Έχουν αρχίσει οι συλλήψεις. Καθημερινό φαινόμενο το
κυνηγητό στην πόλη. Πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι. Κουβέντα για τους ένοχους του
ξεσπιτώματός τους.
του Τάσου Σταυρόπουλου*
Ψιλά γράμματα ότι ήρθαν στην Ελλάδα από εμπόλεμες
χώρες στις οποίες εισέβαλαν ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση και η μικρή μας
Ελλάδα, η πάλαι ποτέ κραταιά επί Σημίτη και νυν χρεοκοπημένη και εξαθλιωμένη.
Ναι, η μικρή Ελλαδίτσα συντηρεί στρατό στην Καμπούλ,
στο Κόσοβο, συνέβαλε στην «ανθρωπιστική βοήθεια» στη Λιβύη, για να εξοντωθεί ο
φίλος της οικογένειας Παπανδρέου, Καντάφι. Τώρα οι μετανάστες τρώνε το ψωμί
μας(!).
Κάποτε μεσολαβούσε ο τοπικός βουλευτής για να μη
σταλούν στη χώρα τους οι παράνομοι μετανάστες. Χρειαζόμασταν εργατικά χέρια.
Τότε δεν έτρωγαν το ψωμί μας. Τώρα είναι επικίνδυνοι.
Και τους κάνει να το νιώσουν ο Χρυσοχοΐδης. Δε θα
αφήσει τη Χρυσή Αυγή να του πάρει το ψωμί από το στόμα. Ή μάλλον βολεύει να το
μοιραστούν. Κανένας «δεν είναι περιττός» σ’ αυτό τον τόπο. Άλλωστε, σε αυτά οι
«σοσιαλιστές» είναι μανούλες. Με την πείρα δυο μνημονίων δεν πιάνονται.
Καμία ευθύνη γι’ αυτούς που ψήφισαν το Δουβλίνο 2
και τους κρατάνε φυλακισμένους και πεινασμένους εδώ. Ο ξένιος Δίας δε
συμβιβάζεται με την Ευρωπαϊκή Ελλάδα.
Χρειαζόταν, όταν η Ελλάδα έστελνε τα παιδιά της στα
ξένα και ήταν εκτεθειμένα στους κινδύνους της ξενιτιάς.
Τώρα ο ξένος, από φίλος από φιλοξενία (αρχαία
σημασία), γίνεται άξενος. Επικίνδυνος για το εμπόριο ο Πακιστανός που πουλάει
τσάντες. Κλείνουν τα καταστήματα στο κέντρο από τους μετανάστες και τις
διαδηλώσεις.
Ενώ στις συνοικίες και στην επαρχία που δεν κλείνουν
οι δρόμοι από απεργίες, τα καταστήματα δεν κλείνουν. Ο Δήμαρχος με το ένα μάτι
βλέπει μόνο απεργίες. Με το άλλο δε βλέπει την κρίση.
Βρήκα πριν τρεις ημέρες σε έναν κάδο απορριμμάτων
ένα μικρό Πακιστανό τυχαία, που κρυβόταν από την «περισυλλογή» της Αστυνομίας.
Έτρεμε σαν σπουργιτάκι. Τον μετέφερα με το αυτοκίνητό μου σε ένα υπόγειο με
συμπατριώτες του. Ένιωσα ενοχή, γιατί δεν έδωσα σημασία και ίσως υπερβολική
αδιαφορία για τους ένστολους που έψαχναν σαν λαγωνικά για μετανάστες. Με
ενόχλησε που αντιμετώπισα την αστυνομία σαν κάτι σύνηθες.
Αν γυρίσει στην πατρίδα του ο νεαρός, θα διηγείται
για την Ακρόπολη και την ιστορία τής Ελλάδας ή για μια χώρα που ανέχεται οι
μετανάστες να αναζητούν αποφάγια στους κάδους ή να τους χρησιμοποιούν για
κρυψώνες;
Κάποιοι έπαιξαν με τους μετανάστες και παίζουν
ακόμη. Εκμεταλλεύονται την ανασφάλεια του κόσμου από χιλιάδες εξαθλιωμένους.
Κάποιος ευθύνεται γι’ αυτή την πολιτική. Οι μόνες
που δεν ευθύνονται είναι οι πεινασμένες και διωγμένες από τις χώρες τους
μητέρες με δύο - τρία παιδιά στην αγκαλιά ζητιανεύοντας ένα κομμάτι ψωμί.
Η εικόνα ντροπιάζει όλους μας. Οι μόνοι που δεν
κοκκινίζουν είναι αυτοί που είναι υπεύθυνοι για το σημερινό χάλι μας.
Και η Αριστερά; Έπρεπε να ορθώσει τείχη για μην
περάσει ο ναζισμός. Θέμα προτεραιότητας για όλη την Αριστερά. Κανένας μετανάστης
δεν είναι σκουπίδι.
Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας οι σκηνές που βλέπουμε
στο δρόμο. Μια μεγάλη και κοινή συγκέντρωση (έπρεπε αλλά η Αριστερά δε διαθέτει
τέτοια κουλτούρα) θα κρατούσε το θέμα στην επικαιρότητα και θα ένιωθαν και
αυτοί άνθρωποι.
Να δείχνει καθημερινά την αλληλεγγύη της. Να είναι
μόνο αυτό που δεν κάνει;
* Συντονιστής του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής
