Του Κυριάκου Νασόπουλου
Το μεσημέρι της περασμένης Τρίτης 19 Ιουλίου, στα ανοιχτά της Λωρίδας της Γάζας, γράφτηκε ο επίλογος του φετινού ταξιδιού της διεθνούς αποστολής του Στόλου της Ελευθερίας 2 - Μένουμε άνθρωποι. Κομάντος του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού κατέλαβαν σε διεθνή χωρικά ύδατα το υπό γαλλική σημαία πλοίο «Αξιοπρέπεια», στο οποίο επέβαιναν 16 μέλη της διεθνούς αποστολής, μεταξύ των οποίων και ο συντονιστής της ελληνικής πρωτοβουλίας, Β. Πισσίας.
Τέσσερα ισραηλινά πολεμικά πλοία ανέκοψαν την πορεία του γαλλικού πλοίου και το οδήγησαν στο λιμάνι της Ασντότ, όταν τα μέλη του αρνήθηκαν να αλλάξουν ρότα και επέμειναν στην αρχική τους πρόθεση να κατευθυνθούν προς το λιμάνι της Γάζας. Η απόβαση των ειδικών δυνάμεων αυτή τη φορά ήταν ευτυχώς χωρίς θύματα μεταξύ των μελών της ειρηνικής αποστολής, οι οποίοι και απελάθηκαν άμεσα από τις ισραηλινές αρχές με συνοπτικές διαδικασίες. Δεκατέσσερις μήνες πριν όμως, σε αντίστοιχη παράνομη επέμβαση του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού πάλι σε διεθνή ύδατα, επάνω στο υπό τουρκική σημαία πλοίο «Μαβί Μαρμαρά», το οποίο συμμετείχε στο πρώτο ταξίδι της διεθνούς αποστολής, εννιά τούρκοι ακτιβιστές είχαν δολοφονηθεί από ισραηλινά πυρά και είχαν τραυματιστεί δεκάδες άλλοι.
Το πλοίο «Αξιοπρέπεια» ήταν το μόνο από τα συνολικά δέκα του διεθνή στολίσκου της Ελευθερίας που κατάφερε να εξέλθει των ελληνικών χωρικών υδάτων και να επιχειρήσει να σπάσει τον παράνομο ναυτικό αποκλεισμό που έχει επιβάλλει το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. Η ελληνική κυβέρνηση, τους τελευταίους δυο μήνες, υλοποιώντας μέχρι τέλους τις απαιτήσεις του ισραηλινού πρωθυπουργού Μ. Νετανιάχου, της αμερικανικής πλευράς καθώς και της ΕΕ, επιδόθηκε σε μια λυσσαλέα προσπάθεια ματαίωσης του ταξιδιού της ειρηνικής αποστολής που περιελάμβανε τα πάντα.
Πέρα από το πράσινο φως που ουσιαστικά άναψε σε μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών να δράσουν εντός της Ελλάδας και να προξενήσουν δολιοφθορές σε πλοία του στολίσκου, προχώρησε και στην πρωτοφανή απαγόρευση απόπλου κάθε πλοίου με ελληνική ή ξένη σημαία από τα ελληνικά λιμάνια με προορισμό τη θαλάσσια περιοχή της Γάζας. Ακινητοποιήσεις πλοίων σε ελληνικά λιμάνια, ρεσάλτο των λιμενικών αρχών και των ειδικών δυνάμεων με πάνοπλους άνδρες σε όποιο πλοιάριο επιχειρούσε να σπάσει τη φασιστική απαγόρευση καθώς και συλλήψεις με ταυτόχρονη άσκηση κατηγοριών σε μέλη της διεθνούς αποστολής, αποτέλεσαν δείγματα της αγωνιώδους προσπάθειας της ελληνικής πλευράς να ικανοποιήσει την ισραηλινή και φυσικά την αμερικανική πλευρά.
Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο, η κυβέρνηση όχι μόνο να δικαιώνει αλλά στην πραγματικότητα να αντιγράφει μέχρι ενός σημείου την περσινή δολοφονική επέμβαση των ισραηλινών στα πλοία του πρώτου Στόλου της Ελευθερίας. Προ δεκαημέρου μάλιστα, ο Πρόεδρος τη Δημοκρατίας, Κ. Παπούλιας, πραγματοποίησε επίσκεψη στο Ισραήλ όπου και δέχτηκε τις επίσημες ευχαριστίες του ισραηλινού ομολόγου του, Σ. Πέρες, «για το μπλοκάρισμα των πλοίων για να μην αποπλεύσουν από τα λιμάνια της Ελλάδας προς την Γάζα».
Την αρχή στην όλη προσπάθεια ματαίωσης του ταξιδιού έκανε με... διακριτικό τρόπο, ενδεικτικό όμως των προθέσεων της ελληνικής κυβέρνησης, το υπουργείο Εξωτερικών. Με ανακοίνωσή του το δεύτερο δεκαήμερο του Ιουνίου, προέτρεπε τους έλληνες πολίτες να μη συμμετάσχουν στην αποστολή. «Η χάραξη και η άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας είναι ευθύνη της κυβέρνησης, με γνώμονα την προώθηση των συμφερόντων της χώρας. Σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία, οφείλουν όλοι να επιδεικνύουν αντίστοιχη υπευθυνότητα ή να αναλάβουν πλήρως την ευθύνη των πράξεών τους», ανέφερε χαρακτηριστικά. Ταυτόχρονα, το λιμενικό σώμα με δελτίο Tύπου, έσπευσε να γνωστοποιήσει πως «επιδόθηκε σε όλους τους πλοιάρχους αγγελία προσδιορισμού του χώρου ναυτικού αποκλεισμού από το Ισραήλ», καθώς και ότι θα υπάρχει συνεχής ηλεκτρονική επιτήρηση του ευρύτερου θαλάσσιου χώρου.
Στις 27 Ιουνίου, μία μέρα αφότου η κυπριακή κυβέρνηση γνωστοποίησε πως ισχύει η περσινή απόφαση απαγόρευσης απόπλου πλοίων από τα κυπριακά λιμάνια προς τη Γάζα, με συνέντευξη τύπου οι εκπρόσωποι του Στόλου της Ελευθερίας 2 - Μένουμε άνθρωποι στην κατάμεστη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, ανακοίνωσαν πως παρά τις προειδοποιήσεις, ο στολίσκος θα αποπλεύσει τις αμέσως επόμενες ημέρες. Από εκείνη την μέρα και μετά και καθώς εντείνονταν οι παρασκηνιακές πιέσεις από τους Ισραηλινούς και τη διεθνή κοινότητα για την αποτροπή του ταξιδιού, μπήκαν μπροστά από την ελληνική πλευρά τα «μεγάλα μέσα».
Το απόγευμα της ίδιας μέρας, στο ελληνικό πλοίο της διεθνούς αποστολής «Τζουλιάνο» που είχε δέσει στη μαρίνα του Αλίμου διαπιστώθηκε δολιοφθορά. Μετά από έρευνα, εντοπίστηκε πως και οι δύο άξονες των προπελών των δύο μηχανών του πλοίου είχαν λιμαριστεί εγκάρσια με τη χρήση υποβρύχιου μηχανικού εργαλείου από δύτες. Η ενέργεια αυτή, που θυμίζει ξεκάθαρα δράση μυστικών υπηρεσιών και ειδικών δυνάμεων, έγινε κάτω από τη μύτη των λιμενικών αρχών οι οποίες και παρακολουθούσαν συνεχώς το πλοίο μετά από κυβερνητική εντολή. Η ελληνική αποστολή αναγκάζεται να αναβάλλει τον απόπλου καθώς το πλοίο χρειάζεται επισκευή. Όλως… τυχαίως μια μέρα μετά, δολιοφθορά εντοπίστηκε και στο πλοίο της ιρλανδικής αποστολής που βρισκόταν στο Δουβλίνο.
