Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα
ΠΑΣΟΚ: Εξευτελισμός κοινωνικών παροχών και μισθών, μαζί με γενικό ξεπούλημα
Είμαστε στην εντατική. Το θέμα δεν είναι να εντοπίσεις το πρόβλημα, αλλά να το θεραπεύσεις. Οι προχθεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού της συμφοράς, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του εφιαλτικού μεσοπρόθεσμου προγράμματος (των 23 + 3 δισ.) αποτυπώνουν –άθελά του–το πού πάει η κατάσταση. Η ιατρική ορολογία, ύστερα από το «μη λέτε όχι στο γιατρό σας(!)» του Ντομινίκ Στρος Καν, θυμίζει την παλιά χούντα των συνταγματαρχών. Η σύγχρονη «χούντα» κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ έχει χάσει ακόμα και τη δυνατότητα να πουλά αυταπάτες: «Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ημερομηνία εξόδου»! Σκάσε και πλήρωνε λοιπόν. Για πόσο; Για μια ζωή. Κι ύστερα θα πουν, «η εγχείρηση επέτυχε, ο ασθενής απέθανε»… Εκτός εάν (εξ)εγερθεί απ’ το κρεβάτι του Προκρούστη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ
Δεν υπάρχουν πια περιθώρια για αυταπάτες. Η κυβέρνηση Παπανδρέου, η πιο ταξική, η πιο επικίνδυνη για το λαό κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών ξεκαθάρισε χθες ότι ο δικός της «μονόδρομος» είναι να συνεχίσει χωρίς έλεος την απομύζηση του πλούτου του λαού, των δικαιωμάτων και της υπεραξίας των εργαζομένων, για να πληρώνει ανελλιπώς το τοκογλυφικό χρέος στους τραπεζίτες, για να διαμορφώσει συνθήκες ικανοποιητικής κερδοφορίας στο κεφάλαιο.
Στην αρχή περιέκοψαν τα επιδόματα. Ύστερα καρατόμησαν το δώρο δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων. Ανέβασαν τα όρια συνταξιοδότησης. Έκοψαν βίαια και άγρια τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα (συχνά χωρίς καμία ρύθμιση), επέβαλαν την εκ περιτροπής απασχόληση και επέκτειναν την ελαστική και μαύρη εργασία, βούλιαξαν τη χώρα στην ύφεση και την ανεργία, προχώρησαν σε εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις. Τώρα προχωρούν ακόμα παραπέρα. Μειώνουν δραστικά και μόνιμα τις αποδοχές στο δημόσιο τομέα, φτηναίνουν την εργατική δύναμη. Προσοχή, το μέτρο δεν αφορά στενά τους δημόσιους υπαλλήλους μόνο. Το «Σύμφωνο για το ευρώ» ορίζει με σαφήνεια ότι οι «αναπροσαρμογές» (sic) των μισθών του Δημοσίου πρέπει να στέλνουν μήνυμα για τον ιδιωτικό τομέα. Άρα να αναμένουμε ακόμα πιο μεγάλη πίεση για μειώσεις μισθών σε όλους τους εργαζόμενους.
Δεύτερο, καρατομούν το λεγόμενο «κοινωνικό μισθό», δηλαδή τις δαπάνες (μέρος της κλεμμένης υπεραξίας των εργαζομένων) που το κράτος απέδιδε στους εργαζόμενους για την αναπαραγωγή τους. Μειώνουν δραστικά τις κοινωνικές δαπάνες, κλείνουν σχολεία, νοσοκομεία και πανεπιστήμια, καταργούν τις αναιμικές φοροελαφρύνσεις για τους μισθωτούς, αυξάνοντας σημαντικά το φορολογικό βάρος (5,5 δισ. ευρώ υπολογίζεται ότι θα έλθουν από τα φορολογικά μέτρα), την ώρα που επεκτείνουν τις φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο και τις μειώσεις στους συντελεστές φορολόγησής του.
