του Σπύρου Κοτσια*
Ο Παπανδρέου έπεσε κάτω από το βάρος των λαϊκών αντιδράσεων, η λύση όμως που δόθηκε με τη συγκρότηση της τρικομματικής κυβέρνησης Παπαδήμου προήλθε μέσα από το σύστημα, αφού οι λαϊκές κινητοποιήσεις παρά τον έντονο χαρακτήρα τους, δεν μπόρεσαν να κλονίσουν τη συνοχή του. Η νέα κυβέρνηση, που αποτελείται κυρίως από στελέχη του ΠΑΣΟΚ και οκτώ υπουργούς και υφυπουργούς προερχόμενους από τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ, ανέλαβε την υποχρέωση να εφαρμόσει όλα τα μέτρα που είχαν αποφασιστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και ψηφισθεί από τη Βουλή και ταυτόχρονα να προωθήσει τις αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου και την υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης και του νέου Μνημονίου με σκληρότερους όρους για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.
Για να καταλήξουμε σε αυτό το αποτέλεσμα, χρειάστηκε να ασκηθούν πρωτόγνωροι εκβιασμοί γύρω από την καταβολή της 6ης δόσης των 8 δισ. από την τρόικα και τους τραπεζίτες, να παραιτηθεί ο Παπανδρέου, να καμφθεί πλήρως η χλιαρή αντιμνημονιακή, για αντιπολιτευτικούς και μόνο λόγους, στάση του Σαμαρά και να παραβιασθεί το Σύνταγμα με ευθύνη του ιδίου του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή έπαιξαν οι εγχώριοι σύμμαχοι της τρόικας, θεσμικοί και εξωθεσμικοί. Όπως στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων, το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, η Δημοκρατική Συμμαχία της Μπακογιάννη, τραπεζίτες, του Προβόπουλου συμπεριλαμβανομένου, τα ΜΜΕ, αλλά και διάφοροι «λαγοί» που καθημερινά γεμίζουν τα τηλεοπτικά παράθυρα προπαγανδίζοντας τις θέσεις του μαύρου μετώπου.
Η κυβέρνηση Παπαδήμου ήρθε για να εφαρμόσει την πιο σκληρή γραμμή των Βρυξελλών και των τραπεζιτών που τη στηρίζουν, αποτελεί μια μείξη τραπεζικού αυταρχισμού και ακροδεξιού λαϊκισμού, όπως σωστά επεσήμανε και ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Η συμμετοχή των μεταλλαγμένων φασιστών του ΛΑΟΣ προαναγγέλλει τη σκληρότητα με την οποία θα αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις των εργαζομένων στα νέα μέτρα.
Η δυναμική παρέμβαση των ΜΑΤ στο κέντρο έκδοσης των εντολών διακοπής της ηλεκτροδότησης σε όσους δεν πληρώνουν το νέο χαράτσι του Βενιζέλου, οι συλλήψεις των συνδικαλιστών μεταξύ των οποίων και του Προέδρου της ΓΕΝΟΠ, το ξύλο και οι συλλήψεις διαμαρτυρομένων πολιτών έξω από τα γραφεία της ΔΕΗ στην Καλλιθέα, αποτελούν τα πρώτα δείγματα γραφής της σκλήρυνσης της κυβερνητικής πολιτικής σε όσους τολμούν να διαμαρτυρηθούν.
Τώρα πλέον έχει καταστεί φανερό πού οδηγούν τη χώρα τα ξένα και ντόπια κέντρα αποφάσεων, με τη συνεργασία και του πολιτικού προσωπικού, το οποίο πρόδωσε την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων του και για ιδιοτελείς καθαρά λόγους δέχτηκε να υπηρετήσει τα πιο άνομα και σκοτεινά συμφέροντα σε βάρος του λαού μας και του τόπου.
Η Ελλάδα με τα μέτρα που παίρνονται στην κατεύθυνση της μείωσης του εργατικού κόστους, της πλήρους απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, της κατάργησης του κοινωνικού κράτους, της υποβάθμισης της δημόσιας παιδείας, της διάλυσης του εθνικού συστήματος υγείας, μετατρέπεται σε παράδεισο εύκολου πλουτισμού, έχοντας πλέον πολύ περισσότερες ομοιότητες και κοινά σημεία με την Κορέα και τις Φιλιππίνες παρά με τις χώρες μέλη της ευρωζώνης.
Η σχεδιαζόμενη εκποίηση της κρατικής περιουσίας και η εκχώρηση στους ιδιώτες των οργανισμών κοινής ωφέλειας, ανάβει το πράσινο φως, στο πλαίσιο μιας κατ’ επίφαση ανάπτυξης, να δημιουργηθούν και στη χώρα μας ζώνες ελευθέρου εμπορίου, οικονομικές περιοχές απαλλαγμένες από φόρους, εντός των οποίων θα παράγονται προϊόντα και θα παρέχονται υπηρεσίες με πολύ χαμηλό κόστος από εργαζόμενους οι οποίοι θα αμείβονται με μισθούς και μεροκάματα πείνας και θα στερούνται οποιουδήποτε ασφαλιστικού και κοινωνικού δικαιώματος. Ήδη η αρχή έχει γίνει με την Κόσκο στο λιμάνι του Πειραιά αλλά και σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες στις οποίες η ανασφάλιστη και η εκ περιτροπής εργασία, με αμοιβή στις περισσότερες των περιπτώσεων κάτω των πεντακοσίων ευρώ, κυριαρχεί έναντι των άλλων μορφών απασχόλησης.
Η κοινωνική ζούγκλα εντός της οποίας μας καλούν να ζήσουμε δεν πρέπει και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από το λαό. Η καταστροφή της κοινωνικής και οικονομικής δομής που επιχειρείται στη χώρα μας αλλά και σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, με το επιχείρημα της τόνωσης της ανταγωνιστικότητας, πρέπει να σταματήσει άμεσα, άλλως οδηγούμεθα σε μια κρίση ανάλογη ή ακόμη και μεγαλύτερη εκείνης του 1929.
Οι δυνάμεις της Αριστεράς και των σοσιαλιστών που αποδεσμεύονται από το μεταλλαγμένο νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ, επωμίζονται το βαρύ καθήκον της δημιουργίας ενός παλλαϊκού μετώπου το οποίο με αξιώσεις θα διεκδικήσει την εξουσία για να μας βγάλει από την κρίση, καταργώντας τις ατιμωτικές δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια και στέλνοντας στο διάβολο την τρόικα, το ΔΝΤ και τους εγχώριους συνεργάτες τους.
*Πρώην Πρόεδρος Πανελλήνιας
Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών
