Κάλεσμα σε νεολαία και λαό από το Συντονιστικό των φοιτητών
Σε κάλεσμα κοινού αγώνα προς όλη τη νεολαία (μαθητές, εργαζόμενοι, άνεργοι) στους εκπαιδευτικούς, στους εργαζόμενους και το λαό, σε Έλληνες και ξένους, προχώρησε το Συντονιστικό των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων της Αθήνας, που συνεδρίασε την Πέμπτη, μετά τη μεγάλη φοιτητική πορεία.
«Το πιο βαθύ σκοτάδι καλύπτει ολόκληρη την κοινωνία. Μια πρωτοφανής επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις εκατοντάδων χρόνων, στην εργασία, στην παιδεία, στην υγεία, σε όλα τα δημόσια αγαθά, ένας νέος μεσαίωνας επιβάλλεται από τη σιδερένια μπότα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τις διεθνείς μαφίες της ΕΕ και του ΔΝΤ και τους συμμάχους τους ΝΔ και ΛΑΟΣ», ξεκινά η ανακοίνωση του Συντονιστικού, για να περιγράψει στη συνέχεια αναλυτικά την κατάσταση: «Τα αδέρφια μας στα σχολεία όλης της χώρας –όσα η κυβέρνηση δεν έκλεισε με τις συγχωνεύσεις μέσα στο καλοκαίρι– ξεκινούν τη χρονιά χωρίς βιβλία με τεράστιες ελλείψεις σε καθηγητές. Οι γονείς μας ζουν καθημερινά με το φόβο της απόλυσης τόσο στον ιδιωτικό αλλά και στο δημόσιο τομέα, μετά τις τρομαχτικές μειώσεις στους μισθούς και τα συνεχή χαράτσια αδυνατούν να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις, με τα χρέη στις τράπεζες να αυξάνονται δραματικά. Οι φίλοι μας μένουν στην ανεργία για χρόνια, ενώ οι πιο τυχεροί βρίσκουν περιστασιακές δουλειές με 500 ευρώ το μήνα. Τη νεολαία και ολόκληρη την εργατική τάξη θέλουν να την κάνουν να δουλεύει περιστασιακά για 492 ευρώ, ανασφάλιστη και ελαστική. Θέλουν κάθε οικογένεια με έναν εργαζόμενο».
Το Συντονιστικό δίνει μια εικόνα για το νέο πανεπιστήμιο της αγοράς και του Mνημονίου: «Θα είναι ένα πανεπιστήμιο χωρίς φοιτητικές παροχές, με ριζικά μειωμένη χρηματοδότηση, αυταρχικό, πολύ πιο άμαζο και με έντονη την παρουσία της ιδιωτικής - επιχειρηματικής λειτουργίας μέσα σε αυτό. Για να χτυπήσει τους αγώνες μας αλλά κυρίως για να τρομοκρατήσει ολόκληρη την κοινωνία, καταργεί την κατάκτηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου όταν ακόμα και η χούντα για να εισβάλει στο Πολυτεχνείο το 1973 ζήτησε την άδεια του πρύτανη και της συγκλήτου, οι οποίοι αρνήθηκαν και παραιτήθηκαν!».
Τι σημαίνει ο νέος νόμος για το αύριο; «Ο νέος νόμος έρχεται να διαμορφώσει έναν αυριανό εργαζόμενο φτηνό, ευέλικτο, άμεσα παραγωγικό και ειδικευόμενο, πειθήνιο και παράλληλα χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις. Έναν εργαζόμενο δηλαδή πολύ πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμο από την εργοδοσία σε μια προσπάθεια συμπίεσης των δικαιωμάτων των νέων. Η αντιδραστική κυβερνητική πολιτική προστάζει μια γενιά πιο μορφωμένη από κάθε άλλη, σε κοινωνίες πιο πλούσιες από ποτέ να είναι η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από τις προηγούμενες».
«Είμαστε κομμάτι της κοινωνίας αυτής όπως ο κάθε ένας από εσάς. Δεν διεκδικούμε κάποια προνομιακή μεταχείριση, δεν είμαστε συντεχνία, δεν ενδιαφερόμαστε για καριέρες, δεν νοιαζόμαστε μόνο για τον εαυτό μας, όπως θέλουν να πείσουν όλη την κοινωνία τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ. Δεν μας νοιάζουν οι σχέσεις με το κυβερνητικό και καθηγητικό κατεστημένο», τονίζουν οι αγωνιζόμενοι φοιτητές και ξεκαθαρίζουν γιατί αγωνίζονται:
«Αγωνιζόμαστε για να μπορεί η νεολαία είτε έχει σπουδάσει, είτε όχι, να ζει με αξιοπρέπεια από μια δουλειά. Αγωνιζόμαστε για να έχουν όλοι πρόσβαση στα δημόσια αγαθά, στην παιδεία, στην υγεία, στην ασφάλιση, γιατί είναι δικαιώματα και κατακτήσεις του λαού και όχι εμπορεύματα. Αγωνιζόμαστε για να μην αμείβονται οι εργαζόμενοι με μισθούς πείνας, να μην απολύονται, για να μας επιστρέψουν όλα όσα μας κλέβουν οι κυβερνήσεις και τα αφεντικά, οι επιχειρηματίες όλα αυτά τα χρόνια. Αγωνιζόμαστε γιατί είναι αδιανόητο σ’ αυτή την εποχή των τεράστιων δυνατοτήτων και της ανάπτυξης των παραγωγικών μέσων να μην μπορούμε να ζούμε όλοι αξιοπρεπώς, να ζούμε μέσα στη μιζέρια, να υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας που δεν έχουν στέγη και τροφή, που ψάχνουν καθημερινά τα σκουπίδια ή περιμένουν ώρες στις ουρές των συσσιτίων για ένα πιάτο φαΐ. Ξέρουμε ότι θα προσπαθήσουν να μας διασπάσουν, όπως κάνουν τόσα χρόνια φτιάχνοντας πλαστούς διαχωρισμούς (εργαζόμενοι στο Δημόσιο ενάντια στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, Έλληνες ενάντια στους μετανάστες κ.λπ.). Ξέρουμε ότι θα προσπαθήσουν να μας καταστείλουν με τα ΜΑΤ και με παρακρατικούς μηχανισμούς.
