Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Μέτωπο του εργατικού κινήματος κατά ανεργίας

 Εκδήλωση ΝΑΡ-νΚΑ

Ιδιαίτερη ανταπόκριση βρήκε η εκδήλωση του ΝΑΡ για την Πρωτομαγιά με θέμα «καπιταλιστική κρίση, ανεργία και εργατικό κίνημα», που πραγματοποιήθηκε παραμονή Πρωτομαγιάς στο Δημαρχείο Νίκαιας με τη συμμετοχή πάνω από 150 ατόμων. Η πλούσια εμπειρία από τις μάχες της προηγούμενης περιόδου, ο προβληματισμός για την ανεργία και την αντιμετώπισή της και η αναζήτηση νικηφόρας απάντησης στην κρίση ήταν τα ζητήματα που κυριάρχησαν στις τοποθετήσεις των ομιλητών και στη συζήτηση που ακολούθησε.




Στην ανεργία στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τη Ζώνη Περάματος εστίασε ο Β. Τσιμπίδης, μέλος του νεοσύστατου σχήματος Ενιαίο Κίνημα Αλλαγής, το οποίο κέρδισε δύο έδρες στις πρόσφατες εκλογές του Σωματείου Σκαραμαγκά. «Είμαστε υποχρεωμένοι ως εργατική τάξη να αντιμετωπίσουμε το κυρίαρχο πρόβλημα της ανεργίας», τόνισε, ενώ κατηγόρησε τις κυβερνήσεις των 12 τελευταίων χρόνων ως «υπεύθυνες για τον τεμαχισμό του Σκαραμαγκά, την υπολειτουργία, την ανεργία και την εξαθλίωση, ικανοποιώντας την όρεξη του μεγάλου κεφαλαίου». Και συνεχίζει, «Δεν θα τα είχαν καταφέρει, ούτε το μεγάλο κεφάλαιο ούτε οι κυβερνήσεις εάν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είχαν σταθεί στο ύψος τους». «Αν το Ναυπηγείο είχε παραμείνει ενιαίο, αυτή τη στιγμή δεν θα είχαν δουλειά 250 εργαζόμενοι, αλλά τουλάχιστον 2.000».
Ο Τ. Καραγιαννάκης, από την Εργατική Ενότητα Μεταλλεργατών, που έλαβε 9 από τις 21 έδρες στο Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά στις πρόσφατες αρχαιρεσίες, τόνισε ότι «ενώ οι εργαζόμενοι κατανοούν πλέον ότι ατομικά δεν λύνεται το πρόβλημα, δεν έχουν ακόμη την αναγκαία αγωνιστική στάση». Βασικός λόγος, είναι ότι «δεν υπάρχει αξιόπιστη λύση σε πολιτικό επίπεδο. Και καλούμαστε όλοι να συμβάλουμε στο να διαμορφωθεί». 

Ο Ν. Αντωνίου, από το σωματείου Βιβλίου Χάρτου, σημείωσε ότι «ένα χρόνο μετά από την επίθεση κυβέρνησης-τρόικα-ΔΝΤ δίνουμε απαντήσεις, αν και όχι ολοκληρωμένες».  Αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις του κλάδου βιβλίου, εκτίμησε ότι «έχει σημειωθεί ένα άλμα, με εργαζόμενους που έως σήμερα δεν συμμετείχαν στο σωματείο, να έρχονται τώρα μαζικά, να μιλάνε για ταξική πάλη, να συμμετέχουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις, να κρατάνε το πανό και να απαγορεύουν στο αφεντικό να μπει μέσα». Τόνισε την ανάγκη «διαλεκτικής σχέσης του κοινωνικού και του πολιτικού, όπου οι αγώνες και οι επεξεργασίες των σωματείων θα γίνονται κομμάτι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και οι απόψεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα γίνονται κομμάτι του συνδικαλιστικού κινήματος.».

Την εκτίμηση ότι «ευρύτερα τμήματα αποστοιχίζονται από την επίσημη πολιτική και απαντούν στον κοινωνικό οδοστρωτήρα», εξέφρασε και ο Γ. Μπαλάσης, μέλος του ΚΣ της νΚΑ, τονίζοντας ότι «αυτό που πρέπει να συζητήσουμε είναι πώς θα μετασχηματίσουμε αυτές τις τάσεις σε πολιτικό και εργατικό κίνημα ανατροπής της κατάστασης». Όσον αφορά ιδιαίτερα το ζήτημα της ανεργίας, υποστήριξε την ανάγκη «συγκρότησης επιτροπών και συνελεύσεων ανέργων στα σωματεία και στις γειτονιές, σε κάθε χώρο που αυτή τη στιγμή ζει και αναπνέει η εργατική τάξη». 

Στη σκοπιά από την οποία το εργατικό κίνημα θα ασχοληθεί με την υπόθεση της ανεργίας εστίασε ο Μ. Ρίζος, από το ΝΑΡ. Όπως υποστήριξε, «δεν πρέπει απλώς να είναι από τη σκοπιά της αλληλεγγύης, αλλά το εργατικό κίνημα θα πρέπει να πάρει σαφή θέση και να συγκροτήσει ειδικά αιτήματα διεκδίκησης των ανέργων, που πρέπει να μπουν ενιαία σε όλες τις συνελεύσεις των ταξικών σωματείων». Υπό αυτό το πρίσμα, «στα καθεαυτά αιτήματα των ανέργων, όπως η διεκδίκηση επιδόματος για όλη την περίοδο ανεργίας, ίσο με τον μισθό απόλυσης, θα πρέπει τώρα να τεθεί αποφασιστικά το θέμα της μείωσης των ωρών εργασίας». «Με τέτοια αιτήματα και πολιτικούς στόχους μπορεί το εργατικό κίνημα και οι άνεργοι να κάνουν τις δικές τους Πρωτομαγιές στην Ελλάδα και παντού», κατέληξε.