Στο παρόν αφιέρωμα, επιλέγουμε συνειδητά να καταγράψουμε δίσκους οι οποίοι δείχνουν ξεκάθαρα την πολυμορφία που έχει αποκτήσει πλέον η εγχώρια μουσική δημιουργία στο χώρο που καλύπτει ρεύματα και αισθητικές πέραν του παραδοσιακού λαϊκού μας τραγουδιού. Υπάρχει λόγος για αυτό και δεν είναι άλλος από την ελευθερία με την οποία εκφράζονται μια σειρά από νέους μουσικούς και συγκροτήματα, ελευθερία η οποία έχει μετασχηματίσει σε μεγάλο βαθμό αυτό που καλείται Ελληνική μουσική παραγωγή, παρά την συνεχή προσπάθεια των κυριάρχων ΜΜΕ να αποσιωπήσουν το φαινόμενο. Επίσης καταγράφεται μια ακόμη σημαντική τάση. Η συντριπτική πλειοψηφία των δίσκων που παρουσιάζονται είναι αποτελέσματα ανεξάρτητων ετικετών είτε των ίδιων των μουσικών είτε δημιουργικών ανθρώπων και ομάδων που αγαπάνε τη μουσική. Τα φαινόμενο αυτό πια δεν περιορίζεται σε όσους από άποψη και ιδεολογική τοποθέτηση επιλέγουν την ανεξαρτησία από το σύστημα των μεγάλων δισκογραφικών, αλλά μεσούσης της κρίσης αγκαλιάζει ευρύτερα τμήματα και με τη σειρά του ως δημιουργικό φαινόμενο δείχνει την δύναμη της ανεξάρτητης δημιουργίας και διανομής στη νέα φάση και τις μέχρι τώρα «υπόγειες» καλλιτεχνικές διεργασίες σημαντικών κομματιών, κυρίως της νεολαίας.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΜΑΚΑΡΙΟΣ
La Bruja Muerta
Τa Λόγια που Κύκλωσαν το Σκοτάδι
Imantas
Αρκετές φορές ο B.D. Foxmoor συνηθίζει να αποδρά από τις ηχητικές κα στιχουργικές «δεσμεύσεις» του δημιουργήματός του, των Active Member, παρουσιάζοντας δίσκους διαφορετικού χαρακτήρα. Πρόκειται για ηχογραφήσεις που καλύπτουν διαφορετικές πλευρές και ευαισθησίες του συνθέτη/παραγωγού/στιχουργού Foxmoor. To project La bruja muerta αποτελεί την νεότερη από αυτές τις επιλογές. Παρέα με τον, για χρόνια μουσικό και όχι μόνο συνταξιδιώτη του Jamoan, έχει φτιάξει ένα διπλό άλμπουμ 21 κομματιών, τα περισσότερα από τα οποία κινούνται στο κλίμα της «πειραγμένης» με low bap τρόπο, ροκ μπαλάντας. Η παραγωγή είναι διακριτική δίνοντας το βάρος στις κιθάρες, ηλεκτρικές και ακουστικές και στα φυσικά όργανα, κρουστά, βιολί κλπ. Ο Jamoan σε ρόλο πολυοργανίστα παίζει κιθάρες, μπάσο και κρουστά. Οι στίχοι του Μυτακίδη είναι όπως πάντα βιωματικοί με την δική του χαρακτηριστική ματιά. Στίχοι οι οποίοι αυτή τη φορά κυρίως τραγουδιούνται και δεν ραπάρονται. Τα λόγια που κυκλώσαν το σκοτάδι είναι ένα μια σύνθεση του low bap με την ροκ ατμόσφαιρα, όπως ακριβώς η μουσική φιλοσοφία του δημιουργού τους κυκλώνει τις ηλεκτρικές κιθάρες δίνοντας τους άλλη διάσταση.
