Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

H κρίση της ιταλικής Δεξιάς και η ανυπαρξία Αριστεράς

  Σχεδόν όλοι οι Ιταλοί είχαν πιστέψει ότι την περασμένη Τρίτη η Bουλή θα καταψήφιζε τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην ψηφοφορία για την παροχή ψήφου στην κυβέρνησή του. Αυτή τη φορά στο αντι-μπερλουσκονικό μέτωπο είχε περάσει και ο πρώην νεοφασίστας πρόεδρος της Βουλής, Τζιανφράνκο Φίνι –μέχρι πρότινος κυβερνητικός εταίρος του Καβαλιέρε– μαζί με 37 βουλευτές. Και όμως! 



 ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ




Για άλλη μια φορά ο Σ. Μπερλουσκόνι κατόρθωσε να επιβιώσει, έστω και «τραυματισμένος» βαριά. Ο 74χρονος Καβαλιέρε δεν είχε κανένα πρόβλημα να εξαγοράσει –γράφουν ιταλικές εφημερίδες– δύο βουλευτές του Φίνι και δύο της αντιπολίτευσης και να εξασφαλίσει 314 «ναι» έναντι 311 κατά. Να σωθεί δηλαδή με τρεις ψήφους διαφορά!
Η απογοήτευση στις τάξεις της αντιπολίτευσης ήταν ανείπωτη. Το ίδιο και τους δεκάδες χιλιάδες νεαρούς διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί στη Ρώμη για να γιορτάσουν την πτώση του Σ. Μπερλουσκόνι. Το βράδυ της περασμένης Τρίτης η Ρώμη «κάηκε» στις άγριες συγκρούσεις που ξέσπασαν ανάμεσα στους διαδηλωτές και την αστυνομία, μόλις έγινε γνωστή η νίκη του. Μια νίκη «πύρρειος», καθώς δεν διαθέτει πλέον την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στη Bουλή των 630 αντιπροσώπων και όλοι αναμένουν την προκήρυξη πρόωρων εκλογών ως τον Μάρτιο. «Οι 314 ψήφοι του Σ. Μπερλουσκόνι δεν του επιτρέπουν μια γαλήνια πλεύση τους προσεχείς μήνες» έγραψε η Ρεπούμπλικα. Είναι σαφές ότι ο Καβαλιέρε είναι αδύνατον να παραμείνει στην πρωθυπουργία ως το 2013 που εκπνέει η θητεία της κυβέρνησής του. Τόσο πολιτικά όσο και βιολογικά - ηλικιακά, ο 74χρονος Καβαλιέρε δεν μπορεί πλέον να αποτελεί την αιχμή του δόρατος της ιταλικής Δεξιάς, 16 χρόνια μετά την πρώτη του εμφάνιση στην πολιτική σκηνή το 1994.
Η πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι στη Βουλή ήλθε έπειτα από μπαράζ σκανδάλων και το ηχηρό πολιτικό διαζύγιο του ιταλού πρωθυπουργού με τον πρόεδρο της Βουλή, Τζιανφράνκο Φίνι, το περασμένο καλοκαίρι. Ο 58χρονος Φίνι, που επιχειρούσε να διαδεχθεί τον Σ. Μπερλουσκόνι στην πρωθυπουργία, αποχώρησε από το κόμμα που είχαν συγκροτήσει μαζί με τον Καβαλιέρε το 2008 και συγκρότησε το σχηματισμό Μέλλον και Ελευθερία για την Ιταλία (FLI), στον οποίο προσχώρησαν 4 υπουργοί, 37 βουλευτές και 10 γερουσιαστές. Ο Tζ. Φίνι εκβίασε την περασμένη εβδομάδα τον Σ. Μπερλουσκόνι να παραιτηθεί προκειμένου –όπως είπε– να αρχίσει μια καινούρια πολιτική φάση.
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή αποτέλεσε όμως ήττα για τον επίδοξο «Βρούτο» - Τζιανφράνκο Φίνι. Ο Σ. Μπερλουσκόνι και οι εφημερίδες του, τον κατηγόρησαν για προδοσία. Μια κατηγορία που πέρασε και στη λαϊκή βάση της ιταλικής Δεξιάς, που δεν μπορεί να αποδεχθεί τη διάσπαση της παράταξης και τη συμμαχία του με την κεντροαριστερά για την ανατροπή της κυβέρνησης. Με άλλα λόγια, ο oTζ. Φίνι πρέπει να θεωρείται τελειωμένος πολιτικά.
Με το άστρο και του Σ. Μπερλουσκόνι να δύει όμως, η ιταλική Δεξιά θα μπαίνει σε όλο και πιο βαθιά κρίση, αναζητώντας νέους ηγέτες, που προς το παρόν δεν έχουν αναδειχθεί. Όπως γράφει η γαλλική Μοντ «ο φόβος του πολιτικού κενού, είναι πλέον το κύριο πλεονέκτημα του Μπερλουσκόνι». Ο μόνος κερδισμένος είναι ο ακροδεξιός Ουμπέρτο Μπόσι της αυτονομιστικής Λίγκας του Βορρά, που στήριξε τον Μπερλουσκόνι προς ίδιον όφελος, καθώς τώρα θα θελήσει να προωθήσει ακόμη πιο ανοικτά τις αποσχιστικές του τάσεις στη βόρεια Ιταλία.
Όσο για την κατ’ όνομα «Αριστερά» στην Ιταλία; Παραμένει θεατής στην κρίση της ιταλικής Δεξιά. Αποτελεί απλά ένα συνονθύλευμα κατά του Μπερλουσκόνι παρά μια πολιτική παράταξη ικανή να δώσει μια άλλη κατεύθυνση στη χώρα. Η τραυματική εμπειρία της κυβέρνησης Πρόντι άλλωστε και η συντηρητική πολιτική που ακολούθησε απομάκρυνε τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους από την Αριστερά και τους έχει στείλει στα σπίτια τους.

0 Τοποθετησεις: