Το μεθοδευμένο «πράσινο» σπάσιμο των αγροτικών μπλόκων σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, αλλά και ο βρόμικος ρόλος της ΓΣΕΕ, που αποφάσισε σπάσιμο του ενιαίου απεργιακού μετώπου, με απεργιακό αντιπερισπασμό στις 24 Φλεβάρη, δείχνουν ότι η κυβέρνηση και το κεφάλαιο κατά βάθος φοβούνται την εκδήλωση εργατικών αντιστάσεων, τρέμουν στην προοπτική ενός ντόμινο αγώνων.
του Δημήτρη Σταμούλη
Η απεργία της ερχόμενης Τετάρτης δεν είναι καθόλου εύκολη. Μπορεί να υπάρχει απόφαση του έτερου πόλου του κυρίαρχου συνδικαλισμού, της ΑΔΕΔΥ, καθότι εκεί δεν υπάρχουν περιθώρια αποφυγής της απεργιακής τουφεκιάς, μπορεί πολλές ομοσπονδίες, και Εργατικά Κέντρα που ελέγχονται από το ΠΑΜΕ να έχουν αποφασίσει απεργία, μπορεί αρκετά πρωτοβάθμια κλαδικά ή και επιχειρησιακά σωματεία του ιδιωτικού τομέα να έχουν πάρει αποφάσεις αγώνα (αρκετά με γενικές συνελεύσεις), με την πρωτοπόρα συμβολή των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς – ωστόσο χρειάζεται τις μέρες που απομένουν να φτάσει το μήνυμα του αγώνα σε κάθε εργαζόμενο, για να έχει επιτυχία αυτή η πρώτη απεργιακή μάχη.
Η στάση της ΓΣΕΕ σηματοδοτεί ανάγλυφα την αστική μετάλλαξη του κατεστημένου συνδικαλισμού. Δεν είναι μόνο ότι με την απόφασή της για απεργία στις 24/2 βάζει δίλημμα σε χιλιάδες εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, που τα σωματεία τους απεργούν την Τετάρτη, σπάζοντας το απεργιακό μέτωπο και σπέρνοντας την απογοήτευση στον κόσμο του αγώνα, που συναισθάνεται ότι χωρίς πανεργατικό μέτωπο δεν ανατρέπεται η κυρίαρχη πολιτική. Είναι και το πλαίσιο των αποφάσεών της, που βγάζει «λάδι» την κυβέρνηση: «Καταδικάζουμε τις εκβιαστικές συμπεριφορές των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των κερδοσκόπων των αγορών» λέει η ΓΣΕΕ, ενώ η κυβέρνηση από όλα αυτά είναι... απούσα! Μάλιστα, κάνει και «θετικά βήματα», όπως χαρακτηρίζει ο Γ. Παναγόπουλος το κατάπτυστο νομοσχέδιο που προάγει την ελαστική εργασία. Αντίπαλο δέος στον εκφυλισμό δεν μπορεί να είναι η αντιφατική στάση της Αυτόνομης Παρέμβασης, που παρότι πρότεινε συμμετοχή στην απεργία της 10/2 (και αρκετά μέλη της την υποστηρίζουν στα σωματεία) επιμένει να προσβλέπει σε «αλλαγή πλεύσης» της ΓΣΕΕ και να ονειρεύεται την «εναλλακτική λύση ανάπτυξης σε ριζική αντιπαράθεση με το νεοφιλελευθερισμό». Ούτε το ΠΑΜΕ, που παρά την προσπάθειά του για να πετύχει η απεργία, σε μια σειρά χώρους και πόλεις (π.χ. Γιάννενα) αρνείται την κοινή δράση ταξικών σωματείων, αντιγράφοντας το μοντέλο ελέγχου και χειραγώγησης των εργαζόμενων του επίσημου συνδικαλισμού. Απαιτείται ανεξάρτητος συντονισμένος εργατικός αγώνας με γραμμή ανατροπής της κυβερνητικής επίθεσης και του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Μετά από κάλεσμα εννιά πρωτοβάθμιων σωματείων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και την πραγματοποίηση σύσκεψης στην οποία ανταποκρίθηκαν δεκάδες σωματεία, αποφασίστηκαν κοινά βήματα και ενέργειες που αποσκοπούν τόσο στο ξεδίπλωμα μαζικών ενεργειών για την επιτυχία της απεργίας της Τετάρτης και στο άνοιγμα μετώπων