Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Όταν ο λαός θέλει μπορεί να τους σαρώσει


Κάθε προηγούμενο ξεπέρασε η μαζικότητα και η οργή των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, που βρέθηκαν στους δρόμους και στις πλατείες όλης της χώρας, το τριήμερο των αντικυβερνητικών, αντιμνημονιακών κινητοποιήσεων 10 - 12 Φεβρουαρίου, με αποκορύφωμα τον κοινωνικό σεισμό της Κυριακής. Νέοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, κατέβηκαν στο δρόμο, αντιλαμβανόμενοι ότι ο κλονισμός που είχε δεχτεί το πολιτικό σύστημα μετά από ενάμιση χρόνο μνημονιακής πολιτικής, μπορούσε να ενταθεί. Μέχρι την ανατροπή του...






Γράφουν οι: Στράτος Βουραζέρης
                       Νατάσα Κεφαλληνού
                       Γιώργος Μαριάς
                       Παναγιώτης Ξοπλίδης



Το αντικαπιταλιστικό δυναμικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνέβαλε με όλες τις δυνάμεις του προκειμένου να εκφραστούν οι αγωνιστικές και ανατρεπτικές διαθέσεις. Την εβδομάδα που προηγήθηκε με περιοδείες σε εργασιακούς χώρους και γειτονιές καλούσε τον κόσμο «να μην τους φοβηθεί» και να βγει μαζικά στο δρόμο του αγώνα. Πολλές από τις πόλεις της περιφέρειας αποτελούν «καζάνι που βράζει», υπό το βάρος των οικονομικών και εργασιακών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνική πλειονότητα. Πέραν της μαζικότητας και της αποφασιστικότητας των συγκεντρώσεων που έγιναν σε αυτές, δεν είναι τυχαίο το πλήθος των πρωτοβουλιών (Βόλος, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Πάτρα κ.ά.) που βρίσκονται σε εξέλιξη για ανεξάρτητο εργατικό συντονισμό.  Στη συγκέντρωση στην παραλία του Βόλου, οι συγκεντρωμένοι, νέοι στην πλειοψηφία τους την Κυριακή, άγγιξαν τις 5.000. Μετά την πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, κατελήφθη το δημαρχείο, όπου πραγματοποιήθηκε συνέλευση των συγκεντρωμένων. Η κατάληψη έληξε την Κυριακή το βράδυ, ενώ διαδηλωτές εισέβαλαν και στην εφορία. Εργαζόμενοι και απολυμένοι από τη βιομηχανία Kόντι και τις βιομηχανίες ΜΕΚ, ΒΕΚ και Ιμάντα, είχαν πραγματοποιήσει το Σάββατο σύσκεψη προκειμένου να υπάρξει ανεξάρτητος ταξικός συντονισμός στην πόλη. Νέα σύσκεψη είχε οριστεί για την Πέμπτη. Στα Γιάννενα παρά τη συνεχή βροχή και το χιονιά, πάνω από 1.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν την Κυριακή στην κεντρική πλατεία, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του συντονιστικού Πρωτοβάθμιων Σωματείων. Έγινε πορεία στους δρόμους της πόλης με αίτημα την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής που εφαρμόζει. Οι συγκεντρωμένοι παρέμειναν στην πλατεία μέχρι το βράδυ, υπό συνεχή βροχή, με μικροφωνική και συνθήματα. Στην Πρέβεζα εκατοντάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν στους δρόμους της πόλης φωνάζοντας αντιμνημονιακά, αντικυβερνητικά και αντιΕΕ συνθήματα.
Στην Πάτρα και στην Καλαμάτα οι διαδηλώσεις συγκέντρωσαν χιλιάδες κόσμου. Στην Καλαμάτα μάλιστα έγιναν δύο διαδηλώσεις κάθε μέρα (Σάββατο - Κυριακή), οι οποίες μετέφεραν το μήνυμα του αγώνα σε κάθε γειτονιά της πόλης. Στην Πάτρα οι διαδηλωτές δεν φοβήθηκαν την αστυνομική βαρβαρότητα του Σαββάτου και βγήκαν μαζικά στο δρόμο την Κυριακή, ενώ από την Παρασκευή πραγματοποίησαν 3ήμερη κατάληψη γραφείων της Περιφέρειας. Τριήμερη κατάληψη πραγματοποιήθηκε και στην Περιφέρεια Θεσσαλίας στη Λάρισα από την επιτροπή αγώνα ενάντια στα χαράτσια. Στη Ξάνθη εξάλλου παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες, πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις και τις τρεις ημέρες.

