Πώς πραγματοποιεί
συνδιάσκεψη ένα κόμμα που έχει κηρύξει
«διάλυση», στην πραγματικότητα μια
ιδιότυπη «προεδρική δικτατορία» και
έχει καταργήσει όλα τα όργανα, τις
επιτροπές και στελέχη; Δύο μέρες πριν
τη διαδικασία, επικρατούσε ένα πρωτοφανές
χάος και σύγχυση σχετικά με το ποιοι θα
συμμετάσχουν, με ποια ιδιότητα, αλλά
και με το πώς θα απευθυνθούν οι προσκλήσεις.
Ο Θ. Πάγκαλος μέσω τουίτερ δεν έκρυβε
τη δυσφορία του και αναρωτήθηκε δημοσίως
αν «μπορεί να μας κάνει τη χάρη ο Βαγγέλης
Βενιζέλος και οι περί αυτόν να μας πουν,
έχουν κληθεί οι πρώην βουλευτές και τα
πρώην μέλη του Εθνικού Συμβουλίου που
προσφάτως διαλύθηκε με απόφασή του;».
Του Δημήτρη Τζιαντζή
Τελικά την τελευταία
μέρα από το τηλεφωνικό κέντρο έγιναν
επιλεκτικά τηλεφωνήματα και στάλθηκαν
sms και ηλεκτρονικά μηνύματα σε 4.000 μέλη
των Επιτροπών Εκλογικού Αγώνα, ειδοποιώντας
τους ότι έχουν το μοναδικό προνόμιο να
είναι προσκεκλημένοι στην αίθουσα
«Μελίνα Μερκούρη» του ΣΕΦ. Ο επικεφαλής
της διαλυμένης Επιτροπής Δεοντολογίας
του ΠΑΣΟΚ, Γ. Ανωμερίτης, σκεφτόταν να
στείλει επιστολή στον κ. Βενιζέλο, με
«ενστάσεις» για τη νομιμοποίηση της
Συνδιάσκεψης αλλά τελικά έκανε πίσω.
Η αίθουσα γέμισε αλλά
αυτό που κυριάρχησε την Παρασκευή ήταν
ένα αμήχανο μούδιασμα και ένα υποτονικό
κλίμα. «Ξεκινάμε σήμερα από εδώ την
ανασύσταση του ΠΑΣΟΚ», τόνισε ο πρόεδρος
του κινήματος, Ευάγγελος Βενιζέλος,
κατά την έναρξη της ομιλίας του. Από όλες τις λέξεις,
νεκρανάσταση, αναζωογόνηση, επανεκκίνηση,
επανίδρυση, οι επικοινωνιολόγοι του
Ευ. Βενιζέλου επέλεξαν την ανασύσταση.
Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πλέον όργανα και
επιτροπές αλλά μόνο την Κοινοβουλευτική
Ομάδα και την «προεδρική φρουρά». Το
ενδιαφέρον επικεντρώθηκε σε δύο σημεία:
Στο αν τελικά ο Ευ. Βενιζέλος θα τολμήσει
να προχωρήσει στην οριστική διάλυση
του ΠΑΣΟΚ και να ξεκινήσει διαδικασίες
δημιουργίας νέου κόμματος υπό τη δική
του ηγεσία και κυρίως το αν θα αναλάβει
πρωτοβουλίες στο πεδίο αναδιάταξης της
κεντροαριστεράς, αν θα προτείνει
συνεργασία ή κομματική ενοποίηση στη
ΔΗΜΑΡ και τους Οικολόγους Πράσινους.
