Ο αγώνας μας είναι αγώνας για μια νέα κοινωνία. Είναι ανάγκη
να φτάσει η πρόταση της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής και σύγχρονα
κομμουνιστικής Αριστεράς σε όλη την Ελλάδα: «Με την Εργατική Δημοκρατία και το
Κίνημά της για μια νέα κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς
τους σφετεριστές του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι χωρίς τις αλυσίδες της
μισθωτής σκλαβιάς».
ΣΗΦΗΣ
ΚΑΥΚΑΛΑΣ
Ησυμμετοχή μας στην εκλογική μάχη απαιτεί να δώσουμε τον
καλύτερό μας εαυτό και όλες μας τις δυνάμεις για να ενισχυθεί η γραμμή του
κοινωνικοπολιτικού ρεύματος, που επιδιώκει άμεσα από αντικαπιταλιστική σκοπιά
τη ρήξη και ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου που ζούμε στην πορεία για την
κατάργηση του υπάρχοντος συστήματος.
Για την Αριστερά που πιστεύει ότι η μάχη δίνεται και στο
επίπεδο των αξιών για την ανθρώπινη ζωή και δημιουργία, για να αποκτά νόημα
ουσιαστικό κάθε ανθρώπινη σκέψη και πράξη, οι εκλογές αποτελούν ένα πεδίο
προβολής αυτών των ιδεών. Ναι, οι ιδέες μας και η προοπτική μας όχι απλώς
ξεπερνούν, αλλά αντιστρατεύονται βαθιά και ανειρήνευτα αυτό το σύστημα. Αυτές
είναι εξάλλου που δίνουν περιεχόμενο στις προτάσεις μας. Έχουμε δει και ζούμε
καθημερινά τις συνέπειες του καπιταλισμού στη ζωή μας. Γι’ αυτό και
προσβλέπουμε σε μια άλλη κοινωνία που θέτει τον άνθρωπο και όχι το χρήμα ή την
εξουσία σε μέτρο των πάντων.
Παλεύουμε και στρατεύουμε δυνάμεις πάνω στο αναγκαίο σήμερα
αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης και στους δρόμους υλοποίησής του. Βασικό μας
σύνθημα το «Ανταρσία μέχρι τέλους»:
Για την αποτίναξη της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της
πρωτοφανούς ανεργίας, της κατεδάφισης των νεανικών ονείρων, των συνεχόμενων
αντεργατικών πραξικοπημάτων ενάντια στους μισθούς και τις συντάξεις, της
ζούγκλας των εργασιακών σχέσεων. Για να κοπεί ο βήχας των αφεντικών και του ΣΕΒ
που με απύθμενο θράσος εκβιάζουν, απειλούν, απολύουν, δεν πληρώνουν και
καταδιώκουν όσους σηκώνουν κεφάλι. Για την επανακατάκτηση των δημόσιων αγαθών
της Παιδείας και της Υγείας.
Για την άμεση κατάργηση των φρικτών δανειακών συμβάσεων και
των άθλιων μνημονίων· της θηλιάς του χρέους και της δικτατορίας των περιβόητων
αγορών – μπάνκστερς - γιγάντιων πολυεθνικών, πολυκλαδικών ομίλων· των αλυσίδων
του ευρώ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ· του παραλογισμού της κούρσας των εξοπλισμών και
των στρατιωτικών δαπανών.
Για την ασίγαστη και ασυμβίβαστη πάλη κατά της διπλής
κυριαρχίας των ασύδοτων ντόπιων «αφεντάδων» και των ηγεμονικών ιμπεριαλιστικών
δυνάμεων· των κάθε λογής κυβερνητικών συμμοριών τους, των υπαλληλικών κομμάτων
τους και της τυραννίας τους.
Για να ακυρωθεί κάθε προσπάθεια να καταλυθεί πλήρως η λαϊκή
κυριαρχία, να επιβληθούν σαν σιδερένια φτέρνα νέες μορφές απολυταρχίας και
τρομοκρατίας σε βάρος του λαού και της νεολαίας.
Η έκταση της αποδοχής των προηγουμένων αφετηριακών θέσεων θα
αποβεί ιδιαίτερα σημαντική για τους νέους αγώνες που θα ξεδιπλωθούν αμέσως μετά
τις εκλογές και πρέπει να σφραγιστούν, σε περιεχόμενο και μορφές, από τη λογική
της ανατρεπτικής τομής.
