Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Τα έδωσαν όλα, δεν πήραν τίποτα!

Λύση μπορεί να δώσει ένα αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής



Βίαιες αναταράξεις υφίσταται το πολιτικό σκηνικό της χώρας. Συνθλίβεται ανάμεσα στις απίστευτα βάρβαρες απαιτήσεις των γερμανών επικυρίαρχων και της ντόπιας ολιγαρχίας που προκαλούν την οργή ολόκληρου του ελληνικού λαού και στις πρωτοφανούς έκτασης και έντασης αγωνιστικές κινητοποιήσεις εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων που με εντυπωσιακή μαχητικότητα αντιμετωπίζουν τις επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής. Οι αντεργατικές, αντιλαϊκές και ξενόδουλες πολιτικές επιλογές του Γ. Παπανδρέου, του B. Βενιζέλου και του «νεομνημονιακού» Α. Σαμαρά προκαλούν θύελλα 
αντιδράσεων όχι μόνο στα κόμματά τους και στους ψηφοφόρους τους, αλλά ακόμη και μεταξύ των βουλευτών τους. Το γεγονός ότι έφτασαν στο σημείο να διαγράψουν το ένα ...πέμπτο(!) της Βουλής για να τρομοκρατήσουν και να πειθαρχήσουν τους υπόλοιπους βουλευτές τους, υποδηλώνει τη ραγδαία αποδυνάμωση όχι μόνο των θλιβερών Σαμαρά - Βενιζέλου - Παπανδρέου, αλλά και της ίδιας της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

 Ένα τεράστιο πολιτικό κενό δημιουργείται για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση, καθώς οι «αντιμνημονιακοί» ψηφοφόροι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ μένουν χωρίς πολιτική έκφραση, παρά το γεγονός ότι αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων και των δύο κυβερνητικών καθεστωτικών κομμάτων. Οι διαγραφέντες βουλευτές των δύο κομμάτων δεν φαίνονται όμως ικανοί να συγκροτήσουν δύο αντιμνημονιακούς πόλους στους αντίστοιχους κομματικούς χώρους, παρόλο που είναι βέβαιο ότι ένα αντιμνημονιακό νέο κόμμα στο χώρο της ΝΔ και άλλο ένα στο χώρο του ΠΑΣΟΚ θα έμπαιναν οπωσδήποτε στη Βουλή στις εκλογές και θα επέτρεπαν στους διαγραφέντες να διαπραγματευθούν από θέση ισχύος την επάνοδό τους στα «μητρικά» κόμματα. Το ενδεχόμενο αυτό είναι αλήθεια ότι προκάλεσε πανικό στους Γερμανούς, στην ελληνική αστική τάξη και στις ηγεσίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οι πιέσεις όμως που ασκήθηκαν και οι εσπευσμένες υποσχέσεις σύντομης επανόδου των διαγραφέντων στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, έδειχναν τα τελευταία 24ωρα να έχουν φέρει αποτελέσματα. Είναι προφανές ότι το σύστημα δεν μπορεί να προσφέρει στο λαό λύσεις. Μοναδική ελπίδα είναι η σύμπραξη ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής προκειμένου να δημιουργηθούν σοβαρές δυνατότητες να ηττηθεί η επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, αλλά και της σύγχρονης ευρωχούντας.