Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Στο ζυγό του Μνημονίου και οι Πορτογάλοι


Σε μια τεράστια φυλακή των λαών μετατρέπεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η Πορτογαλία γίνεται η τρίτη χώρα (μετά την Ελλάδα και την Ιρλανδία), που υπάγεται στο καθεστώς βάρβαρης επιτήρησης, μέσω ενός Μνημονίου. Ένα – ένα, τα «γουρούνια» (PIGS) του νότου, όπως ονομάτισε η πλουτοκρατία των ηγεμονικών καπιταλιστικών ελίτ της ΕΕ τις υπερχρεωμένες χώρες, μπαίνουν στο «χοιροστάσιο» της αδίστακτης εκμετάλλευσης. Βεβαίως, η αντιλαϊκή επιδρομή για να πέσουν τα βάρη της κρίσης του συστήματος στις πλάτες των εργαζομένων δεν θα σταματήσει στα PIGS, αλλά ήδη «δαγκώνει» γερά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.






Το πορτογαλικό Μνημόνιο περιέχει όλες τις γνωστές νεοφιλελεύθερες συνταγές. Επιβάλλει μείωση όσων συντάξεων είναι πάνω από 1.500 ευρώ και πάγωμα των μισθών στο δημόσιο καθώς και όλων των υπόλοιπων συντάξεων. Στο στόχαστρο είναι και εκεί οι παροχές για την υγεία και την πρόνοια, ενώ θα φορολογούνται τα  κοινωνικά επιδόματα. Σε μια περίοδο που αναμένεται αύξηση των απολύσεων, το Μνημόνιο απαιτεί μείωση των αποζημιώσεων όσων απολύονται, όπως έγινε και στην Ελλάδα. Επιβάλλει επίσης μείωση του ύψους των επιδομάτων ανεργίας και του χρόνου που παρέχονται. Προβλέπεται επίσης αύξηση του ΦΠΑ σε ορισμένες κατηγορίες προϊόντων, αύξηση των φόρων ακίνητης περιουσίας, νέα φοροεπιδρομή στους μισθωτούς, μέσω της μείωσης των δαπανών που εκπίπτουν από τη φορολογία. Βεβαίως, ικανοποιούνται οι διαχρονικές απαιτήσεις του κεφαλαίου για παραπέρα ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, νέες παροχές στις τράπεζες, ενώ αναμένεται κι εκεί νέο πάρτι κερδοσκοπίας με τις προβλεπόμενες ιδιωτικοποιήσεις κρατικών οργανισμών.

Το Μνημόνιο αλά Πορτογαλικά παρουσιάστηκε, από ορισμένες πλευρές, σαν κάπως ελαφρύτερο από το ελληνικό, κυρίως γιατί δεν περιέχει -σε πρώτη φάση τουλάχιστον- περικοπές μισθών. Εκπρόσωποι της ΕΕ σημείωσαν ότι είναι πιο αυστηρές οι διαρθρωτικές αλλαγές. Όπως και να είναι η ουσία και η κατεύθυνση δεν αλλάζει. Ούτε πρόκειται οι λαοί να διαλέξουν… Μνημόνιο. Το ζήτημα είναι να παλέψουν για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, σε ρήξη με ΕΕ – ΔΝΤ, εγχώρια και διεθνή ολιγαρχία.