Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Κατοχή και φτώχεια για... 30 χρόνια ακόμη!


Νέο Μνημόνιο, συνέχεια του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος ακραίας λιτότητας, θα επιβληθεί στους Έλληνες περί τα τέλη Οκτωβρίου, συνοδεύοντας το νέο δάνειο που πήρε η κυβέρνηση Παπανδρέου για να πληρώνει τους ξένους δανειστές. Γερμανοί αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανόμενης της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, έχουν ήδη κάνει σχετικές δηλώσεις δημοσίως, ενώ οι πληροφορίες αυτές επιβεβαιώνονται και από γαλλικές πηγές. Στη χθεσινή Ελευθεροτυπία τα περί νέου Μνημονίου επιβεβαιώνονται και από πηγές της ΕΕ. Στη Γερμανία, η Μέρκελ πανηγυρίζει για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στην έκτακτη σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης. «Ό,τι δώσαμε τώρα εμείς οι Γερμανοί για τη σταθερότητα του ευρώ, θα το πάρουμε πίσω στο πολλαπλάσιο!», δήλωσε χαρακτηριστικά η καγκελάριος στο Βερολίνο. Αν όμως το να αισθάνεται ικανοποιημένη η Μέρκελ είναι φυσιολογικό, προκαλούν οργή τα... γλέντια και οι χαρούλες της κυβέρνησης Παπανδρέου. Πετυχαίνοντας λοιπόν την πρώτη χρεοκοπία χώρας - μέλους της ΕΕ και της ΕΟΚ στην ιστορία, ο Γ. Παπανδρέου πανηγυρίζει κι αυτός και διοργανώνει γελοίες φιέστες στο υπουργικό συμβούλιο, βάζοντας τους υπουργούς του να τον χειροκροτούν όρθιοι με ενθουσιασμό επειδή κατόρθωσε να... χρεοκοπήσει τη χώρα και να βάλει ενέχυρο ακόμη και τον... Παρθενώνα, αν του ζητηθεί, για να του δώσουν οι Ευρωπαίοι το νέο δάνειο, που όλα τα λεφτά του θα τα πάρουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες, εκτός από 20 δισ. ευρώ που θα τα πάρουν οι ελληνικές τράπεζες! 

Παρόλο που πριν από δύο εβδομάδες ο Γ. Παπανδρέου έσκιζε τα ιμάτιά του ότι δεν πρόκειται να δώσει δημόσια γη ως ενέχυρο για να πάρει το νέο δάνειο, τώρα υπέγραψε χωρίς κανένα δισταγμό ότι θα υπάρξουν «ενυπόθηκες εγγυήσεις ώστε να καλυφθεί ο κίνδυνος που δημιουργείται για κράτη - μέλη της ευρωζώνης» που συμμετέχουν στο μηχανισμό δανεισμού της Ελλάδας! Έχουμε να κάνουμε με τέτοιους απερίγραπτους πολιτικούς απατεώνες, που έφτασαν στο σημείο να μας πλασάρουν ως «νέο» δάνειο ακόμη και τα μισά λεφτά του... πρώτου δανείου, αυτών του πρώτου Μνημονίου, τα οποία δεν έχουν εκταμιευθεί! Μιλάει έτσι η κυβέρνηση Παπανδρέου και η ΕΕ για δάνειο 109 δισεκατομμυρίων ευρώ, αλλά στο ποσό αυτό συμπεριλαμβάνονται πάνω από 45 δισ. ευρώ από το πρώτο δάνειο και άλλα 20 δισεκατομμύρια που θα πάνε για την αναπλήρωση κεφαλαίου των ελληνικών τραπεζών. Η ουσία είναι πάντως ότι αν δεν ανατραπεί η κυβέρνηση Παπανδρέου και αν δεν φύγει η Ελλάδα από το ευρώ και την ΕΕ, άσπρη μέρα αποκλείεται να δει ο λαός μας.  