Βασίλης Τσονόγλου
Ας Γεννιόσουνα Σκύλος
Ανεξάρτητη Παραγωγή /Soundforce
Ντεμπούτο άλμπουμ 18 τραγουδιών από τον Βασίλη Τσονόγλου, μια ανεξάρτητη παραγωγή σε διανομή της Soundforce. To Ας γεννιόσουνα σκύλος θα άξιζε την κυκλοφορία του μόνο και μόνο χάρις στο εναρκτήριο κομμάτι του «Στα χρόνια του ευρώ», μιας από τις πιο εύστοχες μουσικές καταγραφές της κρίσης. Δεν στέκεται βέβαια μόνο σε αυτό. Ο Τσονόγλου παρουσιάζει ένα ηλεκτρικό τραγούδι με επιρροές από το ροκ, το φανκ και τη τζαζ, καθώς και το θέατρο, επιρροή που είναι χαρακτηριστική τόσο στις διαλογικές ερμηνίες αρκετών τραγουδιών του δίσκου, όσο και στα ίδια τα μουσικά ευρήματα που χρησιμοποιεί. Η στιχουργική του αποπνέει ταυτόχρονα, καυστικότητα, χιούμορ και γλυκιά νοσταλγία. Στιχουργική η οποία και κατά τη γνώμη μου πέρα από το «στα χρόνια του ευρώ», κορυφώνεται στα δύο τραγούδια που καταπιάνονται με το θέμα των ερωτικών σχέσεων ( «Ο ποθών καθ΄οδόν» και «Η ιστορία τους»). Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στην μπλουζ μελοποίηση του ποιήματος του Γιώργου Μακρή «Θρήνος για το διαρρήκτη Κώστα Βούρβαχη».
Μαύρη Μαγιονέζα
Κατέβασε Το
Techkilla Records
Δύο χρόνια μετά το προηγούμενο τους άλμπουμ Καλή όρεξη, το οποίο αποτέλεσε το απόλυτο δείγμα του σύγχρονου ελληνικού πολιτικού ροκ, οι Μαύρη Μαγιονέζα δίνουν την μουσική και θεματική του συνέχεια με το καινούργιο τους άλμπουμ Κατέβασε το. Ο τίτλος του αποτελεί τόσο μια προτροπή στους ακροατές να το αποκτήσουν από το site του συγκροτήματος ελεύθερα, όσο και μια προτροπή να ανατρέψουμε τους «επάνω». Αδιαμφισβήτητα πολύ επίκαιρο το μήνυμα τους. Πιάνοντας στα χέρια σου το cd (διατίθεται τόσο σε βινύλιο, όσο και σε usb flash), διαπιστώνεις πόσο μεράκι και κόστος κρύβει αυτή η έκδοση, (όταν καταφέρεις να το ανοίξεις…), ώστε να αξίζει τα 12 ευρώ της τιμής του. Το συγκρότημα έχει ολοκληρώσει τον ήχο του μετά τους πειραματισμούς των τελευταίων χρόνων. Ένας κατά βάση ροκ ήχος, ο οποίος όμως μεταμορφώνεται μέσα από hip hop τεχνοτροπίες, ηλεκτρονικές μουσικές βάσεις και drum΄n΄bass ξεσπάσματα, ska επιρροές που συναντούν μεταλλικά καθαριστικά ριφ και μπλουζ παιξίματα κάτω από φαζαρισμένες κιθάρες. Το Κατέβασε Το είναι στην τελική ανάλυση ένα οργιαστικό crossover, με στίχους γροθιά στο στομάχι που δεν ακούγονται συνήθως. Μια μοναδική ροκ απάντηση στην κρίση και την κυρίαρχη πολιτική υπέρβασης της. Ειδικά το κομμάτι «Κατέβασε τους» είναι το απόλυτο σάουντρακ των οδοφραγμάτων. Το «δόγμα» αποτελεί μια εξαιρετικά εύστοχη κριτική στο κυρίαρχο πολιτικό λόγο και την αναπαραγωγή του από τα ΜΜΕ. Ωστόσο κορυφαία στιγμή αποτελεί το «Για σκέψου», μια πρόκληση για νέους και παλιούς….
