Σε χαρά των συνωμοσιολόγων κατάφερε να μετατρέψει η Ουάσινγκτον την εκτέλεση του Οσάμα μπιν Λάντεν: Φωτογραφίες που εμφανίζονταν και εξαφανίζονταν από το διαδίκτυο, μια επιχείρηση φάντασμα και μια ακόμη πιο μυστηριώδης «ταφή» στο βυθό της θάλασσας όπου κανένας δεν θα μπορέσει να βρει το πτώμα.
ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ
Ακόμη και αν ήθελες να υποστηρίξεις ότι ο επικεφαλής της Αλ Κάιντα ήταν εξωγήινος ή έστω μετενσάρκωση του Ελβις Πρίσλει, με τη στάση τους, οι Αμερικανοί φρόντισαν να σου προσφέρουν αρκετά «στοιχεία» για να συμπεριλάβεις στη θεωρία σου.
Όπως συνέβη βέβαια και στην περίπτωση της 11ης Σεπτεμβρίου η ενασχόληση με τις λεπτομέρειες του - ούτως η άλλως παραποιημένου «ρεπορτάζ» - που μας προσφέρει η αμερικανική κυβέρνηση απειλεί να μας απομακρύνει από ορισμένα κρίσιμα πολιτικά συμπεράσματα.
Το πρώτο, αν και όχι ιδιαίτερης σημασίας, είναι ότι ο Ομπάμα πραγματοποίησε μια ακόμη εξωχωρική και μαφιόζικου τύπου εκτέλεση διεκδικώντας και αυτός τον τίτλο του Αμερικανού καουμπόι. «Αποδώθηκε δικαιοσύνη» ήταν οι λέξεις που επαναλάμβαναν μονότονα ο ένοικος του Λευκού Οίκου και η επικεφαλής της Αμερικανικής διπλωματίας, αναφερόμενοι φυσικά στην δικαιοσύνη της Άγριας Δύσης η οποία δεν αποδίδεται από το σφυράκι κάποιου δικαστή αλλά από την κάννη ενός περιστρόφου. Προφανώς έχει ελάχιστη σημασία να κατηγορείς χώρες όπως οι ΗΠΑ ή το Ισραήλ για εκτελέσεις αντιπάλων τους σε ξένο έδαφος όταν ανά πάσα στιγμή μπορούν να εισβάλουν σε άλλες χώρες και να δολοφονήσουν χιλιάδες αθώους πολίτες. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι η εκτέλεση του Οσάμα μπιν Λάντεν εντάσσεται στην ίδια κατηγορία «δολοφονιών» που γνώρισαν όλοι οι πρώην σύμμαχοι της Δύσης οι οποίοι αποφάσισαν να διακόψουν τις σχέσεις τους με την Ουάσινγκτον: Ο Σαντάμ Χουσεϊν απαγχονίστηκε πριν προλάβει καν να απολογηθεί για τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορούνταν, ενώ ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς άφησε την τελευταία του πνοή στη φυλακή, αφού οι υπεύθυνοι του δικαστηρίου της Χάγης αρνήθηκαν να του χορηγήσουν τα φάρμακα που ζητούσαν οι γιατροί του. Το μήνυμα είναι σαφές: Είτε είσαι μαζί μας είτε είσαι... στον άλλο κόσμο.
Το δεύτερο σημαντικό συμπέρασμα είναι ότι οι ΗΠΑ εκτέλεσαν ένα πολιτικό πτώμα. Στα μάτια του αραβικού και ισλαμικού κόσμου, αλλά ακόμη και ανάμεσα σε εξτρεμιστικές ομάδες που είχαν υποστηρίξει την Αλ Κάιντα, ο Οσάμα μπιν Λάντεν είχε πάψει να υπάρχει εδώ και χρόνια. Οι βιντεοσκοπημένες «προκηρύξεις» του δεν γίνονταν ούτε μονόστηλο στις εφημερίδες ενώ οι περισσότεροι αναλυτές, όταν ασχολούνταν μαζί του, τον αντιμετώπιζαν σαν γραφική φιγούρα ξεμωραμένου πρώην εθνάρχη.
Ο παγκόσμιος αρχιτρομοκράτης είχε πεθάνει εδώ και μήνες όταν οι πολιτικές «βόμβες» που άρχισαν να τοποθετούν οι αραβικές λαϊκές εξεγέρσεις έκαναν τις δικές του τρομοκρατικές επιθέσεις να θυμίζουν πασχαλινές στρακαστρούκες. Όταν τα κοσμικά καθεστώτα των μεταλλαγμένων απογόνων του αραβικού εθνικισμού, όπως ο Μουμπάρακ και ο Μπεν Αλί, άρχισαν να ανατρέπονται χωρίς ούτε την παραμικρή παρέμβαση του ισλαμικού στοιχείου, η Αλ Κάιντα είχε ήδη κλείσει τον κύκλο της ζωής της. Ακόμη και αν ακολουθήσουν ορισμένες τρομοκρατικές επιθέσεις τις επόμενες εβδομάδες, όλοι καταλαβαίνουν ότι θα πρόκειται για τους μεταθανάτιους μυϊκούς σπασμούς ενός νεκρού οργανισμού.
