Το φορτηγό Ποτέμκιν

Σφοδρή επίθεση δέχτηκε από μια μερίδα του Τύπου ο Λάκης Λαζόπουλος για το πρώτο του Αλ Τσαντίρι Νιουζ της σεζόν. Όχι τόσο για το καλλιτεχνικό σκέλος της εκπομπής του, αλλά για το γεγονός ότι έβγαλε τους φορτηγατζήδες στο πλατό –αν και κάτι ανάλογο έχει κάνει στο παρελθόν σε μέρες κινητοποιήσεων των μαθητών, των εργαζόμενων στην Ολυμπιακή, των αγροτών κ.ά.

 ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΤΖΙΑΝΤΖΗ

Εκεί που κάποτε ο κάθε αδικημένος έλεγε «θα πάω στον Μάκη» (τον Τριανταφυλλόπουλο), τώρα ελπίζει και λέει «θα με βγάλει ο Λάκης», όπως παρατήρησε ένας φίλος. Χαρακτηριστική ήταν η αυθόρμητη κραυγή απελπισίας ενός φορτηγατζή στο στούντιο λίγο πριν αρχίσουν τα τραγούδια της παρηγοριάς: «Είσαι η μόνη μας ελπίδα!»

         Ανεξάρτητα από το πόσο δραματικό ή ευτράπελο ήταν αυτό το στιγμιότυπο, ανεξάρτητα από το βάθος ή τη ρηχότητα, την ποιότητα ή την ευτέλεια, την ανάταση ή την εκτόνωση που προσφέρει η εκπομπή (κάτι που είναι αντικείμενο άλλης συζήτησης), σημασία έχει ότι ο Λαζόπουλος δεν ταυτίστηκε με το κυρίαρχο δόγμα, δηλαδή ότι κάθε κινητοποίηση (πορείες, απεργίες, καταλήψεις) έρχεται αντιμέτωπη με την κοινωνία και, επομένως, πρέπει να καταπιούμε αμάσητα τα μέτρα του μνημονίου.

         Αρκετοί επισημαίνουν ότι ο Λαζόπουλος στηρίζει μεν τους κοινωνικούς αγώνες (όσους μπορεί και όσο τον παίρνει), αλλά ταυτόχρονα παρέχει ένα βαθμό ανοχής ή αναμονής σε σχέση με τον Κώστα Καραμανλή ή στον Γιώργο Παπανδρέου, ότι καταγγέλλει αλλά και ταυτόχρονα καλλιεργεί αυταπάτες. Αλίμονο όμως στους αγώνες αν περίμεναν από έναν Λάκη ή έναν Μίκη ή έναν Μάικλ Μουρ να τους δείξει το δρόμο ή αν κρίναμε μια ψυχαγωγική εκπομπή με αποκλειστικό κριτήριο την αριστεροσύνη της. Παρηγοριά προσφέρει κάθε βδομάδα το Τσαντίρι σε μυριάδες ανθρώπους, «πες τα εσύ, Λάκη, αφού δεν μπορούμε να τα πούμε εμείς».

         Σε ένα σκετς της εκπομπής με τον Τζίμη και τον Χριστόφορο, τα χρυσά αγοράκια των Δέκα Μικρών Μήτσων, το «πάμε πλατεία» της δεκαετίας του ’90, έγινε «πάμε πορεία» και όχι «ας κάτσουμε σπίτι και να δούμε στην τηλεόραση την πορεία». Ωστόσο, ακόμα και αυτό το «πάμε πορεία» δεν γίνεται σήμερα ανεκτό, ακόμα και αν το Φορτηγό Ποτέμκιν δεν έχει καμία σχέση με το γνωστό θωρηκτό.