Δεν υπάρχει δημοσκόπηση που να μη δείχνει ότι οι Έλληνες απορρίπτουν την κυβέρνηση Παπαδήμου και θεωρούν βέβαιο πως θα αποτύχει να υλοποιήσει όσα υποτίθεται ότι υποσχέθηκε. Ούτε ένας στους πέντε ερωτώμενους δεν απαντά ότι της έχει εμπιστοσύνη! Συχνά δεν είναι ούτε ένας στους δέκα! Αυτό όμως είναι αναμενόμενο. Ουδέποτε ισχυρίστηκε κανένας ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου φτιάχτηκε για τα συμφέροντα του λαού και γι’ αυτό ποτέ ο λαός δεν τον είδε με θετικό μάτι.
του Γιώργου Δελαστίκ
Ένας σημαντικός στόχος της συγκρότησης της κυβέρνησης Παπαδήμου ήταν να κατευνάσει τις λαϊκές εκδηλώσεις οργής και σε αυτόν τον τομέα μέχρι στιγμής πέτυχε απολύτως. Ούτε μεγάλες διαδηλώσεις γίνονται ακόμα κατά της κυβέρνησης ούτε κυνηγάει κανείς τους υπουργούς και τους βουλευτές.
Παρά τη συντριπτική απόρριψή της στις δημοσκοπήσεις, η κυβέρνηση Παπαδήμου έχει πετύχει μέχρι τώρα στους στόχους απέναντι στο λαό που είχαν θέσει αυτοί που τη δημιούργησαν και τη συγκρότησαν. Εκεί που όμως έχει αποτύχει παταγωδώς είναι σε σχέση με τις προσδοκίες που έτρεφε η αστική τάξη της χώρας, όταν την επέβαλε στα πολιτικά κόμματα. Η σκέψη ήταν ότι ο Παπαδήμος, άνθρωπος τυφλά αφοσιωμένος στους ευρωπαίους τραπεζίτες και σαρξ εκ της σαρκός τους, άνθρωπος των Γερμανών και του κυκλώματος Σημίτη, αλλά και των Αμερικανών ως πρώην υπάλληλος της Γκόλντμαν Σαξ, ήταν ο κατεξοχήν κατάλληλος πρωθυπουργός για την ελληνική αστική τάξη σε αυτές τις συνθήκες. Παράλληλα, η εκχώρηση της οικονομικής διοίκησης της χώρας μας σε δύο Γερμανούς, στον κατοχικό διοικητή Χορστ Ράιχενμπαχ και στον «ταμία της Μέρκελ», Χανς-Γιόαχιμ Φούχτελ, θα δημιουργούσε στο Βερολίνο το αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης που είναι αναγκαίο για να θέσει η Μέρκελ σε κίνηση τη νέα, κατοχική οικονομική πολιτική στην Ελλάδα – αυτό πίστευε το ελληνικό κατεστημένο. Ήλπιζαν οι έλληνες αστοί ότι αφού οι Γερμανοί έχουν τον πλήρη έλεγχο της ελληνικής οικονομίας, θα άρχιζαν να ξεπληρώνουν σιγά σιγά τα κρατικά χρέη στις ελληνικές επιχειρήσεις και να θέσουν πάλι σε τροχιά εκτέλεσης τα μεγάλα έργα, με γερμανικό έλεγχο, εννοείται.