Ξέρουμε όμως, και το ξέρετε και εσείς, ότι αν οι φοιτητές ενωθούν με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς και με όλους τους εργαζόμενους, αν ο λαός βρεθεί δίπλα μας και αγωνιστούμε μαζί, αυτή η βάρβαρη κυβέρνηση, τα Mνημόνιά της και η αντιλαϊκή πολιτική συνολικά –που την στηρίζουν μόνο μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοδημοσιογράφοι και οι δυνάμεις καταστολής– θα ανατραπεί».
Και το συντονιστικό καταλήγει με κάλεσμα κοινού αγώνα: «Δεν μπορούμε να ζήσουμε όπως σχεδιάζουν, δεν θα υποταχτούμε σ’ αυτό το απάνθρωπο μέλλον που έχουν ετοιμάσει για όλους μας, δεν θα υποχωρήσουμε. Έχουμε μόνο μια επιλογή, τον αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους για μια άλλη εκπαίδευση, για μια άλλη ζωή, για μια άλλη κοινωνία. Εμπρός λοιπόν για πανεκπαιδευτικό - πανκοινωνικό ξεσηκωμό. Εμπρός για καταλήψεις, απεργίες, διαδηλώσεις μέχρι τη νίκη».
EΒΔΟΜΑΔΑ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
n Κόμβο για το πανεκπαιδευτικό κίνημα αποτελεί αυτή η εβδομάδα, καθώς στο χορό των κινητοποιήσεων που έχουν ανοίξει οι φοιτητές από τον Αύγουστο, μπαίνουν πλέον και τα σχολεία με τις απεργίες δασκάλων και καθηγητών αλλά και τις εντεινόμενες αντιδράσεις μαθητών. Στις 300 κατειλημμένες σχολές που εναντιώνονται στο νόμο - πλαίσιο και την αντιλαϊκή πολιτική αναμένεται να προστεθούν και οι δάσκαλοι, που θα πραγματοποιήσουν στις 22 Σεπτεμβρίου, 24ωρη απεργία, οι καθηγητές με στάση εργασίας και οι μαθητές που βλέπουν τη σχολική χρονιά να ξεκινά χωρίς καν να έχουν βιβλία. Μάλιστα, η στάση αυτή των εκπαιδευτικών θα κλιμακωθεί με 48ωρη απεργία στις 3-4 Οκτώβρη, ενώ και σύλλογοι μελών ΔΕΠ σε πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα καλούν σε αντίστοιχες απεργίες και κινητοποιήσεις. Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στη συγκρότηση ενός πραγματικά πανεκπαιδευτικού μετώπου, κάτι αναγκαίο για την ανατροπή όχι μόνο της αντιεκπαιδευτικής, αλλά και συνολικά αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής. Δεν είναι τυχαίο που αυτή τη στιγμή διεθνώς υπάρχουν πολλά παραδείγματα αντίστοιχων κινημάτων. Στη Χιλή οι φοιτητές μετά από πολύμηνους αγώνες έχουν πλέον μαζί τους όχι μόνο εκπαιδευτικούς, αλλά και το εργατικό κίνημα που προκηρύσσει απεργίες μαζί τους, ενώ στην Ισπανία διαδηλώνουν και καλούν σε αντίστοιχες απεργίες μαζί καθηγητές, μαθητές, γονείς και φοιτητές ενάντια στις περικοπές και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας.
ΜΑΖΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ
Τα ελπιδοφόρα αυτά παραδείγματα δείχνουν ότι τα πανεκπαιδευτικά αλλά και πανκοινωνικά μέτωπα παιδείας-εργασίας είναι εφικτά και αναγκαία στην περίοδο της κρίσης και των μνημονίων διεθνώς και αποτελούν οδηγό για τις κινηματικές δυνάμεις στο πώς μπορούν να ανατρέπουν πολιτικές και κυβερνήσεις που στερούν το μέλλον της νεολαίας και των εργαζομένων. Έναυσμα για κάτι τέτοιο επιδιώκεται να είναι το πανελλαδικό συλλαλητήριο της ερχόμενης Πέμπτης, με τη συμμετοχή εκατοντάδων φοιτητικών, διδασκαλικών, καθηγητικών και μαθητικών συλλόγων, σαν πρώτο βήμα για τον κοινό βηματισμό τους και την επικοινωνία με όλη την κοινωνία, που βλέπει δικαιώματα αιώνων να χάνονται, για την ίδια αλλά και τα παιδιά της.
