«Είμαστε PIGS και γλεντάμε!». Το φώναζαν Ιταλοί που πανηγύριζαν, σε δρόμους και πλατείες, για τη νίκη της ομάδας τους επί της αντίστοιχης γερμανικής, στα ημιτελικά του Euro. Δεν χάρηκαν φυσικά μόνο οι Ιταλοί. Ποτέ άλλοτε δεν προκάλεσε τέτοια καθολική ευφορία στον ευρωπαϊκό Νότο μια από τις... τακτικές, καθιερωμένες ποδοσφαιρικές νίκες των Ιταλών ή των Ισπανών επί των Γερμανών, οι οποίοι από το 2006 ανά δύο έτη, σε Euro ή Μουντιάλ, «βρίσκουν το δάσκαλό τους» στο δεύτερο και το τέταρτο γράμμα του χλευαστικού λεκτικού σχήματος «PIGS» που εμπνεύστηκαν ορισμένοι ψηλομύτες του Βορρά. Τα «γουρούνια» νικούν ακόμη, λοιπόν! Τα μισά έστω – αλλά το χαίρονται όλα...
του Διονύση Ελευθεράτου
Οι λόγοι γνωστοί και χιλιοειπωμένοι. Ναι, βεβαίως, έχει και τις δευτερεύουσες πλευρές της αυτή η ιστορία. Ναι, στην Ελλάδα η εκδήλωση χαράς για τον αποκλεισμό των Γερμανών από τους Ιταλούς ήταν και το εύκολο, ανέξοδο άλλοθι των «μνημονιακών» ΜΜΕ. Ναι, αποτελούσε και το ψυχολογικό καταφύγιο όσων στις 17 Ιουνίου πήγαν στα εκλογικά τμήματα έντρομοι και ψήφισαν με χέρι τρεμάμενο –και σώβρακα δύσοσμα– ό,τι υποδείκνυαν η Μέρκελ και οι γερμανικοί Φαϊνάνσιαλ Τάιμς.
Όμως, είπαμε: Στο ...νότιο πανηγύρι, οι προαναφερθείσες πλευρές είναι δευτερεύουσες. Κατά τα άλλα, ο αναπόφευκτος παραλληλισμός του ποδοσφαίρου με το οικονομικό status quo πιστοποιεί για πολλοστή φορά ότι οι κώδικες που διέπουν το πρώτο είναι απείρως δικαιότεροι και λογικότεροι. Στο ποδόσφαιρο, άντε, το πολύ πολύ να λάβει ως δώρο η Γερμανία ένα «τραβηγμένο» πέναλτι, όπως στο ματς με τους Ιταλούς. Δεν γίνονται όμως ...άλλα. Να, ας πούμε, να «στραγγαλίζονται» κοινωνίες για παραβιάσεις ανελαστικών, δογματικών, σχεδόν ...θεολογικών δημοσιονομικών «κανόνων», τους οποίους αδυνατεί να εφαρμόσει κι η ίδια η Γερμανία, μολονότι αυτή δανείζεται με επιτόκια μηδενικά κι ενίοτε αρνητικά! Εκτός αν ξεχάσαμε πως το γερμανικό δημόσιο χρέος που ήταν 64,9% του ΑΕΠ το 2007 (δηλαδή πάνω από το επιτρεπτό όριο του 60%), το 2011 είχε «σκαρφαλώσει» στο 81,2%. Στο ποδόσφαιρο μπορείς να δεις μεροληπτικούς διαιτητές, αλλά αυτοί δεν έχουν το δικαίωμα να συγκροτήσουν ξεχωριστή ομάδα για να αρπάξουν το πριμ της νίκης, εκείνων τους οποίους «τσεκουρώνουν». Αντιθέτως, στα διεθνές οικονομικό στερέωμα οι περιβόητοι οίκοι αξιολόγησης είναι διαιτητές και παίκτες, μαζί: Ο απόλυτος παραλογισμός! Στο ποδόσφαιρο ένας διαιτητής μπορεί να ευνοήσει ή να αδικήσει, αλλά δεν διαθέτει τη ...διακριτική ευχέρεια να μετρά ...δυο φορές το γκολ κάποιας ομάδας και μισή εκείνο μιας άλλης. Αντιθέτως, σε αρκετές περιπτώσεις οι οίκοι της ...θεσμοθετημένης λαμογιάς έχουν βαθμολογήσει με εκ διαμέτρου αντίθετο τρόπο επιδόσεις παραπλήσιες ή και ολόιδιες. Στο ποδόσφαιρο δεν τιμωρείσαι εσύ, εάν ο αντίπαλος σε καθηλώνει, τραβώντας τη φανέλα σου.
Οι κοινωνίες των «PIGS» όμως τραβούν το ...διάολό τους,
«τιμωρούμενες» για τις καθηλωτικές συνέπειες του σκληρού ευρώ στις οικονομίες των χωρών τους – κι από πάνω ακούν τους εκάστοτε «προπονητές» τους, δηλαδή τις ένοχες πολιτικές και οικονομικές ελίτ «τους», να τους λένε σε αδρές γραμμές πως δικαίως υποφέρουν. Εν πάση περιπτώσει, ας απολαύσουμε απόψε τον τελικό Ισπανία - Ιταλία. Αργότερα θα έχουμε ίσως την ευκαιρία να θυμηθούμε τις αρλούμπες με τις οποίες ...βομβαρδιζόμασταν προ οκταετίας. Εκείνο το ...αλήστου μνήμης καθεστωτικό ιδεολόγημα πως η Ελλάδα κατέκτησε το Euro 2004, διότι βρέθηκε ένας Ρεχάγκελ και επέβαλε «γερμανική πειθαρχία», «γερμανικό ορθολογισμό», «γερμανική μεθοδικότητα» – εν πάση περιπτώσει, γερμανικές «συνταγές» που εγγυώνται επιτυχία. Έλα όμως που οι ίδιοι οι Γερμανοί έχουν 16 χρόνια να κερδίσουν κάποιο τρόπαιο!