Τρίτο, ξεπουλούν το δημόσιο πλούτο, κατ’ αρχήν με τη μορφή της σαρωτικής ιδιωτικοποίησης όλων των ΔΕΚΟ και των κοινωνικών υποδομών, μετατρέποντας τη χώρα σε μια αποικία των εταιρειών (ελληνικών και πολυεθνικών), όπως την εποχή της Ούλεν και της Πάουερ. Εταιρείες που θα ανεβάζουν τα τιμολόγια και το κόστος ζωής και θα μετατρέψουν την πρόσβαση ακόμα και σε στοιχειώδη σήμερα μέσα, όπως το ρεύμα και το νερό, πολυτέλεια. Η ιδιωτικοποίηση των υποδομών πλασάρεται από τους κυβερνητικούς σαν μια ανώδυνη για το λαό διαδικασία. Μια ματιά μόνο να ρίξει κανείς στο που οδήγησε η παραχώρηση της εκμετάλλευσης των αυτοκινητοδρόμων, με τα πανάκριβα διόδια ανά 40 χιλιόμετρα, αρκεί…
Επιπλέον, προωθείται η ουσιαστική εκποίηση δημόσιας γης. Το περιβόητο πρόγραμμα των 50 δισ., με το οποίο δήθεν η τρόικα …προσέβαλε τα παχύδερμα της κυβέρνησης Παπανδρέου. Η κυβέρνηση του γενικού ξεπουλήματος όχι μόνο θα στερήσει το λαό από πολύτιμες ανάσες (π.χ. Ελληνικό), όχι μόνο θα οδηγήσει το περιβάλλον σε μόνιμη υποβάθμιση και καταστροφή, αλλά επιδιώκει –μέσω όλων αυτών των προγραμμάτων– να δώσει νέες ευκαιρίες αναπαραγωγής (όχι της κοινωνίας) αλλά του κεφαλαίου. Πολυεθνικές αλλά και το ντόπιο μονοπωλιακό κεφάλαιο καραδοκούν σαν τα κοράκια, έτοιμα να αρπάξουν στο χάρισμα φιλέτα γης, κοινωφελών επιχειρήσεων και υποδομών και να στηρίξουν την κερδοφορία τους (και τις πρόθυμες κυβερνήσεις) για πολλά χρόνια.
Η συνολική εικόνα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος που εξήγγειλε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ είναι ότι πρόκειται για μια συνολική υπεραντιδραστική αναδιάρθρωση του ελληνικού καπιταλισμού, στο πλαίσιο του εφιαλτικού «Συμφώνου για το Ευρώ», που οδηγεί σε μια καθολική βαρβαρότητα για να ξεπεράσει την κρίση του, οδηγώντας σε ουσιαστική πτώχευση τους εργαζόμενους και το λαό. «Εξαρτημένοι από τη δόση» της τρόικας ή του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, κάθε τρίμηνο - εξάμηνο θα αυξάνουν τη δόση των αντιλαϊκών μέτρων, καθώς τα προηγούμενα δεν θα επαρκούν. Ήδη φέτος, ενώ είμαστε μόλις στον τέταρτο μήνα του έτους έκοψαν 3 δισ. επιπλέον. Η αφαίμαξη μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο - πτώχευση του «ασθενούς». Δεν πρόκειται απλά για ένα Μνημόνιο, τριετούς ή μεγαλύτερης διάρκειας, αλλά για μια ιστορικών διαστάσεων επιδρομή του κεφαλαίου (όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά με πρωτοφανή ένταση στη χώρα μας), το οποίο θέλει να κατεδαφίσει κάθε κοινωνική κατάκτηση της προηγούμενης περιόδου και να προχωρήσει αμείλικτα στο κατεξοχήν πεδίο του φονικού ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας.
Με αυτή την έννοια έχουμε μπει σε αγώνα ζωής ή θανάτου. «Το Νέο Αριστερό Ρεύμα εκτιμά ότι αυτή η νέα, απότομη κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου ανεβάζει ψηλότερα τον πήχη των ευθυνών της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής - κομμουνιστικής Αριστεράς, αλλά και ολόκληρης της Αριστεράς. Απαιτεί την κοινή συμβολή σε μια επείγουσα ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού, λαϊκού κινήματος κόντρα στις υποταγμένες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Για να πεταχτούν στον ΧΥΤΑ της ιστορίας το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και το Χρέος, το Μνημόνιο και το “Σύμφωνο για το ευρώ”, αλλά και το ΔΝΤ και η ΕΕ», τονίζεται σε ανακοίνωση του Γραφείου της ΠΕ του ΝΑΡ (βλ. σελ. 17).
«Με μαζικό πολιτικό αγωνιστικό εκβιασμό του αστικού συνασπισμού εξουσίας και όχι με θεσμικές προτάσεις δημοψηφισμάτων ή κομματικά μέτωπα διαμαρτυρίας. Με στόχο την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ και ειδικά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της εναλλαγής με τη ΝΔ και κάθε κυβέρνησης του κοινωνικού πολέμου σε βάρος των εργαζομένων. Για να ανοίξει ο δρόμος για την αντικαπιταλιστική επανάσταση και την εργατική εξουσία προς τον κομμουνισμό της εποχής μας», τονίζει. Η μαζική συμμετοχή στις ταξικές ανεξάρτητες συγκεντρώσεις της Εργατικής Πρωτομαγιάς θα αποτελέσει μια πρώτη απάντηση, μπροστά στον καυτό Μάη που έρχεται.