σε χώρους δουλειάς που αυτή την περίοδο βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα, όσο και στη διατύπωση και προβολή ενός άλλου περιεχόμενου αγώνα, ικανού να αναμετρηθεί νικηφόρα με την αντεργατική λαίλαπα της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. «Την κρίση θα πληρώσουν για άλλη μια φορά αυτοί που δεν ευθύνονται (...). Συνολικά το Πρόγραμμα Σταθερότητας αποτελεί στην ουσία του, κήρυξη πολέμου απέναντι στους εργαζομένους και την κοινωνία», αναφέρουν στο κοινό απεργιακό τους κάλεσμα 33 πρωτοβάθμια σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Τα σωματεία καταγγέλλουν την ηγετική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που «ούτε θέλει, ούτε μπορεί να εκφράσει το σημερινό ρεύμα κοινωνικής ανάγκης και οργής». Τα σωματεία τονίζουν ότι η ΓΣΕΕ «με τη στάση της διευκολύνει το πέρασμα των κυβερνητικών επιλογών και περιθωριοποιεί το συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα». Και αντιπροτείνουν τον «αυθεντικό συντονισμό σωματείων και εργατικών ενώσεων “από τα κάτω” μέσα από συνελεύσεις και ανοικτές διαδικασίες βάσης» ως το κύριο καθήκον μπροστά στην επίθεση της κυβέρνησης. Στον πρωτοβάθμιο συντονισμό για την απεργία της 10/2, συμμετέχουν: Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, Σύλλογος Προσωπικού Eναέριων Mεταφορών, Πανελλήνια Ένωση Συμβασιούχων και Aνέργων Γεωπόνων, Συντονιστικό Aπολυμένων Συμβασιούχων Ολυμπιακής Αεροπορίας, ΠΑΣΕΠΥ, Σύλλογος Βιβλίου - Χάρτου, Ένωση Eργαζόμενων Φυσικού Aερίου Αττικής, ΠΣΥΑΣ, ΣΕΙΙΝΑΠ, ΣΕΜΙΣΕΑ - Ειδικής Αγωγής, Σωματείο Εργαζόμενων ΔΣΑ, Συνδικάτο Eργαζόμενων Eταιρειών στο Aεροδρόμιο, Α’ ΕΛΜΕ, Γ’ ΕΛΜΕ, Ε’ ΕΛΜΕ, ΕΛΜΕ Ελευσίνας, ΕΛΜΕ Α. Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής, Σύλλογοι Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Κ. Σωτηρίου», Περάματος - Κερατσινίου, «Παρθενώνα», Α’ Αθήνας, A. Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής, Ν. Σμύρνης, και «Αριστοτέλη», Σύλλογος Eργαζόμενων Δήμου Βύρωνα, ΠΕΕΚΕΚ, Σύλλογος Eργαζόμενων στο Αττικό Nοσοκομείο, Πανελλήνιος Σύνδεσμος Eργαζομένων σε Nαυτιλία και Tουρισμό, ΣΕΦΚ, Kλαδικό Σωματείο Iδιωτικών Nοσηλευτών Διαγνωστικών Kέντρων και Γηροκομείων Πειραιά, Σωματείο Eργαζόμενων στις Kοινωνικές Yπηρεσίες Iδιωτικών Φορέων (ΣΕΚΥΙΦ), Πενταμελής Eπιτροπή ΕΙΝΑΠ Ερυθρού Σταυρού. Την εβδομάδα που πέρασε, το συντονιστικό πραγματοποίησε μια σειρά ενέργειες, όπως η μαζική στήριξη της 24ωρης απεργίας και συγκέντρωσης έξω από τις εκδόσεις Άγρα ενάντια στην απόλυση του συνδικαλιστή Ντ. Παλαιστίδη και η εξόρμηση στους απολυμένους του εργοστάσιου της Ελίτ. Το κείμενο της πρωτοβουλίας συντονισμού ήδη κυκλοφορεί σε χιλιάδες αντίτυπα και μοιράζεται σε γενικές συνελεύσεις σωματείων και σε χώρους δουλειάς. Το ραντεβού των σωματείων, κυρίως του ιδιωτικού τομέα, την ημέρα της απεργίας, είναι 10.30 π.μ. στα Προπύλαια, με δεδομένη την πρόθεσή τους να συνενωθούν και να συμπορευθούν με τους απεργούς που θα είναι στο δρόμο. Η ΑΔΕΔΥ καλεί στην πλατεία Κλαυθμώνος και το ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα.
