Πίσω από τις πλάτες του ελληνικού λαού, σε μυστικές διαπραγματεύσεις, η κυβέρνηση - «ξεπούλησέ τα όλα» του Γ. Παπανδρέου προετοιμάζει τα πιο αντιδραστικά σχέδια σε βάρος των εργαζομένων. Όπως αποκαλύφθηκε τελικά, το απόγευμα της Παρασκευής ο υπουργός της τρόικας Γ. Παπακωνσταντίνου πραγματοποίησε μυστική συνάντηση κρίσης, όπως ονομάστηκε, με υπουργούς Οικονομικών ηγεμονικών κρατών της ευρωζώνης, με άγνωστο ακόμα περιεχόμενο, που βέβαια τίποτα το καλό δεν προμηνύει για τους εργαζόμενους.
Μάλιστα, το γεγονός ότι η κυβέρνηση απέκρυψε τη συμμετοχή του Γ. Παπακωνσταντίνου στη συνάντηση, μέχρι τη στιγμή που εντοπίστηκε το αεροπλάνο του στο αεροδρόμιο του Λουξεμβούργου, δείχνει ότι έχει λερωμένη τη φωλιά της. Πρόκειται για κυβέρνηση αδίστακτων απατεώνων, στην προσπάθειά της να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Όπως επιβεβαιώθηκε, για μια ακόμα φορά αυτή την εβδομάδα από την προβολή βίντεο από συνέντευξη του Στρος Καν, ο Γ. Παπανδρέου όχι μόνο είχε ξεκινήσει τις επαφές με το ΔΝΤ για την οικονομική κατοχή, αλλά προετοίμαζαν επί μήνες, μυστικά, το βαθιά αντιδραστικό πρόγραμμα του Μνημονίου. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΝΔ, καθώς κι ολόκληρος ο αστικός συνασπισμός εξουσίας, θέλουν το λαό στη γωνία, στο περιθώριο, στην ηττοπάθεια, υπό το βάρος της τρομοκρατίας για τη χρεοκοπία. Απ’ αυτή την άποψη, η πανελλαδική πανεργατική απεργία της Τετάρτης 11 Μάη έχει τεράστια σημασία. Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, όλος ο λαός πρέπει να βγει και να κατακλύσει τους δρόμους όλης της χώρας, ξεκαθαρίζοντας ότι την τελευταία λέξη θα την πει το μαζικό κίνημα. Σήμερα, ενώ κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφάλαιο προωθούν το αιώνιο Μνημόνιο και το κοινωνικό σφαγείο του Συμφώνου για το Ευρώ, οι εργαζόμενοι πρέπει να αντεπιτεθούν απαιτώντας διαγραφή του δημόσιου χρέους και καμιά αναδιαπραγμάτευση, έξοδο από την ΟΝΕ και την ΕΕ, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, απαγόρευση των απολύσεων και προστασία των ανέργων, υπεράσπιση και όχι ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Η ισχυροποίηση του ανεξάρτητου ταξικού μαχητικού ρεύματος στο εργατικό κίνημα, του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων και άλλων ανάλογων πρωτοβουλιών σε άλλες πόλεις, κόντρα στην παραλυτική γραμμή των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, αποτελεί επιτακτική ανάγκη.
