Εξέγερση στην Τυνησία και ανατροπή του προέδρου - δικτάτορα. Στις φλόγες η Αίγυπτος – «Δεν σε φοβόμαστε Μουμπάρακ, να παραιτηθείς»! Οι διαδηλωτές δεν υποχωρούν εύκολα με μικροπαραχωρήσεις. Νιώθουν τη δύναμή τους και θέλουν να φτάσουν μέχρι τέλους. Να τινάξουν από πάνω τους τη «σκουριά» που τους καταδικάζει – τους ίδιους και τα παιδιά τους. Συναγερμός στην Ουάσινγκτον και σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Οι κοινωνίες αμφισβητούν ιερά και όσια, παραδοσιακές συμμαχίες, «άξονες» που δεν τους προσφέρουν τίποτε, απειλές που είναι χειρότερες και από τη φυλακή.
Ένα από τα αγαπημένα μας συνθήματα ήταν ότι η επόμενη Ανατολή θα έρθει από τη Δύση. Για την ώρα, η ιστορία μας διαψεύδει. Έτσι πρέπει και έτσι θα γίνεται πάντα. Πότε ο Νότος, πότε η ίδια η Ανατολή, έρχονται να προστεθούν στα ξεσπάσματα της Δύσης και του Βορρά. Κανείς δεν ξέρει πού και πότε θα ξεσπάσει η επόμενη μεγάλη πυρκαγιά. Ένα ξέρουμε, όμως, στα σίγουρα: Ότι ο παγκοσμιοποιημένος ολοκληρωτικός καπιταλισμός δίνει σε αυτό το σύστημα την πιο απάνθρωπη μορφή που είχε ποτέ. Κάνει πιο ορατό από ποτέ το δίλημμα «επανάσταση ή βαρβαρότητα». Μας αναγκάζει να κατανοήσουμε εκ νέου ότι και οι σύγχρονοι προλετάριοι δεν έχουν, τελικά, να χάσουν τίποτε άλλο παρά τις αλυσίδες τους. Και για αυτό εξεγείρονται, αρνούμενοι να ευνουχίσουν τη ζωή τους. Άνθρωποι που εμείς, οι... παντογνώστες, θεωρούσαμε (και τους κατηγορούσαμε) ότι έχουν σκύψει για πάντα το κεφάλι, βάλθηκαν να μας εκπλήξουν. Απαιτούν τώρα όλα όσα τους έχουν στερήσει για χρόνια. Αψηφούν ακόμη και το θάνατο.
Ας μην έχουμε καμία αυταπάτη. Στην κεντρική πλατεία της Αιγύπτου, όλες αυτές τις μέρες, δεν κυριαρχούσε ούτε η κατοχή της Παλαιστίνης, ούτε η εισβολή στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν, ούτε το Ισλάμ. Για πρώτη φορά τόσο ξεκάθαρα, στην πρώτη γραμμή βρέθηκε το κοινωνικό ζήτημα και το αίτημα για ριζική αναδιανομή του πλούτου. Ήταν το ξέσπασμα μιας άλλης Ιντιφάντα – μιας ταξικής Ιντιφάντα!
0 Τοποθετησεις:
Δημοσίευση σχολίου