Το μόνο ξεκάθαρο είναι ότι ο Ευ. Βενιζέλος
είναι πολύ αποδυναμωμένος στην παρούσα
φάση για να καταργήσει τον ήλιο τον
πράσινο και το όνομα του κόμματος:
«Είμαστε περήφανοι για το όνομα και τα
σύμβολά μας», δήλωσε για να αποσπάσει
το μοναδικό αυθόρμητο χειροκρότημα
(ανακούφισης) της μέρας. «Η παράταξή μας
είναι πάντα πιστή στις αρχές της
κοινωνικής δικαιοσύνης και της πλήρους
απασχόλησης», δήλωσε χαρακτηριστικά
την ίδια ώρα που η κυβέρνηση «εθνικής
ευθύνης» που συμμετέχει προωθεί την
ακόμα μεγαλύτερη ελαστικοποίηση και
«κινεζοποίηση» της εργασίας. Η ομιλία
του ήταν στο μεγαλύτερο μέρος της μια
ατέλειωτη πλήξη γεμάτη από κούφια λόγια
και επικοινωνιακές αναφορές, με το μάτι
των συνέδρων να σηκώνεται μόνο στα
σημεία που θα επενδύσει ο νέος συνασπισμός
του κέντρου, προκειμένου να διεκδικήσει
ξανά να γίνει πλειοψηφικό ρεύμα.
Το μόνο σημείο που
φάνηκε να έχει απήχηση είναι η επίκληση
Βενιζέλου σε αλλαγή της ευρωπαϊκής
πολιτικής μέσω της ενίσχυσης των
σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, αναφέροντας
χαρακτηριστικά την περίπτωση της
Γαλλίας. Για τη διατήρηση αυτής της
αυταπάτης σε τμήματα του ελληνικού λαού
ευθύνες έχουν και οι δυνάμεις εκείνες
της Αριστεράς που έπαιξαν με αυτό το
σενάριο προκειμένου να δικαιολογήσουν
την υπεράσπιση του ευρώ. Ο Ζ. Λ. Μελανσόν
σε προεκλογική του συνέντευξη στην Αυγή
είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ότι «δεν
υπάρχει κανένας λόγος η νομισματική
πολιτική να μείνει για πάντα αυτή του
ισχυρού ευρώ, που σήμερα υπερισχύει».
Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ
αφού χαιρέτισε τις αντιπροσωπείες της
ΔΗΜΑΡ και των Οικολόγων Πράσινων,
συγκεκριμενοποίησε την πολιτική πρόταση
αναδιάταξης της κεντροαριστεράς μέσα
από έναν συνασπισμό κομμάτων τύπου
«Ελιάς». Συγκεκριμένα τόνισε: «Απευθυνόμαστε
σήμερα στις πολιτικές δυνάμεις που
κινούνται εκ των πραγμάτων στον ίδιο
ευρύτερο κοινωνικό, πολιτικό και αξιακό
χώρο και τους καλούμε να ανοίξουμε άμεσα
έναν έντιμο, ισότιμο, προγραμματικό και
πολιτικό διάλογο αξιοποιώντας τη θετική
εμπειρία άλλων χωρών, όπως αυτή της
Ελιάς στην Ιταλία». Ο Ευ. Βενιζέλος με
όχημα το ανασυσταμένο ΠΑΣΟΚ (που θα
χτίσει κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή
του) διεκδικεί να παίξει ο ίδιος τον
ρόλο του πρώτου καπετάνιου της νέας
προσπάθειας, κάτι που η ΔΗΜΑΡ αλλά και
άλλα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ
αμφισβητούν.
Το ενδιαφέρον που
επιδεικνύουν οι κυρίαρχοι κύκλοι και
τα ΜΜΕ δεν είναι για την ανασύσταση του
ΠΑΣΟΚ ούτε για την αναστήλωση του χαμένου
κύρους της «μεγάλης κεντροαριστερής
παράταξης» αλλά για την αναπαλαίωση
–όπως, όπως– ενός βασικού πυλώνα του
πολιτικού συστήματος ώστε να αντιμετωπιστεί
η συντριπτική καταδίκη της πολιτικής
των αντιδραστικών μνημονίων και οι
απρόβλεπτες συνέπειες της αποσταθεροποίησης
του πολιτικού συστήματος. Όσον αφορά
τη χάραξη στρατηγικής για την επόμενη
μέρα και αλλαγής πολιτικής ως απαραίτητης
προϋπόθεσης για την ανάκτηση της
εξουσίας, το ΠΑΣΟΚ του Ευ. Βενιζέλου
φαίνεται περί άλλων να τυρβάζει.