Την πρώτη μέρα του Ιουλίου, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, με απόφαση του αρμόδιου υπουργού Χ. Παπουτσή, απαγόρευσε τον απόπλου πλοίων με ελληνική ή ξένη σημαία από τα ελληνικά λιμάνια προς τη θαλάσσια περιοχή της Γάζας. Με διαταγή του υπουργού ΠΡΟΠΟ καλούνται να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εφαρμογή της απόφασης. Παρά την απαγόρευση, το απόγευμα το υπό αμερικανική σημαία πλοίο «Τόλμη της Ελπίδας» θα αποπλεύσει από το Πέραμα με προορισμό την Γάζα, σπάζοντας το μπλόκο που είχε στηθεί από σκάφη του λιμενικού. Στα ανοιχτά της Σαλαμίνας, βαριά οπλισμένοι κομάντος του λιμενικού σώματος, φορώντας κουκούλες, ανεβαίνουν πάνω στο πλοίο και υπό την απειλή των όπλων αναγκάζουν τον πλοίαρχο να οδηγήσει το πλοίο πίσω στο λιμάνι.
Ο αμερικάνος πλοίαρχος, John Klusmine, συλλαμβάνεται με την κατηγορία της απόπειρας να οδηγήσει σκάφος έξω από το λιμάνι χωρίς τις κατάλληλες άδειες. Στις 5 Ιουλίου, άλλα 6 μέλη του αμερικανικού πλοίου θα οδηγηθούν στο τμήμα, επειδή ξεκίνησαν απεργία πείνας έξω από την αμερικανική πρεσβεία διαμαρτυρόμενοι για την επέμβαση στο πλοίο. Την επόμενη μέρα, ο αμερικανός πλοίαρχος θα οδηγηθεί στα δικαστήρια του Πειραιά, όπου μετά την κατάθεσή του, ο δικαστής θα αποσύρει τις κατηγορίες εις βάρος του και θα αφεθεί ελεύθερος.
Τις ίδιες μέρες, ακινητοποιημένα έμειναν και άλλα δυο πλοία του στολίσκου μετά την απαγόρευση απόπλου. Στις 3 Ιουλίου, στο λιμάνι Κολυμπαρίου Χανίων απαγορεύτηκε ο απόπλους στο ισπανικό πλοίο «Γκουέρνικα», ενώ και στο λιμάνι του Αγ. Νικολάου, για αρκετές μέρες, το πλοίο «Ταχρίρ» καθώς και οι 19 επιβαίνοντες τελούν υπό κράτηση. Το καναδέζικό πλοίο «Ταχρίρ» επιχείρησε στις 5 Ιουλίου να σπάσει τον αποκλεισμό, δεχόμενο όμως την επίθεση οπλισμένων λιμενικών που το ανάγκασαν να γυρίσει ρυμουλκούμενο στο λιμάνι. Το πλοίο, κατά το ρεσάλτο των λιμενικών, υπέστη σοβαρές ζημιές σε βαθμό που άρχισε να μπάζει νερά. Τέλος, στην Κέρκυρα, εντελώς παράνομα δεμένο θα αναγκαστεί να παραμείνει το πλοίο του Π. Παπικινού, καπετάνιου, ο οποίος μετείχε στην πρώτη νηοπομπή του Στόλου της Ελευθερίας.
Σε ό,τι αφορά το ελληνικό πλοίο «Τζουλιάνο», όταν τελικά επισκευάστηκε, ξεκίνησε το ταξίδι του με αρχικό προορισμό την Κρήτη. Επάνω βρίσκονταν επίσης τα μέλη της σουηδικής και νορβηγικής αποστολής. Μόλις έφτασε στον προορισμό του, στις 8 Ιουλίου, βρέθηκε παρανόμως αποκλεισμένο έξω από το παλιό λιμάνι των Χανίων, καθώς οι τοπικές λιμενικές αρχές δήλωσαν ψευδώς πως δεν υπάρχει θέση ελλιμενισμού. Παράλληλα, ανακοινώθηκε στον καπετάνιο του σκάφους πως δεν επιτρέπεται να δέσει σε κανένα λιμάνι της Κρήτης εκτός από αυτό της στρατιωτικής βάσης στην Σούδα. Όταν δε προσπάθησε να ανεφοδιαστεί στη θαλάσσια περιοχή του Ηρακλείου, αφού πρώτα παρεμποδίσθηκε από τρία σκάφη του λιμενικού, του επιδόθηκε έγγραφο εντολής απαγόρευσης απόπλου, με την προσχηματική αιτιολογία πιθανής ακύρωσης της σημαίας του σκάφους και οδηγήθηκε στην περιοχή Παντάνασσα Ηρακλείου. Με τον τρόπο αυτό, εμποδίστηκε από την ελληνική κυβέρνηση, η δυνατότητα το πλοίο «Τζουλιάνο», να συναντήσει το γαλλικό σκάφος «Αξιοπρέπεια» και να πλεύσουν μαζί προς τη Γάζα.
