Ούτε οι γάλλοι σοσιαλιστές δεν έκλαψαν τόσο πολύ τη θορυβώδη –και βορβορώδη!– πολιτική πτώση του γάλλου διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος - Καν όσο τη θρήνησε το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου και ο προπαγανδιστικός του μηχανισμός στα μέσα ενημέρωσης! Κορόμηλο έχυσαν το δάκρυ τα «παπαγαλάκια» για την απώλεια του «φιλέλληνα» Στρος - Καν παρόλο που πρόσφατα ξεφτίλισε εντελώς και έβγαλε ψεύτη τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, αποκαλύπτοντας μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα ότι είχαν επί πολλούς μήνες μυστικές συνομιλίες για την κατάρτιση του επαίσχυντου Μνημονίου.
Ο Ντομινίκ Στρος - Καν είναι βαθύτατα χυδαίο άτομο τόσο από πολιτική όσο και από προσωπική σκοπιά. Δεν βάζει τίποτα πάνω από τον εαυτό του και το προσωπικό του συμφέρον. Η εν ψυχρώ πολιτική του εκτέλεση από τους Αμερικανούς ήταν αντάξια της χυδαιότητας της προσωπικότητάς του – είτε όντως ρίχθηκε στη μυστηριώδη καμαριέρα είτε παγιδεύτηκε από αυτήν με τη χρησιμοποίησή της ως δολώματος στο πλαίσιο πολιτικής σκευωρίας. Διπλό το όφελος, καθώς ταυτόχρονα δεκάδες εκατομμύρια Ευρωπαίοι διαπίστωσαν τη γελοιότητα της πολυδιαφημισμένης αμερικανικής δικαιοσύνης που ελάχιστα έχει εξελιχθεί από την εποχή που ο... μπάρμαν λειτουργούσε ως δικαστής στο Φαρ Ουέστ!
Όσο για την Ελλάδα, ο Στρος - Καν την έβλεπε ως χρήσιμο πιόνι στην προσπάθειά του να γίνει πρόεδρος της Γαλλίας. Τίποτα παραπάνω δεν σήμαινε γι’ αυτόν η χώρα μας και οι Έλληνες. «Εγώ έσωσα την Ελλάδα, άρα εγώ έσωσα το ευρώ, επομένως οι Γάλλοι μου χρωστούν ευγνωμοσύνη, οπότε βγάλτε με πρόεδρο!» ήταν η γραμμή του. Μόνο που αντί να τον βγάλουν πρόεδρο οι Γάλλοι, τον έχωσαν στην ψυρρού οι Αμερικανοί! Και κλάάάμα ο Γιωργάκης εδώ...