Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη για την απρόκλητη, εγκληματική και δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ κατά της ειρηνικής διαδήλωσης των εργαζομένων. Από κυβέρνηση του ψέματος και της συνωμοσίας στα σκοτεινά κάστρα του Λουξεμβούργου, μετατράπηκε τώρα και σε κυβέρνηση του αίματος! Από κυβέρνηση οικονομικών δολοφόνων του λαού μετατρέπεται σε κυβέρνηση επίδοξων, φυσικών δολοφόνων! Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να ανατραπεί και θα ανατραπεί, αργά ή γρήγορα, από τη λαϊκή οργή.
Η επίθεση της ΕΛΑΣ ήταν συνειδητά προσχεδιασμένη με στόχο να στείλει αιματηρό μήνυμα τρομοκρατίας προς το εργατικό και λαϊκό κίνημα, για να περάσει ο κοινωνικός μεσαίωνας που προωθεί μαζί με την τρόικα Ευρωπαϊκής Ένωσης, Κομισιόν και ΔΝΤ. Για να περάσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 20χρονης λιτότητας και ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και το Σύμφωνο για το Ευρώ, που μετατρέπει την ΕΕ σε πανευρωπαϊκό κοινωνικό Νταχάου.
Είναι, όμως, βαθιά γελασμένοι όλοι τους. Ο στόχος τους για περιχαράκωση των σημερινών, σχετικά μαζικών, προκεχωρημένων τμημάτων αγώνα του λαού, που δόνησαν το κέντρο της Αθήνας και των άλλων πόλεων, την περασμένη Τετάρτη, δεν θα περάσει. Η ίδια η αντιδραστική πολιτική τους θα σπρώχνει στο δρόμο της αντίστασης και της ανατροπής, χιλιάδες και εκατομμύρια εργαζόμενους. Η εργαζόμενη πλειονότητα δεν θα ανέχεται για καιρό την ελεγχόμενη «στάση πληρωμών» προς τους μισθούς χιλιάδων εργαζόμενων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα για να αποπληρωθούν στο ακέραιο οι δόσεις στους τραπεζίτες.
Σε πρώτη προτεραιότητα για το μαζικό κίνημα, τίθεται το μέτωπο για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Εδώ και τώρα, παραδειγματική τιμωρία των δολοφόνων των ΜΑΤ, παραίτηση του υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ., διάλυση των ειδικών «ταγμάτων ασφαλείας», αφοπλισμός της αστυνομίας απέναντι στο μαζικό λαϊκό κίνημα, πλήρης ελευθερία απεργίας και συγκεντρώσεων, είναι τα βασικά πολιτικά αιτήματα που πρέπει να προωθηθούν. Γενικότερα, το αίτημα για αντίσταση και ανατροπή του αντιδημοκρατικού καθεστώτος μόνιμης «έκτακτης ανάγκης», τίθεται στην πρώτη γραμμή. Γιατί δεν πρόκειται για μια «αντιδημοκρατική εκτροπή», αλλά για μια κρίση και αντιδραστική μετάλλαξη της αστικής «δημοκρατίας», όπου η ακροδεξιά πολιτική περνά από το περιθώριο στο κέντρο του πολιτικού συστήματος. Και αυτή η μετάλλαξη δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με έναν «πόλεμο των άκρων», αλλά με ένα μαζικό, ενωτικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής.
