Η ταινία επιστημονικής φαντασίας "Plan Β' from outerspace" έχει χαρακτηριστεί ως η χειρότερη ταινία όλων των εποχών, όμως το βαθύτατα ταξικό «Plan Β’ από τις Βρυξέλλες» του ΠΑΣΟΚ –που ξεπερνάει ακόμα και τα πιο τρελά όνειρα νεοφιλελεύθερης φαντασίας του παρελθόντος– χαρακτηρίζεται από τα αστικά ΜΜΕ ως η «κορυφαία πολιτική στιγμή και κίνηση του Γ. Παπανδρέου μέχρι σήμερα».
Ο Γ. Παπανδρέου την Τρίτη αποκάλυψε με δραματικούς τόνους την αναπτυσσόμενη στρατηγική ενός σκληρού και μακροχρόνιου κοινωνικού πολέμου ενάντια στους εργαζόμενους και τη λαϊκή πλειονότητα με την ανακοίνωση ακραίων, αντιλαϊκών και εξοντωτικών μέτρων. Το μήνυμα δεν μπορούσε να είναι πιο σαφές: Για να μην κατρακυλήσουν τα κέρδη και η διεθνής θέση του ελληνικού καπιταλισμού πρέπει να διαμορφωθεί και να θωρακισθεί ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο σύγχρονης πείνας και εξαθλίωσης για την εργατική τάξη, τη νεολαία και τα ευρύτερα καταπιεζόμενα στρώματα.
Το «σχέδιο B’», που αποτελεί την ακόμα πιο σκοτεινή όψη του συμφώνου σταθερότητας, έχει παρουσιαστεί από τις αρχές του χρόνου σε «κλειστές συνεδριάσεις» από το Γ. Παπακωνσταντίνου και αποτέλεσε μέρος της μυστικής συμφωνίας για την «προέγκριση του ΠΣΑ», τόσο από τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζ. Μπαρόζο όσο και από τον επίτροπο Χ. Αλμούνια. Τα νέα μέτρα προκάλεσαν σοκ στην κοινή γνώμη και οι χαρακτηρισμοί περιττεύουν, όταν ακόμα και το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παναγιωτακόπουλος μίλησε για «εφαρμογή της πιο σκληρής και ανελέητης νεοφιλελεύθερης πολιτικής από το 1974 και μετά». Τα έκτακτα μέτρα παγώνουν τα αίμα: Οι μισθοί στο Δημόσιο αλλά και γενικότερα τείνουν να μειωθούν έως 20%, μέσω των δραστικών περικοπών των επιδομάτων και της κυοφορούμενης αύξησης του πληθωρισμού. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός έστειλε σαφές μήνυμα για αντίστοιχες μειώσεις στον ιδιωτικό τομέα. Τα όρια συνταξιοδότησης αυξάνονται για άντρες και γυναίκες στα 67. Οι προσλήψεις παγώνουν, την ώρα που σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία της Eυρωπαϊκής Στατιστικής Yπηρεσίας, η ανεργία στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 37% σε ένα χρόνο, χωρίς να υπολογίζονται οι ημιάνεργοι, οι απασχολήσιμοι και οι χιλιάδες ελεύθεροι –από δουλειά– επαγγελματίες. Η αύξηση έως 20% των ειδικών φόρων κατανάλωσης στη βενζίνη και στο πετρέλαιο αναμένεται να αυξήσει την τιμή όχι μόνο των καυσίμων και της θέρμανσης αλλά και χιλιάδων προϊόντων πρώτης ανάγκης, ενώ από την άλλη πλευρά, τείνει να τινάξει τον πληθωρισμό στα ύψη.
Ο πρωθυπουργός, στη δραματική –για τους εργαζόμενους– ομιλία του, έστειλε μήνυμα ότι δεν θα ανεχτεί καμία αγωνιστική διεκδίκηση που στρέφεται ενάντια στο σύμφωνο σταθερότητας και των ακραίων αντεργατικών μέτρων: «Δεν έχουμε περιθώρια για συντεχνιακές διεκδικήσεις, μπλόκα και στάσεις». Με αυτό τον τρόπο το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να περάσει μήνυμα στις μεγάλες μάζες των εργαζομένων, ότι πρέπει να υποστούν αδιαμαρτύρητα μια μακρόχρονη, όχι μόνο σχετική, αλλά και απόλυτη επιδείνωση της ζωής τους για το «καλό της χώρας». Όμως, η κρίση έχει πολύ διαφορετικές συνέπειες, από τη μια μεριά στις ανακατατάξεις και τους ανταγωνισμούς μέσα στην αστική τάξη και από την άλλη, στη στοιχειώδη επιβίωση του κόσμου της εργασίας. Η πολυθρύλητη αναβάθμιση του ελληνικού καπιταλισμού, σε όποιον βαθμό και αν προωθηθεί δεν θα σημάνει μελλοντική βελτίωση των όρων διαβίωσης και εργασίας για «τα παιδιά μας», αλλά χειροτέρευση της θέσης τους. Ωστόσο η πραγματική οικονομία δεν είναι κυρίως η πτώση του ποσοστού κέρδους, αλλά μάχη της ζωής και της ελευθερίας για εκατομμύρια εργαζόμενους.
Οι εξαγγελίες Παπανδρέου δεν είναι απλά εισπρακτικού χαρακτήρα, αλλά συνιστούν πράξη ιδεολογικής πολιτικής τρομοκρατίας εναντίον του ελληνικού λαού και όλων των λαών της Ευρώπης. Τα μέτρα που εξήγγειλε δεν σηματοδοτούν μόνο μια κάποιου είδους «προπαρασκευή πυροβολικού και αεροπορίας», αλλά αποτελούν και την πρώτη μαζική εξόρμηση του κύριου όγκου των βασικών δυνάμεων της σαρωτικής επίθεσης του κεφαλαίου.
Όσο και αν δυνάμεις, όπως το ΚΚΕ, ισχυρίζονται ότι το «ΠΑΣΟΚ είναι απόλυτα συνεπές με το προεκλογικό του πρόγραμμα», αυτό δεν είναι ακριβώς έτσι. Το ΠΑΣΟΚ φυσικά, είναι συνεπές με τα κυρίαρχα ταξικά αντιλαϊκά χαρακτηριστικά του, αλλά δραματικά ασυνεπές και πολύπλευρα εκτεθειμένο ως προς τον ιδιαίτερο διαμεσολαβητικό ρόλο του απέναντι στις πλατιές δυνάμεις των εργαζομένων και τα λαϊκά στρώματα σε συνθήκες κρίσης. Είναι ασυνεπές και εκτεθειμένο απέναντι στη λαϊκή αγανάκτηση και οργή, παρόλη την εξοργιστική προσπάθεια των απανωτών δημοσιευμάτων σύσσωμου του αστικού Tύπου και των κάθε λογής δημοσκοπήσεων.
Ο Γ. Παπανδρέου κάνει λόγο για «τριετία», ωστόσο αυτή αφορά αποκλειστικά στη μείωση του ελλείματος, ενώ ο «πόλεμος» για τη μείωση του δημόσιου χρέους διαγράφει μια πολιτική ακραίας λιτότητας μέχρι και τη δεκαετία του 2020.
0 Τοποθετησεις:
Δημοσίευση σχολίου