KollektivA
KollektivA
LYRA
Οι Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό, επιστρέφουν «με άλλο όνομα και άλλα ρούχα». Μετονομασμένοι πια σε KollektivA, με καινούργιο δίσκο σε επιμέλεια παραγωγής από τον πρόωρα χαμένο Μάνο Ξυδούς. Οι KollektivA υπηρετούν τη φιλοσοφία ενός πολύμορφου και με διαφορετικές επιρροές ροκ ήχου, οποίος δένεται με την πολυθεματική στιχουργική τους. Το άλμπουμ συνδυάζει πολλά στοιχεία. Είναι το crossover «κάθε φορά», ένα πολιτικοποιημένο κομμάτι στο οποίο η εναλλαγή της ακουστικής με την εφτάχορδη ηλεκτρική κιθάρα συμβολίζει την εναλλαγή νηνεμίας/εξέγερσης που χαρακτηρίζει τμήματα της νεολαίας, ή η ποπ μελωδία του «Νανούρισμα». Το ροκ χιτάκι «Κατάληψη ξανά» και η ροκ διασκευή του ιστορικού εργατικού τραγουδιού Which side are you on με την αρωγή του Ξυδούς και τα ηλεκτρονικά κύματα του «Καθρέφτης», χαρακτηριστικά σημεία για το πώς αναπτύσσεται το άλμπουμ. Οι KollektivA δείχνουν ότι το τελευταίο που τους απασχολεί είναι η ταυτοποίηση του ήχου τους. Αντίθετα θα μπορούσε να πει κανείς ότι η μουσική τους είναι ο τρόπος που οι ίδιοι μετασχηματίζουν μια πολυσύνθετη και δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα που βιώνει πια η νέα γενιά. «Άραγε κλαίνε τα πουλιά άμα δεχτούνε δακρυγόνα»; Το ερώτημα των τοίχων της Αθήνας βρίσκει μια μουσική απάντηση από τους KollektivA.
Στάθης Δρογώσης
Ομορφη Ζωή
Antelma Music
Η πορεία του Στάθη προς τον καινούργιο του δίσκο Όμορφη ζωή συνοδεύτηκε από την απόφαση του να ξεκόψει από το σύστημα των μεγάλων δισκογραφικών εταιρειών, γιατί όπως λέει ο ίδιος «εδώ και κάποια χρόνια δεν έχω το ίδιο όραμα με αυτές για την δουλειά μου. Θέλω να έχω την αποκλειστική καλλιτεχνική ευθύνη για τους δίσκους μου και να μπορώ να εφαρμόζω την δική μου πολιτική τιμών από δω και πέρα». Έτσι ίδρυσε την δική του ανεξάρτητη ετικέτα την Antelma, στην οποία επιδιώκει να ηχογραφήσουν και άλλοι ανεξάρτητοι μουσικοί και συγκροτήματα. Στο νέο δίσκο ο Δρογώσης με τους Δραμαμίνη (Γιάννης & Χάρης Μιχαηλίδης) για μια ακόμη φορά, προχωρά μπροστά την γνώριμη του πλέον ηχητική γραφή και ερμηνευτική διάσταση. Ροκ μελωδικής διάστασης με βρετανικές επιρροές (τύπου Coldplay λ.χ.), με συνθέσεις που βάζουν την μελωδία στο κέντρο πάνω στην οποία δουλεύει ο ροκ ηλεκτρισμός βγάζοντας έτσι μια αίσθηση γλυκιά και ταυτόχρονα δυνατή. Παράξενο πράγμα η μουσική... Οι στίχοι όπως πάντα βιωματικοί και περισσότερο πολιτικοποιημένοι παρά ποτέ. Βέβαια αυτό που μου έκανε προσωπικά εντύπωση δεν είναι το χώσιμο στη γενιά του ΄60 (αμόρφωτοι κλέφτες νεορθόδοξοι ζητωκραύγαζαν για την Ολυμπιάδα….) ή το οραματικό «Όμορφη ζωή», αλλά ο τρόπος με τον οποίο μέσα σε ένα ερωτικό τραγούδι όπως είναι το «5 Δρόμοι» χωράνε με ένα απόλυτα φυσικό τρόπο οι αναφορές στο εργασιακό περιβάλλον των ανθρώπων που δουλεύουν τη νύχτα... Θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε το Δρογώση στο φεστιβάλ των Αναιρέσεων στην Αθήνα στις 3 Ιούνη. Να σημειωθεί πως το άλμπουμ διατίθεται από το www.antelmamusic.com ελεύθερα και με επιλογή τιμής και βεβαία πωλείται με τη μέθοδο του e-shop.
