Με απανωτά «εγκεφαλικά» αντιμετώπισαν οι πολίτες τα
αποτελέσματα της εκκαθάρισης των φορολογικών τους δηλώσεων. Χάρη στην
ηλεκτρονική υποβολή –η οποία είναι υποχρεωτική από φέτος για όποιον έχει
ατομικό εισόδημα πάνω από 12.000 ευρώ– με τη συμπλήρωση των στοιχείων γίνεται
αυτόματα και η εκκαθάριση. Το αποτέλεσμα στη συντριπτική πλειοψηφία των
περιπτώσεων είναι χρεωστικό και μάλιστα ύψους πολλών εκατοντάδων ευρώ.
του Μάκη Βάσιλα
Εκατοντάδες χιλιάδες φορολογούμενοι, που για χρόνια λόγω των
χαμηλών τους εισοδημάτων είχαν μηδενική δήλωση, αντιμετωπίζουν πλέον το γεγονός
ότι πρέπει να καταβάλουν, δυσανάλογα με τα έσοδά τους, υψηλά ποσά, αφού η
καταβαράθρωση του αφορολόγητου ορίου από τις 12.000 στις 5.000 ευρώ θα οδηγήσει
στο γκισέ της εφορίας την τεράστια πλειοψηφία τους. Για να έχουμε ένα μέτρο
σύγκρισης, αρκεί να αναφέρουμε ότι εργαζόμενος με μισθό 850 ευρώ τον μήνα ήταν
για το 2010 αφορολόγητος, ενώ για το 2011 με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου
θα πρέπει να καταβάλλει 690 ευρώ. Μάλιστα, το γεγονός ότι αρχικά το αφορολόγητο
κατέβηκε στα 8.000 ενώ τελικά κατάληξε στα 5.000 τον Νοέμβριο και μάλιστα με
αναδρομική ισχύ για όλο το έτος, θα οδηγήσει τη μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών
και των συνταξιούχων να χρειαστεί να πληρώσει. Με τη νέα κλίμακα καλείται να
πληρώσει ακόμα και ο υποαπασχολούμενος, αφού για να είσαι πια κάτω από το
αφορολόγητο όριο πρέπει οι μηνιαίες αποδοχές σου να μην ξεπερνούν το
...ιλιγγιώδες ποσό των 360 ευρώ, όσο δηλαδή είναι αυτή τη στιγμή το επίδομα
ανεργίας.
Η τελική επιβάρυνση που προκύπτει από την εκκαθάριση
εκτοξεύεται στα ύψη και από το γεγονός ότι για τους δύο τελευταίους μήνες του
2011, δεν είχε εκδοθεί η εγκύκλιος από το υπουργείο για τον τρόπο παρακράτησης
του πρόσθετου φόρου που προέκυπτε από τη μείωση του αφορολόγητου, οπότε η
παρακράτηση στους μισθούς και τις συντάξεις έγινε με την προηγούμενη φορολογική
κλίμακα.
Παράλληλα, μαζί με την εκκαθάριση του φόρου, συνυπολογίζεται
και η υποτιθέμενη έκτακτη «εισφορά αλληλεγγύης» που αφορά εισοδήματα από 12.000
και πάνω, με κλιμάκωση του ποσοστού από ένα έως και τέσσερα τοις εκατό και άρα
προσθέτει στην καλύτερη περίπτωση τουλάχιστον 120 ευρώ επιπλέον, δημιουργώντας
έτσι με αυτό τον τρόπο τελικές εκκαθαρίσεις πολλών εκατοντάδων ευρώ, ενώ σε
πάρα πολλές περιπτώσεις ακόμα και χιλιάδων.
Το τελειωτικό χτύπημα δίνει η καθιέρωση και αναπροσαρμογή
προς τα πάνω των λεγομένων «τεκμηρίων διαβίωσης» που σε πολλές περιπτώσεις
μπορεί να οδηγήσουν σε φορολόγηση εισοδήματος που απλώς δεν υπάρχει. Το μόνο
που χρειάζεται είναι κάποιος που παράλληλα έχει μείνει και άνεργος, να διαθέτει
ένα σπίτι 50 τετραγωνικών σε μια λαϊκή συνοικία κι ένα αυτοκίνητο πενταετίας
1.200 κυβικών εκατοστών. Για τα δύο παραπάνω αντικείμενα «πολυτελείας» αν και
άνεργος, θα υπολογιστεί ότι διαθέτει τεκμαρτό εισόδημα 9.000 ευρώ και θα κληθεί
να καταβάλει το ...ευτελές ποσό των 400. Ούτε καν δηλαδή όσο κάνει το ριχτάρι
στον ένα καναπέ της συζύγου του Άκη!
Είναι φανερό βέβαια πως τα ποσά αυτά είναι πολύ δύσκολο έως
και αδύνατο να πληρωθούν από ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού. Οι
εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι καλούνται να καταβάλουν φόρους για εισοδήματα
που πλέον δεν υπάρχουν. Εκατοντάδες χιλιάδες έχουν χάσει εν τω μεταξύ στο
διάστημα αυτό τη δουλειά τους, καθώς ήδη οι επίσημοι δείκτες της ανεργίας ξεπερνούν
το 21%, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης αυτών
και των οικογενειών τους. Ταυτόχρονα, ολοένα και μεγαλώνει το κομμάτι των
εργαζόμενων που ενώ δουλεύει, δεν πληρώνεται ή πληρώνεται έναντι, καθώς η
εργοδοσία κάνει πάρτυ με αφορμή την κρίση. Για να μην αναφέρουμε ότι με τη λήξη
της ισχύος της μετενέργειας και την ουσιαστική κατάργηση στην πράξη του θεσμού
των συλλογικών διαπραγματεύσεων, εκατοντάδες συλλογικές συμβάσεις έχουν
καταγγελθεί, ενώ η εργοδοσία κάνει ευρύτατη χρήση των δυνατοτήτων που της
παρέχει πλέον η πλήρης έλλειψη πλαισίου προστασίας των εργαζόμενων, με
μονομερείς μειώσεις μισθών και ωραρίου.
Η σπουδή των «φωστήρων» του οικονομικού επιτελείου της
συγκυβέρνησης, να δώσει παράταση στην κατάθεση των φορολογικών δηλώσεων έτσι
ώστε αυτές να γίνονταν μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου, προκειμένου να
αποφευχθούν ατυχή περιστατικά στην κάλπη, φαίνεται να γυρνάει μπούμερανγκ προς
τους εμπνευστές της. Αυτή τη φορά –εκτός συγκλονιστικού απροόπτου– ο λαός
ανεξάρτητα με το τι θα κάνει με τη φορολογική καταιγίδα, θα αποδώσει τον τελικό
λογαριασμό στους πραγματικούς δικαιούχους: τα αστικά κόμματα που του
κατέστρεψαν τη ζωή και το άθλιο πολιτικό τους προσωπικό.