Πάνε την Κύπρο για... Μνημόνιο


Μπήκε σε κίνηση ο μηχανισμός, όπως όλα δείχνουν, προετοιμασίας των συνθηκών υπαγωγής της Κύπρου σε καθεστώς Μνημονίου! Έχοντας ως στόχο το υπερμεγέθες σε σύγκριση με την οικονομία του νησιού τραπεζικό σύστημα, το οποίο γιγαντώθηκε από τα κολοσσιαία ποσά δεκάδων δισεκατομμυρίων που έκλεψαν διάφοροι κατά την κατάρρευση των χωρών του «υπαρκτού σοσιαλισμού», κύκλοι ηγετικών χωρών της ευρωζώνης ξεκίνησαν εκστρατεία αποσταθεροποίησης της κυπριακής οικονομίας.

Κάηκαν 13,6 εκατ. στρέμματα σε 25 χρόνια


Συνώνυμο των πυρκαγιών έχουν γίνει οι καλοκαιρινοί μήνες και ειδικά ο Αύγουστος που πλησιάζει. Με ορόσημο τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, οι πύρινες φλόγες αφανίζουν συστηματικά τις φυσικές ομορφιές και τους πράσινους πνεύμονες του τόπου μας με απίστευτους ρυθμούς. Πρόσφατη μελέτη του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ) για το διάστημα 1983-2008 αποδεικνύει τα πιο απαισιόδοξα σενάρια για τη συνολική εικόνα της καταστροφής: Ξεπερνούν το 10% της έκτασης της χώρας οι περιοχές που έχουν πληγεί από διαδοχικές πυρκαγιές μέσα σε 25 μόλις χρόνια, την ίδια στιγμή που στο σκοτάδι έχουν μείνει τα αίτια για τις μισές από αυτές.

Τριάντα χρόνια πείνα και οικονομική κατοχή


Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μέχρι πρόσφατα είχαμε να λέμε για την ορχήστρα του Τιτανικού που ενώ το πλοίο βυθιζόταν, αυτή συνέχιζε απερίσπαστη το... ρυθμό της. Στο εξής θα λέμε για την κυβέρνηση Παπανδρέου που ενώ η χώρα χρεοκοπούσε –και επισήμως!– τα μέλη της εν χορώ άνοιγαν σαμπάνιες και καμάρωναν δημοσίως για τον άθλο που πέτυχαν! Η συμφωνία των ηγετών της ευρωζώνης την προηγούμενη Πέμπτη ισοδυναμεί με οικονομική καταστροφή, με παράταση της οικονομικής κατοχής για 30 ολόκληρα χρόνια ακόμη και με νέα βάρη για τους εργαζόμενους.

Ρήμαξαν το λαό και γιορτάζουν


Του Γιώργου Δελαστίκ

Ολοκλήρωσε το ολέθριο έργο του ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Αφού ρήμαξε το λαό στη λιτότητα με τα αλλεπάλληλα εξοντωτικά Μνημόνια, τώρα αλυσόδεσε δανειακά και τη χώρα για σχεδόν μισόν αιώνα, μετατρέποντάς τη σε θλιβερή επαρχία του Ράιχ! Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ευτυχής και να διοργανώνει φιέστες πανηγυρισμού των επιτευγμάτων του. Μπορεί βεβαίως να είναι ο πρώτος πρωθυπουργός στην ιστορία που οδήγησε τη χώρα που κυβερνά σε χρεοκοπία και γι’ αυτό να τον... χειροκροτεί(!) και να τον επευφημεί όρθιο το υπουργικό συμβούλιο, αλλά και με αυτό περνάει στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες που σίγουρα στο μυαλό του έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από τα βιβλία της Iστορίας.

ΣΥΡΙΖΑ: Προσμένοντας ένα «νέο συνασπισμό εξουσίας»


Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Για πολλά μέλη και φίλους του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ η πρόσφατη τέταρτη συνδιάσκεψή του πέρασε αδιάφορη. Ούτε οι «συμφωνίες» που επετεύχθησαν εκεί ενθουσίασαν ιδιαίτερα κανέναν, ούτε και υπήρχε ιδιαίτερη όρεξη για μαχητική προβολή διαφωνιών. Και αυτό παρότι έχουν βαθύνει σε πάρα πολλά ζητήματα, όπως αυτό της στάσης απέναντι στην ΕΕ και της πολιτικής στρατηγικής των συμμαχιών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει μεγάλο μέρος της δυναμικής του και αυτό σχετίζεται με τη δομική πολιτική αμφισημία του: Από τη μια, ρητορικός κινηματικός ριζοσπαστικός λόγος που ελκύει τους οπαδούς της άμεσης παρέμβασης, ειδικά σε συγκεκριμένα ζητήματα, συνήθως χωρίς ένταξη σε μια ευρύτερη πολιτική οπτική. Από την άλλη, πολιτική στρατηγική άρνησης της επαναστατικής αντικαπιταλιστικής τομής, περιορισμός στη διεκδίκηση βαθέματος των καταχτήσεων και μεταρρυθμίσεων εντός του συστήματος.