Dr. Albert Flipout’s One Can Band feat. Mickey Pantelous
Can’t Find My Pills
Spinalonga Records
Το νέο άλμπουμ του Ελληνοδανού μπλουζίστα Mickey Pantelous είναι η κατάληξη της πολυετούς φιλίας του μουσικού με τον Dr. Albert, o οποίος δεν είναι άλλος από το κονσερβοκούτι το οποίο δεμένο στο αριστερό πόδι του τον συντροφεύει στις εμφανίσεις του για πάνω από 3 χρόνια... Ο Dr. Albert λοιπόν και η One Can Band του (λογοπαίγνιο στα Αγγλικά με τη φράση One Man Band (Άνθρωπος ορχήστρα) και τη λέξη Can (τενεκές, κονσέρβα…- δύναμαι, μπορώ…). Οι One Can Band (Τενεκές Ορχήστρα), παρέα με τον Mickey Pantelous παίζουν, πέρα από όλα τα όργανα, ένα μπλουζ ιδίωμα με αρκετές δόσεις καμπαρέ, ροκ , αμερικάνας και φολκ, όλα δοσμένα με ένα πανκ δυναμισμό. Ο Pantelous παίζει αγριεμένο μπλουζ, θυμίζοντας τον αρχέγονο χαρακτήρα του, τύπου Howlin΄ Wolf, φέρνοντας ταυτόχρονα στο αυτί το ηλεκτρικό μπλουζ των Blues Explosion του John Spencer.
Δάρνακες
Libra Το Προξενιό της Αντιγόνης
Ανεξάρτητη Παραγωγή
Έδω έχουμε έναν από τους πιο καλούς δίσκους που κυκλοφορούν αυτό τον καιρό. Ο τελευταίος δίσκος των Δάρνακες είναι μια πολύ πετιχυμένη περίπτωση fusion και διαβαλκανικής προσέγγισης της παράδοσης. Το άλμπουμ Libra Το προξενιό της Αντιγόνης, διαθέτει έναν διεθνιστικό τρόπο ανάγνωσης και ερμηνείας της μουσικής μας παράδοσης, δημοτικής, ρεμπέτικης και λαϊκής. Με επιρροές από την ραγδαία αναπτυσσόμενη βαλκανική σκηνή και το ροκ και με μια γνήσια τζαζ φιλοσοφία σε ότι αφορά την συγχώνευση των μουσικών ρευμάτων, οι Δάρνακες θυμίζουν και εγχειρήματα τύπου Gogol Bordello λόγω των πανκ-ροκ στοιχείων στοιχείων τους, αποφεύγοντας ωστόσο τη παγίδα του μιμητισμού και διαμορφώνοντας ένα τελείως δικό τους ηχητικό στίγμα. Οι Δάρνακες είναι χαρακτηριστικό δείγμα μιας νέας γενιάς μουσικών οι οποίοι αντιμετωπίζουν την μουσική παράδοση του Ελλαδικού χώρου και της ευρύτερης Βαλκανικής χωρίς κόμπλεξ, με γνώση και ανοικτό πνεύμα, στοιχεία που τους δίνουν τη ποιότητα που έχουν επιτύχει σε αυτό το δίσκο. Ακούστε το «Παραισθήσεις» αυτόν τον ώριμο απόγονο του Μπάλου του Σαββόπουλου και θα καταλάβετε. Πρόκειται για ένα άλμπουμ που πραγματικά αξίζει να ακουστεί.
