Τρομοκρατούν με τη χρεοκοπία, αυτοί που οδηγούν στην πτώχευση του λαού
Σαν τα λυσσασμένα σκυλιά εφορμά το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους. Λίγες ημέρες πριν την εξαγγελία του νέου, ακόμα πιο φρικιαστικού αντεργατικού Μνημονίου, υπουργοί, υπουργίσιμοι εν αναμονή, κωλοτούμπες της συναίνεσης, επίτροποι της ΕΕ, ομιλούσες κεφαλές των μίντια και κρατικά επιδοτούμενοι βιομήχανοι, έχουν εξαπολύσει ένα πρωτοφανές κύμα τρομοκράτησης του λαού. Όλοι αυτοί, πρόθυμες καμαριέρες του ΔΝΤ και της ΕΕ, που οδηγούν τους εργαζόμενους και τους ανέργους στην εξαθλίωση και τη χώρα στο γενικό ξεπούλημα, έχουν το θράσος να λένε στο λαό, ξανά, ότι πρέπει να αυτο-ακρωτηριαστεί για να μην... πτωχεύσει η χώρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ
Αποκορύφωμα δίχως άλλο η δήλωση του Προέδρου του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλου: «Εάν δεν τα καταφέρουμε, θα πεινάσουμε»! Εάν τα καταφέρετε, θα πεινάσουμε, κ. Δασκαλόπουλε... Όλοι αυτοί, οι πύρινοι πολέμιοι του λαϊκισμού, καταφεύγουν σε ασυγκράτητο λαϊκισμό. Τρομοκρατούν με την πέμπτη δόση, λες και απευθύνονται σε μια κοινωνία τζάνκι των τραπεζών. Λένε ότι εάν η τρόικα δεν μας δώσει τη δόση, δεν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Ψέματα! Εάν σταματήσουμε να πληρώνουμε για το τοκογλυφικό χρέος (55 δισ. ευρώ, πάνω από ένα δισ. τη βδομάδα το 2010!) και το διαγράψουμε, ακόμα κι αυτός ο κρατικός προϋπολογισμός επαρκεί για την καταβολή των υποχρεώσεων του Δημοσίου. «Τριπλάσιοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι», έλεγε από τηλεοπτικό πολυβολείο των 8 ο πλασιέ της αστικής πολιτικής Γ. Καρατζαφέρης, κι ας απέδειξε η περσινή απογραφή (της κυβέρνησης) ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα βρίσκονται στα μέσα ευρωπαϊκά επίπεδα.
Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, αλλά οδηγεί σε επιμήκυνση των μέτρων. Ο λαός τώρα ξέρει ότι η άγρια επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ δεν έχει πάτο. Έτσι, στις 15 Απρίλη, ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε ότι θα μας πάρει μέτρα άλλα 3 δισ. για να ισιώσει το 2011, που μόλις είχε ξεκινήσει. Στο Γιουρογκρούπ (ευρωζώνη) της Δευτέρας 16 Μάη (ένα μήνα μετά) ανέβασε τη «διόρθωση» στα 5 δισ. Την επομένη (16/5) μίλησε για 6 δισ., ενώ κύκλοι της ΕΕ την υπολογίζουν στα 10 δισ. ευρώ! Κάποιος πρέπει να θυμίσει στους αιμοσταγείς δολοφόνους του Συμφώνου για το Ευρώ, ότι πίσω από τα μηδενικά των αριθμών υπάρχουν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, που δεν είναι μηδενικά.
Βεβαίως, όλα αυτά ωχριούν μπροστά σε αυτά που ετοιμάζεται να ανακοινώσει ο Γ. Παπανδρέου την επόμενη βδομάδα. Η πρώτη δέσμη αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες θα «ξεπερνούν κάθε φαντασία», σύμφωνα με τον πρόεδρο του Γιούρογκρουπ Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ. Η φαντασία στην εξουσία λοιπόν και από το αντικρατικό κρεσέντο αποκρατικοποιήσεων των αντιεξουσιαστών του ΠΑΣΟΚ ίσως γλυτώσει η... Ακρόπολη. Το σίγουρο είναι ότι ΕΕ και ΔΝΤ ζητούν ιδιωτικοποιήσεις εδώ και τώρα, κυριολεκτικά όσο όσο, απαιτώντας μάλιστα τουλάχιστον μία εταιρεία να βγει στο σφυρί μέσα στον Ιούνη! Εννοείται ότι δίπλα στην πλουσιοπάροχη λεία τσακώνονται οι καρχαρίες (Γερμανοί, Αμερικάνοι, Γάλλοι, Άραβες κ.λπ.) για το τι θα αρπάξουν.