Στο ΣΥΡΙΖΑ συσπειρώνεται ένα σημαντικό δυναμικό αγωνιστών της κομμουνιστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Η συμμετοχή τους στις πρόσφατες κινητοποιήσεις, σε πολλές περιπτώσεις ήταν αξιόλογη. Οι ευθύνες συμβολής σε μια πολιτική προοπτική ανατροπής της αστικής επίθεσης είναι σημαντικές και γι’ αυτό το χώρο, παρότι δεν έχει τα μεγέθη του ΚΚΕ.

Όπως ήταν λογικό, το ζήτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης απασχόλησε την συζήτηση. Το πρόβλημα δεν είναι πως θα διατυπωθεί ο ένας ή ο άλλος στόχος στη συγκυρία (για «ρήξη με την ευρωζώνη» κάνει λόγο η απόφαση), αλλά η απάντηση στο ερώτημα: Αγώνας ενάντια στην ΕΕ που αποτελεί σήμερα το βασικό στήριγμα στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για επιβολή της αντεργατικής πολιτικής ή αυτή αποτελεί σωτηρία και όπλο μας έναντι στο ΔΝΤ, όπως είχε διατυπώσει ο Aλ. Τσίπρας με συνέντευξή του στην Εποχή στις 6 Ιούνη; Για μεγάλο τμήμα στελεχών της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Αριστεράς, θεωρείται αδιανόητη μια πολιτική συνολικής ρήξης με την επιλογή του ελληνικού κεφαλαίου για σύνδεση της αναπτυξιακής και ευρύτερης στρατηγικής της Ελλάδας με την ΕΕ του κεφαλαίου. Αυτό δεν σχετίζεται μόνο με τον αβάσταχτο δογματισμό των ευρωπαϊστών που αντιτίθενται ακόμη και στη διστακτική (και λογικά και πολιτικά μετέωρη) στοχοθεσία για πιθανή έξοδο από την ευρωζώνη, αλλά ταυτόχρονη παραμονή στην ΕΕ. Ακόμη και οι αριστερές διαφοροποιήσεις σε επίπεδο σύμμαχων οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων που συμμετέχουν στο Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, βασανίζονται να ισορροπήσουν με τοποθετήσεις του τύπου «οι καπιταλιστικές ολοκληρώσεις αποτελούν μηχανισμό επιβολής των αστικών συμφερόντων αφενός, συνένωση των εργατικών τάξεων και πλήγμα στην εθνικοφροσύνη αφετέρου».

Απρόσμενο και ιδιότυπο σύμμαχο στις δυσκολίες και τις προκλήσεις μιας μαχητικής στάσης απέναντι στην ΕΕ, βρήκε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, στην τοποθέτηση από μεριάς ΚΚΕ του στόχου της αποδέσμευσης στη χρονική στιγμή της λαϊκής εξουσίας, αλλά όχι και στον παρόντα πολιτικό χρόνο της ταξικής πάλης. Ο Αλ. Τσίπρας έσπευσε να το επισημάνει στο κλείσιμό του στην Συνδιάσκεψη, τονίζοντας πως «οι διαφορές μας με το ΚΚΕ είναι ενδεχομένως πολλές και σημαντικές. Έχουν γίνει όμως βήματα, όπως στο θέμα της Ευρώπης». Την ίδια στιγμή, τοποθετώντας τις διαφορές με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ τόνισε: «Να απευθυνθούμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ… Γνωρίζουμε επίσης ότι έχουμε διαφορές μεγάλες, ειδικά στα θέματα της Ευρώπης».

