Απερίγραπτος είναι ο ενθουσιασμός που διακατέχει την ελληνική κοινωνία για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα προβλήματα της χώρας και του λαού η κυβέρνηση Παπανδρέου, όπως αποτυπώνεται τουλάχιστον στη δημοσκόπηση της VPRC για το περιοδικό Επίκαιρα. Δυσαρεστημένο δηλώνει το εκπληκτικό ποσοστό του 92% (!!!) των ερωτηθέντων, ενώ την ικανοποίησή του εξέφρασε το 6%. Ούτε στη χούντα δεν ήταν τόσοι πολλοί αυτοί που την καταδίκαζαν! Λογικό, αφού το 89% δήλωσε ότι μέσα στο 2011 χειροτέρευσε η οικονομική του κατάσταση και μόνο το 1% δήλωσε ότι καλυτέρευσε, με το υπόλοιπο 10% να παραμένει σε αμετάβλητη οικονομική κατάσταση.
του Γιώργου Δελαστίκ
Διασκεδαστικό είναι και το δημοσκοπικό εύρημα της πτώσης του ΠΑΣΟΚ στην ...πέμπτη (!!!) θέση από πλευρά δημοτικότητας με μόλις 12% των ψήφων – πίσω δηλαδή και από το ΚΚΕ (12,5%) και από το ΣΥΡΙΖΑ (12,5%) και από τον Κουβέλη (13%). Από πολιτική και ψυχολογική σκοπιά έχει μεγάλη σημασία το γεγονός ότι οι ΠΑΣΟΚτζήδες δεν τολμούν πλέον ούτε στους δημοσκόπους να πουν ότι είναι ΠΑΣΟΚ και κρύβονται δηλώνοντας ότι είναι οπαδοί της ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη. Από την άλλη πλευρά, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί αναλυτές, πρέπει να θεωρήσουμε ενιαίο το σύνολο ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, το οποίο αθροίζει ένα ποσοστό γύρω στο 25% σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Κατά την άποψή μας αυτό σημαίνει ότι στις κάλπες τουλάχιστον το 80% αυτών των ψηφοφόρων, ίσως και περισσότερο ανάλογα με τις συνθήκες, θα ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε, το πραγματικό ποσοστό πιστών οπαδών του Φ. Κουβέλη δεν υπερβαίνει το 2%, άρα θα είναι τεράστια επιτυχία της ΔΗΜΑΡ αν τελικά κατορθώσει να κρατήσει ένα ποσοστό γύρω στο 4%-5% και μπει στη Βουλή – κάτι που τώρα φαντάζει απολύτως εφικτό.
Επειδή όμως εκλογές δεν φαίνονται στον ορίζοντα, αυτά τα θέματα θα έχουμε τη χρονική άνεση να τα συζητήσουμε εν καιρώ. Εκείνο που σίγουρα δεν έχουμε τη δυνατότητα να επηρεάσουμε παρά μόνο στο πλαίσιο συγκλονιστικών κοινωνικών εξεγέρσεων και πολιτικών ανακατατάξεων, είναι το θέμα της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας της χώρας μετά την υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης. Οι ωμές δηλώσεις του επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ και των ακροδεξιών ομοϊδεατών τους της Βαυαρίας, του δεξιού γερμανού βουλευτή Φόλκερ Κάουντερ, αποκαλύπτουν πλήρως πώς θέλει την Ελλάδα το Τέταρτο Γερμανικό Ράιχ. «Η πίεση πάνω στην Ελλάδα πρέπει να μεγαλώσει», δήλωσε απερίφραστα σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση του γερμανικού περιοδικού Σπίγκελ. Ανενδοίαστα δε κάλεσε το Βερολίνο να επιβάλλει μέσω της ΕΕ ή μέσω της ευρωζώνης ...αποικιακό διοικητή που να κυβερνά επισήμως, όχι συγκαλυμμένα, την Ελλάδα κατά το πρότυπο των γκαουλάιτερ που εγκαθιστούσαν οι ναζί σε κάθε χώρα που υποδούλωναν στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου! Το Δ’ Ράιχ θέλει κατάργηση της αυτοδιοίκησης των χωρών της ΕΕ – μιλάμε πλέον για επιστροφή της Ελλάδας πριν από το ...1821!!!
«Πρέπει να γίνει καθαρό στους Έλληνες ότι τα λεφτά υπάρχουν μόνο αν η χώρα διοικείται αυστηρά – εν ανάγκη μέχρι του σημείου του διορισμού από την ΕΕ ή από τα κράτη της ευρωζώνης ενός κρατικού κομισάριου!» δήλωσε ο Φ. Κάουντερ. Κρίνοντας μάλιστα από τον τρόπο με τον οποίον «διαπραγματεύονται» οι άθλιοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, αλλά και από το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός έχει μέχρι στιγμής αντιδράσει με τρόπο σαφώς κατώτερο των δεινών που υφίσταται, ο γερμανός δεξιός βουλευτής δεν διστάζει να διακηρύξει με έμμεσο τρόπο ότι θεωρεί τους Έλληνες όχι μόνο λαό δούλων, αλλά και δουλόφρονες στη νοοτροπία, ραγιάδες. «Θα ήταν φυσικά σκληρό κάτι τέτοιο (σ.σ. η επιβολή γκαουλάιτερ), αλλά ίσως και οι ίδιοι οι Έλληνες τελικά θα συμφιλιώνονταν με αυτό» δήλωσε και διευκρίνισε τι εννοεί με αυτό, τονίζοντας με εμφανή περιφρόνηση: «Αν έπρεπε να αποφασίσουν σε δημοψήφισμα να δεχτούν ένα μεταβατικό κρατικό κομισάριο ή να αποχωρήσουν από την ευρωζώνη, θα μπορούσα άνετα να φανταστώ ότι θα υπήρχε πλειοψηφία υπέρ ενός ευρωπαίου κρατικού κομισάριου»! Η τραγωδία είναι ότι υπάρχουν όχι ασήμαντα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού που μέχρι να συνειδοτοποιήσουν στο πετσί τους τι σημαίνει ξένη κατοχή και αδυνατώντας ή όντας απρόθυμα να διεκδικήσουν μαχητικά μια άλλη διέξοδο, θα ήταν πρόθυμοι να διοικηθούν από ένα γερμανό νεοναζί γκαουλάιτερ παρά από τον Χρυσοχοΐδη που μας έδεσε χειροπόδαρα για δεκαετίες με ένα Mνημόνιο που όπως ομολόγησε δεν έκανε καν τον κόπο να το διαβάσει ή από τον ολοκληρωτικής νοοτροπίας Λοβέρδο, ο οποίος, μόλις η Βουλή του απέρριψε το νομοσχέδιο για την εξόντωση των φαρμακοποιών, δήλωσε ότι γράφει στα παλιά του τα παπούτσια την απόφαση των βουλευτών και ότι θα τους το ξαναφέρει σε μια βδομάδα για να τους βάλει με το ζόρι να το ψηφίσουν!!!
Αλίμονο για τους εργαζόμενους πάντως αν το δίλημμα που θα τους επιβληθεί είναι να διαλέξουν ανάμεσα στην απευθείας διοίκηση από τους γερμανούς κατακτητές ή στην αυταρχική διακυβέρνηση από τους δσσίλογους γερμανοτσολιάδες του ΠΑΣΟΚ!
