Οι δίσεκτοι καιροί που διανύουμε στην Ελλάδα αλλά και
διεθνώς, απαιτούν διαυγή στρατηγική στόχευση, μελετημένες τακτικές επιλογές,
αλλά και σαφείς τοποθετήσεις και πρακτικές.
Ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, έξοδος από την ευρωζώνη, στάση
πληρωμών και μονομερής διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση τραπεζών, έλεγχος της
κίνησης κεφαλαίων και αγώνας για την έξοδο από τον εργασιακό και μισθολογικό
μεσαίωνα με την ακύρωση των μνημονίων και την καταγγελία των δανειακών
συμβάσεων, συγκροτούν κόμβους ενός συνεκτικού μεταβατικού προγράμματος, ενός
οικονομικού και πολιτικού σχεδίου άμεσης και συνειδητής δράσης των δυνάμεων της
εργασίας εναντίον της διεθνούς και εγχώριας αστικής τάξης.
Αλέξανδρος Χρύσης-Γιώργος Μανιάτης*
Ένα τέτοιο σχέδιο που δεν ταυτίζεται, αλλά μπορεί και πρέπει
να συνδέεται με το στρατηγικό στόχο του σοσιαλισμού –όχι ασφαλώς εκείνον του
λεγόμενου «σοσιαλισμού που γνωρίσαμε» ή μιας κατ’ όνομα «λαϊκής εξουσίας»–
μόνον η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτυπώνει σήμερα στον πολιτικό λόγο και στην πρακτική της. Οι
όποιες κριτικές επιφυλάξεις απέναντι στη μια ή την άλλη διάσταση αυτού του
σχεδίου, αλλά και η επισήμανση ελλειμμάτων, που καθιστά απαραίτητη την
περαιτέρω επεξεργασία του, δεν αναιρούν την αναγκαιότητα υποστήριξης της
ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις επικείμενες εκλογές της 17ης Ιουνίου.
Σ’ αυτή τη θολή εποχή των μέσων και της εικόνας, που
υπεκφυγές, διφορούμενοι λόγοι και πρακτικές, επικοινωνιακά τεχνάσματα, απειλούν
όχι μόνο να μετατρέψουν τις ψήφους, αλλά να εμφανίσουν τους ίδιους τους αγώνες
σαν χαμένη υπόθεση, η ψήφος στη ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι χαμένη ψήφος, δεν είναι
χαμένη υπόθεση!
Η ψήφος των αγωνιούντων και αγωνιζόμενων πολιτών δεν χάνεται
όταν αποτυπώνει με σαφήνεια την πολιτική βούληση για ανατροπή των απάνθρωπων
όρων ζωής τους και τη βαθύτερη ανάγκη τους για κοινωνική απελευθέρωση.
Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι, για τον καθένα μας, προσωπική
συμβολή στην ενίσχυση ενός πολιτικού και ιδεολογικού αντικαπιταλιστικού
ρεύματος που, σε αντίθεση προς κάθε νεο-σταλινικό ή νεο-σοσιαλδημοκρατικό
εγχείρημα, επιμένει να εμπνέεται από τις πιο αυθεντικές επαναστατικές
παραδόσεις των νεότερων χρόνων, την ίδια στιγμή που παλεύει για άμεσες
απαντήσεις στα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν το λαό μας.
* Πανεπιστημιακοί
