Το Μνημόνιο συγχωνεύει σχολεία, νοσοκομεία και σχολές
Ούτε μια εβδομάδα δεν άντεξε ο κυβερνητικός «θρίαμβος» των Βρυξελλών. Οι αλλεπάλληλες υποτιμήσεις από τους οίκους ...ανοχής των αγορών, η εκτίναξη του ελλείμματος του 2010 πάνω από 10% και η ολοένα και πιο συχνή εκτίμηση αστικών «θινκ τανκ» ότι επείκειται «αναδιάρθρωση» του ελληνικού δημόσιου χρέους, αποκαλύπτουν ολοένα και πιο πειστικά ότι η κυβερνητική πολιτική οδηγεί τους εργαζομένους και τη χώρα σε χρεοκοπία, προς όφελος του κεφαλαίου και των τοκογλυφών του διεθνούς τραπεζικού συστήματος. Γιατί αυτό ακριβώς σημαίνει ο όρος «ελεγχόμενη χρεοκοπία», που ακούμε ολοένα και πιο συχνά. Είναι σαν την ελεγχόμενη έκρηξη. Να σκάσει η ελληνική βόμβα, αλλά χωρίς να πληγώσει το μεγάλο κεφάλαιο και την ευρωπαϊκή καπιταλιστική ολοκλήρωση, με το νόμισμά της. Ας γίνουν σμπαράλια οι εργαζόμενοι. Η δική τους πτώχευση προωθείται επιμελώς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ
Κατ’ αρχήν, μέσα στο επόμενο δεκαήμερο προετοιμάζεται από την κυβέρνηση το κρίσιμο πακέτο μέτρων για την εκποίηση του δημόσιου πλούτου για τα 50 δισ. ευρώ, για την αρπαγή από τους εργαζόμενους ακόμα 22 δισ. (ως ...πρώτη δόση) για το διάστημα 2012-2015 και για την επιπλέον λεηλασία της κοινωνικής πλειονότητας (ύψους 2-3 δισ.) για την κάλυψη της υστέρησης του ...2011, πριν ακόμα ξεκινήσει το έτος. Βαρέλι δίχως πάτο, «θυσίες» χωρίς τέλος και ελπίδα αναστροφής για τους εργαζόμενους. Η κυβέρνηση ετοιμάζει νομοσχέδιο, το οποίο προγραμματίζεται να πάει στη Βουλή στα μέσα Απριλίου. Τις ίδιες μέρες αναμένεται στην Ελλάδα και η βασική ομάδα της τρόικας (ναι, ναι αυτοί που μας εξευτέλισαν τον Γενάρη). Εκείνες τις ημέρες ξεκινά και η Μεγάλη Εβδομάδα του Πάσχα και ίσως κάποιοι κυβερνητικοί εγκέφαλοι ελπίζουν ότι θα αποφύγουν την Εβδομάδα των Παθών...
Δεύτερο, οι εργαζόμενοι, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα και τις ΔΕΚΟ, αντιμετωπίζουν νέες περικοπές των αμοιβών και των μισθών τους, από 10% και πάνω, σε συνέχεια των περσινών κοψιμάτων δώρων, επιδομάτων κ.λπ. Αποκαλυπτική είναι η επίθεση που δέχονται από τους εργοδότες οι εργαζόμενοι στις ιδιωτικές επιχειρήσεις (επίθεση που συνοδεύεται με απολύσεις αγωνιστών, συνδικαλισμένων και μη υποταγμένων εργαζομένων), αφού καμία σχέση δεν έχει με το κρατικό χρέος και έλλειμμα. Απεναντίας, η μείωση των μισθών μειώνει τα έσοδα των Ταμείων (εισφορές) και του κράτους (φορολογία). Αποδεικνύεται έτσι και η βαθύτερη ουσία της επίθεσης της «χούντας» κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, που δεν είναι άλλη από την ανάταξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων, μέσω της υπερεκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.
Τρίτο, οι εργαζόμενοι και ο λαός βρίσκονται αντιμέτωποι με την απροκάλυπτη στάση πληρωμών, που έχει επιβάλει η κυβέρνηση, όχι βέβαια απέναντι στους τραπεζίτες για το δημόσιο χρέος, αλλά απέναντι σε μια σειρά κοινωνικές υπηρεσίες. Έτσι, η κυβέρνηση σταματά κάθε χρηματοδότηση σε τρία πανεπιστήμια (Καποδιστριακό Αθηνών, Πάντειο, Δυτικής Μακεδονίας), στην ΕΡΤ, σε 37 νοσοκομεία –μεταξύ των οποίων και πανεπιστημιακά–, εννιά θεραπευτήρια και συνολικά 235 φορείς! Το πρόσχημα είναι ότι δεν απέστειλαν οικονομικά στοιχεία… Έτσι κι αλλιώς, η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει την περικοπή της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων κατά 50%(!), ενώ προχωρά σε κλείσιμο πολλών νοσοκομείων, σχολών και σχολείων, υπό το γενικό σύνθημα των συγ-χωνεύσεων! Η μεγάλη χώνευση δικαιωμάτων και αναγκών από το αδηφάγο «τέρας» των αγορών.