Σ.Β


Καρφίτσα δεν έπεφτε στο Σύνταγμα το απόγευμα της Κυριακής 12 Φεβρουαρίου. Ήδη από τις 4 μ.μ. τρένα και λεωφορεία από όλες τις γειτονιές της πρωτεύουσας γέμιζαν ασφυκτικά, μεταφέροντας κόσμο στο κέντρο. Σε εκατοντάδες χιλιάδες υπολογίζονταν οι συγκεντρωμένοι, σε μια διαμαρτυρία που ξεπέρασε κατά πολλούς σε μαζικότητα ακόμη και τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις του καλοκαιριού ή τη μεγαλειώδη απεργία του Οκτωβρίου. Κατάφορα αναληθείς είναι οι εκτιμήσεις της αστυνομίας που κάνουν λόγο για 80.000 συγκεντρωμένους. Διαψεύδονται απευθείας αν κανείς χαρτογραφήσει τους δρόμους που γέμιζε το πλήθος την Κυριακή: Όλη η πλατεία Συντάγματος και οι δρόμοι που τη περικυκλώνουν, η Λεωφόρος Αμαλίας μέχρι τους στύλους του Ολυμπίου Διός, η Βασιλίσσης Σοφίας, η Βασιλέως Γεωργίου, η Μητροπόλεως, η Ερμού, η Φιλελλήνων, η Πανεπιστημίου, η Σταδίου, η πλατεία Ομόνοιας, η Ακαδημίας, η Καραγεώργη Σερβίας ξεχείλιζαν από διαδηλωτές. Το εκπληκτικό ήταν ότι ακόμη και τα μικρά στενά κάθετα ήταν γεμάτα κόσμο.
Σε αντίθεση με άλλες φορές, οι διαδηλωτές με τα πανό και τα μπλοκ τους ή κατά ομάδες και παρέες συνέρρεαν προς το Σύνταγμα νωρίτερα από το ραντεβού που είχε δοθεί. Έτσι στις 5 μ.μ. που είχε οριστεί το κάλεσμα ήδη χιλιάδες διαδηλωτές βρίσκονταν μπροστά από τη Βουλή, εκδηλώνοντας την αντίθεσή τους στην υπερψήφιση του Μνημονίου 2, απαιτώντας να διαγραφεί το χρέος, να πέσει η κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή, μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο η πλειοψηφία των βουλευτών της συγκυβέρνησης μαύρου μετώπου, πάσχιζαν να δικαιολογήσουν γιατί αποφάσισαν να καταδικάζουν την κοινωνική πλειοψηφία της χώρας στην πείνα, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Οι διαδηλωτές (εργαζόμενοι, άνεργοι συνταξιούχοι, φοιτητές) κάλυπταν όλο το ηλικιακό φάσμα: Aπό έφηβους μαθητές μέχρι ηλικιωμένους. Πλειονότητα αποτελούσαν οι νέοι, η γενιά της επισφάλειας και της ανεργίας αλλά και οι «γονείς» τους, οι πενηντάρηδες που γεύονται την πίκρα της απόλυσης και της ανεργίας, που βλέπουν τους κόπους ετών να εξανεμίζονται. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα ολόκληρες οικογένειες βρίσκονταν μαζί στο δρόμο. Οι περισσότεροι απ’ τους παρευρισκόμενους ήταν προετοιμασμένοι για μακράς διαρκείας παραμονή στο Σύνταγμα και γι’ αυτό ήταν εφοδιασμένοι με μάσκες, μαντήλια, γυαλάκια, Μαλόξ και Ριοπάν.
Μισή ώρα αφότου άρχισε το συλλαλητήριο, έχοντας τα μηνύματα της ακατάπαυστης συρροής του κόσμου και υπό τον φόβο ότι η διαδήλωση μπορεί να «εκτραπεί» σε λαϊκή εξέγερση, η κυβέρνηση Παπαδήμ(ι)ου και πιο συγκεκριμένα ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη», Χρ. Παπουτσής, έδωσε εντολή να ξεδιπλωθεί το χτύπημα της αστυνομίας. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, στις 5.20 μ.μ. δύο νεράτζια που πετάχτηκαν στις ενισχυμένες αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν παραταγμένες μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη ήταν η ...αφορμή για να εξαπολυθεί ένας πρωτοφανής «χημικός πόλεμος» από τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Σε χρόνο μηδέν η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική.
