Του Βασίλη Ασημακόπουλου*
Mε την αντισυνταγματική ψήφιση του Μνημονίου (6-5-2010), την υπογραφή (αλλά ακόμα μη κύρωση από τη Βουλή) της αντισυνταγματικής σύμβασης δανειακής διευκόλυνσης, θεσπίστηκε στη χώρα μας ένα νέου τύπου καθεστώς εκτάκτου ανάγκης. Πρόκειται για τη θεσμοποίηση της εξάρτησης της χώρας από το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο, την επιβολή ενός νεοαποιακιακού καθεστώτος, μετατρέποντας την πολιτειακή συγκρότηση της ανεξάρτητης και κυρίαρχης Ελληνικής Δημοκρατίας, πολιτικά σε προτεκτοράτο, οικονομικά σε καθεστώς ελεγχόμενης πτώχευσης, κοινωνικά σε εργαστήρι μαζικής εξαθλίωσης.
Σήμερα επιβεβαιώνεται η θέση που και εμείς είχαμε εξ αρχής υποστηρίξει, ότι η πολιτική του Μνημονίου δεν αποσκοπούσε στη σωτηρία της χώρας, αλλά των διεθνών πιστωτών της. Η παράταση του Μνημονίου ή το Μνημόνιο 2, διά του διαπραγματευτικού αφοπλισμού της χώρας, στοχεύει στη διασφάλιση των πιστωτών της, στην αγορά από εκείνους περαιτέρω πολύτιμου χρόνου, προκειμένου να «ξεφορτωθούν» με ασφάλεια και επικερδώς ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου και να κρατικοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού δημοσίου χρέους. Το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και ο Εφαρμοστικός νόμος αποτελούν κλιμάκωση της επίθεσης εναντίον της χώρας και του ελληνικού λαού καθώς επιβάλλουν το ξεπούλημα σε υφεσιακή αποτίμηση του εθνικού πλούτου, της δημόσιας γης και αγαθών της χώρας στους πολυεθνικούς ομίλους και τους εγχώριους μεταπράτες, τις ιδιωτικοποιήσεις κοινωνικών υπηρεσιών, την εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης.
Τις τελευταίες εβδομάδες η μαζική αδιαμεσολάβητη παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα ενάντια στο Mνημόνιο, την κυβέρνηση και ευρύτερα την επίσημη πολιτική τάξη της χώρας, οδήγησε τις πολιτικές ελίτ σε τραγελαφικές συμπεριφορές, φανερώνοντας την κρίση στρατηγικής του συνασπισμού εξουσίας, αλλά και τον εξαρτημένο χαρακτήρα του.
Οι μαζικές κινητοποιήσεις στρέφονται ευθέως και πρωτίστως ενάντια στην κυβέρνηση που καταπατώντας τη λαϊκή εντολή που έλαβε, μεταβλήθηκε σε όργανο του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ, της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, του ΣΕΒ κ.λπ. Αυτή έχει αποστατήσει.
Σήμερα και κατά τη διάρκεια των 37 χρόνων που μεσολάβησαν από τη Μεταπολίτευση και την 3η Σεπτέμβρη, η μετάλλαξη του «όλου» ΠΑΣΟΚ είναι πλέον πλήρης και καθολική. Έχει μετατραπεί στο ακριβώς αντίθετό του. Γι’ αυτό είναι ψευδώνυμο. Το υπαρκτό ψευδώνυμο ΠΑΣΟΚ, δεν είναι κόμμα. Πρόκειται κυρίως για γραφειοκρατικό κοινωνικό στρώμα που αναπαράγεται μέσω του κράτους.
Ο κυβερνητικός ανασχηματισμός αποτελεί προϊόν συμβιβασμού μεταξύ (νεο)προεδρικών και εκσυγχρονιστών, αντανακλώντας εντός κοινοβουλευτικής ομάδας αφενός τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις ανάμεσα στα μητροπολιτικά κέντρα υπερεθνικής εξάρτησης (ΗΠΑ - γαλλικές/γερμανικές τράπεζες), όπως θεσμοποιούνται στην τρόικα, αφετέρου τη διεκδίκηση από την εγχώρια οικονομική ελίτ των συμφερόντων της στην πίτα του Mεσοπρόθεσμου (γι’ αυτό άλλωστε τα ΜΜΕ επιχειρούν να αντιστρέψουν το πολιτικό κλίμα υπέρ της κυβέρνησης, ειδικά μετά την υπερψήφιση του Mεσοπρόθεσμου) αλλά και τον ακραίο τυχοδιωκτικό καριερισμό των ηγετικών στελεχών του ψευδώνυμου ΠΑΣΟΚ.
