ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΜΠΟΤΗΣ*
Ο κόσμος βλέπει σε σας τη στερνή του ελπίδα. Καιρός να πείτε: Οι σταγόνες ποτάμι να γίνουν (Μπέρτολτ Μπρεχτ). Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγαλύτερη σε έκταση, βάθος και διάρκεια επίθεση από την αστική τάξη σε βάρος των λαϊκών κατακτήσεων, αλλά και των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και της νεολαίας.
Μάλιστα, στη νέα εποχή των ιστορικά πρωτόγνωρων εκρηκτικών υλικών όρων και προϋποθέσεων, ώστε να δουλεύει, να αμείβεται και να ζει καλά στην εργασία και στον ελεύθερο χρόνο του ο εργάτης - δημιουργός.
* Καθηγητής φυσικός, υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος
με την «Αντίσταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου», με υποψήφιο Δήμαρχο
τον Σίμο Ρούσσο.
Και παρόλο που το εργατικό κίνημα εμφανίζεται με τη μορφή της πλημμυρίδας και της άμπωτης, εντούτοις η ηγεμονία της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ διατηρείται.
Στη δε αφομοιώσιμη και στάσιμη Αριστερά, και όχι μόνο, λείπει εκείνη η πολιτική, η οποία κάτω από την έμπνευση της στρατηγικής της και σε σύνδεση μαζί της, θα εμπνέει και θα οδηγεί σε νίκες το εργατικό κίνημα.
Είναι φανερό ότι υπάρχει τεράστιο έλλειμμα στρατηγικής και τακτικής της σύγχρονης Αριστεράς η οποία καλείται, για να έχει μέλλον και ακτινοβολία, να απαντήσει σε αμείλικτα ερωτήματα που η πραγματικότητα θέτει.
Oι διαφορετικές απαντήσεις, αλλά κυρίως οι μη απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, δημιουργούν κρίση στα κόμματα και τις οργανώσεις της παραδοσιακής Αριστεράς και διαμορφώνουν συνθήκες ανάπτυξης ενός οργανωτικού κατακερματισμού στο χώρο αυτό.
Για κάθε αριστερό και προοδευτικό άνθρωπο η φράση «ενότητα της Aριστεράς» είναι από τις πιο εύηχες! Όλες σχεδόν οι οργανώσεις και τα ρεύματα της Αριστεράς, καθένα με τον τρόπο του, ισχυρίζονται ότι επιδιώκουν την «ενότητα της Αριστεράς».
Μετά τη μεταπολίτευση, στο όνομα της πολιτικής ενότητας, η παλιά αφομοιώσιμη και στάσιμη Αριστερά ενώθηκε δύο φορές.
Την πρώτη με τη συγκρότηση της Ενωμένης Αριστεράς το 1974 για ψήφους και η οποία διαλύθηκε αμέσως μετά τις εκλογές. Και τη δεύτερη με τη δημιουργία του Συνασπισμού το 1989, που οδήγησε στις συγκυβερνήσεις οι οποίες ουδέποτε αυτοκριτικά αποδοκιμάστηκαν για ευνόητους λόγους.
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Χρειαζόμαστε πρωτίστως ένα σύγχρονο πρόγραμμα, μια σύγχρονη διακήρυξη της νέας εποχής, ικανή να εμπνεύσει και να διεγείρει στη βάση ενός σύγχρονου εργατικού ρεύματος που θα εμπνέεται από το «όλα για την κοινωνία των ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών».
Μια άλλη Αριστερά ορατή και ανεξάρτητη (όχι βέβαια από παρθενογένεση) και όχι άλλη μια ενωμένη εκλογικά Αριστερά η οποία χωρίς προοπτική, θα διαλυθεί και θα απογοητεύσει σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Μια σύγχρονη επαναστατική Αριστερά, ακριβώς γιατί θα έχει μεγάλους στόχους, θα μπορεί να ενώσει και να συμπαρασύρει και την παλιά Αριστερά στη νέα μεγάλη κοινωνικά απελευθερωτική πορεία του 21ου αιώνα, ορατή και ανεξάρτητη και όχι αιμοδότη του παλιού σε μια μάταιη και αδιέξοδη καλών προθέσεων πορεία.
Να μη βάλουμε όμως το «κάρο μπροστά από το άλογο». Κοινή κάθοδος στις εκλογές, ναι. Αλλά όλων όσοι επιδιώκουν να δημιουργήσουν την Αριστερά της νέας εποχής. Κοινή κάθοδος σαν κατάληξη ενός ειλικρινούς διαλόγου κατανόησης και αποδοχής της ύπαρξης των διαφορετικών απόψεων και συγκρότηση ενός ειλικρινούς και πειστικού εναλλακτικού προγραμματικού λόγου.
Δεν πρέπει η προσπάθεια για ενωτική παρουσία της Aριστεράς να μας οδηγήσει στη δορυφοροποίηση γύρω από πολιτικές και πρακτικές αποτυχημένες.
Το βάρος πρέπει να δοθεί στη βάση, όπου πρέπει να συγκροτείται η ενότητα των εργαζομένων, στους χώρους δουλειάς και κατοικίας.
Εκεί θα δοκιμάζονται όλες οι απόψεις, εκεί θα χτίζεται η ενότητα. Αυτό θα είναι μια δύσκολη αλλά ενδιαφέρουσα πορεία συνύπαρξης και αντιπαλότητας, ενότητας και αντιπαράθεσης. Δεν υπάρχουν πλέον εύκολες συνταγές.
Εκεί λοιπόν, στα πεδία των υπαρκτών κοινωνικών αναμετρήσεων και τολμηρών αναζητήσεων, υπάρχει η ελπίδα. Για τη νέα αντικαπιταλιστική Αριστερά της εποχής μας με το σύγχρονο κομμουνιστικό της πρόταγμα!
Η συνεργασία του συνόλου της Αριστεράς (πλην «Λακεδαιμονίων») και της Οικολογίας στο Χαλάνδρι είναι γεγονός εδώ και τέσσερα χρόνια και έχει πολύ θετικά αποτελέσματα για την πόλη μας.
Καλούμε τους Χαλανδρέους να δώσουν προοπτική και συνέχεια σ’ αυτό το εγχείρημα.
Και όσους έχουν το ίδιο όραμα με μας, ας το προσπαθήσουν στη γειτονιά τους, στο Δήμο τους και μετά τις εκλογές.
Είναι μια ενδιαφέρουσα διαδικασία που αξίζει τον κόπο.
0 Τοποθετησεις:
Δημοσίευση σχολίου