Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Έρχεται η Μέρκελ! Όλοι στους δρόμους!


Κλίμα παλλαϊκού ξεσηκωμού επικρατεί σε όλη τη χώρα εναντίον της επίσκεψης στην Αθήνα την Τρίτη της καγκελαρίου της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ. Οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι, η νεολαία, οι συνταξιούχοι σωστά θεωρούν την άφιξη στην Ελλάδα της Γερμανίδας καγκελαρίου ως προσπάθεια στήριξης της επαίσχυντης συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη. «Η επίσκεψη έρχεται να συμβολίσει τη συμμαχία του ελληνικού κεφαλαίου με τις τράπεζες και τους καπιταλιστές της Ευρώπης στο πλαίσιο της ΕΕ» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία χαρακτηρίζει «ανεπιθύμητη» τη Μέρκελ.




 «Με τη βοήθειά τους, το ελληνικό κεφάλαιο εξασφαλίζει ότι θα ρίξει τα βάρη της κρίσης στις πλάτες της κοινωνικής πλειοψηφίας», συνεχίζει η ανακοίνωση


. «Προειδοποιούμε τη συγκυβέρνηση των προσκυνημένων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ να μη δοκιμάσει να εμποδίσει τον κυρίαρχο λαό να διαδηλώσει. Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!», υπογραμμίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έχοντας κατά νου τις επιθέσεις του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά εναντίον της Αριστεράς, αλλά και την πρόθεσή του να κάνει θρασύδειλη «επίδειξη πυγμής» εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών, την ώρα που η πολιτική του τον έχει οδηγήσει σε αντιπαράθεση ακόμη και με τα δυναμικά στηρίγματα του καθεστώτος (δικαιοσύνη, στρατό, καθηγητές ΑΕΙ, ανώτερο ιατρικό προσωπικό), αποσταθεροποιώντας ακόμη περισσότερο το σύστημα.

Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ έχουν κηρύξει για μεθαύριο το μεσημέρι στάση εργασίας από τις 12 ως τις 3 μ.μ., καλώντας παράλληλα σε συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, στη 1 μ.μ. Την ίδια ώρα το ΚΚΕ οργανώνει μέσω του ΠΑΜΕ δική του συγκέντρωση στην Ομόνοια και αναμένεται στη συνέχεια να κινηθεί με πορεία προς το Σύνταγμα. Φοβούμενοι ότι θα συρρεύσουν πολλές δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτών, η κυβέρνηση Σαμαρά σχεδιάζει να πνίξει τη Βουλή, το Μέγαρο Μαξίμου και την ευρύτερη περιοχή του Συντάγματος με πάνω από ...5.000(!) αστυνομικούς. Η επίσκεψη Μέρκελ στόχο έχει να ενισχύσει τους Έλληνες μεγαλοαστούς που βλέπουν ότι η μνημονιακή πολιτική ναι μεν οδηγεί σε μια ανακατανομή του υφιστάμενου κοινωνικού πλούτου υπέρ τους, αλλά παράλληλα επιφέρει ρήξη των κοινωνικών συμμαχιών του κεφαλαίου με τα μικροαστικά και τα ανώτερα στρώματα των μισθωτών.  σελ. 2, 3