόστους πάνω της.

Πέρα από αυτό, η γραμμή «σύμβαση να ’ναι κι ό,τι να ’ναι» ξεφτιλίζει την έννοια των συμβάσεων και ανοίγει το δρόμο για αυτό που επιδιώκουν οι εργοδότες: την πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την ατομική διαπραγμάτευση.

Μήπως όμως δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς; Φυσικά και μπορούσε. Είναι πολύ σωστά όσα λέει ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα στην ανακοίνωσή του, στην οποία χαρακτηρίζει τη Σύμβαση «μια από τις πιο μαύρες σελίδες προδοσίας των αγώνων»: «Ούτε μία φορά δεν κάλεσαν μαζική συγκέντρωση στο χώρο των διαπραγματεύσεων για να νιώσουν οι εργοδότες άμεσα τη διεκδικητικότητα των εργαζομένων. Ούτε μια φορά στις μεγάλες απεργίες δεν κάλεσαν για αποκλεισμό και κλείσιμο των μεγάλων μονάδων που ανήκουν στα μέλη της διοίκησης του ΣΕΒ. Ούτε πέρασε από το μυαλό τους ότι θα μπορούσε η οργή των εργαζομένων για το μνημόνιο, να τροφοδοτήσει πραγματικό απεργιακό μπλακ άουτ, ιδίως σε κλάδους όπως οι ΔΕΚΟ, η ΔΕΗ και οι τράπεζες».

Ο Συντονισμός συνεδριάζει αύριο Δευτέρα, στις 7 μ.μ., στα γραφεία του Σωματείου Μισθωτών Μηχανικών (πλατεία Καρίτση 8) για να εξετάσει τη νέα κατάσταση. Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας, προσανατολίζεται σε κινητοποίηση έξω από το κτίριο της ΓΣΕΕ, την ερχόμενη εβδομάδα. Η κινητοποίηση αυτή αποκτά μεγάλη σημασία, όχι τόσο για τον όγκο της, όσο για την πολιτική εκδήλωση της διαφωνίας με τη Σύμβαση και τη στάση απέναντι στη ΓΣΕΕ. Ιδιαίτερα κρίσιμο ζήτημα είναι ότι πρέπει να περιφρουρηθεί από ενέργειες τυφλής βίας, που αντικειμενικά θα την προβοκάρουν.
Οι δυνάμεις που διαφωνούν με την ηγεσία της ΓΣΕΕ πρέπει να συντονίσουν τις ενέργειές τους. Σε αυτή τη φάση θα ήταν σοβαρή επιτυχία μια κοινή διαδήλωση των όποιων συγκεντρώσεων του Συντονισμού με το ΠΑΜΕ. Ταυτόχρονα, σοβαρή εξέλιξη αποτελεί η διάθεση αποχώρησης της Αυτόνομης Παρέμβασης από το Προεδρείο της ΓΣΕΕ. Σε ανακοίνωσή της με τίτλο «Νομιμοποίηση του μνημονίου», η παράταξη όπου συμμετέχουν οι δυνάμεις του Συνασπισμού, γράφει: «Aπό τις επόμενες μέρες ανοίγει με δημοκρατικό και οργανωμένο τρόπο διάλογο - συζήτηση, που θα πρέπει να ολοκληρωθεί ως το τέλος Σεπτέμβρη, για μια συνολική αποτίμηση και επανεξέταση των νέων συνθηκών πού έχουν διαμορφωθεί στο συνδικαλιστικό κίνημα, συμπεριλαμβάνοντας και τη μέχρι σήμερα απόφαση της Συνδιάσκεψής μας για τη συμμετοχή μας στα αντιπροσωπευτικά προεδρεία» (αλλά, γιατί από Σεπτέμβρη;). Η Αυτόνομη Παρέμβαση θέτει θέμα συμμετοχής, όχι μόνο στο Προεδρείο της ΓΣΕΕ, αλλά γενικά στα «αντιπροσωπευτικά προεδρεία», όπου συγκυβερνούν με ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ και στα οποία –σε Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες– συμμετέχει και το ΠΑΜΕ.