Της Τίνας Ζορμπαλά*
Από τη μία το μαύρο μέτωπο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ που αποφάσισε για τα συμφέροντα του κεφαλαίου την πλήρη παράδοση του πανεπιστημίου στις δυνάμεις της αγοράς. Από την άλλη η πλειονότητα των συλλογικών οργάνων των πανεπιστημίων που αντιδρούν στις εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Συμβουλίου Ιδρύματος, το οποίο συμπυκνώνει θεσμικά την κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατικής αυτοδιοίκησης στα πανεπιστήμια.
* μέλος της ΔΕ της ΠΟΣΔΕΠ, με το Δίκτυο Πανεπιστημιακών
Η αντίθεση στο νέο νόμο είναι τέτοια, που μόνο σε 3 από τα 15 πανεπιστήμια (Αιγαίου, ΑΠΘ και Κρήτης) προκηρύχθηκαν εκλογές, ενώ αυτές θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί σε όλα τα πανεπιστήμια μέχρι τις 15 Νοεμβρίου. Η αντίθεση είναι τέτοια που και στα τρία αυτά πανεπιστήμια η δοτή «Οργανωτική Επιτροπή» αναγκάστηκε να τις αναβάλλει. Η αντίθεση είναι τέτοια που ακόμη και τα δοτά μέλη των «Οργανωτικών Επιτροπών» άρχισαν να παραιτούνται (Αιγαίο) ή απειλούν με παραίτηση (Κρήτη, Πάτρα).
Απέναντι σ’ αυτήν την ανυπακοή της πανεπιστημιακής κοινότητας, υποστηρικτές των «ανοικτών πανεπιστημίων» –στην ουσία υποστηρικτές του νέου νόμου και των δυνάμεων της αγοράς– επιχειρούν την ποινικοποίηση των αγώνων των φοιτητών (Φυσικό Κρήτης, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χημικό ΑΠΘ) και των πανεπιστημιακών (Πολυτεχνείο Κρήτης με τη δίωξη του Δ. Πατέλη). Στην κατεύθυνση άσκησης τρομοκρατίας εντάσσονται και οι πρόσφατες καταγγελίες των μελών των «Οργανωτικών Επιτροπών» ενάντια σε όσους αντιστέκονται: Αλλού τους αποκαλούν υποκινητές «κουκουλοφόρων» (Πάτρα), αλλού «συμμορίες με άτυπο στρατό καλά οργανωμένο και εκπαιδευμένο» (Αιγαίο), στην Πάτρα ζητάνε εγγράφως ξεχωριστά από κάθε μέλος ΔΕΠ δηλώσεις νομιμοφροσύνης ότι στηρίζουν την «Οργανωτική Επιτροπή». Η κυβέρνηση μάλιστα καταγγέλλει ως εχθρούς της δημοκρατίας, οι οποίοι θα πρέπει να λογοδοτήσουν, όσους «αντιστέκονται οργανωμένα» στο νέο νόμο, απειλεί με διακοπή χρηματοδότησης αν δεν πραγματοποιηθούν εκλογές μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου. Από δίπλα της ο σταθερός της σύμμαχος, η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ που καταγγέλλει ως υποκινητές βίας, όσους αντιστέκονται.
Αυτό που θα κριθεί στη συνέχεια είναι αν το πανεπιστημιακό κίνημα θα καταφέρει να μετατρέψει την αντίσταση στην εφαρμογή του νόμου, άμεσος στόχος της οποίας είναι η ματαίωση των εκλογών για τα Συμβούλια Ιδρύματος, σε αγώνα διαρκείας για την κατάργηση του νόμου. Όπως κατάργησε το νόμο 815, όπως απέτρεψε την αναθεώρηση του Συντάγματος, όπως απονομιμοποίησε το νόμο Γιαννάκου.