Οι ελπίδες αυτές θρυμματίστηκαν ταχύτατα. Πήγε ο Παπαδήμος και είδε τη Μέρκελ και δεν έφερε φράγκο! Στη συνέχεια αφαιρέθηκαν θεμελιώδεις οικονομικές δραστηριότητες από τον γκαουλάιτερ Ράιχενμπαχ, με τον οποίον προσπαθούσαν να βρουν τρόπο συμβίωσης οι μεγάλοι έλληνες καπιταλιστές και πήγαν στον αποκαλούμενο ...«φον Τίποτα», στον Φούχτελ. Πρόκειται για έναν από τους ταμίες της γερμανικής Δεξιάς, έμπιστο της Μέρκελ, ο οποίος εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη με αποστολή να μοιράσει ασήμαντα ποσά μέσω ...100 και πλέον μικρών έργων ασήμαντης τοπικής εμβέλειας. Στόχος είναι η εξαγορά από τους Γερμανούς δημάρχων, περιφερειαρχών, τοπικών παραγόντων της Βόρειας Ελλάδας έναντι πινακίου φακής αντί να δώσουν «χοντρά» λεφτά στους έλληνες αστούς. Ήρθε κι από πάνω η δήλωση την Τρίτη του Χορστ Ράιχενμπαχ ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον ένα εξάμηνο για να μπουν μπροστά τα μεγάλα έργα, οπότε η απογοήτευση για τις θετικές επιπτώσεις από τη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου μεγάλωσε στους κόλπους της ελληνικής αστικής τάξης. Άρχισαν οι ταλαντεύσεις για τη χρησιμότητά της.
Αυτές οι αμφιβολίες των αστών για το αν όντως αξίζει τον κόπο η κυβέρνηση Παπαδήμου, βρήκαν αμέσως αντανάκλαση στη στάση των κομμάτων που τη συναπαρτίζουν. Οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ άρχισαν να αποκηρύσσουν το ...Μνημόνιο!!! Αξιοποιούν την υπουργική τους εξουσία για να ενισχύσουν την προσωπική τους θέση στον ανελέητο εσωκομματικό αγώνα για τη διαδοχή του Γιώργου Παπανδρέου – αν τελικά κατορθώσουν να τον «φάνε», πράγμα καθόλου βέβαιο. Ο αρχηγός της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος βλέποντας πόσο αδύναμος αποδεικνύεται ο Παπαδήμος, χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο για την καταστροφική για το κόμμα του υποχώρηση που έκανε υποκύπτοντας στις πιέσεις και αποδεχόμενος τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ, ξαναζητάει εκλογές στις 19 Φλεβάρη, την Κυριακή της ...Αποκριάς και των μασκαράδων! Ακόμη και ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος πέτυχε απολύτως το στόχο του να πάρει το ΛΑΟΣ από το ακροδεξιό περιθώριο και να το κάνει «αξιοπρεπή συγκυβερνήτη» μαζί τόσο με το ΠΑΣΟΚ όσο και με τη ΝΔ, προσπαθεί τώρα να απαλλαγεί από το πολιτικό άχθος της συγκυβέρνησης, την οποία απορρίπτει μεγάλο μέρος της βάσης του και η οποία μειώνει ήδη αισθητά την επιρροή του κόμματός του. Εν ολίγοις, αντί ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ, να είναι υποταγμένοι στον Παπαδήμο που τους επέβαλε η αστική τάξη, προσπαθούν και τα τρία κόμματα να του φορτώσουν προσωπικά και αποκλειστικά τις πολιτικές ευθύνες για τα αντιλαϊκά μέτρα που θα πάρει, θεωρώντας τον ήδη «καμένο χαρτί» που σύντομα θα πεταχτεί στον πολιτικό σκουπιδοτενεκέ.
Οι αστοί είναι ρεαλιστές και ποτέ δεν απομακρύνουν κάποιον από την εξουσία, αν προηγουμένως δεν έχουν έτοιμη τη διάδοχη κατάσταση. Για την ώρα, δεν έχουν κάτι καλύτερο από τον Παπαδήμο, άρα δεν θα τον ανατρέψουν. Δεν πιέζονται για την ώρα από λαϊκές αντιδράσεις, άρα δεν ανησυχούν, δεν αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν βεβιασμένες κινήσεις. Ελπίζουν ακόμη ότι το καθεστώς της γερμανικής κατοχής θα βάλει σε κίνηση την οικονομία και είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν οτιδήποτε αποφασίσει το Βερολίνο. Η ώρα των αλλαγών δεν έχει έρθει ακόμη.
