Ίσως να μην υπήρχε καλύτερος τίτλος για μία ταινία και για μία έκδοση –από τον περασμένο μήνα– που θέλει να μιλήσει γι’ αυτά που συνέβησαν στις κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις και καταλήψεις, από τη νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 μέχρι και τις απεργίες του 2010. Το …όργωμα της γης φέρνει στην επιφάνεια, στο φως του ήλιου, εκείνα τα στοιχεία του εδάφους που κρύβονται στο εσωτερικό του. Έτσι και ο Κώστας Κολλημένος, με το ντοκιμαντέρ Οργώνοντας το χρόνο, μας προσέφερε πέρσι «εικόνες από μία κάμερα που ήταν μέσα στη διαδήλωση, συμμετείχε στην κατάληψη, αναζήτησε εκείνους που βίωσαν και πρωταγωνίστησαν στις αντιστάσεις». Το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε το 2010 και απέσπασε τιμητική διάκριση στο φεστιβάλ της Χαλκίδας.
Πρόσφατα το ντοκιμαντέρ Οργώνοντας το Χρόνο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΚΨΜ στη μορφή του βιβλίου, όπου φιλοξενούνται πολλές εικόνες από τα κινήματα και τις αντιστάσεις της προηγούμενης διετίας αλλά και λίγα γραπτά που «φωτίζουν» περισσότερο τις «κρυφές μικρές πόρτες» και το «ραγισμένο τοίχο» που δημιουργήθηκε στο δρόμο του αγώνα και κατάγραψε η κάμερα του Κ. Κολλημένου.
Αναφερόμενο στους σκοπούς της έκδοσης, το εισαγωγικό σημείωμα αναφέρει ότι «η δική μας ιστορία, οι μικρές και οι μεγάλες μάχες πρέπει να αποκτούν συλλογική εικόνα και λόγο. Η ιστορία –που γράφουν άθελά τους τις περισσότερες φορές– οι άνθρωποι του δρόμου, του αγώνα, της αντίστασης πρέπει να εμφανίζεται γυμνή, ωμή και αφτιασίδωτη μπροστά στα ίδια τα δρώντα υποκείμενα και στην κοινωνία. Μία μικρή συμβολή και μία τέτοια προσπάθεια είναι και αυτή η έκδοση».
Σ’ αυτή φιλοξενούνται κείμενα από το σκηνοθέτη Κ. Κολλημένο, την ανταποκρίτρια της γερμανικής εφημερίδας Γιούνγκε Βελτ, Χάικε Σρέντερ, τον εικαστικό Τζίμη Ευθυμίου, τον κριτικό κινηματογράφου Στράτο Κερσανίδη, τον «Πλανόδιο» εικονολήπτη, Αντώνη Κασίτα και τον Δημήτρη Γκόβα, ο οποίος εκτός από σύμβουλος στη συγκεκριμένη έκδοση, συνεισέφερε με τον Κ. Κολλημένο, στις φωτογραφίες που φιλοξενούνται στην έκδοση.
Ο Κ. Κολλημένος, γεννημένος το 1960 στο Καρπενήσι, εμφανίστηκε για πρώτη στη φιλμογραφία το 1999, με την ταινία Τέλος εποχής, ενώ το 2008 παρουσίασε το ντοκιμαντέρ Μελισσοκυνηγός και ένα χρόνο αργότερα τη μικρού μήκους ταινία Μία κραυγή το Δεκέμβρη. Η δουλειά του ως φωτογράφου έχει παρουσιαστεί την τελευταία δεκαετία σε αρκετές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, έχει συνεργαστεί με πολλά πρακτορεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ έχει μόνιμη συνεργασία με την ΕΡΤ και την Ελευθεροτυπία.