Μπάμπης Παπαδόπουλος
Απ’ τη Σπηλιά του Δράκου
PuzzleMusic
Επίσης ένα πολύ ιδιαίτερο άλμπουμ από το Μπάμπη Παπαδόπουλο. Σε αυτόν το δίσκο ο κιθαρίστας των Τρύπες και βασικός συντελεστής της επιτυχίας του Θανάση Παπακωνσταντίνου, αντιμετωπίζει κομμάτια όπως το «Ένα τραγούδι από το Αλγέρι» του Καλδάρα, τα «Γυφτοπούλα» και «Ζεϊμπέκικο Σπανιόλο» του Μπάτη, ή το «Μινόρε του τεκέ» του Ιωάννη Χαλκιά, με έναν τρόπο ο οποίος επιτυγχάνει πλήρως να κρατήσει τα ουσιαστικά τους στοιχεία και την αίσθηση που ανέκαθεν δημιουργούσαν και να τα ξαναβαπτίσει στα αυτιά του σημερινού ακροατή, μέσα από πρωτότυπους ακουστικούς δρόμους για αυτά. Όπως πολύ εύστοχα είχε γράψει και ο Κώστας Βενιζέλος στο Δίφωνο «Πλησίασε τη σιωπηλή όψη του ρεμπέτικου, μακριά από γραφικότητες, εστιάζοντας στη μελωδική του πειθώ… τα ρεμπέτικα του ’30 ζωντανεύουν, χωρίς φωνή και στίχο, μετεξελίσσονται χωρίς να μεταμφιέζονται, σε μια ενορχήστρωση που θυμίζει σάουντρακ ασπρόμαυρης ταινίας». Συνεργάτες του Παπαδόπουλου σε αυτό το τόλμημα οι Δημήτρης Βλαχομήτρος στο μπουζούκι, ο Διονύσης Μακρής στο κοντραμπάσο και ο Γιώργος Χριστιανάκης στο πιάνο. Ένας δίσκος που θα απασχολήσει και δικαίως τους ακροατές που αναζητούν τέτοια εγχειρήματα.
Imam Baildi
Cookbook
MINOS-EMI
Η Πρώτη εμφάνιση των Imam Baildi δημιούργησε μια αρκετά θετική εντύπωση. Βασισμένη στην ιδέα της αντιμετώπισης παραδοσιακών λαϊκών μας τραγουδιών με τη μέθοδο του sampling και του remix, εντάσσοντάς τα σε ηλεκτρονικά χορευτικά μοτίβα, το project των αδερφών Φαληρέα μπόρεσε να λειτουργήσει ψυχαγωγικά στη νεολαία. Το project προχώρησε για 2 χρόνια, μετεξελίχθηκε σε ζωντανή μπάντα, εμφανίστηκε δίπλα σε κορυφαία ονόματα του ελληνικού τραγουδιού και σε μεγάλα φεστιβάλ του εξωτερικού. Αυτή η πορεία έχει λειτουργήσει όπως ακούγεται στο νέο τους άλμπουμ εξαιρετικά θετικά. Στο Cookbook οι Imam Baildi πραγματοποιούν ένα άλμα στην ιδέα που εδώ και χρόνια έχουν συλλάβει. Υπάρχουν πάλι κομμάτια σαν την εκμοντερνισμένη ηλεκτρονική εκδοχή της «Θλίψης» του Χιώτη αλλά οι «ευκολίες» σταματούν εδώ. Οι αδερφοί Φαληρέα και οι συνεργάτες τους υπερβαίνουν κατά πολύ την κουλτούρα του remix προχωρώντας σε ένα fusion, που κατά τη ταπεινή μου γνώμη, έχει ανάγκη η Ελληνική σκηνή. Δεν είναι μόνο το μπουζούκι του Μανώλη Καραντίνη που «γράφει» πάνω στο gypsy swing «Carantino Manouche», ούτε η rock/trip hop διάσταση του «Λόγια ανταλλάξαμε βαριά» του Τώνη Μαρούδα. Είναι κυρίως αυτό το διαολεμένο φανκ που αγκαλιάζει την αραβική λούπα του «Egypt Strut» και το διεθνικό jam της βαλκανικής μάμπο/ρούμπας του «La rumba no miente» με την συμμετοχή του Maxwell Wright από τους Οjos de Brujo, μα πάνω από όλα η συνεργασία τους με τους Delinquent Habits στο Busca Ritmo, ένα μεθοδολογικά hip hop κομμάτι βασισμένο σε sample του «Τι σου κανα και με εγκατέλειψες» του Ζαμπέτα, το οποίο αποδεικνύεί το πόσο μαγευτικό μπορεί να γίνει το hip hop.