Ο αγώνας μας είναι αγώνας για μια νέα κοινωνία. Είναι ανάγκη
να φτάσει η πρόταση της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής και σύγχρονα
κομμουνιστικής Αριστεράς σε όλη την Ελλάδα με βασική αρχή: «Με την Εργατική
Δημοκρατία και το Κίνημά της για μια νέα κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου
από άνθρωπο, χωρίς τους σφετεριστές του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι
χωρίς τις αλυσίδες της μισθωτής σκλαβιάς».
Ειδικότερα οι άξονες αυτής μας της πρότασης θα μπορούσαν να
είναι:
Πρώτο, η εγκαθίδρυση της εργατικής δημοκρατίας σε όλα τα
επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Βάση της θα αποτελούν τα αμεσοδημοκρατικά όργανα
των εργαζομένων, που θα είναι τα Εργατικά Συμβούλια στους τόπους δουλειάς και
οι Εργατικές Κοινότητες στους τόπους κατοικίας.
Αυτά τα όργανα θα έχουν όλες τις αποφασιστικές αρμοδιότητες
(νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική εξουσία) στα καθοριστικά ζητήματα που έχουν
σχέση με την οργάνωση, τη διεύθυνση, τον προσανατολισμό της παραγωγής, την
εργασιακή διαδικασία, την χρήση της επιστήμης και της τεχνικής, την ανταλλαγή,
τη διανομή, την κατανάλωση, την κατοικία, την επικοινωνία, την συγκρότηση των
πόλεων και του χώρου, την υπεράσπιση της φύσης και του περιβάλλοντος. Θα
αποτρέπουν αυστηρά και με κάθε τρόπο τον σφετερισμό και την προσωπική
εκμετάλλευση της λαϊκής, κοινωνικής περιουσίας.
Καθιερώνεται η αιρετότητα, η ανακλητότητα, ο εργαζόμενος
χαρακτήρας, η μισθοδοσία με χαμηλό εργατικό μισθό και η υποχρεωτική εναλλαγή
στα όποια αντιπροσωπευτικά σώματα χρειαστεί να υπάρχουν όπως π.χ. το Λαϊκό
Συμβούλιο Αντιπροσώπων των εργατικών συμβουλίων και κοινοτήτων με τις Λαϊκές
Τομεακές Επιτροπές (π.χ. Λαϊκή Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού) και η Λαϊκή
Συντακτική Συνέλευση. Με αυτόν τον τρόπο, πραγματοποιείται υπέρβαση του
«κοινοβουλευτισμού» και των δήθεν ανεξάρτητων αστικών θεσμών, που αποξενώνουν
τον πολίτη από την άσκηση και τον έλεγχο της εξουσίας και επιβάλλουν τελικά τη
θέληση των κρατούντων. Καταργούνται όλα τα ένοπλα όργανα του αστικού κράτους
και συγκροτείται ο «ένοπλος λαός».
Κάθε μέλος του εργατικού συμβουλίου ή της «εργατικής
κοινότητας» έχει το δικαίωμα της κριτικής και της σφοδρής πολεμικής απέναντι
στην εργατική εξουσία, απέναντι στα άμεσα και τα αντιπροσωπευτικά όργανά της,
ιδιαίτερα αν βρίσκεται στη μειοψηφία, ακόμα και αν είναι ενάντια στην επανάσταση,
με την προϋπόθεση ότι δεν εκπροσωπεί ένοπλη απειλή απέναντί της.
Αυτά τα όργανα κρατούν αδιάλλακτη στάση απέναντι σε κάθε
περίπτωση δίωξης οποιουδήποτε μέλους του εργατικού συμβουλίου ή της «εργατικής
κοινότητας» για λόγους που έχουν σχέση με την άσκηση των δικαιωμάτων του να
συμμετέχει όπως αυτός κρίνει στην ελευθερία του Τύπου, σε συγκεντρώσεις, σε
κάθε είδους οργανώσεις και κόμματα, σε κάθε είδους θρησκευτικό δόγμα, στην
πολιτιστική και κοινωνική δράση.
Αίρεται κάθε διάκριση ανάμεσα σε διευθυντές και διευθυνόμενους,
σε καθοδηγητές και εκτελεστές, σε εκπροσώπους και εκπροσωπούμενους. Οι ειδικοί,
οι διευθυντές και οι ελεγκτές της παραγωγής μετατρέπονται σε αιρετούς,
ανακλητούς, ελεγχόμενους και εργαζόμενους υπαλλήλους των γενικών συνελεύσεων
των Εργατικών Συμβουλίων των άμεσων παραγωγών.