Ενώ όμως ο Οσάμα μπιν Λάντεν δεν μπορούσε να προσφέρει τίποτα με την παρουσία του, μπορεί να υπηρετήσει για μια ακόμη φορά τις αμερικανικές επιδιώξεις με το θάνατό του. Ο επικεφαλής της Αλ Κάιντα αποτελεί εδώ και τρεις δεκαετίες ένα σύμβολο για τις σχέσεις της Δύσης με το εξτρεμιστικό πολιτικό Ισλάμ. Όταν ο ίδιος πολεμούσε την πρώην ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν για λογαριασμό των ΗΠΑ ολόκληρος ο δυτικός κόσμος έκλεινε το μάτι σε φανατικούς και λιγότερο φανατικούς ισλαμιστές. Από την Αλγερία μέχρι την Αίγυπτο και από την Τουρκία μέχρι το Ισραήλ τα αυταρχικά κοσμικά καθεστώτα χρησιμοποιούσαν τους ισλαμιστές σαν ανάχωμα στην άνοδο αριστερών κινημάτων. Οι μιναρέδες ξεπρόβαλαν σαν μανιτάρια στη χώρα των Τούρκων πραξικοπηματιών για να πνίξουν τα κόμματα της κομμουνιστικής αριστεράς και τα συνδικάτα ενώ ακόμη και το Τελ Αβίβ ανεχόταν (εάν δεν ενίσχυε) την ισλαμική Χαμάς απέναντι στην αριστερή, κοσμική Φατάχ του Γιασέρ Αραφάτ.
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου το εξτρεμιστικό Ισλάμ, που εξέθρεψαν οι άνθρωποι της Δύσης και μυστικές υπηρεσίες όπως αυτές του Πακιστάν, ανέλαβε να παίξει το ρόλο του «απόλυτου εχθρού» δικαιολογώντας τη «σταυροφορία» των ΗΠΑ στις σημαντικότερες ενεργειακές αποθήκες του πλανήτη. Φυσικά ο Οσάμα μπιν Λάντεν ήταν και πάλι εκεί ως σύμβολο του κακού.
Η αντιπαράθεση βέβαια της Δύσης με το πολιτικό Ισλάμ δεν ήταν «στημένη». Όταν η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα έφτασε και στον αραβικό και ισλαμικό κόσμο, διαλύοντας το ιδιότυπο κοινωνικό συμβόλαιο των προηγούμενων καθεστώτων, αρκετά ισλαμικά κινήματα απέκτησαν γνήσια λαϊκή βάση δημιουργώντας δίκτυα αλληλοβοήθειας και προβάλλοντας ένα εναλλακτικό μοντέλο απέναντι στο ληστρικό καπιταλισμό. Την ίδια στιγμή όμως οι οικονομικές ελίτ αυτών των κινημάτων διεκδικούσαν τη θέση τους στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας. Η δημιουργία της λεγόμενης πράσινης αστικής τάξης στην Τουρκία, η οποία αρχικά αμφισβήτησε αλλά στη συνέχεια εντάχθηκε πλήρως στο μοντέλο της δυτικής, καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι ενδεικτική αυτή της πορείας.
Με το θάνατό του ο Οσάμα μπιν Λάντεν έρχεται να σφραγίσει και αυτό τον κύκλο της αντιπαράθεσης. Καθώς Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ηγέτες βλέπουν τις αραβικές επαναστάσεις να σαρώνουν τους συμμάχους τους είναι πολύ πιθανό ότι θα αναζητήσουν και πάλι στηρίγματα από το χώρο του πολιτικού Ισλάμ. Θα στραφούν σε οργανώσεις όπως οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, όχι βέβαια για τα θρησκευτικά τους χαρακτηριστικά, αλλά γιατί αποτελούν βαθιά αντιδραστικές δεξιές δυνάμεις που θα δώσουν μάχη για τη διατήρηση του status quo.
Σε αυτή τη νέα παράσταση ο σεναριογράφος δεν βρήκε ρόλο για τον Οσάμα μπιν Λάντεν. Προτίμησε λοιπόν να τον απομακρύνει μυστηριωδώς και να τον εναποθέσει στον υγρό του τάφο.