Papercut
Papercut
The Sound of Everything
Η έκπληξη από το χώρο της Ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής ακούει στο όνομα Papercut και στο ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ του. Είναι από τις λίγες φορές που η κατάκτηση των ραδιοφώνων από ένα κομμάτι καθίσταται πλήρως δικαιολογημένη. Μιλάμε βέβαια για το Black Dog που σε μικρό χρονικό διάστημα έγινε ραδιοφωνική επιτυχία. Ο Βασίλης Νάκης, ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τον Papercut, δείχνει εξαιρετικά ταλαντούχος και με ανεπτυγμένη παιδεία στο χώρο που κινείται. Το ηχητικό αισθητικό του αποτέλεσμα θυμίζει τη τεχνοτροπία του Moby και αυτό μόνο στα συν του μπορεί να καταλογιστεί. Διαθέτει ταυτόχρονα ευρύ μουσικό γούστο και ικανότητα να το μεταπλάθει διαμέσου των ηλεκτρονικών δρόμων. Χαρακτηριστικά δείγματα είναι τόσο το ίδιο το Black dog, αλλά και το A dream, όσο και το «Στα σύννεφα» (περιέχει δείγμα από το κομμάτι «Απόψε που χωρίζουμε με την υπέροχη φωνή της Καίτης Μπελίντα) στο οποίο ο ρομαντισμός του πάλαι ποτέ «νέου κύματος» συναντά τον σύγχρονο ηλεκτρονικό ρομαντισμό. Η επιλογή της Τζένης Καπάδαη, της Βάλιας Λαγουδάκη και της Άννας Τάρμπα στα φωνητικά κρίνεται απόλυτα επιτυχημένη. Αποτέλεσμα είναι ένα πολύ όμορφο και ατμοσφαιρικό άλμπουμ πολλαπλών ακροάσεων.
The Q Orcextra
Journey Through Sounds
Freestyle/ Prominence Recordings
Το άλμπουμ των Q Orchestra του Δημήτρη Νασιου και της 12μελους ορχήστρας του είναι ένας ύμνος στην αίσθηση του groove, στο φανκ, τη σοουλ ακόμη και της ντισκο σε κάποια σημεία.. Ο Νάσιος, το μισό των Smokey Bandits που είχαν κάνει εντύπωση με την πρώτη τους δουλειά, έχει ήδη υμνηθεί από έντυπα και κριτικούς του εξωτερικού και δικαίως μιας και αποτελεί ένα από τα πιο ελπιδοφόρα ονόματα στο χώρο της σύγχρονης σουλ/φανκ. Μόνο τυχαίο δεν είναι το ότι η γνωστή για την καλλιτεχνική της ποιότητα Βρετανική Freestyle κυκλοφόρησε το Journey through sounds σε όλη την Ευρώπη και μόνο προβληματισμό μπορεί να μας προκαλεί το ότι εισάγουμε αυτό το δίσκο και αυτό επειδή βρέθηκε η Prominence Records που είχε την ικανότητα και το γούστο να αντιληφθεί τη ποιότητα ενός τέτοιου άλμπουμ. Το άλμπουμ των Q Orchestra είναι ένα μαγευτικό ταξίδι στους ήχους, ανακατεύει τη μαύρη μουσική με το hip hop και το djing, την ατμοσφαιρικοτητα των blaxpoitation σαουντρακς με τη τζαζ, το Latin και το φλαμένκο, αφήνοντας σου μια πληρότητα μουσικών αισθήσεων.