Προσπάθειες συντονισμού και δράσης γίνονται όμως και σε επιμέρους κλάδους. Χαρακτηριστικά, στον κρίσιμο εργασιακό χώρο των τραπεζών, όπου μια σειρά από εργατικά σχήματα και κινήσεις, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δυνάμεων της Αριστεράς, συντόνισαν τη δράση τους. Πρόκειται για εννιά σχήματα από επτά τράπεζες (Πρόταση Προοπτικής, ΔΑΣ, και Αγωνιστική Παρέμβαση από Εθνική, Αυτόνομη Συνδικαλιστική Πρωτοβουλία Άλφα Μπανκ, Οδός Ευπόλιδος Εμπορικής, ΠΑΣ, Τράπεζας Ελλάδας, Αγωνιστική Πρωτοβουλία Εργαζόμενων Αγροτικής, Πρωτοβουλία Εργαζομένων Αττικής και Συνδικαλιστική Παρέμβαση Γενικής) που έχοντας ως κεντρικό σύνθημα «Καμιά αναμονή, καμιά ανακωχή, να γίνει απεργία πανεργατική», χαρακτηρίζουν απαράδεκτη την άρνηση της ΓΣΕΕ να κηρύξει πανεργατική απεργία στις 10/2 και τη στάση της ΟΤΟΕ, η οποία διέλυσε το τελευταίο Γενικό Συμβούλιο προκειμένου να μην παρθεί απόφαση για απεργία στις 10/2.
Αλλά και σε άλλες πόλεις πραγματοποιούνται ενδιαφέρουσες διεργασίες. Στη Θεσσαλονίκη, την περασμένη Τρίτη 2/2 πραγματοποιήθηκε απογευματινή κινητοποίηση μετά από κάλεσμα οκτώ σωματείων (σύλλογοι ΠΕ Α', Β', Ζ’ και Λαγκαδά, συνελεύσεις Γ' και Ε' ΕΛΜΕ και Σωματεία Mισθωτών Tεχνικών Μακεδονίας και Bιβλίου - Xάρτου Θεσσαλονίκης). Παρά την παγωνιά, δόθηκε μια πρώτη δυναμική απάντηση στους κεντρικούς δρόμους του εμπορικού κέντρου της πόλης, την ίδια ώρα που ο πρωθυπουργός απηύθυνε το διάγγελμά του στα κανάλια. Προπαγανδίστηκε η απεργία της 10/2 και δόθηκε το μήνυμα της συνέχισης των κινητοποιήσεων πέρα από τις άσφαιρες τουφεκιές των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Ήδη, οι σύλλογοι και τα σωματεία αυτά, προσανατολίζονται στη διοργάνωση και νέου απογευματινού συλλαλητηρίου μετά τις 10/2, με βάση το συντονισμό κοινής δράσης των πρωτοβάθμιων σωματείων για την ανάπτυξη ταξικών πανεργατικών αγώνων. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία έδειξε για άλλη μια φορά ότι δεν θέλει ούτε μπορεί να συμβάλει σε αυτή τη προσπάθεια. Το ΕΚΘ καταψήφισε την πρόταση για συμμετοχή στην απεργία της 10ης Φλεβάρη, ενώ η ΕΔΟΘ μετά από πολλές παλινωδίες, άλλαξε τελικά την ώρα και τον τόπο συγκέντρωσής της. Μετά από πίεση συλλόγων των εκπαιδευτικών κυρίως και παρά το γεγονός ότι είχε ήδη βγάλει άλλη αφίσα, η ΕΔΟΘ καλεί τελικά στις 11 π.μ., στην πλατεία της Αγ. Σοφίας. Το ΠΑΜΕ καλεί στις 10 στο άγαλμα Βενιζέλου. Το μπλοκ των πρωτοβάθμιων σωματείων θα έχει διακριτή παρουσία τη μέρα της απεργίας. Τα σωματεία Mισθωτών Tεχνικών και Bιβλίου - Xάρτου καλούν σε προσυγκέντρωση στο ΙΚΑ (Αριστοτέλους και Ερμού, 10 π.μ.) με στόχο να δηλωθεί ενεργά η καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής και στο ασφαλιστικό. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και άλλα πρωτοβάθμια σωματεία καθώς και συνδικαλιστικές κινήσεις και ανένταχτοι αγωνιστές, με επιδίωξη την κοινή συμπόρευση όλων των εργαζομένων ενάντια και στη λογική της διάσπασης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που καλλιεργεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Στα Γιάννενα, πρόσφατα πραγματοποιήθηκε σύσκεψη τεσσάρων σωματείων (Mέταλλο, Πράκτικερ, ΔΕΠ πανεπιστημίου και Mισθωτών Γεωπόνων Ηπείρου) με συμμετοχή εκπροσώπων από άλλα έξι σωματεία και αποφασίστηκε συμμετοχή στην απεργία της 10/2, με συγκέντρωση σωματείων στις 10.30 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων, η πλειοψηφία του οποίου τηρεί απαρέγκλιτα τη γραμμή απεργοσπασίας της ΓΣΕΕ.
