Η τροπολογία της ντροπής (ντροπολογία) που ψηφίστηκε στη
Βουλή για την προ-καταβολική είσπραξη της χρηματοδότησης των κομμάτων πριν από
τις εκλογές, αποτελεί βάναυση πρόκληση στον εργαζόμενο κόσμο που υποφέρει από
το Μνημόνιο και την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Κυρίως όμως θέτει το
γενικότερο ζήτημα της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης των κομμάτων από το
κράτος.
του Δ. Δεσύλλα
Όπως είναι γνωστό, με το νόμο Σκανδαλίδη (νόμος 3023/2002)
τα κόμματα παίρνουν τριπλή χρηματοδότηση από το κράτος: Πρώτο, τακτική ετήσια,
δεύτερο, εκλογική τη χρονιά των εκλογών και τρίτο τακτική ετήσια για επιμόρφωση
των στελεχών τους. Η χρηματοδότηση αυτή ισούται με το 1,34‰ (τοις χιλίοις) της
πρόβλεψης –όχι της πραγματοποίησης- των τακτικών εσόδων του Κρατικού
Προϋπολογισμού (1,02‰, 0,22‰ και 0,1‰ αντίστοιχα). Η χρηματοδότηση κατανέμεται
στα κόμματα με βάση τα ποσοστά ψήφων που παίρνουν στις εκλογές, κυρίως στα
κόμματα της Βουλής, λιγότερη στα κόμματα της Ευρωβουλής, ακόμα πιο μικρή σε όσα
παίρνουν τουλάχιστον το 1,5% των ψήφων. Με βάση την κατανομή του νόμου, στη
δεκαετία 2000-2010 τα κόμματα πήραν συνολικά από το κράτος 670 εκατ. ευρώ (254
εκατ. το ΠΑΣΟΚ, 271 εκατ. η ΝΔ, 63 εκατ. το ΚΚΕ, 47 εκατ. ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, 29
εκατ. ο ΛΑΟΣ για το διάστημα 2004-2010 και 6,5 εκατ. οι Οικολόγοι). Έγινε
υπέρβαση, ύψους 56 εκατ. ευρώ για το διάστημα 2003-2009, λόγω υστέρησης των
τακτικών εσόδων του προϋπολογισμού σε σχέση με τις προβλέψεις. Το «καπέλο» αυτό
στον προϋπολογισμό, παραπέμφθηκε για «αντιμετώπιση» σε Επιτροπή της Βουλής,
μετά τις εκλογές! Το 2011 τα κόμματα πήραν συνολικά από το κράτος 54 εκατ.
ευρώ, δηλαδή 6 εκατ. ευρώ περισσότερα από το 2010. Πήραν αύξηση, σε καιρό
σφαγής μισθών και συντάξεων!
Την κρατική χρηματοδότηση, ακόμα και τη μελλοντική της
επόμενης πενταετίας, τα κόμματα την έβαλαν εγγύηση και πήραν δάνεια από τις
τράπεζες όπου έχουν βάλει «φέσι», κυρίως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, 250 εκατ. ευρώ, ενώ
παράλληλα έχουν αφήσει απλήρωτους ακόμα και τους υπαλλήλους τους!
Είναι φανερό ότι η κρατική χρηματοδότηση είναι βασικός
μοχλός εξάρτησης των κομμάτων από το κράτος και την εκάστοτε κυβέρνηση, μοχλός
συναίνεσης και έμπρακτης ακύρωσης του προγράμματος και της πολιτικής τους.
Ζήτημα σοβαρό, ειδικά για τα κόμματα της Αριστεράς, αφού το κράτος δεν είναι
δυνατό να σε χρηματοδοτεί για να το ανατρέψεις και να το αλλάξεις!
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει για την κατάργηση της κρατικής
χρηματοδότησης των κομμάτων και των «επιχειρηματικών χορηγιών», για την
οικονομική στήριξή τους αποκλειστικά από τα μέλη και τους οπαδούς τους. Για την
κατάργηση των μισθών, συντάξεων και όλων των προνομίων των βουλευτών, εκτός του
προνομίου της ψήφου κατά συνείδηση στη Βουλή (άρθρο 60 του Συντάγματος). Για
την αντικατάσταση της εκλογικής χρηματοδότησης με δωρεάν, υποχρεωτική και
δεσμευτική, ισότιμη προβολή των προγραμμάτων όλων των κομμάτων, μεγάλων και
μικρών, σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, κρατικά και ιδιωτικά.