Από το ...θάλαμο αερίων δεν γλίτωσαν ούτε ο Μίκης Θεοδωράκης και o Μανώλης Γλέζος, που την ώρα της επίθεσης προσέρχονταν στη Βουλή για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους. Λίγο αργότερα, εμφανώς καταπονημένοι και φορώντας μάσκες έκαναν δηλώσεις: Καταγγέλλοντας τη χρήση χημικών, ο Μίκης Θεοδωράκης έστειλε μήνυμα αισιοδοξίας, τονίζοντας ότι «θα νικήσουμε και αυτή τη φορά». Ενώ ο Μανώλης Γλέζος επισήμανε ότι τα μέτρα είναι εναντίον του ελληνικού λαού και «καταλύουν κάθε έννοια συνταγματικής και δημοκρατικής νομιμότητας».
Από εκείνη την ώρα και μέχρι αργά το βράδυ, οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν αλλεπάλληλες «επιχειρήσεις εκκαθάρισης» της πλατείας Συντάγματος, επιδιώκοντας εμφανώς τη διάλυση του συλλαλητηρίου. Ωστόσο οι σχεδιασμοί τους ανατράπηκαν από την αποφασιστικότητα και τη μαχητικότητα των διαδηλωτών, οι οποίοι αρνούνταν να υποχωρήσουν. Τα πανό των πρωτοβάθμιων σωματείων και του Συντονισμού, των επιτροπών ανέργων, των συνελεύσεων γειτονιάς, του Δεν Πληρώνουμε, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δέχτηκαν άγριο κτύπημα μπροστά από τη Βουλή και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν λίγα μέτρα. Ωστόσο ο κόσμος δεν έφυγε, με αργά βήματα και χωρίς πανικό, οπισθοχώρησε για λίγο, πήρε μια ανάσα και επέστρεψε δριμύτερος. Η απαγόρευση της διαδήλωσης δεν πέρασε...
Από εκεί και ύστερα με συχνότητα τέταρτου, τα ΜΑΤ εκσφενδόνιζαν δεκάδες χημικά, έσπρωχναν και καταδίωκαν τους διαδηλωτές προσπαθώντας να τους απομακρύνουν από το Σύνταγμα. Μπροστά στην καταστολή, αντί ο κόσμος να λιγοστεύει αυξανόταν, καθώς όσο περνούσε η ώρα όλο και περισσότεροι άνθρωποι κατέβαιναν στο δρόμο. Μόλις κάποιος «λυγίζει» από την αποπνικτική ατμόσφαιρα, αμέσως προστρέχουν οι γύρω του να τον βοηθήσουν. Ανάμεσα στους εκκωφαντικούς και εκφοβιστικούς ήχους από τις κρότου - λάμψης, στα πηγαδάκια άκουγες τον κόσμο εξοργισμένο να αναφέρει: «Να πέσει τώρα η κυβέρνηση», «να φύγουν», «να μείνουμε όλο το βράδυ στο δρόμο», «δεν θα περάσει», «Χούντα», «δεν μας φοβίζουν μας εξοργίζουν», «δεν έχουμε τίποτα άλλο να χάσουμε, θα μείνουμε εδώ όσο χρειαστεί».
Από τις 6.30 μ.μ. και ύστερα ήταν αδύνατον να προσεγγίσει κανείς το Σύνταγμα, ενώ στους γύρω δρόμους (ως την Ομόνοια, το Μοναστηράκι, το Πολυτεχνείο, τη Συγγρού) το αταξινόμητο πλήθος παρέμεινε και έκανε συνεχείς προσπάθειες να πλησιάσει τη Βουλή. Μεγάλα τμήματα διαδηλωτών, αρνούμενα να αποδεχτούν την ουσιαστική απαγόρευση της διαδήλωσης, μάχονταν με τις αστυνομικές δυνάμεις σώμα με σώμα, προσπαθούσαν να αποκρούσουν τις επιθέσεις των ΜΑΤ, έστηναν οδοφράγματα.
