Πολιτική είδηση δεν είναι ο χαρακτηρισμός, σε εκτενές
δημοσίευμα του Ριζοσπάστη, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως «δέκατης τρίτης συνιστώσας τουΣΥΡΙΖΑ». Αυτό αποτελεί πλέον ρουτίνα που φέρνει ποικίλες σκέψεις. Νέο δεν είναι
ούτε ο χαρακτηρισμός ως ...κυβερνητικών λιγούρηδων πέντε επιλεγμένων αγωνιστών
του κομμουνιστικού κινήματος. Εδώ μόλις προχτές χαρακτήριζε τον Ευτύχη
Μπιτσάκη, φυλακισμένο, θανατοποινίτη, μάχιμο μαρξιστή διανοούμενο και υλιστή
φιλόσοφο, ως «ναυάγιο της ταξικής πάλης». Και την επομένη του δημοσιεύματος
στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιτέθηκε στον Γ. Ρούση, κατηγορώντας τον για «κροκοδείλια δάκρυα». Ως γνωστόν, ο καθένας βγάζει από μέσα του τις αξίες που κρύβει και με
αυτές μετρά το μπόι της ζωής και της δικιάς του και των άλλων. Εξάλλου, ο όρος
σεκταρισμός περιγράφει τη στενότητα πνεύματος και την έλλειψη ανεκτικότητας
όσον αφορά τη στάση και συμπεριφορά ατόμων.
του Κωστή Νάγια
Εκδηλώνεται με την προσκόλληση σε μια πολιτική ή θρησκευτική
ιδεολογία, δόγμα ή παράδοση με αδιαλλαξία και φανατισμό και καταλήγει συχνά σε
ωμές διακρίσεις προς εκείνους που είναι εκτός σέκτας.
Είδηση εντούτοις αποτελεί η ερμηνεία που δίνει στο ίδιο
άρθρο, το όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ για την κριτική που ασκεί στο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις
εκλογές η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. «Η αργοπορημένη αυτή αρθρογραφία, οι κριτικές στο ΣΥΡΙΖΑ
και την αριστερή κυβέρνηση, ...μάλλον θα πρέπει να κατανοηθούν ως κινήσεις
εξασφάλισης της πολιτικής επιβίωσης και διαπραγμάτευσης των όρων συμμετοχής στο
μετεκλογικό παιχνίδι αναδιάταξης στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και του
οπορτουνισμού», δηλαδή του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Η διαστρέβλωση, επισημαίνει ο
Λένιν, συχνά προέρχεται από τα πιο υψηλά κίνητρα, απλώς και μόνο επειδή οι
διαστρεβλωτές δεν έχουν καλοχωνέψει ορισμένες θεωρητικές αλήθειες, δεν
καταλαβαίνουν οι άνθρωποι, όπως λέμε «πού ταιριάζει το κάθετι»... «Ο δεξιός
δογματισμός», συνεχίζει, «έχει χρεοκοπήσει πέρα για πέρα γιατί δεν είδε το νέο
περιεχόμενο, γιατί επιμένει να αναγνωρίζει μόνο τις παλιές μορφές».
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΝΑΡ στην αποτίμηση της εκλογικής μάχης
εκτιμούν πως «μετά και το αποτέλεσμα των εκλογών μπαίνουμε σε μια περίοδο
κυβερνητικής και πολιτικής αστάθειας ... Το επόμενο διάστημα θα είναι περίοδος
κοινωνικής πόλωσης και όξυνσης της ταξικής πάλης, όχι ανέμελων κυβερνητικών
λύσεων. Για να μην πισωγυρίσει η κατάσταση, για να πάει ένα βήμα μπροστά στον
δρόμο των μεγάλων αγώνων ... απαιτείται o λαός να πάρει την κατάσταση στα χέρια
του, με την ανάπτυξη ενός πολιτικού εργατικού και λαϊκού κινήματος και να
επιβάλλει, εδώ και τώρα, την κατάργηση των μνημονίων, της δανειακής σύμβασης
και των νόμων που τα συνοδεύουν, τη διαγραφή του χρέους ... την ακύρωση στην
πράξη του Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας, την έξοδο από το ευρώ και την
ΕΕ ... Απαιτείται η παραπέρα ενίσχυση της Aριστεράς και ειδικά της
αντικαπιταλιστικής - επαναστατικής Aριστεράς. Εκείνων δηλαδή των δυνάμεων που
δεν ταλαντεύονται».
Λύτης των μεγάλων λαϊκών προβλημάτων, διδάσκει η ιστορία,
είναι πάντα η δύναμη. Το ΚΚΕ δεν θα συμπορευθεί σε αυτό το πολιτικό κίνημα,
παρά μόνο αν υπάρξει η κοινωνικοπολιτική δύναμη που θα το εξαναγκάσει.
