Πρώτα λαϊκή εξουσία και μετά διαγραφή του χρέους,
διακηρύσσει η Αλέκα Παπαρήγα
Η λέξη «αντεπίθεση» μπορεί να δέσποζε στο πανό πίσω
από την Αλέκα Παπαρήγα στη διακαναλική συνέντευξη του Ζαππείου, όμως το
περιεχόμενο της προεκλογικής εκστρατείας αλλά και της τακτικής πρότασης του
κόμματος προς τους εργαζόμενους παραπέμπουν περισσότερο σε «άμυνα» και
προφύλαξη πριν τη θύελλα.
του Γιώργου Λαουτάρη
Όπως είπε η Αλέκα Παπαρήγα απαντώντας σε σχετική
ερώτηση του Πριν, «σήμερα ο καπιταλισμός και ιδιαίτερα ο γηρασμένος
καπιταλισμός της Ευρώπης που έχει φάει τα ψωμιά του, δεν μπορεί να κάνει ούτε
παραχωρήσεις για να συγκρατήσει ακόμα το εκλογικό του ακροατήριο». Προχώρησε
επίσης στην εκτίμηση ότι οι κυβερνώντες «δεν θα επιστρέψουν στους λαούς ό,τι
τους είχαν δώσει», ενώ οι όποιες μερικές κατακτήσεις αποσπαστούν «θα είναι πολύ
πίσω από τις ανάγκες». Εξηγώντας τη θέση του κόμματός της, η γ.γ. του ΚΚΕ
σημείωσε ότι «η εξουσία είναι στους επιχειρηματικούς ομίλους, είναι στο
κεφάλαιο, είναι στα μονοπώλια και αυτοί δεν πρόκειται να κάνουν σήμερα ούτε
απλή αναδιανομή». Άφησε έτσι να εννοηθεί ότι μόνο μετά τη μεταβίβαση της
εξουσίας σε άλλα χέρια, μπορούν να ικανοποιηθούν τα πλήρη αιτήματα των εργαζομένων.
Δεν είναι τυχαία από αυτή την άποψη η σειρά τοποθέτησης των κεντρικών
αιτημάτων: Η ηγεσία του ΚΚΕ καλεί σε υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του «για να
ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, με έξοδο από την ΕΕ,
μονομερή διαγραφή του χρέους». Με άλλα λόγια, πρώτα θα εγκαθιδρυθεί λαϊκή
εξουσία και έπειτα θα τεθεί το ζήτημα διαχείρισης του χρέους με μονομερή
διαγραφή.
Όσο για το πότε προσδιορίζεται χρονικά η μετάβαση
αυτή, ο Περισσός θέτει θέμα συσχετισμών που μένει να αλλάξουν, χωρίς να διευκρινίζεται
όμως ο τρόπος (με τις εκλογές;): «Το ΚΚΕ διαθέτει ρεαλισμό, ξέρει πολύ καλά
ποιος είναι ο σημερινός συσχετισμός δυνάμεων μέσα στην Ελλάδα» σημείωσε σε μια
χαρακτηριστική αποστροφή στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση, για να
συμπληρώσει πως «θα χρειαστεί σκληρή προσπάθεια για να ανακαλύψει ο λαός τη
δύναμή του, για να περάσει στην αντεπίθεση ως τη ριζική ανατροπή που εμείς της
δίνουμε όνομα και περιεχόμενο: εργατική λαϊκή εξουσία». Αν όμως οι συσχετισμοί
είναι αρνητικοί και ο στρατηγικός στόχος μακριά, τότε η εκλογική μάχη όπως και
κάθε άλλη μάχη άλλωστε, είναι τελικά καθαρά αμυντικού χαρακτήρα: «Αν η εργατική
λαϊκή εξουσία δεν είναι σήμερα στην ημερήσια διάταξη της εργατικής λαϊκής
πάλης, είναι καιρός όμως να δυναμώσει η μοναδική συμμαχία που μπορεί να
εμποδίσει τα χειρότερα», σημείωσε η γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής από το
βήμα της Αθήνας, μιλώντας για την κοινωνική συμμαχία «της εργατικής τάξης με
τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και της υπαίθρου». Έτσι περιέγραψε η Αλέκα
Παπαρήγα και το νόημα των λαϊκών διεκδικήσεων σήμερα, προσθέτοντας φυσικά ότι
«δίχως πανίσχυρο ΚΚΕ αυτή η συμμαχία δεν θα μπορέσει να αποκτήσει μαζικότητα,
αποτελεσματικότητα, συνέχεια με προοπτική».
Το παιχνίδι άμυνας του ΚΚΕ έχει και μια δεύτερη
σημασία, καθώς μόνιμος στόχος των κεντρικών προεκλογικών παρεμβάσεων ήταν ο
ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Αλ. Τσίπρας, σαν οι εκλογές να συνιστούσαν ένα στοίχημα
μεταξύ των δύο δυνάμεων της κοινοβουλευτικής Αριστεράς: «Δεν πρόκειται να
δώσουμε ψήφο ανοχής σε καμία κυβέρνηση που θα προκύψει απ’ τις επόμενες
εκλογές», τόνισε χαρακτηριστικά η Αλέκα Παπαρήγα από το Ζάππειο, απαντώντας
στις αλλεπάλληλες προσκλήσεις του Αλέξη Τσίπρα για συγκρότηση αριστερής
πλειοψηφίας στη Βουλή, ακόμη και με την ίδια επικεφαλής. Από την άλλη μεριά, η
ηγεσία του ΚΚΕ προσπαθώντας να περιχαρακώσει ένα αριστερό ακροατήριο, προέβη σε
σκληρούς χαρακτηρισμούς που βαθαίνουν το πολιτικό χάσμα: «Είμαστε αντίθετοι με
τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είμαστε αντίθετοι με το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τον κύριο Καμμένο
κ.λπ.», τόνισε στη διακαναλική της συνέντευξη η επικεφαλής του κόμματος,
διευκρινίζοντας ότι δεν υπάρχει κανένας εμφύλιος, καθώς «ο εμφύλιος είναι
ανάμεσα σε αδέρφια και εμείς δεν είμαστε αδέλφια».
Στις τελευταίες ομιλίες της Αλ. Παπαρήγα έχουν
ενδιαφέρον οι ιστορικές αναφορές: «Δεν μπόρεσαν να μας βάλουν στο χέρι στην πιο
κρίσιμη στιγμή για το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα, το 1991-92, θα μας
βάλετε εσείς στο χέρι μόνο και μόνο γιατί μοιράζετε υπουργικές θεσούλες;»,
διακήρυξε από τη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης για να δώσει ιστορικό βάθος στη
θέση του ΚΚΕ για μη συμμετοχή σε καμία κυβέρνηση. Παρέκαμψε έτσι σιωπηλά τη
συμμετοχή του ενιαίου Συνασπισμού στις κυβερνήσεις συνεργασίας της τότε εποχής.
Ερωτώμενη σχετικά στη διακαναλική συνέντευξη, έδωσε μια δίσημη απάντηση: «Η
πείρα του πρόσφατου και του παλιότερου παρελθόντος έχει εξαιρετικά
παραδείγματα, έχει και λάθη, έχει και σαβούρα». Και διευκρίνισε τι εννοεί
«σαβούρα» σημειώνοντας ότι «μπορεί πριν 40-50 χρόνια ο χειρισμός ενός ζητήματος
να ’τανε εκατό τοις εκατό σωστός και σήμερα να είναι ξεπερασμένος»...