Το κεντρικό ωστόσο ζήτημα που έθεσε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και συμπύκνωσε και η Πολιτική Απόφαση της Συνδιάσκεψης, χωρίς ιδιαίτερες αμφισβητήσεις, παρά κάποιες αξιόλογες τοποθετήσεις στελεχών του Αριστερού Ρεύματος, αφορούσε τη «συγκρότηση ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, με κορμό την Αριστερά, που θα μπορεί να επιβάλλει φιλολαϊκές λύσεις». Επαρκής και αναγκαία προϋπόθεση γι’ αυτό φαίνεται να θεωρείται ένα ελάχιστο πλαίσιο αιτημάτων και μεταρρυθμιστικών στόχων στα όρια της διεκδίκησης επιστροφής στην προ Mνημονίου εποχή. Χαρακτηριστικός είναι ο στόχος «για την αποκατάσταση και υπεράσπιση της δημοκρατίας» στην Πολιτική Απόφαση. Φυσικά, παράλληλα με ένα πολιτικό πλαίσιο αιτημάτων ασύνδετο με μια πολιτική προοπτική αντικαπιταλιστικής ανατροπής, τίθεται κοινότοπα και χωρίς περιεχόμενα η ανάγκη για «ενότητα της Αριστεράς», μαζί με το απαραίτητο κάλεσμα στον «σοσιαλιστικό χώρο». Επιτομή όλων το κάλεσμα - αίτημα για εκλογές και φυσικά ο στόχος για ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν είναι καθόλου παράξενο που η απάντηση στο πώς και με ποια εργαλεία, είναι από ανύπαρκτη έως πρόχειρη. Ενώ σωστά γίνεται αναφορά στη λαϊκή δράση, στις πλατείες, στη δυναμική της κίνησης «δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε», δεν υπάρχει κανένας προσανατολισμός για νέα όργανα συγκρότησης των λαϊκών μαζών και επιβολής της λαϊκής θέλησης, αντίστοιχα του επιπέδου και του βάθους της αντεργατικής πολιτικής και της αγριότητας του υπεραντιδραστικού κράτους. Μέσα μια νυσταλέα τοποθέτηση για «θετικές μορφές δημοκρατίας, συλλογικότητας και αλληλεγγύης», ξεχάστηκε κάθε αναφορά στη ΓΣΕΕ και γενικότερα τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, την απουσία τους, την αποστροφή του κόσμου, τη στάση συναίνεσης που τηρούν στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ.

Αξιοπρόσεκτο στοιχείο η υποβαθμισμένη παρουσία του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής στις διαδικασίες, μαζί με την απουσία του Αλ. Αλαβάνου. Ο συγκεκριμένος χώρος βρίσκεται μπροστά σε διλλήματα πολιτικής στρατηγικής, ιδιαίτερα στην προοπτική βουλευτικών εκλογών.

Η σταγόνα του Ραγκούση ξεχείλισε το ποτήρι του ΠΑΣΟΚ


Του Μάκη Γεωργιάδη

Νέο κύκλο εσωκομματικής αναταραχής στο κυβερνών κόμμα έχει προκαλέσει η αμετακίνητη στάση του υπουργού Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων στο ζήτημα της απελευθέρωσης των ταξί. Η κρίση εκδηλώνεται πλέον τόσο σε επίπεδο κοινοβουλευτικής ομάδας, με ξεκάθαρα πυρά εναντίον του «ατσαλάκωτου» Γ. Ραγκούση όσο και σε ενδοκυβερνητικό επίπεδο, με κάποιους υπουργούς να εκφράζουν, κυρίως υπογείως και στο παρασκήνιο, τις αντιρρήσεις τους με τις επιλογές του υπουργού Μεταφορών. Παράλληλα, η ρήξη με τον προκάτοχό του και νυν υπουργό Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Δ. Ρέππα, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και η κόντρα ανοιχτή παρά το γεγονός ότι από την πλευρά του τελευταίου έως τώρα τηρείται στάση αναμονής.

Εποχή κρίσης και μετάβασης


Του Φάνη Παπαδάτου

Σε κομβικό σημείο έφθασε η κρίση
ΣΑΡΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Η καινούργια συμφωνία των Βρυξελλών και η επιλεκτική χρεοκοπία της χώρας, ύστερα από την ψήφιση του Mεσοπρόθεσμου ήρθαν να επιβεβαιώσουν εκ νέου τόσο την αποτυχία του αρχικού μνημονίου όσο και της αστικής τάξης. Σε ό,τι αφορά δε την υπόλοιπη Ευρώπη, επιβεβαίωσε ότι η κρίση της ευρωζωνης έχει πλέον φτάσει σε κομβικό σημείο.