Μία δεύτερη δέσμη αφορά στην ολομέτωπη επίθεση στους δημόσιους υπαλλήλους, με το θέμα των απολύσεων να μπαίνει καθαρά από τον Γ. Παπακωνσταντίνου (και με στόχο 150.000 λιγότερο προσωπικό στο Δημόσιο στα επόμενα χρόνια) και τον Γ. Ραγκούση να εξειδικεύει το σχέδιο, λέγοντας ουσιαστικά ότι ο ΑΣΕΠ θα μετατραπεί από Συμβούλιο προσλήψεων σε κρησάρα στημένης αξιολόγησης και μαζικών απολύσεων, δήθεν «ανάξιων υπαλλήλων».
Η αντιπαλότητα δημοσίων - ιδιωτικών υπαλλήλων είναι ένα φαΐ ξαναζεσταμένο, καθώς οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα πληρώνουν ήδη ακριβά (με μειώσεις μισθών, ελαστική εργασία και απολύσεις) την πολιτική του Μνημονίου. Εξάλλου η νέα αγριότερη επιδρομή του κεφαλαίου αφορά και το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, καθώς η τρόικα απαιτεί επιβολή παντού επιχειρησιακών συμβάσεων μεγάλων μειώσεων στις αποδοχές και περικοπές ακόμα και στα επιδόματα ανεργίας. Επίσης, η διάλυση του έτσι κι αλλιώς υποτυπώδους κρατικού τομέα κοινωνικών υπηρεσιών από την απογόρευση των προσλήψεων και το διώξιμο συμβασιούχων και μονίμων, θα πλήξει ιδιαίτερα τα πιο φτωχά τμήματα του πληθυσμού, όπως ήδη φαίνεται σε νοσοκομεία, παιδικούς σταθμούς και σχολεία, προνοιακές δομές κ.λπ.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι πρόκληση να απαιτεί η «χούντα» κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ συναίνεση στην πολιτική λεηλασίας δικαιωμάτων και δημόσιου πλούτου. Μιλούν για εθνική συναίνεση, εκείνοι που προωθούν το γενικό ξεπούλημα κι ένα σύγχρονο πολιτικό απολυταρχισμό. Γιατί γνωρίζουν ότι αυτά τα μέτρα δεν περνούν υπό κανονικές συνθήκες. Απαιτείται η επιβολή μιας κατάστασης πολιορκίας κατά του εχθρού λαού. Κι αυτό είναι το βαθύτερο νόημα του εκ-βιασμού για συναίνεση.
Ανησύχησαν σφόδρα, για παράδειγμα, οι πολιτικές και δημοσιογραφικές ελίτ όταν δημοσκόπηση της Πάμπλικ Ίσιου έδειξε ότι το 62% είναι κατά του Μνημονίου (μόλις 15% υπέρ), ενώ το 17% ζητά στάση πληρωμών του δημόσιου χρέους (όσο και να το πληρώσει η Ελλάδα εξολοκλήρου) και το 53% διαπραγμάτευση για να πληρωθεί ένα μέρος του. Ενώ ο Γ. Παπανδρέου αποσπά μόλις 22% εμπιστοσύνη για τη διαχείριση της οικονομίας, έναντι 55% το Φλεβάρη και 36% τον Μάη του ΄10.
Εάν η αστική τάξη ζητά εθνική συναίνεση, οι εργαζόμενοι πρέπει να απαντήσουν με μια εργατική ενότητα από τα κάτω για την ανατροπή της κανιβαλικής επίθεσης του κεφαλαίου. Δημόσιοι και ιδιωτικοί, νέοι και παλιότεροι, άνεργοι ήδη και άνεργοι με αναστολή, με αορίστου ή με ορισμένου χρόνου, Έλληνες και μετανάστες, πρέπει να συσπειρωθούν για να υπερασπίσουν τα κοινωνικά δικαιώματα, τις ελευθερίες και το δημόσιο πλούτο, αποτινάζοντας τη νέα τυραννία των πολυεθνικών με τη δημοκρατία του κινήματος και της αντικαπιταλιστικής ρήξης.
Σε αυτή τη νέα ταξική αγωνιστική ενότητα μέσα στο μαζικό κίνημα, σε ανατρεπτική κατεύθυνση ρήξης με κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ, πρέπει να συμβάλει η Αριστερά. ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να ανταποκριθούν στην πρόσκληση για συνάντηση με έναν «κατα συρροή δολοφόνο», να μην πάνε στον Γ. Παπανδρέου, αλλά να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για την αντεπίθεση του κινήματος. Σε αυτή τη μάχη ρίχνεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η αντικαπιταλιστική Αριστερά.