Έτσι, το μόνο πλοίο που κατάφερε να αποπλεύσει από ελληνικό λιμάνι για τη Γάζα, ήταν το γαλλικό πλοίο. Το «Αξιοπρέπεια» ξεκίνησε στις 20 Ιουνίου από την Κορσική και έφτασε αρχικά στο λιμάνι της Πάτρας. Αφού κατέφερε να αντιμετωπίσει τις αλλεπάλληλες προσπάθειες δολιοφθοράς, έσπασε τον αποκλεισμό που υπέστησαν τα υπόλοιπα πλοιάρια του στόλου και πέρασε στα διεθνή χωρικά ύδατα. Μετά από τρεις μέρες, κατέπλευσε στην Κρήτη για ανεφοδιασμό, όπου και άρχισε η προσπάθεια της ηγεσίας του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να το εγκλωβίσει στην Ελλάδα. Στο λιμάνι της Σητείας, οι τοπικές λιμενικές αρχές αποφάσισαν την παράνομη κράτησή του με διάφορα προσχήματα. Αρχικά ανακάλυψαν πως δεν είχε κατατεθεί έγκαιρα φόρος συνολικού ποσού 30 ευρώ.
Μετέπειτα ζητήθηκε από τη γαλλική πρεσβεία βεβαίωση σχετικά με τη μέγιστη απόσταση από την ακτή στην οποία μπορεί να πλεύσει το σκάφος. Παρότι μάλιστα, η γαλλική πρεσβεία κοινοποίησε το συγκεκριμένο έγγραφο άμεσα, το λιμεναρχείο συνέχιζε την παράνομη κράτηση του σκάφους και των μελών της αποστολής. Τελικά, μετά από μέρες, δόθηκε τελικά άδεια απόπλου στο γαλλικό πλοίο, αφού δήλωσε πρώτα πως θα πλεύσει με κατεύθυνση την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Υπό τη συνεχή και ασφυκτική επιτήρησή του από σκάφη του λιμενικού, κατάφερε να μπει σε διεθνή χωρικά ύδατα, να κατευθυνθεί προς το Πορτ Σαΐντ της Αιγύπτου και από εκεί να πλεύσει προς τη Γάζα, πρωινές ώρες της 19ης Ιουλίου. Λίγες όμως ώρες μετά και ενώ έπλεε σε διεθνή χωρικά ύδατα, κατελήφθη μετά από επίθεση των ειδικών δυνάμεων του ισραηλινού ναυτικού. Για άλλη μια φορά, το κράτος-τρομοκράτης του Ισραήλ, παρανόμησε υπό την ανοχή της διεθνούς κοινότητας, παραβιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου.
Μετά την εξέλιξη αυτή, το υπουργείο Εξωτερικών σε μια κατάπτυστη ανακοίνωσή του όχι μόνο δεν προέβη στις απαραίτητες ενέργειες για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια του Β. Πισσία που ήταν πάνω στο σκάφος, αλλά φρόντισε να λειτουργήσει για λογαριασμό των Ισραηλινών. Χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ανακοίνωση πως «μεταξύ των επιβαινόντων συγκαταλέγεται και ένας έλληνας πολίτης, ο οποίος και επιβιβάστηκε παράτυπα στο σκάφος παρά τις προειδοποιήσεις των αρμοδίων ελληνικών αρχών ότι δεν διαθέτει τα κατάλληλα ταξιδιωτικά έγγραφα». Στην τελευταία μόλις φράση και χωρίς να καταδικάζει την παρανομία των Ισραηλινών, αναφέρεται πως έχει ζητήσει από τις ισραηλινές αρχές να μεριμνήσουν για την ασφάλειά του και τον επαναπατρισμό του. Τελικά, ο Βαγγέλης Πισσίας γύρισε στην Ελλάδα, το πρωί της 20ής Ιουλίου, όπου και τον υποδέχθηκε πλήθος κόσμου.
