Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

«Πραξικοπήματα» αποπροσανατολισμού


Από την αρχή του πρώτου Μνημονίου και κάθε φορά που ο λαός της χώρας εκβιάζεται με μια δανειακή δόση, δίνουν και παίρνουν τα σενάρια για «πραξικόπημα» στην Ελλάδα. Αυτή την εβδομάδα ήρθε το δημοσίευμα της Γουόλ Στριτ Τζέρναλ, το οποίο δίκην «παλπ φίξιον», αφού παρουσιάζει την έξοδο της χώρας από το ευρώ σαν κάτι πολύ πιθανό, εμφανίζει μια χώρα χάους, στην οποία την εξουσία αναλαμβάνουν ο στρατός με τα τανκς στους δρόμους.




Με την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Λ. Παπαδήμο, ο νέος υπουργός Εθνικής Άμυνας και αντιπρόεδρος της ΝΔ, «ανακάλυψε» αμέσως «χουντικά νεοσταγονίδια» στη Σχολή Ευελπίδων. Λίγο πριν τη μεγάλη 48ωρη απεργία του Οκτωβρίου, ορισμένα δήθεν «αντιμνημονιακά» μπλογκς κυκλοφορούσαν την «πληροφορία» ότι μια ταξιαρχία της Γιούροπολ στρατοπέδευσε στη Λάρισα, αφού οι στρατιώτες της αποβιβάστηκαν. Το λιγότερο, δηλαδή, 1.200 άνδρες πέρασαν απαρατήρητοι! Φυσικά η εφημερίδα Γουόλ Στριτ Τζέρναλ έχει κάθε λόγο να υπονομεύει με τέτοιες ειδήσεις το ευρώ. Αλλά τόσο οι αμερικανικές υπηρεσίες και μίντια, όσο και οι γερμανικές (η Μπιλντ είχε ανακαλύψει παλιότερα κι αυτή «κίνδυνο πραξικοπήματος») αλλά και οι ελληνικές, έχουν κάθε λόγο να αποπροσανατολίζουν το λαό από το κύριο πραξικόπημα. Πραξικόπημα είναι η ανάληψη της εξουσίας από την κυβέρνηση Παπαδήμου. Πραξικόπημα είναι η καταπάτηση ακόμη και αυτού του αστικού Συντάγματος, που έγινε κουρελού. Πραξικόπημα είναι η καταπάτηση ακόμη και των συνθηκών του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας από τους Μέρκελ, Σαρκοζί κ.λπ. Πραξικόπημα είναι η οικονομική ληστεία των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα, με τα σενάρια αυτά, τρομοκρατείται ο λαός: Καλύτερα Παπανδρέου χθες, καλύτερα Παπαδήμος σήμερα, από έναν νέο Παπαδόπουλο, αύριο. Ο φόβος φυλάει τα έρ’μα.

Το εργατικό και λαϊκό κίνημα χρειάζεται βεβαίως να επαγρυπνεί, να οργανώνει την αυτοάμυνά του, αλλά με κύριο προσανατολισμό τη «δικτατορία των αγορών» που κυβερνά σήμερα. Η μαζική αντίσταση, ο αγώνας για ρήξεις και κατακτήσεις, για ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ, καθώς και των κυβερνήσεών του, είναι η καλύτερη άμυνα απέναντι σε κάθε «πραξικόπημα».