Στην Πρέβεζα έξι σωματεία (EΛME, Σύλλογος Eργαζομένων στη Nομαρχία, Σωματείο Γεωπόνων Iδιωτικών Yπαλλήλων, Σύλλογος Eργαζομένων Nοσοκομείου Πρέβεζας, Σύλλογος Δασκάλων και Nηπιαγωγών, Συνδικάτο Eργαζομένων στο IΓME) απευθύνουν κοινό κάλεσα για απεργία στις 10/2 και συγκέντρωση την ίδια ημέρα στο Eργατικό Kέντρο στις 11 π.μ. Kεντρικό σύνθημα τους είναι «Tην κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν – όχι άλλα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων».
Tέλος στο Εργατικό Κέντρο Κοζάνης, συνέβη το εξής ευτράπελο: Στην πρόταση τεσσάρων μελών του ΔΣ («Ταξική Συσπείρωση», ΠΑΜΕ, και ΔΑΚΕ) για άμεση σύγκλιση του με θέμα τη συμμετοχή EKK στην απεργία, το προεδρείο ανταποκρίθηκε με μεγάλη καθυστέρηση, αλλά τελικά συζητήθηκε και πλειοψήφησε η πρόταση μέλους της ΠΑΣΚΕ για να μη γίνει καν συζήτηση για το θέμα!
Ταξικός αγωνιστικός συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων
Mπροστά στην απεργία της 10ης Φλεβάρη το Πριν απευθύνθηκε και ζήτησε τοποθετήσεις συνδικαλιστών και αγωνιστών σωματείων που έχουν πάρει αγωνιστική απόφαση:
Νέα ανεξάρτητη ταξική ενότητα
NIKOΣ ΓΟΥΡΛΑΣ, πρόεδρος Συνδικάτου Εργαζομένων Εταιρειών
στο Διεθνές Αεροδρόμιο Αθηνών
Η ανάγκη να απαντήσει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα με μια άμεση ενωτική εργατική αντεπίθεση απέναντι στο ενιαίο μέτωπο κεφαλαίου - κυβέρνησης - ΝΔ - ΛΑΟΣ - ΜΜΕ που στοχεύει, στο όνομα της κρίσης, τα εναπομείναντα εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, είναι ζωτικής σημασίας. Αν η απεργία στις 10/2 αποτύχει, ειδικά στο Δημόσιο, τότε η επίθεση θα κλιμακωθεί ακόμα περισσότερο. Στο αμέσως επόμενο διάστημα κρίνεται αν θα έχουμε μια ακόμα ήττα του εργατικού κινήματος, ή αν οι εργαζόμενοι με τον ενωμένο αγώνα τους θα ανατρέψουν την επίθεση, όπως με το νόμο Γιαννίτση. Απαιτείται με σταθερότητα και αποφασιστικότητα να επιμείνουμε στη γραμμή της νέας ανεξάρτητης ταξικής ενότητας στην εποχή μας, ως απαραίτητη προϋπόθεση στη δημιουργία όρων νικηφόρας αγωνιστικής αντεπίθεσης, στον αντίποδα των επιδιώξεων της κυβέρνησης αλλά και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Μπροστά και στην απεργία της ΑΔΕΔΥ για τις 10/2, χρειάζεται να συμβάλουμε ώστε να ενισχυθεί η τάση για τη δημιουργία ενός συνολικού απεργιακού μετώπου. Να προτείνουμε κλιμάκωση του αγώνα με ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό σχέδιο που θα καταθέσουμε ως πρωτοβουλία πρωτοβαθμίων σωματείων και να απαιτήσουμε κοινούς απεργιακούς αγώνες, με πρώτο σταθμό την κοινή απεργιακή κάθοδο στις 10/2 και με δεύτερο σταθμό τη νέα εικοσιτετράωρη απεργία που προκήρυξε η ΓΣΕΕ.