Παρά το γεγονός πως η πλειοψηφία των σκαφών του στολίσκου δεν κατάφερε να αποπλεύσει από τα λιμάνια της χώρας για τη Γάζα, όχι μόνο δεν κατέστη δυνατόν αλλά αντιθέτως ατσαλώθηκε στη συνείδηση περισσότερου κόσμου η ανάγκη έμπρακτης συμπαράστασης και βοήθειας στη διεθνή προσπάθεια για την άρση του αποκλεισμού της Γάζας και της αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό. Παράλληλα, φανερώθηκε ο ρόλος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που βρισκόμενη σε πλήρη ευθυγράμμιση με τους τρομοκράτες της ισραηλινής κυβέρνησης, συνέβαλε ενεργά στην παραβίαση κάθε εθνικής και διεθνούς νομιμότητας, συναινώντας στα εγκλήματα του ισραηλινού κράτους σε βάρος των Παλαιστινίων.
Η ελληνική και η κυπριακή κυβέρνηση πειθήνια όργανα του Ισραήλ
Από την πρώτη στιγμή, στις αρχές του 2011, που ανακοινώθηκε επίσημα η αποστολή του δεύτερου Στόλου της Ελευθερίας προς την Γάζα με στόχο το σπάσιμο του ισραηλινού ναυτικού αποκλεισμού κατά των Παλαιστινίων και τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας, ξεκίνησε ένας ανελέητος διπλωματικός πόλεμος από την πλευρά των Ισραηλινών και των Αμερικανών ώστε να επιτευχθεί η ματαίωσή του.
Την ίδια στιγμή, αρχές Ιουνίου, που ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπ. Νετανιάχου, ασκούσε έντονες παρασκηνιακές πιέσεις προς τις πολιτικές ηγεσίες χωρών, πολίτες των οποίων είχαν ανακοινώσει τη συμμετοχή τους στη διεθνή αποστολή, ο πρεσβευτής του Ισραήλ στον ΟΗΕ, Ρον Πρόσορ, καταστούσε απολύτως σαφείς τις προθέσεις της κυβέρνησής του: «Θα αναχαιτίσουμε με κάθε τρόπο τον στολίσκο, γι’ αυτό καλούμε όλα τα κράτη να μην επιτρέψουν την πραγματοποίηση του ταξιδιού», δήλωσε κατηγορηματικά. Στα μέσα του Ιουνίου, μετά το τέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ισραηλινών, ο διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου, Όρεν Χελμαν, δήλωσε πως το Πολεμικό Nαυτικό της χώρας του έχει πάρει σαφή εντολή να σταματήσει την πορεία των πλοίων προς τη Γάζα, ενώ δεν δίστασε να απειλήσει και τους ξένους δημοσιογράφους που ακολουθούσαν την αποστολή με δεκαετή απαγόρευση εισόδου στο Ισραήλ και κατάσχεση του εξοπλισμού τους.
Ακολούθως, εκφράστηκε και η πίεση της αμερικανικής κυβέρνησης διά στόματος της υπουργού Εξωτερικών, Χ. Κλίντον: «Στολίσκοι που επιχειρούν να εισχωρήσουν στα ισραηλινά χωρικά ύδατα συνιστούν καθαρή πρόκληση. Οι Ισραηλινοί έχουν το δικαίωμα της αυτοάμυνας». Ακόμη και τη μαριονέτα, τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, έβαλαν να εκδώσει ανακοίνωση - έκκληση για ματαίωση του απόπλου του στολίσκου, κάτι που έσπευσε να χρησιμοποιήσει και η ελληνική πλευρά στη δική της ανακοίνωση - προτροπή για τη μη συμμετοχή της ελληνικής αποστολής στο ειρηνικό εγχείρημα. Την ίδια στιγμή, ο ΟΗΕ κωφεύει μπροστά στον κατάφωρα άδικο και παράνομο αποκλεισμό της λωρίδας της Γάζας και στα εγκλήματα που διαπράττουν οι Ισραηλινοί εναντίον τον λαών της Μέσης Ανατολής.
