H νέα πρόκληση της Νότιας Κορέας να πραγματοποιήσει στρατιωτικά γυμνάσια με πραγματικά πυρά και με τη συμμετοχή 300.000 στρατιωτών σε απόσταση μόλις 6 μιλίων από τα σύνορα της Βόρειας Κορέας έμεινε ευτυχώς αναπάντητη. Το καθεστώς της Πιονγιάνγκ ανακοίνωσε πως δεν προτίθεται να απαντήσει τελικά στις «ριψοκίνδυνες» νοτιο-κορεατικές στρατιωτικές ασκήσεις, αποφεύγοντας μία μετωπική σύγκρουση που θα πυροδοτούσε απρόβλεπτων διαστάσεων έκρηξη στη χερσόνησο της Κορέας. Για ευνόητους λόγους, η Βόρεια Κορέα κατέστησε πάντως σαφές ότι διατηρεί το δικαίωμα στρατιωτικής απάντησης σε οποιαδήποτε κίνηση της Σεούλ θεωρήσει «προκλητική».
ΜΙΧΑΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ
Το σίγουρο είναι ότι ο δεξιός πρόεδρος της Νότιας Κορέας, Λι Μιουνγκ-Μπακ, στα δύο χρόνια που είναι στην ηγεσία της χώρας, έχει εγκαταλείψει την πολιτική της προσέγγισης με τη Βόρεια Κορέα, που είχαν εφαρμόσει οι προκάτοχοί του σε συνεργασία και με τις Ηνωμένες Πολιτείες, και προσπαθεί να καθυποτάξει το καθεστώς της Πιονγιάνγκ. Κατ’ αρχάς μέσω της επιβολής κυρώσεων, αλλά και με την κλιμάκωση της έντασης. Ο νέος υπουργός Άμυνας της Νότιας Κορέας, Κιμ Κβουάν Ζιν, ένα «γεράκι» που συνδέεται με τους πιο επιθετικούς αμερικανικούς κύκλους, δεν δίστασε μόλις ανέλαβε πρόσφατα τα καθήκοντά του να κατηγορήσει τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας του για «γραφειοκρατικό» εφησυχασμό και προειδοποίησε «με αεροπορικές επιδρομές για την αντιμετώπιση κάθε μελλοντικής επίθεσης από τη Βόρεια Κορέα».
«Μήπως η Βόρεια Κορέα γίνει ένα νέο Αφγανιστάν;» διερωτάται σε βαρυσήμαντο άρθρο του το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy. Το αμερικανικό περιοδικό προειδοποιεί όμως ότι μια σύγκρουση στην Κορέα-ανάλογη με το Αφγανιστάν – θα ήταν μεν μια αναμέτρηση για την επέκταση της σφαίρας επιρροής των ΗΠΑ στην περιοχή, «όχι όμως με ντουφέκια και παγιδευμένα αυτοκίνητα, αλλά με βαρέα όπλα και πολεμικά πλοία, γεγονός που σημαίνει ότι το κόστος θα ήταν πολύ μεγάλο». Ο Ντένις Μπλερ, ο πρώην διευθυντής της CIA και της αμερικανικής Διοίκησης Ειρηνικού, προβλέπει απλά «μια στρατιωτική αντιπαράθεση σε χαμηλότερο επίπεδο» μεταξύ Βορρά και Νότου, με τη μορφή σποραδικών ανταλλαγών πυρών πυροβολικού ή μεθοριακά επεισόδια».
Με απλά λόγια, ακόμη και οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται να αποκλείουν έναν ολομέτωπο πόλεμο ανάμεσα στα δύο κράτη της βορειο-κορεατικής χερσονήσου για πολλούς λόγους:Το καθεστως της Πιονγιάνγκ διαθέτει πυρηνικά όπλα και δεν θα διστάσει να τα χρησιμοποιήσει για να διατηρήσει τα κεκτημένα του. Διαθέτει ταυτόχρονα, πιο ισχυρές ένοπλες δυνάμεις από τη Νότια Κορέα, η οποία –σε περίπτωση πολέμου– μπορεί να επικρατήσει μόνο με την άμεση ανάμειξη των αμερικανικών δυνάμεων που σταθμεύουν στην περιοχή.
Σε μια κίνηση καλής θέλησης, η Βόρεια Κορέα διαβεβαίωσε πάντως τον αμερικανό απεσταλμένο, Μπιλ Ρίτσαρντσον –έναν από τους ελάχιστους αμερικανούς αξιωματούχους που διατηρεί επαφές με το βορειοκορεατικό καθεστώς– ότι θα δεχτεί παρατηρητές στις πυρηνικές της εγκαταστάσεις.
«Η πίεση προς την Πιονγιάνγκ αναμφίβολα θα ενισχυθεί» εκτιμά ο Economist. Η Ουάσινγκτον θα συνεχίσει να υποδαυλίζει την επιθετικότητα του δεξιού προέδρου της Νότιας Κορέας «για να ασκήσει πιέσεις στην Κίνα και να εξαναγκάσει τη Βόρεια Κορέα να αποδεχτεί τις αμερικανικές υπαγορεύσεις και να συμμορφωθεί με τους στόχους της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής» έγραψε το αμερικανικό περιοδικό CounterPunch. Μόνο που η Κίνα έχει φυσικά τα δικά της συμφέροντα στην περιοχή και «δεν θα επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί ως ένα ραβδί για να κτυπηθούν οι εχθροί της Ουάσινγκτον» προσθέτει το περιοδικό. Το Πεκίνο θα συνεχίσει να ενισχύει την Πιονγιάνγκ γιατί δεν θέλει στα σύνορά του μια ενιαία Κορέα, που θα είναι υποτελής στις Ηνωμένες Πολιτείες.
0 Τοποθετησεις:
Δημοσίευση σχολίου