Υπέρβαση συλλογικοτήτων, εμπιστοσύνη στις μάζες


Του Γιώργου Τρικαλινού

Δεκατέσσερις μήνες κρίσης συμπληρώνονται στη σφαίρα της οικονομίας και το γεγονός αυτό έχει πυροδοτήσει ουκ ολίγα σενάρια για την αντιμετώπισή της. Συγκρούονται δύο πολιτικές, αυτή της αντιμετώπισης του φαινομένου μέσα στο πλαίσιο εξυπηρέτησης του κεφαλαίου και αυτή που θέλει να στηρίξει την εξυπηρέτηση της εργασίας.

Η δικαιοσύνη και η δημοκρατία


Του Θανάση Σκαμνάκη

Ημέρα αποκατάστασης της δημοκρατίας θεωρείται η σημερινή και στο Προεδρικό Μέγαρο «δίδεται δεξίωσις». Πρώτης τάξεως υπόμνηση. Θα δοκιμάσω την υπομονή και τη μνήμη σας, παραθέτοντας μόνο πληροφορίες.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Για ένα άλμα στο δρόμο της ανατροπής και της δημοκρατίας των μελών


Του Αντώνη Δραγανίγου

Η πρόσφατη Σύνοδος Kορυφής της ΕΕ, σηματοδοτεί μια νέα φάση στο μακρόχρονο κοινωνικό πόλεμο του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη. Μια στρατηγική επίθεση που μπορεί να απαντηθεί μόνο μια με στρατηγική αντικαπιταλιστική και επαναστατική πρόταση. Σε αυτή την αδήριτη ανάγκη επιχειρεί να συμβάλλει με τις Θέσεις της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ποιο είναι το δέντρο και ποιο το δάσος…


Του Βασίλη Μηνακάκη

Το τελευταίο διάστημα, η ηγεσία του ΚΚΕ και ο Ριζοσπάστης –με μεθόδους που έχουν αναγάγει σε επιστήμη τη διαστρέβλωση– έχουν αποδυθεί σε μια πρωτοφανή επίθεση στο ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κεντρικός στόχος τους είναι να αποδείξουν ότι είναι οπορτουνιστικές και επικίνδυνες για το κίνημα δυνάμεις, προτείνουν διαχειριστικές λύσεις, είναι υπέρ της δημιουργίας αστικών κυβερνήσεων και βλέπουν το δέντρο (το χρέος) κι όχι το δάσος (τον καπιταλισμό και την κρίση του).

Κύπρος: Οξύνεται η κρίση


Του Πέτρου Κοσμά

Ανεξέλεγκτες διαστάσεις παίρνει η πρωτοφανής για τα χρονικά κρίση που συγκλονίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως αποτέλεσμα της πολύνεκρης έκρηξης στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης». Η κρίση έχει πολιτικές, εθνικές, οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις. Ο ίδιος ο πρόεδρος Δ. Χριστόφιας στη τελευταία συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου απέφυγε να αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Από την άλλη, παραιτήθηκε από υπουργός Εξωτερικών ο Μάρκος Κυπριανού του ΔΗΚΟ, στον οποίο καταλογίζονται ευθύνες για τη διαχείριση του ζητήματος της φύλαξης των 98 εμπορευματοκιβωτίων με εκρηκτικά, τα οποία είχαν κατασχεθεί τον Ιανουάριο του 2009 από ρωσικό πλοίο με προέλευση το Ιράν και προορισμό τη Συρία.

Χ. Κλίντον: Μάθαν ότι πουλιόμαστε…


Του Μάκη Βάσιλα

Επίσημη επίσκεψη πραγματοποίησε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη χώρα μας, η υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Χίλαρι Κλίντον. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και τον «πληθωρικό» αντιπρόεδρο Β. Βενιζέλο, ενώ δεν παρέλειψε να επισκεφθεί και τον «σεβάσμιο» πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κ. Παπούλια.