Αμέσως, πάντως, φάνηκε πως οι αφόρητες πιέσεις και οι εκβιασμοί των Ισραηλινών και των συμμάχων τους έπιασαν τόπο, καθώς η τουρκική πλευρά ανακοίνωσε πως δεν θα συμμετάσχει στη φετινή αποστολή με το πλοίο «Μαβί Μαρμαρά», πάνω στο οποίο είχαν χάσει πέρσι τη ζωή τους εννέα μέλη της αποστολής. Κάτι που εύκολα μπορεί να μεταφραστεί και ως αλλαγή στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής της τουρκικής κυβέρνησης, αν αναλογιστεί κανείς την προσωπική στάση του τούρκου πρωθυπουργού Τ. Ερντογάν απέναντι στο περσινό ταξίδι του διεθνούς στολίσκου και στη δολοφονική επέμβαση των Ισραηλινών.
Σε ό,τι αφορά τώρα την ελληνική κυβέρνηση αλλά και την κυπριακή, φαίνεται πως δεν χρειάστηκε καν να ασκηθούν πιέσεις από την πλευρά των Ισραηλινών, καθώς από την πρώτη στιγμή και οι δύο λειτούργησαν σαν όργανά τους. Βάζοντας στην άκρη την ιστορική αλληλεγγύη των δύο λαών με τον αραβικό, τάχθηκαν τυφλά συνένοχοι και συνοδοιπόροι στη συνέχιση των εγκλημάτων από την πλευρά των Ισραηλινών. Η συνολική στάση της ελληνικής και κυπριακής κυβέρνησης υπαγορεύτηκε από τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ξένου και ντόπιου, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι ξεκάθαρο πως έχει δημιουργεί ένας άξονας ΗΠΑ, Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ με φόντο την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου της Μεσογείου, με τις αμερικανικές πολυεθνικές να θέλουν να εξασφαλίσουν την εκμετάλλευση των πλούσιων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Άλλωστε, μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός πως τις μέρες που ο διεθνής Στόλος της Ελευθερίας 2, προσπαθούσε να σπάσει την απαγόρευση απόπλου από την ελληνική και την κυπριακή πλευρά για να φτάσει στη Γάζα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διεξήγαγε κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με την πολεμική αεροπορία του Ισραήλ. Όπως επίσης, καθόλου τυχαία δεν ήταν και η επιλογή της διεξαγωγής επίσημου ταξιδιού του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κ. Παπούλια, στο Ισραήλ στις αρχές του Ιουλίου. Είχε προηγηθεί πριν λίγο καιρό και η επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου στο Τελ Αβίβ καθώς και η ανταπόδοση από την πλευρά του ισραηλινού πρωθυπουργού τρεις εβδομάδες αργότερα.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Ισραήλ, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δέχτηκε τα εύσημα του ομόλογού του, Σ. Πέρες, για τη στάση της Ελλάδας απέναντι στον Στόλο της Ελευθερίας. Παράλληλα όμως, κατά τη συνάντησή του με τον επικεφαλής της Παλαιστινιακής Aρχής, Μ. Αμπάς, στα παλαιστινιακά εδάφη, ήρθε αντιμέτωπος και με την οργισμένη συγκέντρωση εκατοντάδων παλαιστινίων διαδηλωτών.
Η ελληνική κυβέρνηση, προστέθηκε στους συμμάχους που θέτουν στο απυρόβλητο τα εγκλήματα των Iσραηλινών και τη συνεχή καταπάτηση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου. Το χειρότερο είναι πως αυτή τη φορά λογίζεται και ως συνένοχος στην πολιτική εξόντωσης του παλαιστινιακού λαού, αγκαλιά με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, μετά την πολιτική της απόφαση να συμπράξει με παρόμοιες μεθόδους με αυτές των ισραηλινών, στο σταμάτημα του ταξιδιού του στολίσκου της Ελευθερίας προς τη Γάζα.
