Της Ντίνας Χαριτάτου
Στον ΔΟΛ και τις εκδόσεις Λυμπέρη μεταφέρθηκε, αυτή την εβδομάδα, το επίκεντρο της επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων στα ΜΜΕ – ξεκαθαρίζοντας έτσι ότι αυτό το καλοκαίρι δεν περιλαμβάνει χαλάρωση και διακοπές. Την ίδια στιγμή, το εργοδοτικό μπλοκ στην ΕΣΗΕΑ τορπιλίζει το σχηματισμό προεδρείου και τη λήψη αποφάσεων, στον Πήγασο η πλειοψηφία των εργαζομένων έχει ήδη υπογράψει τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, λυγίζοντας κάτω από τις εκβιαστικές πιέσεις, ενώ στην Ελευθεροτυπία συντηρείται η αγωνία για την καταβολή ή μη του δώρου και της μισθοδοσίας στο τέλος του μήνα.
Συγκεκριμένα, στο μαγαζί του Ψυχάρη, ο ιδιοκτήτης κάλεσε τους εκπροσώπους των εργαζομένων στο Βήμα και τα Νέα και τους ανακοίνωσε ένα …μενού επιλογών για να «εξυγιανθεί» η επιχείρηση: Mείωση των μισθών τους, εκ περιτροπής εργασία (με μεγαλύτερη μείωση) ή απολύσεις μερικών δεκάδων. Η συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο Βήμα ήταν μαζικότατη, παρά το γεγονός ότι οι απουσίες είναι πολλές λόγω αδειών, αποφάσισε ότι οι εργαζόμενοι στηρίζουν τις συλλογικές τους συμβάσεις και είναι αντίθετοι να συνεχίσουν να πληρώνουν για την κρίση. Πρόκειται, αναμφίβολα, για μια καλή απόφαση – η πραγματική της αξία, όμως, θα κριθεί όταν έρθει η στιγμή που η εργοδοσία θα θέσει σε εφαρμογή τα σχέδιά της, όπως συνέβη και σε όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις.
Σε ανάλογη κίνηση προχώρησε και ο όμιλος Λυμπέρη, ένας από τους μεγαλύτερους στην Ελλάδα στο χώρο των περιοδικών εκδόσεων. Την Πέμπτη ανακοίνωσε στους εργαζόμενους ότι θα εφαρμόσει την εκ περιτροπής 4ήμερη εβδομαδιαία εργασία, κάτι που συνεπάγεται μείωση των αποδοχών τους κατά τουλάχιστον 16%. Υπενθυμίζεται ότι ένας από τους βασικούς ανταγωνιστές του, οι Αττικές Εκδόσεις, έχει ήδη προχωρήσει σε μείωση μισθών με ατομικές συμβάσεις – τιμωρώντας παράλληλα με απόλυση τους περισσότερους από όσους αρνήθηκαν να υπογράψουν.
Κατά σύμπτωση(;) στις αρχές της εβδομάδας πραγματοποίησαν συνάντηση στο κτίριο του ΔΟΛ οι πρωταγωνιστές των τελευταίων εξελίξεων. Ψυχάρης, Μπόμπολας και Λυμπέρης είχαν ένα τετ-α-τετ, στο οποίο προφανώς αντάλλαξαν τις εμπειρίες τους και συντόνισαν τις ενέργειές τους, έτσι ώστε η εκκαθάριση να επιταχυνθεί και να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατό.
Για το λόγο αυτό, άλλωστε, υπάρχει διαρκής επικοινωνία τους και με άλλους μεγαλοεπιχειρηματίες των ΜΜΕ, όπως ο Αλαφούζος και ο Βαρδινογιάννης (οι οποίοι επίσης έχουν προχωρήσει στην εκβιαστική εφαρμογή των ατομικών συμβάσεων σε δικά τους μέσα, όπως στον Σκάι και το Σταρ) με σκοπό, όπως όλα δείχνουν, να διαπραγματευτούν στη συνέχεια με την κυβέρνηση και τις τράπεζες το νέο τοπίο στο συγκεκριμένο κλάδο.
Σε αυτό το πλαίσιο, μάλιστα, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι μια σοβαρή μερίδα εκδοτών και καναλαρχών σχεδιάζουν να δημιουργήσουν και ένα νέο εργοδοτικό φορέα, ο οποίος θα εκπροσωπεί όλα τα μέσα. Φέρονται δε διατεθειμένοι να αποκλείσουν από αυτόν όσους δεν αποδεχθούν το νέο «καταμερισμό» στις γραμμές τους, όπου η κυριαρχία των ισχυρών και η πρόσβασή τους σε κονδύλια και διαφημίσεις θα είναι κατοχυρωμένη και αδιαμφισβήτητη.
Παράλληλα, ελπίζουν ότι σε αυτή την πορεία θα έχουν σκάσει και καναδυό μεγάλα «κανόνια», συμβάλλοντας έτσι ώστε οι διεκδικητές της (σαφώς μικρότερης) πίτας να λιγοστέψουν.
Φυσικά, για όλους αυτούς και παρά τις όποιες διαφωνίες και αντιθέσεις ανάμεσά τους, είναι αδιαπραγμάτευτος ο στόχος που έχουν θέσει όσον αφορά τους εργαζόμενους: Tην επόμενη μέρα θα πρέπει να είναι λιγότεροι, χειρότερα αμειβόμενοι, με περιορισμένα δικαιώματα και ασφυκτικά ελεγχόμενοι. Και γι’ αυτό, η επίθεσή τους έχει πάρει μορφή οδοστρωτήρα, λαμβάνοντας παράλληλα και ποιοτικά χαρακτηριστικά – που έχουν να κάνουν με την εξολόθρευση κάθε αγωνιστικής και ενοχλητικής φωνής.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η απουσία της ΕΣΗΕΑ, της ΕΣΠΗΤ και των περισσότερων άλλων σωματείων είναι εκκωφαντική και ιδιαιτέρως προκλητική. Είναι πλέον προφανές, όπως εκτιμά και η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, ότι η απραξία και το αδιέξοδο στο σχηματισμό προεδρείου στην ΕΣΗΕΑ (χωρίς, φυσικά, αυτό να αποτελεί πανάκεια) αποτελούν σκόπιμες ενέργειες (τουλάχιστον όσον αφορά ορισμένες παρατάξεις) που εξυπηρετούν τα μέγιστα τους εργοδότες και την «αριστοκρατία» των δημοσιογράφων.
Από την άλλη, βεβαίως, προκαλεί αλγεινή εντύπωση η φραστική επίθεση που δέχθηκε, αυτή την εβδομάδα, ο εκπρόσωπος της Πρωτοβουλίας στο ΔΣ από κάποιες αριστερές δυνάμεις. Πολύ περισσότερο που φέρουν σαφείς ευθύνες για το αδιέξοδο το οποίο έχει δημιουργηθεί – σαν να «βολεύονται» από την απουσία προεδρείου, προκειμένου να μην αναγκαστούν να βγουν μπροστά στους μεγάλους και σκληρούς αγώνες που απαιτεί η εποχή…
Ας έχουν υπόψη τους, πάντως, ότι η ιστορία γράφεται και θα είναι αμείλικτη. Ή είσαι με τους εργαζόμενους ή εναντίον τους – μέση λύση δεν υπάρχει!