Τα μακρύ ταξίδι για τη Γάζα


Του Κυριάκου Νασόπουλου

Το μεσημέρι της περασμένης Τρίτης 19 Ιουλίου, στα ανοιχτά της Λωρίδας της Γάζας, γράφτηκε ο επίλογος του φετινού ταξιδιού της διεθνούς αποστολής του Στόλου της Ελευθερίας 2 - Μένουμε άνθρωποι. Κομάντος του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού κατέλαβαν σε διεθνή χωρικά ύδατα το υπό γαλλική σημαία πλοίο «Αξιοπρέπεια», στο οποίο επέβαιναν 16 μέλη της διεθνούς αποστολής, μεταξύ των οποίων και ο συντονιστής της ελληνικής πρωτοβουλίας, Β. Πισσίας.

Μπήκε πάτος στο βαρέλι


Της Μαριάννας Τζιαντζή

Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά, πατέρα; Γιατί μπήκε πάτος στο βαρέλι, παιδάκι μου. Δεν μπήκε πάτος στο βαρέλι της φτώχειας, των απολύσεων, της ανεργίας, των έκτακτων εισφορών, των περικοπών στους μισθούς και στις συντάξεις, των ιλιγγιωδών αυξήσεων, αλλά στο βαρέλι του δημόσιου χρέους.

Χάρης Σμυρνιώτης: Δημόσια έρευνα και υπηρεσίες βορά στους ιδιώτες


Συνέντευξη στον Δημήτρη Σταμούλη

Η κυβέρνηση με το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα αποφάσισε να κλείσει μια σειρά δημόσιους φορείς στο όνομα της ορθολογικής αναδιάρθρωσης του Δημοσίου. Αυτή είναι πραγματικά η επιδίωξή της;
– Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στην τρόικα να «εξορθολογίσει» 75 φορείς του Δημοσίου με στόχο η μισθοδοσία με μειωθεί από τα 2,5 δισ. στα 675 εκατ. ευρώ. Οι φορείς που οδηγούνται σε κατάργηση είναι το Ινστιτούτο Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Υλικού, ο ΕΟΜΜΕΧ και το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας, ενώ συγχωνεύονται οι κατασκευαστικοί φορείς ΟΣΚ (κατασκευάζει σχολεία), Θέμις (κατασκευάζει φυλακές) και ΔΕΠΑΝΟΜ (κατασκευάζει νοσοκομεία), το Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας, η Δήμητρα (οργανισμός γεωργικής εκπαίδευσης και επιμόρφωσης) και ο Οργανισμός Πιστοποίησης και Επίβλεψης Γεωργικών Προϊόντων, η Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου, τα Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα και η ΕΡΤ.

Οδικοί άξονες: Παύση εργασιών, χιλιάδες οι άνεργοι


Του Στράτου Βουραζέρη

Κλείνουν το ένα μετά το άλλο τα εργοτάξια των μεγάλων οδικών αξόνων της χώρας (Ολυμπία Οδός, Ε65, Αιγαίου, Ιονία Οδός και Μορέας) οδηγώντας χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία. Την προηγούμενη εβδομάδα ανακοινώθηκε επίσημα από τη γαλλική Bινσί, που έχει αναλάβει την εκτέλεση τμήματος (κοντά στην Πάτρα) του αυτοκινητοδρόμου Ελευσίνας - Τσακώνας (Ολυμπία Οδός) η παύση των εργασιών. Ο αριθμός των εργαζομένων στη συγκεκριμένη εργολαβία έχει περιοριστεί στους 80 από 400 που απασχολούνταν όταν το έργο εκτελούταν κανονικά. Από τον Ιούνιο εκτελούνται μόνο εργασίες συντήρησης, ενώ αναμένεται καθολική παύση εργασιών τον προσεχή Σεπτέμβρη.

Ταξί: Αγώνας για την επιβίωση…


Του Στράτου Βουραζέρη

Με απεργία διαρκείας, διαδηλώσεις, άνοιγμα διοδίων και αποκλεισμούς δρόμων, αεροδρομίων και λιμανιών σε όλη την Ελλάδα, απάντησαν οι ιδιοκτήτες ταξί στην επιχειρούμενη από την κυβέρνηση «απελευθέρωση» του επαγγέλματος. Στη συνάντηση των ιδιοκτητών με τον Γ. Ραγκούση την Τετάρτη, ο υπουργός αρνήθηκε να δώσει το περίγραμμα των μέτρων που θα προωθήσει, τονίζοντας όμως ότι αν χρειαστεί να δοθούν νέες άδειες, θα δοθούν. Το θέμα των νέων αδειών αποτελεί και την «κόκκινη γραμμή» για τους επαγγελματίες οδηγούς ταξί.