Συγκρούσεις εξελίσσονταν και σε διάφορα άλλα σημεία της πόλης, με ομάδες «θεαματικής βίας» να επιδίδονται σε πόλεμο με πέτρες και μολότωφ εναντίον των επιτιθέμενων αστυνομικών δυνάμεων και να πυρπολούν κυρίως τράπεζες και καταστήματα πολυεθνικών αλυσίδων. Τα δελτία των 8 που «έπαιζαν» εκείνη την ώρα, φρόντισαν να αποκρύψουν συνειδητά την εικόνα απ’ τα πλήθη που κατέκλυσαν το Σύνταγμα ή την εικόνα της βάρβαρης αστυνομικής καταστολής και εστίαζαν στις «καταστροφές», τα «επεισόδια» και τη φωτιά στο νεοκλασικό κτίριο, που στεγαζόταν το Αττικόν. Τα τηλεοπτικά παράθυρα –σε διατεταγμένη υπηρεσία– γέμισαν από τα «κροκοδείλια δάκρυα» των μεγαλοδημοσιογράφων - «προστατών του πολιτισμού», που καλούσαν τον Χρ. Παπουτσή να χρησιμοποιήσει αυταρχικότερα μέτρα εναντίον των διαδηλωτών και εντονότερη καταστολή.
Τελικά στις 10 μ.μ. η αστυνομία πραγματοποίησε την τελευταία «επιχείρηση εκκένωσης» του Συντάγματος. Μεγάλα μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των πρωτοβάθμιων σωματείων, που είχαν μείνει τελευταία στο Σύνταγμα, εγκλωβίστηκαν ανάμεσα σε διμοιρίες και ψεκάστηκαν ανελέητα, ενώ τα ΜΑΤ χτυπούσαν με κλομπ και εκσφενδόνιζαν ...πέτρες. Λίγο αργότερα, το Δημαρχείο Αθηνών εκκενώθηκε βίαια από τα 25 άτομα που είχαν μπει μέσα για να το καταλάβουν. Ο απολογισμός περιλάμβανε δεκάδες τραυματίες με αναπνευστικά προβλήματα και ανοιγμένα κεφάλια. Ακόμη και το υπουργείο Υγείας έκανε λόγο την επόμενη μέρα για 35 τραυματίες πολίτες, που διακομίστηκαν στο Γενικό Κρατικό Αθηνών και το «Σωτηρία».
Επιπλέον, η αστυνομία προχώρησε σε πογκρόμ αναίτιων προσαγωγών και συλλήψεων. Οι προσαγωγές, που σε αρκετές περιπτώσεις γίνονταν «προληπτικά» πριν καν ξεκινήσει η πορεία (υπάρχουν καταγγελίες για προσαγωγές αγωνιστών ακόμη και έξω από τα σπίτια τους!) έφτασαν τις 171. Οι προσαχθέντες κρατήθηκαν πολλές ώρες στη ΓΑΔΑ χωρίς να έχουν τη δυνατότητα επικοινωνίας με τους οικείους τους και δικηγόρους. Τελικά σε 79 από αυτούς αποδόθηκαν κατηγορίες κυρίως πλημμεληματικού και (σε λιγότερους) κακουργηματικού χαρακτήρα.
Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και ο Αντώνης Βουτσίνος, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φοιτητικού Συλλόγου του Μαθηματικού Αθήνας και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο οποίος συνελήφθη στην Ερμού ενώ καταδιώκονταν τα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων, των πρωτοβάθμιων σωματείων και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σε αυτόν αποδόθηκαν πλημμελήματα και πέρασε από Εισαγγελέα την Τρίτη, μαζί με τους υπόλοιπους (περίπου τους μισούς) από τους συλληφθέντες. Μάλιστα την Τετάρτη σε μια πρωτοφανή ενέργεια στιγματισμού, δόθηκαν στη δημοσιότητα από την ιστοσελίδα της Αστυνομίας επιλεκτικά ονόματα και φωτογραφίες συλληφθέντων. Φορείς, σωματεία, συλλογικότητες εξέδωσαν ψηφίσματα για την απελευθέρωση και απόσυρση όλων των κατηγοριών από τους συλληφθέντες της 12ης Φεβρουαρίου.

