Με απεργίες και διαδηλώσεις έγινε δεκτός ο νέος πρωθυπουργός
Η παρουσίαση του πακέτου μέτρων λιτότητας αποτέλεσε την πρώτη πράξη της χούντας των τεχνοκρατών με επικεφαλής τον Μάριο Μόντι στην Ιταλία, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων της. Ο νέος πρωθυπουργός που ανέλαβε και το υπουργείο Οικονομικών, πρώην επίτροπος, εκλεκτός του Βερολίνου και των αγορών, κατέστησε σαφή το σκοπό του διορισμού του με το «καλημέρα σας». Οι αγορές τον διόρισαν, σε αυτές θα λογοδοτεί.
της Ειρήνης Κοσμά
Ήδη από την πρώτη του δήλωση, μετά την παρουσίαση του νέου κυβερνητικού σχήματος –από το οποίο οι πολιτικοί λάμπουν διά της απουσίας τους– ξεκαθάρισε πως προτεραιότητά του θα αποτελέσει η προσπάθειά του να συμβάλλει στην ηρεμία στις αγορές. Εξάλλου, ο Μόντι θα είναι υπό τη στενή επιτήρηση της Ευρώπης, του ΔΝΤ και των αγορών.
Πραγματική άβυσσος θα χώριζε τη χούντα των τεχνοκρατών του Μόντι (που ήδη διαβεβαίωσε πως δεν πρόκειται να θέσει υποψηφιότητα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές) από μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, η οποία υφίσταται το κοινωνικό κόστος για τις επιλογές της. Στην πραγματικότητα όμως, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι μετά από 17 χρόνια εξουσίας, όπως και άλλοι ηγέτες της ΕΕ, ήδη υφίστανται τις συνέπειες για το ότι έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τη λαϊκή βούληση, δρώντας σε πλήρη αντίθεση με αυτήν. Πριν φτάσουμε στις χούντες των τραπεζιτών και των αγορών, εκλεγμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις διαμήνυαν σε όλους τους τόνους πως θα εφαρμόζουν μέτρα εξοντωτικής λιτότητας, αδιαφορώντας για το κοινωνικό κόστος. Κατάφερναν δε να παραμένουν στην εξουσία καταφεύγοντας σε εκβιασμούς, εξαγορά ψήφων ή μεθόδους τρομοκράτησης των πολιτών.
Η μετάβαση από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις με λογική χούντας σε διορισμένες χούντες τεχνοκρατών έγινε σχεδόν ομαλά και με μικρές σχετικά απώλειες για τις οικονομικές ελίτ. Αντιθέτως, τεράστιο αποδεικνύεται το κόστος για το πολιτικό σύστημα, που καταρρέει. Ο Μόντι δεν δίστασε να τονίσει, αναφερόμενος στην απουσία πολιτικών από το 11μελές κυβερνητικό σχήμα, πως θα βοηθήσει την κυβέρνηση να «ριζώσει» στο Κοινοβούλιο και στις πολιτικές δυνάμεις. «Οι πολιτικές δυνάμεις, έχουν, άλλωστε, πλήρη επίγνωση της δύσκολης πολιτικής και οικονομικής κατάστασης που διέρχεται η χώρα» πρόσθεσε, αφήνοντας αιχμές σχετικά με την προθυμία ή ακόμα και την ικανότητα των πολιτικών να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες.
Μάλιστα, την ίδια ώρα που ο νέος ιταλός πρωθυπουργός υπαινισσόταν πως οι πολιτικοί –πιο αποδυναμωμένοι από ποτέ σήμερα– είναι ακατάλληλοι για την αντιμετώπιση της κρίσης, απέρριπτε υπαινιγμό ότι συνιστά σύγκρουση συμφερόντων ο διορισμός του διευθύνοντος συμβούλου της τράπεζας Ιντένσα Σαν Πάολο στο υπερ-υπουργείο Υποδομών και Οικονομικής Ανάπτυξης, το οποίο θα είναι ενιαίο για να επιτευχθεί ουσιαστικότερο αποτέλεσμα! Δύσκολα θα μπορούσε ο ζάμπλουτος μεγιστάνας των ιταλικών μίντια και υπόδικος, πρώην ιταλός πρωθυπουργός, να διασώσει τη χαμένη τιμή των πολιτικών, παρόλο που το επιχείρησε. Ο Μπερλουσκόνι τόνισε ότι η κυβέρνηση Μόντι είναι μία ανωμαλία της Δημοκρατίας και για το λόγο αυτό «θα εργαστεί μόνον για το διάστημα που μας χρειάζεται για να βγούμε από την οικονομική κρίση και στη συνέχεια, θα παραιτηθεί».
Τελικά στην πλειοψηφία τους οι πολιτικοί δεν φάνηκε να θίγονται πραγματικά από τους υπαινιγμούς του Μόντι, καθώς έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του. Οι γερουσιαστές την ενέκριναν με 281 ψήφους, ενώ μόλις 25 την καταψήφισαν. Η μοναδική αντιπολιτευτική φωνή ακούστηκε από τα …δεξιά, καθώς το μόνο κόμμα που καταψήφισε το νέο κυβερνητικό σχήμα ήταν η Λέγκα του Βορρά, που χαρακτήρισε την κυβέρνηση «αποτέλεσμα σύγκρουσης συμφερόντων, με προτεραιότητες που ευνοούν τους μετανάστες και όχι τους φτωχούς Ιταλούς». Τη νέα ιταλική κυβέρνηση καλωσόρισε ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, ο οποίος είπε ότι ο Μόντι είναι ο κατάλληλος άντρας για την περίσταση, ενώ η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε ότι θα συναντηθεί με το νέο πρωθυπουργό το συντομότερο δυνατό.
Όσον αφορά στο έργο της χούντας των τεχνοκρατών, ο Μόντι ήδη ζήτησε από τους συμπατριώτες του να αποδεχτούν τις θυσίες που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση για να αποφύγει η χώρα τη χρεωκοπία, υπογραμμίζοντας ότι «η Ευρώπη βιώνει τις πιο δύσκολες ημέρες από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αναλυτικά, εκτός από την εφαρμογή σκληρών μέτρων λιτότητας, η κυβέρνησή του πρόκειται να επισπεύσει την αντι-ασφαλιστική μεταρρύθμιση και να προωθήσει την επανεισαγωγή φόρων και χαρατσιών που είχε καταργήσει ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Το κυβερνητικό σχήμα, σημείωσε ο Μόντι, αναγνωρίζει ότι πρέπει να αντιμετωπίσει «μία έκτακτη ανάγκη με εποικοδομητικό πνεύμα και ενότητα». Η δημοσιονομική πειθαρχία, η ανάπτυξη και η κοινωνική δικαιοσύνη, όπως είπε, θα είναι οι πυλώνες του προγράμματός του. Παράλληλα με τη θερμή υποδοχή από τους γερουσιαστές, έξω από το σώμα χιλιάδες διαδηλωτές είχαν οργανώσει και εκείνοι τη δική τους «θερμή υποδοχή» στο Μόντι, κηρύσσοντας απεργίες και στάσεις εργασίας, κυρίως στη Ρώμη.