ΜΜΕ: Τσουνάμι κατά εργαζομένων


Της Ντίνας Χαριτάτου

Στον ΔΟΛ και τις εκδόσεις Λυμπέρη μεταφέρθηκε, αυτή την εβδομάδα, το επίκεντρο της επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων στα ΜΜΕ – ξεκαθαρίζοντας έτσι ότι αυτό το καλοκαίρι δεν περιλαμβάνει χαλάρωση και διακοπές. Την ίδια στιγμή, το εργοδοτικό μπλοκ στην ΕΣΗΕΑ τορπιλίζει το σχηματισμό προεδρείου και τη λήψη αποφάσεων, στον Πήγασο η πλειοψηφία των εργαζομένων έχει ήδη υπογράψει τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, λυγίζοντας κάτω από τις εκβιαστικές πιέσεις, ενώ στην Ελευθεροτυπία συντηρείται η αγωνία για την καταβολή ή μη του δώρου και της μισθοδοσίας στο τέλος του μήνα.

Τεμαχίζουν και χαρίζουν τη ΔΕΗ


Των Φλώρα Παπαδέδε και Σπύρου Κοντομάρη*

Οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες επέβαλλαν τα μαύρα χρόνια του ’50 στη ΔΕΗ την υποχρέωση να αντιμετωπίζει το ηλεκτρικό ρεύμα ως κοινωνικό αγαθό και να το παρέχει «εις την εφθηνοτέραν τιμήν». Σήμερα που μετατρέπεται σε εμπόρευμα με στόχο «να προσφέρει αξία στους μετόχους», το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει την επανακατοχύρωσή του ως δημόσιου κοινωνικού αγαθού. Να διεκδικήσει την εθνικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, ώστε να αποτελέσουν την ατμομηχανή της παραγωγικής ανασυγκρότησης, τη βάση για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Η πλατεία Ταχρίρ εμπνέει τους Ισραηλινούς


Της Ειρήνης Κοσμά

Ο ιός της αγανάκτησης χτύπησε και το Τελ Αβίβ. Δεκάδες σκηνές στήθηκαν σε μία από τις ακριβότερες και πιο διάσημες περιοχές της πόλης. Άνεργοι, εργαζόμενοι και νέοι διαμαρτύρονται για τη φτώχεια και την ακρίβεια στην οποία τους καταδικάζει η πολιτική του ακροδεξιού κυβερνώντος κόμματος, Λικούντ. Η «νόσος» των διαδηλώσεων που διοργανώνονται μέσω του facebook συνεχίζει να εξαπλώνεται, έξι μήνες μετά τις κινητοποιήσεις στην πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο και δύο μήνες μετά το ξέσπασμα της αγανάκτησης στη Μαδρίτη.

Ο θαυμαστός υπόκοσμος του κύριου Μέρντοχ


Του Άρη Χατζηστεφάνου

Το πραγματικό πρόσωπο της μαφιόζικης εξουσίας που ασκούν τα δύο μεγάλα κόμματα του βρετανικού κοινοβουλίου αλλά και τα μεγάλα εκδοτικά και επιχειρηματικά συγκροτήματα της χώρας αποκαλύπτει η περίπτωση του Μέρντοχ.

Ακροδεξιός καγκελάριος προ των αυστριακών πυλών


Του Μιχάλη Ψύλου

Στα νιάτα του μετείχε σε συγκεντρώσεις νεο-Ναζί στην Αυστρία και είχε περάσει και από «παραστρατιωτική εκπαίδευση». Σήμερα, ως ηγέτης του ακροδεξιού Κόμματος της Ελευθερίας θέλει να ακυρωθούν οι νόμοι που απαγορεύουν τη σβάστικα και επιδίδεται σε κυνήγι κατά των μεταναστών. Ο εικονιζόμενος Χάινς Κρίστιαν Στράχε είναι ένας από τους αρκετούς ακροδεξιούς ανερχόμενους «αστέρες» στην Ευρώπη, που φιλοδοξεί –και μάλιστα βάσιμα– να γίνει ο επόμενος καγκελάριος της Αυστρίας στις εκλογές που θα διεξαχθούν το 2013.