The Basement Freaks
Something freaky
Jalapeno/ Prominence recordings
Φτάνουμε στο έτερο μισό των Smokey Bandits, τον Γιώργο Φωτιάδη και τους Basement Freaks του. Ο Φωτιάδης παραγωγός, DJ και ιδρυτής της ανεξάρτητης εταιρείας ψηφιακών κυκλοφοριών Bombastic Jam μας καλοσωριζει στο μουσικό του σύμπαν που αποτελείται από σοουλ, φανκ, σουίνγκ τζαζ, ντισκο, hip hop και γκρουβ. Το Something freaky είναι ένα super boogie άλμπουμ που έκανε τους Stereo Mcs να αποκαλέσουν το Φωτιάδη «κορυφαίο άνθρωπο στο groove». Αποτελεί μια σύγχρονη εκδοχή της μουσικής των Funkadelic,των Parliament και της πρώτης περιόδου των Kool & The Gang (χαρακτηριστική η διασκευή του Get Ready) ανανεωμένης από τις Dj τεχνικές και τη σύγχρονη χορευτική κουλτούρα. Περιζήτητος Dj πλέον στην Ευρωπαϊκή σκηνή, μας δίνει ένα άλμπουμ δυνατής ηχητικής και χορευτικής εμπειρίας. Οι Φωτιάδης και Νάσιος, δίνουν στο μέλλον του φανκ ελληνική διάσταση…
L.L. Groove
Soul Flower
Prominence Recordings
Τρίτο άλμπουμ που συμπληρώνει την σύγχρονη ελληνική άνοιξη του groove είναι το Soul Flower του L.L.Groove. Ξεκινώντας ο δίσκος έχεις την εντύπωση ότι οι Booker T MG’s βρήκαν το τρόπο να ταξιδέψουν στο χώρο και το χρόνο φτάνοντας στην Ελλάδα του 2010…Η παραγωγή του L.L.Groove δείχνει μια φιλοσοφία επαναπροσέγγισης της μαύρης μουσικής με τρόπο που επιτυγχάνει ένα αποτέλεσμα που δεν ακούγεται μόνο η κυρίως ως αναβίωση αλλά που αναβαπτίζει ηχητικά το παρελθόν στο σήμερα.. Η «κεντρική» λειτουργία του Hammond, η αρωγή των πνευστών και πάνω από όλα η σφιχτοδεμένη ρυθμική βάση του Soul Flower και η παραγωγή του το κάνει να ακούγεται τόσο ρετρό όσο και σύγχρονο και να σε προκαλεί να το κατατάξεις χρονολογικά. Το Nile είναι ένα κομμάτι που δείχνει και το ότι ο L.L.Groove δεν έχει περιορισμούς στις μουσικές του αναζητήσεις αλλά και το πώς επηρεάζουν πια τη μουσική σκέψη οι ήχοι του κόσμου. Με τα 3 αυτά άλμπουμ και τις δουλειές των Blend, Palov, Sugaspank!, Ottawa Bros, Dr, Vodkatini κ.α. μπορούμε να μιλάμε άνετα πλέον για την Ελληνική Soul/funk σκηνή.
Αόρατος
Αντισταθείτε
My Records
Σε αυτό τη μινι έκδοση του Αόρατου, σε μορφή cd-single έχουμε να κάνουμε με μια πολύ ιδιαίτερη hip hop μελοποίηση ενός ποιήματος ζωής στη κυριολεξία, του τετραπληγικου Λευτέρη – Φιλλιπα Καμπουνη με τίτλο «Αντισταθείτε». Το ποίημα ξεκίνησε να γράφεται το 1995, εκδόθηκε με το ομώνυμο βιβλίο το 1999, αλλά παρόλα αυτά συνεχίζεται να γράφεται μέρει σήμερα. Πρόκειται για ένα ποίημα – ποταμό που μέσα από μια αντιστασιακή οπτική καλύπτει σχεδόν όλο το φάσμα της πολιτικής – κοινωνικής και αξιακης μας πραγματικότητας, με την υποκειμενικότητα βέβαια που σφραγίζει κάθε είδους καλλιτεχνική έκφραση. Αυτόν το «ποιητικό ποταμό» αξιοποιεί ο Αόρατος εντάσσοντας τον στα πλαίσια του hip hop κώδικα. Το καλό με την παραγωγή του Αόρατου στο συγκεκριμένο κομμάτι είναι ότι δεν περιορίζεται σε ένα ρυθμικό τέμπο ραπ απαγγελίας αλλά χρησιμοποιεί στο μουσικό μέρος αληθινά παιξίματα από κιθάρες, κρουστά, μπαγλαμά νταούλι, σαντούρι και bendir, δίνοντας έτσι πραγματική μουσική υπόσταση στο κομμάτι. Βέβαια η πλήρης εκδοχή του Αντισταθείτε διαρκείας 8.20 λεπτών δεν βοηθά το κομμάτι, η ραδιοφωνική του παραλλαγή στέκεται πολύ περισσότερο. Στο cd υπάρχει επίσης μια πλήρης παρουσίαση του ποιήματος από τον ηθοποιό Δημήτρη Βερυκιο καθώς και ακόμη κομμάτι το «Τα παιδάκια της γης» μια hip hop καταγγελία της παιδικής εκμετάλλευσης και των πολεμικών επιχειρήσεων με θύματα παιδιά.