Ν.Κ

Μήνυμα ανατροπής από τη Θεσσαλονίκη

Από την Πέμπτη ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη ένα ντόμινο διαδηλώσεων, που η κάθε μία λειτουργούσε πολλαπλασιαστικά και για τις επόμενες μέρες, μέχρι τη μεγαλειώδη διαδήλωση της Κυριακής. Η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων και μια σειρά από πρωτοβουλίες κατοίκων κάλεσαν καταρχάς την Πέμπτη σε απογευματινό συλλαλητήριο, η μαζικότητα και ο παλμός του οποίου αποτέλεσαν ένα πρώτο δείγμα γραφής του τι θα ακολουθούσε. Το συλλαλητήριο σταματούσε έξω από ραδιοφωνικούς σταθμούς, ενώ αντιπροσωπείες αγωνιστών διέκοπταν το πρόγραμμα και καλούσαν σε τριήμερο ξεσηκωμό.
Παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες, οι διαδηλώσεις στο πλαίσιο της 48ωρης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας, ήταν αρκετά μαζικές, σε πείσμα του ανύπαρκτου χρόνου προετοιμασίας. Τα μπλοκ του συντονισμού και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν τα πιο μαζικά στην προσυγκέντρωση της Καμάρας, ενώ η προσπάθεια για κοινή απεργιακή διαδήλωση μπλόκαρε και τις δύο μέρες στη «βιασύνη» του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης να μη συναντηθεί με την πορεία που ξεκίνησε από την Καμάρα. Μάλιστα, την Παρασκευή προέβη σε μια ανεκδιήγητη κίνηση, οδηγώντας ολόκληρη απεργιακή διαδήλωση στο πολιτικό γραφείο του Βενιζέλου, ενώ μετά, 100 άτομα έκαναν μεταβολή και πορεύτηκαν μόνα τους προς τη Γενική Γραμματεία Μακεδονίας Θράκης. Όλη η υπόλοιπη διαδήλωση συνέχισε με πορεία στους δρόμους της πόλης και κατέληξε στη Γενική Γραμματεία, όπου ξηλώθηκε η περίφραξη του προαύλιου χώρου. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις έκαναν την εμφάνισή τους και τα μπλοκ υποχώρησαν συγκροτημένα. Το Σάββατο, η εξίσου μαζική διαδήλωση, κατέληξε στον κινηματογράφο Ολύμπιον, που μετατράπηκε σε κέντρο αγώνα της Πρωτοβουλίας Σωματείων για τη μεγάλη λαϊκή συγκέντρωση της Κυριακής. Πάνω από 10.000 προκηρύξεις μοιράστηκαν, χιλιάδες κόσμου πέρασαν, ενώ έγινε εκδήλωση του Σωματείου Bιβλίου Xάρτου για το άρθρο 99 και τις συλλογικές συμβάσεις με μεγάλη μαζικότητα και προβλήθηκε η ταινία Tα κορίτσια της βροχής.
Την Κυριακή, η Πρωτοβουλία Σωματείων καλούσε στις 4 μ.μ., Αριστοτέλους με Τσιμισκή. Ήδη από νωρίς όλος ο χώρος της πλατείας Αριστοτέλους μπροστά στο κατειλημμένο Ολύμπιον είχε γεμίσει. Ένα πρωτοφανές πλήθος ήταν έτοιμο να διαδηλώσει στο κέντρο της πόλης. Μια μικρή πορεία από δυνάμεις κυρίως του ΕΛΑΔΑ και της ΚΟΕ αποκόπηκε για να πάει στο γερμανικό Προξενείο, ενώ για άλλη μια φορά προκλητική ήταν η διοίκηση του ΕΚΘ, η οποία ήθελε να απαγορέψει στον κόσμο να διαδηλώσει με σκοπό να τον εγκλωβίσει στην πλατεία για να παρακολουθήσει τη συζήτηση στη Βουλή. Μάλιστα, δεν επέτρεψε σε εκπρόσωπο της Πρωτοβουλίας Σωματείων να τοποθετηθεί και να καλέσει τον κόσμο σε διαδήλωση στο κέντρο της πόλης. Η προσπάθειά τους έπεσε στο κενό, καθώς με το πανό της Πρωτοβουλίας επικεφαλής, ξεκίνησε μεγαλειώδης διαδήλωση στο κέντρο της πόλης, με πάνω από 30.000 διαδηλωτές, εντυπωσιακό παλμό και ενθουσιασμό, καθώς ήδη έρχονταν ενθαρρυντικά μηνύματα από τη συγκέντρωση στην Αθήνα. Η πορεία επέστρεψε στην πλατεία Αριστοτέλους και στο Ολύμπιον, με σκοπό να παραμείνει όλος ο λαός εκεί. Και τότε έπιασαν δουλειά οι δυνάμεις καταστολής. Με πολλαπλές επιδρομές που ολοένα και πλησίαζαν προς το Ολύμπιον (σε μία από αυτές μάλιστα πετάχτηκαν χημικά εντός του χώρου όπου υπήρχαν χιλιάδες διαδηλωτές) προσπάθησαν να θέσουν σε εφαρμογή σχέδιο εκκένωσης, ανάλογα με εκείνο που συνέβαινε ταυτόχρονα στην πλατεία Συντάγματος. Παρόλ’ αυτά, ο κόσμος δεν διαλυόταν και μέχρι αργά, με τη συμβολή των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρέμενε στο χώρο της πλατείας. Στη συντεταγμένη υποχώρηση του πανό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην τελευταία και πιο βίαιη απόπειρα εκκένωσης της πλατείας, έγινε απρόκλητη επίθεση στην περιφρούρηση (όπως φαίνεται και καθαρά σε βίντεο που υπάρχει στο διαδίκτυο) και σημειώθηκαν συλλήψεις.