Ο κυρίαρχος συνασπισμός εξουσίας δείχνει αποφασισμένος, τόσο με τη χρήση λεκτικής τρομοκρατίας, όσο και με την ωμή, απρόκλητη, απροκάλυπτη κρατική και παρακρατική φυσική βία, να εκτελέσει το πρόγραμμα ξεπουλήματος της χώρας. Περαιτέρω, επιχειρεί να επιβάλει τη δικιά του Μεταπολίτευση, τόσο σε κόμματα και πρόσωπα, όσο και με τις θεσμικές αντιδημοκρατικές μεταρρυθμίσεις που εμφανίζεται να προτείνει. Στο νέο πολιτικό κύκλο από τη μία θα είναι το μπλοκ του Μνημονίου: ο παλιός πολιτικός κόσμος, που πράγματι γεννήθηκε στη Μεταπολίτευση μεταμορφούμενος όμως σε (νεο)φιλελεύθερο, εκσυγχρονιστή ή σοσιαλφιλελεύθερο από την περίοδο 1989-1990 και μετά, το σημερινό ψευδώνυμο ΠΑΣΟΚ, οι πρόθυμοι σύμμαχοι ΛΑΟΣ και Δημοκρατική Συμμαχία (Μητσοτάκη). Σε ρόλο κυβερνητικής εναλλαγής ή συγκυβέρνησης η ΝΔ που «αντιτίθεται» στο Μνημόνιο, αλλά ψηφίζει τους μνημονιακούς εφαρμοστικούς νόμους. Είναι η πολιτική τάξη της τρόικας και του ΔΝΤ. Το κόμμα του Μνημονίου. Στο ρόλο της εποικοδομητικής, «υπεύθυνης» στάσης η Δημοκρατική Αριστερά (Κουβέλης και μέρος της πάλαι ποτέ ανανεωτικής Αριστεράς).
Από την άλλη πλευρά, ο ελληνικός λαός, τα λαϊκά στρώματα και η μεσαία τάξη, που απελευθερώνονται από την ιδεολογική τρομοκρατία και το φόβο που συστηματικά, και για πάνω από ένα χρόνο, τους καλλιέργησαν. Αποδεσμεύονται πολιτικά από τις μέχρι πριν ένα χρόνο κομματικές εντάξεις τους. Μάχονται καθημερινά για τη δημοκρατία, στους δρόμους και τις πλατείες, αλλά και με απεργιακές κινητοποιήσεις, όπως επιτάσσει η ακροτελεύτια συνταγματική διάταξη και οι ιστορικές παραδόσεις τους. Διεκδικούν ριζική πολιτική ανανέωση. Μια λαϊκή Μεταπολίτευση. Μια νέα Ελληνική Δημοκρατία που θα είναι ανεξάρτητη και κοινωνική. Οι φίλοι, τα μέλη, η κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ, προδομένοι από την ιστορική μετάλλαξη του κομματικού σχηματισμού και του ηγετικού του στελεχικού δυναμικού, θα συγκροτήσουν ένα νέο σοσιαλιστικό κόμμα, γιατί το παλιό αυτοκαταργήθηκε. Καταλήφθηκε από τους εντός και εκτός της χώρας πολιτικούς και κοινωνικούς εκπροσώπους του (νεο)φιλελευθερισμού, της ολιγαρχίας και του χρηματιστικού κεφαλαίου.
Ως δημοκράτες και σοσιαλιστές, να αγωνιστούμε για τη συγκρότηση ενός νέου ενωτικού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου, χωρίς άκαιρους διχασμούς, που θα γράψει στις σημαίες του την Εθνική Ανεξαρτησία και την Κοινωνική Δημοκρατία, θα προχωρήσει στην άμεση καταγγελία του Mνημονίου, της δανειακής σύμβασης, την ακύρωση του Mεσοπρόθεσμου και των εφαρμοστικών νόμων, στον έλεγχο, την επαναδιαπραγμάτευση και τη διαγραφή του απεχθούς μέρους του χρέους, στη βάση ενός μίνιμουμ προγράμματος για τη δημοκρατική, παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας.
Ο Νέος Αγωνιστής, διοργανώνει συνέντευξη Tύπου την Τρίτη, 12/7 και ώρα 14:00, στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, Ακαδημίας 60, με θέμα «Το ψευδώνυμο ΠΑΣΟΚ και η Λαϊκή Μεταπολίτευση».
* Μέλος της ΣΕ του Νέου Αγωνιστή, περιοδικής έκδοσης για την κοινωνική δημοκρατία.