Καμιά ανακωχή με κυβέρνηση
και γραφειοκρατία
ΣΤΕΛΛΑ ΖΟΥΠΑ, από Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου
Εν μέσω της καπιταλιστικής κρίσης, ο Γ. Παπανδρέου, σαν άλλη Θάτσερ, προωθεί το αντιδραστικό Πρόγραμμα Σταθερότητας που στοχοποιεί τα εργατικά συμφέροντα και αποτελεί προσπάθεια, ώστε μια ακόμα φορά οι εργαζόμενοι να είναι εκείνοι που θα βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Το παζλ δεν περιλαμβάνει όμως μόνο το Πρόγραμμα Σταθερότητας με τις ιδιωτικοποιήσεις, τη μείωση των προσλήψεων, τους φόρους κ.λπ. Τα νέα, πρόσθετα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός μόλις την περασμένη Τρίτη μιλούν από μόνα τους: πάγωμα μισθών, νέες αυξήσεις τιμών και αύξηση των ορίων ηλικίας για σύνταξη. Είναι ακριβώς εκείνα τα μέτρα που είχε εξαγγείλει προεκλογικά η ΝΔ, μια ακόμα απόδειξη ότι οι όποιες αυταπάτες υπάρχουν πρέπει να διαλυθούν. Οι υπουργοί της κυβέρνησης αμέσως μετά τη δημοσίευση των νέων μέτρων περιφέρονται στα κανάλια και επιχειρούν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο αξιοποιώντας τη συζήτηση περί ελλειμμάτων, χρέους, ΕΕ κ.λπ. Κάνουν από την άλλη διαρκείς και έντονες εκκλήσεις για κοινωνική συναίνεση, για την κατανόηση που πρέπει να δείξει ο εργαζόμενος τις «δύσκολες αυτές ώρες για τη χώρα», ενώ μόλις λίγους μήνες πριν ήταν έτοιμοι να στηρίξουν τις τράπεζες με 28 δισ. ευρώ. Η απεργία στις 10/2 πρέπει να είναι το πρώτο χαστούκι που θα δεχτεί η προτροπή της κυβέρνησης προς τους εργαζόμενους για ανακωχή. Καμία ανακωχή ούτε με την κυβέρνηση, ούτε και με τον τοποτηρητή της στα εργατικά, τη γραφειοκρατική ΓΣΕΕ, η οποία σε ανοιχτά απεργοσπαστική κίνηση δεν κήρυξε απεργία στις 10/2, όπως απαιτούσαν αρκετά πρωτοβάθμια σωματεία, αλλά την τελευταία στιγμή αποφάσισε μια απεργία - «τουφεκιά στον αέρα» για τις 24 Φλεβάρη. Στις 10/2 απεργούμε και διαδηλώνουμε για να μην πληρώσουμε πάλι εμείς τα σπασμένα. Εμείς δεν χρωστάμε τίποτα, αντίθετα μας χρωστάνε πολλά. Απεργούμε για την υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων Eργασίας, για απαγόρευση των απολύσεων, για ανατροπή –με ανυποχώρητους εργατικούς αγώνες «από τα κάτω»– του ΠΣΑ και συνολικά της πολιτικής ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - Αλμούνια - ΣΕΒ - τραπεζιτών.
