Δίχως όρια η περιβαλλοντοκτόνα πολιτική της κυβέρνησης. Με
τις ρυθμίσεις που έφερε προς ψήφιση στη Βουλή την προηγούμενη εβδομάδα, η
κυβέρνηση επεδίωξε να ξεδιαλύνει τις όποιες αμφιβολίες υπήρχαν για τις
ιστορικές της καταβολές... Από τις πιο μαύρες περιόδους της σύγχρονης ελληνικής
ιστορίας, των κυβερνήσεων Καραμανλή και της επταετίας, οι οποίες εκτός από την
καταπάτηση εργατικών και πολιτικών δικαιωμάτων, ταυτίστηκαν και με ανεπανόρθωτα
εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος (βλ. αντιπαροχή, μπαζώματα παραλιών κ.λπ.).
Μέσω νομοσχεδίων των υπουργείων Υποδομών και Περιβάλλοντος, επιχειρήθηκε από
την κυβέρνηση μία άνευ προηγουμένου πλειοδοσία στις απαιτήσεις του τουριστικού
και κατασκευαστικού κεφαλαίου.
του Στράτου Βουραζέρη
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από το σχέδιο κοινής
υπουργικής απόφασης για το Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για τον Τουρισμό και
βάλθηκε η κυβέρνηση, να ξεπεράσει τον εαυτό της. Σύμφωνα λοιπόν με το
προαναφερόμενο σχέδιο, «οργανωμένοι τουριστικοί υποδοχείς» (μεγάλες τουριστικές
εγκαταστάσεις), προβλέπονταν για νησιά με επιφάνεια άνω των 90 χιλ.
τετραγωνικών χιλιομέτρων, στα οποία η συνολική έκταση αυτών των εγκαταστάσεων
δεν θα μπορούσε να υπερβαίνει το 0,2% της έκτασης του νησιού.
Φαίνεται όμως πως τα κυβερνητικά επιτελεία δεν είχαν
υπολογίσει τους «μικρούς τουριστικούς παράδεισους» (βλ. Μύκονο, Σαντορίνη,
Αίγινα) που έλκουν το ενδιαφέρον των επενδυτών. Δεν τους έφτασε λοιπόν η
τεράστια καταστροφή που έχει προκληθεί σε αυτά τα νησιά, από τη βιομηχανία του
τουρισμού, αποφάσισαν να προωθήσουν σε νομοσχέδιο του υπουργείου Yποδομών
τροποποίηση, προκειμένου να συμπεριληφθούν νησιά επιφάνειας από 70 χιλ. τ. χλμ,
στα οποία η επιφάνεια που θα καλύπτουν οι μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις θα
φτάνει το 1% της συνολικής επιφάνειας του νησιού.
Η συγκεκριμένη κυβερνητική απόφαση προκάλεσε την αντίδραση
ακόμα και του προέδρου της επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, Κ. Καρτάλη,
οποίος με επιστολή του προς τον πρωθυπουργό, ζήτησε την απόσυρση της
συγκεκριμένης ρύθμισης. Επίσης δέκα περιβαλλοντικές οργανώσεις σε ανακοίνωσή
τους ζητούν την πλήρη απαγόρευση χωροθέτησης οργανωμένων τουριστικών υποδοχέων
σε νησιά με έκταση μικρότερη των 90 χιλ. τ. χλμ.
Την προηγούμενη εβδομάδα εξάλλου, η κυβέρνηση επιχείρησε ένα
ακόμα βήμα στη τσιμεντοποίηση - εμπορευματοποίηση πάρκων και γενικότερα ελεύθερων
χώρων πρασίνου, ανάβοντας το «πράσινο φως» για τη νομιμοποίηση αυθαίρετων
κατασκευών (αναψυκτήρια, αθλητικές εγκαταστάσεις κ.λπ.) που έχουν κατασκευαστεί
από τους Δήμους. Με τροπολογία που κατατέθηκε σε νομοσχέδιο του υπουργείου
Περιβάλλοντος, η κυβέρνηση νομιμοποιεί κτίσματα που βρίσκονται εντός πάρκων
ακόμα και σε χαρακτηρισμένες ως αναδασωτέες εκτάσεις και τα οποία «διευκολύνουν
την αναψυχή και την πνευματική ανάταση του ανθρώπου»!
Και επειδή τίποτα δεν γίνεται τυχαία και στην πολεοδομική -
χωροταξική νομοθεσία, πίσω από τη συγκεκριμένη ρύθμιση κρύβεται η νομιμοποίηση
αυθαίρετων κατασκευών που βρίσκονται στο άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας, στο Βύρωνα
κ.α.