Γ.Μ
Π.Ξ


Ξεσηκωμός στην Κρήτη

Μεγάλες διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και στην Κρήτη. Στο Ηράκλειο η συμμετοχή την Κυριακή ήταν πρωτόγνωρη, αφού άγγιξε τις 20.000!
Ιδιαίτερο ρόλο στην επιτυχία της συγκέντρωσης στο Ηράκλειο, αλλά και στις άλλες πόλεις της Κρήτης, έπαιξαν οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι οποίες όλο το προηγούμενο διάστημα πραγματοποίησαν ευρεία πολιτική παρέμβαση στην περιοχή.
Απεργιακές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν στο Ηράκλειο και κατά τη διάρκεια του απεργιακού 48ωρου που προηγήθηκε.
Επίσης, ως αποτέλεσμα των αγωνιστικών διαθέσεων σε εργασιακούς χώρους του Ηρακλείου, βρίσκεται σε εξέλιξη πρωτοβουλία για την συγκρότηση ανεξάρτητου συντονισμού σωματείων.
Πρωτοστατούν οι τοπικοί σύλλογοι δασκάλων και καθηγητών και το σωματείο των τυπογράφων.
Η πρωτοβουλία καλεί εργατική συνέλευση την Τρίτη 28/2, στο Εργατικό Κέντρο της πόλης.
Ανεξάρτητος συντονισμός εργατικών σωματείων έχει συγκροτηθεί και στο Ρέθυμνο (συμμετέχουν σύλλογοι εκπαιδευτικών και γιατρών), του οποίου η παρέμβαση συνέβαλε στη μαζικότητα των συγκεντρώσεων του τριημέρου.
Στα Χανιά το τριήμερο των κινητοποιήσεων ξεχώρισε η διαδήλωση της Κυριακής, αλλά και το κλείσιμο των σχολείων (γυμνάσια και λύκεια), με αποφάσεις καθηγητών και μαθητών την Παρασκευή.
Θα πρέπει ακόμα να τονιστεί το κύμα μαθητικών καταλήψεων που ξέσπασε την τελευταία εβδομάδα στα Χανιά αλλά και στο Ηράκλειο.
Στα Χανιά εξάλλου πραγματοποιήθηκε κατάληψη της περιφερειακής ενότητας (παλαιά νομαρχία) Χανίων, ενώ στο Ρέθυμνο υπό κατάληψη βρίσκονταν το δημαρχείο μέχρι και προχθές.

Περί εμπρησμών

Μια πολύ περίεργη προσπάθεια εμπρησμού στην οδό Όθωνος, επί της πλατείας Συντάγματος και πολύ κοντά στα μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των Πρωτοβάθμιων Σωματείων, εκδηλώθηκε την Κυριακή. Συγκεκριμένα, από την είσοδο πολυκατοικίας που κατοικείται, δίπλα σε καφέ, άρχισαν να βγαίνουν φλόγες. Αμέσως έτρεξαν σύντροφοι από την περιφρούρηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και είδαν να έχει ανάψει φωτιά στον ισόγειο προθάλαμο της πολυκατοικίας, πολύ κοντά στον ηλεκτρικό πίνακα. Ήδη τρομοκρατημένοι γέροντες είχαν βγει στα μπαλκόνια. Ο καθένας καταλαβαίνει πόσο ιδανικό θα ήταν το θέαμα για την τρομολαγνεία των ΜΜΕ και της κυβέρνησης, να καίγεται μια πολυκατοικία, πάνω στο Σύνταγμα, με ανήμπορους ηλικιωμένους να ζητούν βοήθεια και τα πανό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από κάτω… Το εντυπωσιακό είναι ότι η φωτιά μπήκε χωρίς να το καταλάβει κανείς, χωρίς να μπει στο κτίριο κάποια ομάδα κρούσης. Ήταν πολύ επαγγελματική δουλειά… Η φωτιά σβήστηκε έγκαιρα από την περιφρούρηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των σωματείων.

Γ.Ε.