Το ΠΣΑ θα ανατραπεί στο δρόμο
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΟΥΤΑΣ, αντιπρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Η απεργία στις 10 Φλεβάρη πρέπει να εκφράσει την οργή του κόσμου της εργασίας. Το πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης αποτελεί πρόκληση, η οποία δεν θα μείνει αναπάντητη. Δεν θα πληρώσουμε για μια κρίση που λέει ότι «οι διεθνείς αγορές δεν βρίσκουν την Ελλάδα ανταγωνιστική και ότι η οικονομία της χώρας δεν είναι ελκυστική για την εισροή κεφαλαίων». Ποτέ δεν πήραμε μερίσματα από τα κέρδη των τραπεζών και των ομίλων επιχειρήσεων. Δεν πληρώνουμε λοιπόν ούτε ευρώ. Κόντρα στην απραξία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ δημιουργούμε τις δικές μας εστίες αντίστασης. Συντονίζουμε τη δράση μας με πρωτοβάθμια σωματεία, συλλόγους και το μαχόμενο κομμάτι των εργαζομένων. Η αρχή έγινε με την απεργία της 17ης Δεκέμβρη. Η απεργία στις 10/2 πρέπει να πάρει μαζικά και μαχητικά χαρακτηριστικά, να κλιμακώσει τον αγώνα και να δώσει χαρακτηριστικά συνέχισης. Δεν χωρά αμφιβολία πως το σύμφωνο σταθερότητας μπορεί να ανατραπεί στο δρόμο από εργαζόμενους/ες, άνεργους/ες, νέους/ες. Η απεργία της Τετάρτης θα στείλει και ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην ΕΕ: Δεν θα δεχτούμε πάγωμα μισθών, ούτε περικοπή επιδομάτων. Δεν θα δουλέψουμε μέχρι τα 67 για να απολαμβάνουν λίγοι τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί.
Όλοι στην απεργία – θα μας βρουν μπροστά τους
ΝIKOΣ ΚΑΒΒΑΔΑΣ, πρόεδρος Συνδικάτου Ιδιωτικής
Υγείας Πειραιά
Με δύναμη, κουράγιο και αποφασιστικότητα να παλέψουμε για ένα καλύτερο αύριο για μας και τα παιδιά μας πριν είναι αργά. Συμμετέχουμε αποφασιστικά στην απεργία την Τετάρτη 10 Φλεβάρη. Συμμετέχουμε στη συγκέντρωση που καλεί το σωματείου μας, μαζί με δεκάδες σωματεία στα Προπύλαια. Οι 100 πρώτες μέρες της νέας κυβέρνησης πέρασαν χωρίς να δούμε τίποτα διαφορετικό σε σχέση με την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ. Η κυβέρνηση χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την οικονομική κρίση και τα ελλείμματα ανακοινώνει μια σειρά μέτρα σε βάρος των εργαζομένων, φοβούμενη δε τις αντιδράσεις μας προσπάθει να πετύχει τη συναίνεσή μας. Ένα είναι το σίγουρο ότι θα μας βρει απέναντι της. Οι χιλιάδες απολύσεις, η νέα αντιασφαλιστική λαίλαπα, η φορολογική επιδρομή, η καθήλωση των μισθών μας, το Πρόγραμμα Σταθερότητας - βαρβαρότητας, η αύξηση της ελαστικής εργασίας, τα άγρια χαράτσια που πληρώνουμε απ’ τα διόδια μέχρι και για τον αέρα που αναπνέουμε – είναι μόνο ορισμένες πλευρές της χειρότερης επίθεσης των τελευταίων δεκαετιών. Ο στόχος τους δεν είναι το νοικοκύρεμα, όπως λένε, αλλά μια βαθιά αντιδραστική ταξική στρατιγική που προωθεί την κερδοφορία του κεφαλαίου, ενώ βάζει στην «κλίνη του Προκρούστη» το δικαίωμα στη δουλειά, την υγεία, τη μόρφωση, τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία. Είναι αναγκαίο το επόμενο διάστημα να παλέψουμε για ένα μαχητικό εργατικό κίνημα μαζικό που θα μπορεί να συγκρουστεί ανοιχτά με την κυβέρνηση, την ΕΕ, την πλουτοκρατία και να ακυρώσει τα σχέδιά τους. Δεν μας χαρίζετε τίποτα όλα κερδίζονται με αγώνες και θυσίες. Είναι προτιμότερο να χαθεί ένα μεροκάματο παρά η αξιοπρέπειά μας.
0 Τοποθετησεις:
Δημοσίευση σχολίου