Δραματικές είναι οι περικοπές και στους δήμους, λόγω «Καλλικράτη» και Μνημονίου. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε την Τρίτη η ΤΕΔΚΝΑ (Δήμοι Αττικής) το 2010 αποδόθηκαν στους ΟΤΑ 2,7 δισ. έναντι 4 δισ. το 2009. Ο προϋπολογισμός του 2011 παραμένει μειωμένος στα ίδια επίπεδα με το 2010. Μειωμένες κατά 50% είναι οι λειτουργικές δαπάνες για τα σχολεία και κατά 70% οι δαπάνες για τις επισκευές. Με βάση το επικαιροποιημένο Μνημόνιο (Δεκέμβριος 2010), μέχρι το 2013 θα υπάρξουν νέες περικοπές ύψους 1,5 δισ. ευρώ. Δραματική είναι η κατάσταση στο δήμο Αθηναίων, όπου ο προϋπολογισμός για τη συντήρηση και την επισκευή σχολικών κτιρίων για το 2011 είναι μηδενικός! Η ετήσια κρατική επιχορήγηση όμως έχει ήδη τσεκουρωθεί στο 1/3 σε σχέση με πέρσι, άρα δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για τα απολύτως αναγκαία, θέρμανση, γραφική ύλη, λογαριασμοί νερού και ηλεκτρισμού κ.λπ. «Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα ήδη επιβαρημένα σχολικά κτήρια εγκαταλείπονται στη μοίρα τους», τονίζουν οι Παρεμβάσεις, επισημαίνοντας ότι «ανοίγει ο δρόμος για την είσοδο των “χορηγών’’ στα σχολεία ή για την ακόμα μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση των γονιών». Αλλά και ο τομέας του πρασίνου πέφτει θύμα περικοπών στην Αθήνα, αφού τα κονδύλια μειώνονται από τα 6,2 στα 2,7 εκατομμύρια ευρώ.
Κοντολογίς, οι εργαζόμενοι βλέπουν τη ζωή τους να υποβαθμίζεται ραγδαία και βίαια από όλες τις πλευρές, ενώ εξατμίζεται ταχύτατα η όποια εμπιστοσύνη και υποστήριξη είχε απομείνει στην κυβέρνηση και στην πολιτική του Mνημονίου. Παρά μια σχετική κάμψη στο συνολικό κινηματικό πεδίο (με την ενεργή πυροσβεστική συνενοχή της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας) θα ξεσπάσουν νέοι αγώνες, που θα έχουν πιο ανεβασμένα πολιτικά και μαχητικά χαρακτηριστικά. Αυτό ήδη φαίνεται στις αναβαθμισμένες μορφές πάλης και στις διάθεση σύγκρουσης για τη νίκη, οι οποίες καταγράφηκαν από τις μάχες στην Κερατέα μέχρι τη συνεχιζόμενη κατάληψη του δημαρχείου στην Αθήνα. Στον έντονο πολιτικό χαρακτήρα που αποκτούν οι αγώνες. «Μάχη για τη δημοκρατία» χαρακτηρίζουν τον αγώνα τους οι κάτοικοι της Λαυρεωτικής. Ενώ γίνονται βήματα κλαδικού συντονισμού, όπως στις 30 Μάρτη με την κοινή απεργιακή πορεία της υγείας και της εκπαίδευσης.
Ο Γ. Παπανδρέου και το σύστημα αναζητούν ευρύτερα στηρίγματα στην πολιτική του Μνημονίου και της αιώνιας ευρω-λιτότητας. Δεν τους αρκούν Γ. Καρατζαφέρης και Ντόρα, χρειάζονται και «άρωμα» Αριστεράς. Γι’ αυτό ο Γιωργάκης έκανε ανοίγματα συναίνεσης στην «Αριστερά των προθύμων», μιλώντας στο συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς. Εντυπωσιακό: Ο μόνος –εκτός ΠΑΣΟΚ– χώρος που ο άθλιος πρωθυπουργός μπορεί να μιλήσει χωρίς να διακόπτεται από την κοινωνική διαμαρτυρία ήταν το συνέδριο του ΔΗΑΡΙ…
Η αντικαπιταλιστική Αριστερά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να πρωτοστατήσουν στο μάχιμο πολιτικό επανεξοπλισμό του κινήματος μπροστά στις εξελίξεις και να συμβάλουν στην αναγκαία αγωνιστική αντεπίθεση και στη μακρόχρονη αναμέτρηση που έχουμε μπροστά μας.
