Με μια καταδρομικού τύπου επιχείρηση, που θύμιζε περισσότερο κομάντο παρά κοινωνικούς αγωνιστές, μια ομάδα κουκουλοφόρων επιτέθηκε το προ-προηγούμενο Σάββατο (14 Μάη) στο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων. Παρότι το συγκεκριμένο τμήμα είναι ένα μάλλον από τα πιο καλά φρουρούμενα στη χώρα, κατάφεραν να κάψουν αυτοκίνητα και μηχανές αστυνομικών και να διαφύγουν ανενόχλητοι. Αν για το αστυνομικό σώμα οι απώλειες είναι προφανώς ανεπαίσθητες, η ομάδα των κουκουλοφόρων «κατάφερε» να στείλει στο νοσοκομείο τρεις εργαζόμενους στη λαϊκή αγορά. Τον έναν μάλιστα, οπωροπώλη στο επάγγελμα, σε κρίσιμη κατάσταση, με βαριά εγκαύματα, στην προσπάθειά του να σβήσει μια ανθοπώλισσα, που επίσης βρέθηκε στο νοσοκομείο... Ποιοι έχουν άραγε ταξικό αντίπαλο έναν οπωροπώλη και μία ανθοπώλισσα; Μήπως οι ίδιοι που στοχοποίησαν τους τραπεζοϋπαλλήλους της Μαρφίν, με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο τριών εργαζομένων;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ
Η επιδρομή στην Καλλιδρομίου είχε όλα τα χαρακτηριστικά του περσινού άθλιου και δολοφονικού εμπρησμού της Μαρφίν. Κατ’ αρχήν είχε την ίδια μηδενιστική περιφρόνηση για την ανθρώπινη ζωή, ενώ εκδηλώθηκε ξανά σε μια συγκυρία, που ήταν τόσο απαραίτητη για την κυβέρνηση, το κράτος και τους κυρίαρχους. Τρεις μέρες μετά τη δολοφονική καταστολή της απεργιακής πορείας που λίγο έλειψε να σκοτώσει το διαδηλωτή Γ. Καυκά, με την κυβέρνηση απολογούμενη να υποχρεώνεται (διά στόματος Χρ. Παπουτσή) σε φραστικές αναδιπλώσεις, ήρθαν οι καταδρομείς της Καλλιδρομίου να βάλουν τα πράγματα σε τάξη. Υπέρ του νόμου και της τάξης... Η βία των δύο άκρων προκαλεί χάος, το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσει η νομιμοποιημένη βία του κράτους, η αστυνομία... Τι κρύβεται πίσω από τους κουκουλοφόρους με τις μολότοφ στην Καλλιδρομίου; Στο Ιντιμίντια εμφανίστηκε ένα κείμενο «ανάληψης ευθύνης» για την επίθεση, χωρίς να δηλώνεται κανένα πολιτικό υποκείμενο. Η Συσπείρωση Αναρχικών κατήγγειλε παρακρατικές συμμορίες. Για φασίστες με κουκούλες μίλησε η Κίνηση Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή, ενώ σημείωσε ότι ένας από τους κουκουλοφόρους οπλοφορούσε. Αν και η ταυτότητά τους βεβαίως δεν μπορεί να είναι γνωστή, το μόνο σίγουρο είναι ότι όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με το μαζικό κίνημα και την επαναστατική Αριστερά, αλλά η δράση τους είναι απολύτως εχθρική στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Εάν δεν είναι υπάλληλοι του κράτους, είναι εθελοντές της κρατικής προβοκάτσιας, μια ΜΚΟ της κυβερνητικής τρομοκράτησης. Αν και βεβαίως σε αυτούς τους σκοτεινούς χώρους ανθούν οι ΣΔΙΤ...
«Όσοι έφεραν εις πέρας το συγκεκριμένο “έργο” δεν είναι αναρχικοί», τονίζει στην ανακοίνωση της η Συσπείρωση Αναρχικών, μία από τις λίγες ομαδοποιήσεις του αναρχικού χώρου που κατήγγειλαν ανοικτά την επίθεση. Δεν έχουμε σκοπό να τσουβαλιάσουμε τον αναρχικό χώρο, αλλά είναι καθαρό ότι η αποθέωση της βίας (συχνά θεαματικής και χωρίς περιεχόμενο), η λογική της αριστοκρατικής πρωτοπορίας πέρα και συχνά ενάντια στο μαζικό κίνημα, η ατομική διέγερση ενάντια στη συλλογική εξέγερση, δημιουργούν κατάλληλο έδαφος για να αναπτύσσονται παρόμοιες πρακτικές.
