Η 17η Νοέμβρη, με αφορμή τις ναζιστικές θηριωδίες εναντίων των αγωνιζόμενων φοιτητών στην Πράγα, καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Μέρα των Φοιτητών. Και στην Ευρώπη της κρίσης αυτή η επέτειος πήρε για πρώτη φορά πραγματικές διαστάσεις, με μαζικές διαδηλώσεις να πραγματοποιούνται στην Ισπανία, την Ιταλία αλλά και τη Γερμανία.
«Δεν πουλάμε την εκπαίδευση, την υπερασπιζόμαστε!». Το κεντρικό σύνθημα των μεγάλων φοιτητικών διαδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν σε πολλές πόλεις της Ισπανίας και κράτησαν κλειστά περισσότερα από 20 πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν χρειάζεται εξηγήσεις. Τρεις μέρες πριν τις εκλογές που θα αναδείξουν τον επόμενο πρωθυπουργό, οι φοιτητές της χώρας διαδήλωσαν ενάντια σε μια πολιτική λιτότητας που μείωσε κατά 16% τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων και αύξησε το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο στα δίδακτρα κατα 7,6%. Ταυτόχρονα, στο στόχαστρο μπαίνουν οι συνθήκες της Μπολόνια αλλά και η επερχόμενη συνθήκη EU2015, που στέλνουν τα πανεπιστήμια στην αγκαλιά της αγοράς και τους φοιτητές σε μια ζωή στην εργασιακή επισφάλεια. Δεν είναι τυχαίο που στη Σεβίλλη οι διαμαρτυρίες σταμάτησαν τα μαθήματα 70.000 φοιτητών και στη Βαρκελώνη χιλιάδες φοιτητές βγήκαν στο δρόμο. Οι διαδηλώσεις των φοιτητών ειδικά στη Μαδρίτη έκλεισαν 13 σχολές και συνέπεσαν με την 8η μέρα της απεργίας των δασκάλων και των καθηγητών σε όλες τις βαθμίδες της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με αποτέλεσμα μια μεγαλειώδη διαδήλωση 25.000 ανθρώπων στο κέντρο της πόλης. Οι νέες περικοπές που εφαρμόζονται ήδη στη Μαδρίτη έχουν ως αποτέλεσμα τη μη ανανέωση των συμβάσεων 12.000 καθηγητών και την αύξηση των ωρών διδασκαλίας όσων έχουν παραμείνει στα σχολεία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων στην εκπαίδευση, που περιλαμβάνει πέρα από την πλέον πετυχημένη απεργία εδώ και δεκαετίες, τη στήριξη των μαθητών λυκείων αλλά και των συλλόγων γονέων.
Χιλιάδες φοιτητές αλλά και τα συνδικάτα βάσης Cobas/CUB ήταν οι πρωταγωνιστές διαδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν, την ίδια μέρα, σε πάνω από 60 πόλεις της Ιταλίας ενάντια στις περικοπές «της κυβέρνησης των τραπεζών». Την ώρα που ο νέος πρωθυπουργός Μάριο Μόντι έπερνε ψήφο εμπιστοσύνης στην ιταλική Γερουσία, εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές, μαθητές λυκείων αλλά και εργαζόμενοι διαδήλωναν σε όλη τη χώρα απαιτώντας «να σωθούν τα σχολεία και όχι οι τράπεζες». Μετά την πτώση της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι, που πήρε μαζί του και την πρώην υπουργό παιδείας Τζέλμινι, η οποία είχε προκαλέσει με το νομοσχέδιο το οποίο προώθησε κινητοποιήσεις διαρκείας σε όλο το φάσμα της ιταλικής εκπαίδευσης, στο στόχαστρο των φοιτητών μπαίνει τώρα και ο νέος υπουργός. Ο Φρανσέσκο Πορφούμο, μέχρι πρότινος πρόεδρος του Πολυτεχείου του Τορίνο, έχει ήδη προκαλέσει αντιδράσεις λέγοντας ότι είναι προσανατολισμένος προς τις αγορές. Και ήδη η παράφραση του ονόματός του, «άρωμα λιτότητας», έχει γίνει σύνθημα. Ειδικά στο Τορίνο προορισμός των διαδηλωτών αποτέλεσε το πανεπιστήμιο Μποκόνι, όπου διατέλεσε πρόεδρος ο νέος πρωθυπουργός. Και οι περίφημοι πλέον «99%» έκαναν την εμφάνισή τους και στους ιταλικούς δρόμους, απαιτώντας δωρεάν παιδεία, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα και χωρίς επισφάλεια.
Οι φοιτητές έκαναν μαζικά την εμφάνισή τους και στους δρόμους της Γερμανίας. Με τη συμμετοχή στο Βερολίνο να είναι η μεγαλύτερη, χιλιάδες διαδήλωσαν στους δρόμους της πόλης. Η διαμαρτυρία κατέληξε και σε κατάληψη στα πανεπιστήμια του Χούμπολτ και του Ελεύθερου Πανεπιστημίου. Παράλληλα, πορείες πραγματοποιήθηκαν και σε άλλες πόλεις της χώρας. Με αιτήματα που ξεκινούν από την κατάργηση των διδάκτρων και φτάνουν στα εργασιακά δικαιώματα των αποφοίτων, οι φοιτητές της Γερμανίας ακολουθούν αυτούς της υπόλοιπης Ευρώπης. Και ταυτόχρονα χειροκροτούν θερμά το κάλεσμα σε αλληλεγγύη απέναντι στους Έλληνες, που βρίσκονται την ίδια ώρα με αυτούς στον δρόμο, με τις λέξεις «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία, ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη!» να ακούγονται πανίσχυρες και στη γερμανική γλώσσα.
