του Γιώργου Δελαστίκ
Ελπίζει παρόλ’ αυτά να γίνει πρωθυπουργός αύριο βράδυ, υπερτερώντας έστω και οριακά στη μάχη για την κατάκτηση της πρώτης θέσης. Το υπό διάλυση ΠΑΣΟΚ είναι προθυμότατο να του προσφέρει ως «τσόντα» την υποστήριξή του άνευ όρων, με μοναδικό αντάλλαγμα την κατά κάποιο τρόπο συμμετοχή στη νομή της εξουσίας ώστε να μπορεί δηλαδή να βάζει χέρι στις υλικές απολαβές της. Αν η ΝΔ βγει όντως πρώτη, αυτή τη φορά οι έδρες του ΠΑΣΟΚ θα φτάνουν για να ξεπεράσουν μαζί με τη Δεξιά τις 151. Άλλωστε πανέτοιμη να συμμετάσχει στην εξουσία είναι και η ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη, στην οποία έχουν οχυρωθεί οι σημιτικοί «εκσυγχρονιστές», οι οποίοι και ελέγχουν αυτό το κόμμα μεταβατικού χαρακτήρα, το οποίο θα υπάρχει μέχρι τη συγκρότηση του νέου κενροαριστερού κόμματος που θα διαδεχθεί το ΠΑΣΟΚ. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όμως όσο και η ΔΗΜΑΡ είναι δευτερεύοντες παράγοντες του πολιτικού σκηνικού, απλοί κομπάρσοι στη φάση αυτή. Ο κύριος εχθρός του λαού μας είναι η μισητή ΝΔ, η οποία μετά την πολιτική κωλοτούμπα του Αντώνη Σαμαρά τον περασμένο Νοέμβρη υπέρ του Μνημονίου και υπό την ηγεσία του μετεξελίσσεται σταθερά σε ένα αποκρουστικό, σιχαμερό ακροδεξιό κόμμα που θυμίζει την ΕΡΕ της μετεμφυλιακής Ελλάδας των δεκαετιών του 1950 και 1960.
Το κόμμα δηλαδή που στους κόλπους του είχε τους δολοφόνους του Γρηγόρη Λαμπράκη, το κόμμα του εκλογικού πραξικοπήματος του 1961, όπου ψήφιζαν οι πεθαμένοι και τα δέντρα, όπως γραφόταν εκείνη την εποχή. Τέτοιο κόμμα είναι και η σημερινή ΝΔ του Σαμαρά, τηρουμένων των αναλογιών. Η αστική τάξη έχει ανάγκη ένα κόμμα δουλόφρονων δεξιών Γερμανοτσολιάδων, συνεργατών αυτή τη φορά των οικονομικών κατακτητών της χώρας μας, για να περάσουν τα πιο βάρβαρα μέτρα οικονομικού εξανδραποδισμού και εξουθένωσης των Ελλήνων. Η Δεξιά έχει την παράδοση και την πολιτική πείρα να παίζει για μια ακόμη φορά τον τόσο οικείο της ρόλο ως εγχώριου φορέα και συνεργάτη της ξένης ιμπεριαλιστικής επικυριαρχίας. Αυτός θα είναι ο ρόλος της κυβέρνησης Σαμαρά, αν η ΝΔ νικήσει αύριο. Τον ίδιο τον Σαμαρά το ελληνικό κεφάλαιο θα τον φάει και θα τον πετάξει στα σκουπίδια της Ιστορίας είτε μόλις ολοκληρώσει την αποστολή του, καθώς τότε θα πρέπει να τον αντικαταστήσουν με κάποιον άλλον που θα γίνεται αποδεκτός από μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού, είτε νωρίτερα, αν αποτύχει να καθυποτάξει τον λαό.
Αν όντως αύριο η Ελλάδα έχει τη δυστυχία να εκλέξει κυβέρνηση της ΝΔ, η Αριστερά πρέπει αμέσως να οργανώσει την αντίσταση του λαού μας στη νέα κυβέρνηση Γερμανοτσολιάδων, αυτή τη φορά με επικεφαλής τον Σαμαρά και τη ΝΔ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η αντικαπιταλιστική Αριστερά θα είναι τουλάχιστον αρχικά η μοναδική συνιστώσα της Αριστεράς που θα είναι αμέσως προσανατολισμένη στον στόχο της αντικυβερνητικής πάλης. Το ΚΚΕ θα κοιτάξει πώς μπορεί να υπονομεύσει τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με τη σειρά του θα πρέπει να ξεπεράσει το σοκ και τις απώλειες ψηφοφόρων που θα επακολουθήσουν, αν δεν κατορθώσει να βγει πρώτο κόμμα – πράγμα που φυσικά θα του επέτρεπε να σχηματίσει κυβέρνηση, έστω και υπό κοινοβουλευτική ομηρία από τη ΔΗΜΑΡ και ενδεχομένως το ΠΑΣΟΚ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει έτσι να παίξει στη διοργάνωση των σκληρών συγκρούσεων που θα επακολουθήσουν ρόλο πολύ μεγαλύτερο από το εκλογικό ποσοστό της. Οι πάντες προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλα κρίνονται αύριο βράδυ από το εκλογικό αποτέλεσμα. Εμείς ξέρουμε ότι θα έχει τεράστια διαφορά μια κυβέρνηση Τσίπρα από μια κυβέρνηση Σαμαρά, με ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απείρως καλύτερη για το λαό μας από μια κυβέρνηση Σαμαρά. Γνωρίζουμε όμως ταυτόχρονα ότι σε καμιά περίπτωση δεν κρίνεται αύριο το αν θα περάσει ή όχι το Μνημόνιο, το αν θα αναχαιτιστεί η ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού μας επιπέδου, το αν οι Γερμανοί ή οι Έλληνες αστοί θα χρεοκοπήσουν τη χώρα μας, το αν το πέρασμα στη δραχμή θα γίνει με εφιαλτικούς όρους υπέρ των τραπεζών ή με στόχο τις λιγότερο επώδυνες συνέπειες για εκατομμύρια Ελλήνων.
Οι αγώνες του λαού μας και μόνο αυτοί θα κρίνουν την έκβαση των ανωτέρω και πολλών ανάλογων ζητημάτων, όποια κυβέρνηση και αν εκλεγεί. Στους αγώνες αυτούς η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν θα υποστείλει ποτέ τη σημαία της πάλης. Όσο πιο δυνατή είναι και εκλογικά, τόσο πιο βαριά θα βάζει τη σφραγίδα της στις πολλές, πάμπολλες συγκρούσεις που αναπότρεπτα θα ακολουθήσουν. Ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ψήφος συμμετοχής στους αγώνες του αύριο – ούτε ψήφος ...«μαχητικών εκδρομών» ούτε ψήφος παραπομπής σε «χειρισμούς»!
